All Chapters of Into The Other Side: The Last Vessel: Chapter 1 - Chapter 10

R- 13   Hindi ko maramdaman ang aking mga paa ngunit alam kong gumagalaw ito ng kusa. Katulad ng dati, buong lakas kong kinuyom ang aking kamao ngunit maging ang aking mga kamay ay hindi ko na maramdaman.   Nag simula kumalabog ang dibdib ko.   Pilit kong pinigilan ang aking mga paa sa paghakbang dahil alam ko kapag nag tagal pa ito ay magigising na naman ako sa kung saan.   Noong huli ay nagising nalang ako sa kwarto ni Lola Kristel na may hawak na patalim, hinihingal siya habang takot na nakatitig sa akin kaya sinusumpa kong ayaw ko nang maulit pa iyon.   Bawat hakbang na nagagawa ko'y nawawalan ako ng lakas, ramdam ko na rin ang malamig na pawis sa aking noo. Unti-unti ko na ring nararamdaman ang pag-ikot ng aking sikmura. Hinahalungkat maging ang pinakamaliit na kalamnan sa loob habang unti-unting nilalamon ang natitira kong ulirat.   Pamilyar na ako sa g

Burying the Dead   Tatlong araw lamang ang itinagal ng burol ni lola dahil pinutol ko na ang munting pag-asang may mga ka-anak pa kaming gustong masilayan siya sa huling sandali. Sa loob ng dalawang araw ay apat na tao lamang ang paulit-ulit kong nakikita- si Gabby kasama ang mga magulang nito. Pa minsan-minsan ay nahahagilap ng paningin ko ang bagong salta sa lugar namin— nagugulat, nanginginig, natatakot pagkatapos ay tatakbo palayo. Hindi ko maintindihan kung ano ang nangyayari sa kanya at wala na rin akong balak pa na alamin basta ba't hindi niya pinapakialaman ang buhay ko.   Habang unti-unting binababa ang kabaong ni lola sa huli niyang himlayan ay pakiramdam ko tila nauupos akong kandila. Gusto kong umiyak pero tila naubos na ang tubig sa aking katawan dahil wala nang lumalabas sa aking mga mata. Ramdam ko na rin ang pamimigat ng aking mga talukap hindi dahil sa antok ngunit dahil sa pamamaga ng mga i

Dejavu Tuluyan akong nagising ng hawiin ni Gabby ang kurtina para pumasok ang sinag ng araw. Wala na akong nagawa nang marahas niyang hilain ang kumot na itatakip ko sana sa aking mukha.   "Good morning sunshine! Rise and shine! Today is the first day of being a senior!" hiyaw niya. Napaka energetic talaga niya sa umaga. Well, Gabriella is not Gabriella without an energy. Halos nakapikit pa akong bumangon nang hilahin niya ako sa kama. "C'mon, Faith. Wake up! I already texted Landon, he will be here in 10 minutes. We don't wanna miss the first day prank," wika niya sabay paikot ng kanyang mga mata.   Bumuntong hininga ako. "Okey, maliligo na ako," sabi ko nalang pagkatapos ay dumeretso sa banyo. Ilang beses na akong nakapasok dito pero natutuwa pa rin talaga ako sa ayos ng kanyang mga gamit panligo. Iba't-ibang amoy ng shower gel kada araw. Kahit hindi ako tumingin sa kalendar

Behind that Door   "B-bakit? Papaanong?" Wala sa sariling nai-lapag ko ang diary ni lola sa lamesa na nandoon. Kanina pa paroon at parito si Levi at nahihilo na ako sa ginagawa niya.   "Ako dapat ang mag tanong niyan," bakas ang pag pipigil ng galit sa boses niya.   "Hindi ko rin alam, Levi. Ngayon ko nga lang rin nalaman na may kwarto pa pala rito," depensa ko.   Sa totoo lang ay bihira akong naglalagi sa opisina ni lola. Hindi ako katulad niya na naniniwala sa mga espirito, other dimensions, higher vibration at kung ano-anong pang kababalaghan na kinu-kwento niya. Ang opisinang ito ay isang napakalaking kalokuhan para sa akin.   "Alam mo bang pinilit lang ako ng mga magulang ko para pumunta rito." Tumigil siya at hinarap ako. "Pinapunta nila ako rito pagkatapos dumating ng isang sulat galing sa Lola mo, Faith."   "Kung gano

To See is to Believe "Wala bang na ikwento sa'yo ang lola mo tungkol kay Teodore, Faith?"   Naihilamos ko ang aking palad sa aking mukha pagkatapos ay sunod-sunod na umiling. Hindi ko na alam kung ano ang paniniwalaan ko. Kung tutuusin naman ay napaka-imposible nang lahat ng ito. Napaka moderno na ng panahon ngayon, makabago na ang mga teknolohiya at halos lahat ay kaya nang sagutin ng siyensya, kaya ang lubos na kailangan ko ngayon ay tulong ng isang magaling na sikolohista.   "Faith, are you listening?"  Umiling ulit ako at sinalubong ang mga tingin niya. "Paano tayo nakakasiguro na totoo nga ang lahat ng nakasulat d'yan?"   "Kaya mo bang ilagay sa alanganin ang buhay ni Gabby para lang makasigurado?" Mapakla siyang natawa pagkatapos ay tuminga.   Humugot ako ng malalim na hininga nang maramdaman ang bara sa aking lalamunan, parang maiiyak na nama