All Chapters of Love & Revenge: The Stubborn Heiress: Chapter 251 - Chapter 260

SUNUD-SUNOD na tango ang sagot nito habang tinatanggap ang perang inabot ni Alice. “Ano pong gusto ninyong kainin, Sir, Ma’am.”“Hon, ikaw na ang bahalang magdesisyon,” anunsyo ni Alice. “Western breakfast nalang po Mang Ramon. May restaurant po doon sa katapat nitong hospital. Palagay ko bukas na ng ganitong oras,” sinipat pa nito ang relong pambising. “Sige ho, sir! Alis po muna ako.” Nang makaalis na si Mang Ramon saka lamang bumalik ang atensyon ni Aris kay Reymond. Tinapik nito ang balikat niya. “Natutuwa ako at nakadalaw ka ulit kay Kevin. Salamat sa tulong mo Reymond, gagaling na rin s

NGUMITI siya rito at tumuwid ng tayo matapos bumaba ng kotse. Narinig niya ang mahinang locked sound ng bintana ng kotseng sinakyan nila. Nauna na siyang humakbang dala ang isang box ng wild orchids para kay Denise at ang pagkain ni Andrei na niluto ni Manang Carol. Sumunod naman sa kanya si Mang Ramon at panay ang iling nito habang nakatingin sa paika-ika niyang lakad. “Mang Ramon, huwag na po kayong mag-alala sa akin, okay lang po ako.” sinipat niya ito nang nakasabay na ito sa hakbang niya. “Naku, baka po lumala iyan. Aba’y mag-aalala ho kaming lahat eh,” bakas sa boses nito ang pagtutol. He just smiled at him and glanced at his wristwatch. It’s already past 8 in the morning. Tuloy-tuloy sila sa elevator patungo sa VIP room ni Denise. Umusad na ang elevator ng

AYAW niyang patulan si Brielle dahil alam niyang may pagdududa ito sa kanya. Laking pasalamat nalang niya at tila nahulog agad ang loob ng magulang ni Denise sa kabutihang ipinamalas niya. Pakunswelo na rin niya sa sarili ang maayos na pakikipag-usap ng magulang ni Denise. Ang buong akala niya ay pakikitaan din siya ng mga ito ng ‘di kanais-nais na pakikitungo ngunit kabaligtaran naman ang pinakita ng mga ito. Nakahinga siya ng maluwag kahit papaano. Saka na lamang niya iisipin kung paano magtapat sa mga ito sa mga susunod na araw. Ang tanging hiling niya ay magising ang babaeng mahal niya at makasama ito ng ilang beses man lamang bago siya nito tuluyang kamuhian. Nilamon ng labis ng lungkot bigla ang puso niya sa alalahaning ito. Ngunit kailangan din niyang harapin ang kasalanang ginawa niya

LUMIKHA iyon ng malakas na tunog at nagkapira-piraso ang wine glass. Paghakbang niya naapakan niya ang bubog. Nasugatan agad ang talampakan niya dahil bumaon ang kapiraso ng basag na baso. “Ah!!” napaigtad siya sa sakit. Lalong umikot ang paligid niya ngunit bago pa man siya tuluyang bumagsak malakas na hiyaw ni Mang Ramon at dinaig pa ang kidlat sa bilis ng galaw nito at sinalo siya. “Sir Reymond! Sir!” Tarantang sumunod naman si Manang Carol kay Mang Ramon na ngayon ay hawak-hawak sa braso nito ang lasing at tulog ng si Reymond. Mahinang ungol lamang nito ang narinig nilang pareho. Nagulat pa ang mag-asawa ng makitang nagkalat ang bubog sa sahig at unti-unting may dugong umagos mula sa talampakan niya. 

NATAHIMIK siyang lalo at nakaramdam ng labis na konsensya dahil alam niyang siya ang dahilan kung bakit dumanas ng ganitong paghihirap si Denise. Lumingon sa kanya si Brent ng mapansin nitong tahimik siya, “Pasensya na kung tingin mo masyado kaming overprotected sa anak namin. Nag-iisa lang kasi siya at tulad nga ng sabi ko hindi siya sanay na nahihirapan. She lived her life to the fullest before the tragedy occured.”Napilitan siya tumingin rin kay Brent, “Okay lang po sir. Naintindihan ko naman kung bakit mahigpit kayo sa mga taong nakakasalamuha ng anak ninyo dahil magulang po kayo. Napakaswerte nga po ng mga anak ninyo kasi ganyan ka lalim ang pagmamahal na binibigay niyo po sa kanila.”Umangat ang kamay ni Brent at tinapik siya sa braso, “Huwag kang masindak sa panganay kong