All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 1301 - Chapter 1310

“Jeremy.” Maamo ang tono ni Old Master Whitman na parang di niya alam kung anong nangyari nitong nakaraan. “Bakit tinatawagan mo ako sa halip na gamitin ang oras para samahan si Eveline at ang mga bata na maglaro?” Di man lang maprotektahan ni Jeremy ang asawa niya ngayon lalo na ang ilabas ang asawa at anak niya para maglaro. May gusto akong itanong Grandpa.” Pinigilan ni Jeremy ang kanyang damdamin at nanatiling kalmado ang kanyang tono. Nang walang alinlangan, nagtanong si Old Master Whitman nang maamo, “Anong gusto mong itanong sa akin?” “Tungkol ito sa Jones family.” Huminto si Old Master Whitman sa kabilang linya. “Ang Jones family? Isa sa apat na pinakamayamang pamilya sa Glendale, yung Jones family na yun?” “Oo,” Kinumpirma ni Jeremy. “May nangyari ba sa pagitan nating mga Whitman at Jones family noon? Kilala mo ba ang elder nila na yumao nitong nakaraang 15 taon?” Napahinto saglit si Old Master Whitman. Nagtaka si Jeremy sa reaksyon nito. “Grandpa?” “Sabihin

Subalit, di nagdadalawang-isip si Ryan na gumamit ng karumal-dumal na paraan!” Sinubukan ni Madeline na kumawala sa pagkakahawak ni Ryan, ngunit sobrang lakas ng lalaki at pakiramdam niya mababali na ang kanyang buto. Habang pwersahan siyang pinapasunod sa likod nito, ang kanyang sapatos ay nalaglag sa gitna ng magulo niyang hakbang. Sumabog ang galit ni Ryan. Di na ito ang maamo at maginoong lalaking nakilala niya. Hinila nito si Madeline sa storage room ng villa kung saan sari-saring bagay ang nakalagay. Dahil di ito nasisinagan ng araw, amoy luma ang kwarto. Idiniin ni Ryan si Madeline sa pader at hinawakan siya sa balikat, pinilit siyang harapin ang galit nitong mukha. “Bakit ba ang tigas ng ulo mo? Dapat ba pahirapan kita? Sasabihin ko sa’yo, Eveline Montgomery, di kita mahal tulad ng inaakala mo. Di lalambot ang puso ko dahil sa’yo!” Itinikom ni Madeline ang kanyang labi at ngumiti nang sarkastiko. “Ano ngayon kung mahal mo ako o hindi? Pahirapan mo ako kung gusto mo

Tinitigan ni Ryan si Madeline saglit nang naiinis bago biglang sumigaw sa katulong, “Dalhin niyo si Dr. Brown dito, dali!” Sumunod ang katulong tapos natataranta nitong hinanap si Adam na kasalukuyang nasa underground lab. Pagpasok sa kwarto, nasalubong ni Adam si Madeline na dumudugo mula sa kamay at binti nito nang umupo siya sa sulok ng kama. May malaking mantsa ng dugo sa kama. Ang makita ito ay nakakakilabot. “Bendahan mo ang sugat niya.” Idiniin ni Ryan ang kanyang kamay sa kanyang noo at umalis ng kwarto nang mukhang napapagod. Kaagad na inabot ni Adam ang kanyang medical kit at kumunot ang kanyang noo nang titigan niya si Madeline na pagod ang isipan. “Sinabihan na kitang wag kang magpadalos-dalos diba?” Sadyang binabaan ni Adam ang kanyang boses at tinignan ang pinto mula sa sulok ng kanyang mata. “Bakit ba di niyo kayang tumigil ng asawa mo sa pagiging matigas ang ulo?” Lumipat ang tingin ni Madeline nang tignan niya ang walang bahalang mukha ni Adam. Di niya ala

Bumalik si Jeremy sa lamesa at nagpatuloy na panoorin ang mga surveillance footage, ngunit napansin niyang hindi siya makapokus. Paulit-ulit na pumapasok sa isip niya ang imahe ni Madeline na naiipit sa isang sulok at pumapalag kay Ryan nang buong-lakas. Lagi siyang nasusugatan at duguan bago pa siya pakawalan ni Ryan. "Linnie." Lumapit si Jeremy sa bintana nang nababahala nang malamatan niya ang sahig sa inis niya. Lumabas siya ng bahay at huminto kung saan ipinakita ng surveillance footage ang huling pinuntahan ni Ryan. Susuriin na ni Jeremy ang lugar nang bigla siyang makatanggap ng isang mensahe mula sa hindi kilala: [Makakaasa ka na ayos pa ang kalagayan niya ngayon.] Walang duda na ang taong tinutukoy sa text ay si Madeline. Unti-unting kumalma ang nagwawalang tibok ng puso ni Jeremy. Gayunpaman, nagtataka siya kung sino ang nagpadala sa kanya ng text. Ito rin ba ang taong tumulong sa kanya at nagdala sa kanya sa ospital mula sa warehouse? … Nanatiling nakakul

Ibinuhos ni Madeline ang kanyang lakas para iwasan ito, ngunit di niya magawa dahil isang araw na siyang di kumakain. Higit pa rito, nakatanggap din siya ng sari-saring pagpapahirap mula kay Ryan. “Alis!” Sumigaw si Madeline ngunit hawak ni Ryan ang likod ng ulo niya para di siya makatakas. Nahalikan ni Ryan sa pisngi si Madeline sa huli. Parang natusok ng isang libong palaso ang puso ni Jeremy nang madurog ito. Natatakpan ng buhok ni Madeline ang kanyang mukha habang nagpupumiglas siya, ngunit di nito napigilan si Jeremy na makitang umiiyaka ng pinakamamahal niya. “Masakit diba Jeremy? Kung ayaw mong magdusa pa si Eveline, edi ilipat mo ang lahat ng stocks ng Whitman Corporation sa pangalan ko at ipaalam mo sa publiko na bankrupt na ang Whitman Corporation.”Puno ng bangis ang mata ni Ryan nang mag-utos siya. Ang luhaang mukha ni Madeline ay tumingala habang nakatitig dito. “Wag kang makinig sa kanya Jeremy! Di niya ako pakakawalan kahit tuparin mo pa ang lahat ng hiling