All Chapters of Numero Unong Mandirigma: Chapter 2091 - Chapter 2100

Hinawakan niya ng mahigpit ang kanyang staff at sinimulan itong salinan ng kanyang true energy. Ang mga runes, mula sa isang dulo hanggang sa kabila, ay nagsimulang umilaw ng matingkad. Pagkatapos ay gumawa siya ng mga senyas gamit ng kanyang kanang kamay.Isang hindi pantaong ungol ang lumabas mula sa kanyang bibig habang naglalabas siya ng kulay gintong bola ng liwanag, na kagaya ng sa mga alitaptap, na nagsama-sama sa kanyang likuran. Sa loob ng isang segundo, ang mga gintong ilaw ay naging hugis tsonggo na may matalas na mga ngipin. Ang mala-bumbilya nitong mga mata ay nagniningning nang maliwanag sa lahat, na humilo sa kanila. Ang tsonggo na gawa sa liwanag ay nakatitig ng husto kay Fane na para bang gusto nitong lamunin si Fane ng buo.Sa bandang huli, napilitan si Robin na gamitin ang pinakamalakas niyang technique. “Ang technique na ito ay pwede lang gamitin pagkatapos kong i-cultivate ang earth mountain staff technique hanggang sa perfection level. Maraming tao na ang namata

Halos makagat ni Albion ang sarili niyang dila nung sumagi sa isipan niya ang bagay na to. ‘Imposible! Paano ang isang bata na nasa initial stage ng innate level ay may kakayahan na gumamit ng isang heaven-level technique!’Kahit ang mga talentadong clan brothers na kilala niya ay hindi kayang mag-cultivate ng isang heaven level technique dahil hindi pa sila nakakalagpas sa kanilang main levels. Ang ginawa ni Fane ay para bang natanggap siya sa unibersidad gamit lang ng resulta sa elementarya!May kakayahan si Fane dahil sa mga alaala at karanasan na iniwan ni Senior. Ang nakuha niya mula sa Senior ay ilang libong beses na mas maganda kaysa sa pagsasanay sa ilalim ng isang elder.“Paano niya nagawa to? May makakapagsabi ba sa akin kung paano niya nagawa to?” utal ni Albion sa kanyang sarili. Habang lalo niyang iniisip ang tungkol dito, lalo lang siyang hindi makapaniwala sa buong bagay na ito at sumakit ang kanyang ulo dahil dito.Hindi mahanap ni Dwight ang mga salita para ilarawa

Sa isang iglap, nagsalpukan sa ere ang dalawang mahabang espada, at ang lahat ay nakarinig ng malakas na ingay. Nung sumalpok ang itim na mahabang espada sa mahabang espada ni Derek, ang limampung kakaibang mga bungo na lumulutang kanina sa paligid sa ng mahabang espada ay kaagad na nagliyab na parang mga confetti, at nasunog sa ere.　Subalit, sa loob ng isang hingahan, higit sa limampung bungo ang naupos, at ang liwanag mula sa mahabang espada ni Derek ay kaagad na dumilim. Gulat siyang napatingin dito, “Paano nangyari to? Bakit ang hina ng skill ko?”Hindi niya naisip na kaya niyang tapatan si Fane, gusto lang niyang makahanap ng pagkakataon, at pagkatapos ay iiwan niya ang kanyang espada at tatakbo. Hindi sumagi sa isipan niyab na ang kanyang skill ay sobrang hina at kaagad na mawawalan ng silbi. Suminghal si Fane. Ang galaw na kinultivate niya, ang Destroying the Void, ay halos isang heavenly level skill. Ito ay may soul attribute na nangangahulugan lang na may natural itong ka

”Mas mabuti pang huwag kayong magsasalita, mga bastardo kayo! Tutugisin ko kayo hanggang sa dulo ng mundo kapag ginawa niyo yun!” Biglang sinigaw ni Robin.Parehong nanginig sila Dudley at Damian nung narinig nila ang pagbabanta na ito. Lalo na, mas mababa ang posisyon nila kung ikukumpara sa posisyon na meron siya at kailangan nilang magbigay galang sa kanya kapag nakikita nila ito. Maputla na ang kanilang mga mukha, at nung una pa lang, pero ang lahat ng natitirang dugo nila ay nawala na, na lalo pang nagpaputla sa kanila. Napasimangot si Fane at pagkatapos ay itinaas ang kanyang kanang kamay, at isang kulay itim na liwanag ang kaagad na tumusok muli kay Robin. “Ahh!” Sigaw ni Robin dahil sa sakit. Ngayon ay ang kanyang sigaw ay mas malakas pa kaysa nung una. Ang kanyang kaluluwa ay marami na ngang butas pagkatapos tamaan ng Destroying the Void ni Fane at ngayon ang kanyang kaluluwa ay lalo pang nalagay sa alanganin dahil sa atake na ito.Ngayon naman ay pakiramdam niya ay tulu

”Hindi na kailangan ‘yan. Sabihin mo lang ang gusto mong sabihin.” Nagdilim ang mukha ni Dudley. Wala na siyang pakialam. “Nagmamakaawa ako sa’yo. Pakiusap maawa ka sa akin. Sisiguraduhin kong ilalabas ko kayo at mananahimik ako basta pakawalan mo kami.” Tumango si Fane. Ito ang pinakamagandang pagkakataon. Magiging ligtas sila Fane basta babantayan nila ang magkapatid para masigurong hindi ito makakapagdala ng mensahe sa ibang disipulo ng Corpse Pavilion.Ngunit nuunwaan nin Fane ang ibig-sabihin ng sinabi ni Dudley. Lumingon siya at tinitigan ito nang masama. “Kailan pa itinayo itong trap array?”Pagkatapos kwentahin sa kanyang isipan, napagtanto ni Fane na higit sampung araw na mula noong umapak siya sa bundok na ito. Hindi siya nakaramdam ng kahit anong kaguluhang pumapasok dito, sa madaling salita, hindi pa natatayo ang trap array sa mga oras na iyon.“Nasa siyam o sampung araw,” sinabi ni Dudley pagkatapos itong isipin.“At walang kahit isang tao ng Thousand Leaves Pavili