บททั้งหมดของ กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: บทที่ 1201 - บทที่ 1210

เป็นธรรมดาที่จัสมินต้องลุกขึ้นมาปกป้องคนที่เธอรัก เมื่อเห็นเขาถูกดีแลนเย้ยหยันในตอนนี้ชาร์ลียิ้มอย่างไม่แยแสก่อนที่เขาจะหยิบยาอายุวัฒนะอีกเม็ดหนึ่งออกมาจากกระเป๋า หลังจากนั้นเขาก็หัวเราะแล้วพูดว่า "ดูสิ! ผมมียานี่อยู่เยอะแยะเลย มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่ผมจะเอายาอายุวัฒนะที่ผมให้คุณจัสมินเป็นของขวัญกลับคืนมา ยาอายุวัฒนะที่ผมจะทำการประมูลคือเม็ดนี้ต่างหาก!”ด้วยเหตุนี้ชาร์ลีจึงลุกขึ้นยืนก่อนจะพูดกับทุก ๆ คนที่อยู่รอบตัวว่า "ผมเชื่อว่าพวกคุณทั้งหมดต่างก็รู้กันดีว่ายาอายุวัฒนะนี้คืออะไร ผมจะไม่แนะนำอะไรเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะนี้เพิ่มเติมอีก แต่ผมจะเริ่มทำการประมูลเดี๋ยวนี้เลย"เมื่อทุก ๆ คนที่อยู่ตรงนั้นได้ยินว่าชาร์ลีกำลังจะทำการประมูลยาอายุวัฒนะ ต่างก็แสดงสีหน้าไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นเรื่องจริงนี่เป็นยาวิเศษที่พวกเขาไม่สามารถหาได้จากที่ไหนอีกแล้ว ชาร์ลีไม่เคยยินยอมที่จะขายยาอายุวัฒนะนี้มาก่อน ฉะนั้นยาเม็ดนี้จึงเป็นอะไรที่ประเมินค่ามิได้แขกทุกคนที่อยู่ที่นี่ในวันนี้ต่างก็เป็นคนระดับเศรษฐีกันทั้งนั้น ดังนั้นใครจะไม่อยากฉวยโอกาสที่จะได้ซื้อยาอายุวัฒนะนี้ เพื่อคืนความอ่อนเยาว์ให้กับตัว

“270 ล้าน!”“280 ล้าน!”“290 ล้าน!”เกรแฮมยกมือขึ้นอีกครั้งทันที แล้วตะโกนว่า "300 ล้าน!”การประมูลดำเนินไปอย่างเข้มข้น มีคนเพิ่มราคาขึ้นทันทีที่อีกคนเสนอราคาเสร็จพวกเขาเพิ่มราคาประมูลกันครั้งละ 10 ล้านอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ได้ยาอายุวัฒนะเม็ดนั้นในไม่ช้าภาพเหตุการณ์เหล่านั้นก็ดูมีชีวิตชีวาและสับสนอลหม่าน แม้แต่คนที่มีทรัพย์สินโดยรวมแค่ 1 พันล้าน ก็ยังกระโดดเข้ามาร่วมการประมูลในครั้งนี้แล้วเพิ่มราคาประมูลเข้าไปอีก เพราะทุกคนรู้ดีว่าเงินทองเป็นของมีค่า แต่ความมีอายุยืนนั้นมีค่ายิ่งกว่าดีแลนรู้สึกว่า… ทุกครั้งที่มีคนเสนอราคาขึ้นมานั้น คือการตบหน้าเขาเข้าฉาดใหญ่เขาไม่เคยได้รับความอับอายเท่านี้มาก่อนในชีวิตแต่อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้นตอนนี้เขาอยู่ในสภาพเละเทะไปหมดแล้ว และกำลังสงสัยว่าเขาจะเดินออกไปจากที่นี่อย่างไร โดยไม่ได้รับความอับอายขายหน้าเพิ่มขึ้นอีกเขาต้องกลืนกินสร้อยทับทิมเส้นนั้นจริง ๆ เหรอ?ในเวลานี้ การประมูลยังคงดำเนินต่อไป และดำเนินไปได้อย่างดีมากด้วยทราวิส ซีค และเกรแฮม ต่างก็ปฏิเสธที่จะละทิ้งโอกาสอันดีงามนี้ รวมทั้งคนอื่น ๆ ก็เช่นกันใ

ทราวิสไม่กล้ารับยาอายุวัฒนะไว้ จึงรีบพูดขึ้นว่า "ปรมาจารย์เวด ผมยังไม่ได้จ่ายเงินเลย ผมจะกล้ารับยาตากคุณมาได้ยังไง ผมจะโทรไปที่ฝ่ายการเงินของบริษัท แล้วจะรีบโอนเงินเข้าบัญชีของคุณทันที"ชาร์ลีพยักหน้าพร้อมกับยิ้ม จากนั้นเขาก็หยิบบัตรออกมาส่งให้ทราวิส "นี่คือบัตรของผมครับ ช่วยโอนเงินเข้าบัญชีนี้นะครับ"ดีแลนตกตะลึงเมื่อเห็นบัตรใบนั้น นั่นเป็นแบล็กการ์ดสุดพิเศษของซิตี้แบงก์ไม่ใช่เหรอ!ในประเทศนี้มีอยู่ไม่เกินห้าคนที่ได้เป็นเจ้าของบัตรชนิดนี้นอกจากนี้ ซิตี้แบงก์ยังช่วยปกป้องความเป็นส่วนตัวให้กับสมาชิกแบล็กการ์ดแบบเข้มงวดมาก ชาร์ลีคนนี้เป็นใครมาจากไหน? เขามีบัตรแบบนี้ได้อย่างไร?!แล้วจู่ ๆ ชาร์ลีก็หันไปมองดีแลน แล้วพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มแบบเขินอาย "คุณโคชครับ สร้อยคอของคุณมีราคา 20 ล้านดอลลาร์ ในขณะที่ยาอายุวัฒนะของผมมีราคา 2 พันล้าน คงไม่ต้องบอกนะครับว่าของใครมีราคาแพงกว่ากัน จริงไหมครับ?”ดีแลนมีสีหน้าบูดบึ้งอย่างเห็นได้ชัดเกิดอะไรขึ้นกับคนพวกนี้วะเนี่ย? ทำไมถึงมีคนยอมทุ่มเงิน 2 พันล้าน เพื่อซื้อยาบ้า ๆ นี่? พวกเขาเสียสติกันไปแล้วหรืออย่างไร?แต่อย่างไรก็ตาม การคร่ำครวญของเขาก็

ความคิดแวบแรกของดีแลนในตอนนี้คือการพยายามทำให้อาเจียน เพื่อที่เขาจะได้ขย้อนสร้อยคอออกมาได้การขย้อนออกมายังดีกว่าการถ่ายอุจจาระออกมา… จริงไหมล่ะ?ออสการ์รีบพูดว่า "ผมจะพาคุณไปห้องน้ำเองครับคุณโคช เชิญทางนี้ครับ"ดีแลนลุกขึ้นยืนทันทีและเดินตามออสการ์ไปเมื่อเขาเข้าไปอยู่ในห้องน้ำ เขาใช้มือล้วงเข้าไปในปากอย่างสุดกำลัง แล้วเอาแต่อาเจียนไม่หยุด โดยกระตุ้นให้รู้สึกคลื่นไส้แล้วขย้อนเอาสิ่งต่าง ๆ ออกมามีอยู่หลายครั้งที่เขารู้สึกได้ว่าสร้อยคอได้เขยื้อนมาถึงคอแล้ว แต่เขาไม่สามารถขย้อนมันออกมาได้เขาพยายามอยู่หลายครั้งจนหน้าแดงแล้วเปลี่ยนเป็นสีม่วง แต่สุดท้ายก็ต้องยอมแพ้เพราะเขารู้สึกเจ็บบริเวณคอและหลอดอาหารอย่างรุนแรง แล้วในไม่ช้าก็หมดเรี่ยวแรงที่จะพยายามอาเจียนออกมาเขารู้สึกขนลุกซู่ด้วยความสะอิดสะเอียนขึ้นอีกครั้ง เมื่อเขานึกภาพตามความเป็นจริงที่ว่า เขาจะต้องถ่ายอุจจาระออกมาทางทวารหนักในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เขาถึงขนาดกลุ้มใจว่าถ้าสร้อยคอเกิดติดอยู่ในลำไส้ขึ้นมาจะทำอย่างไรกันความที่กลัวจะเป็นอย่างนั้น เขาจึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหมอประจำตระกูลของเขาทันที "คุณหมอไรลี่ย์ครับ ตอนนี้

นายท่านมัวร์รับรู้ถึงความตั้งใจจริงในการมาเยือนโอลรัส ฮิลล์ในครั้งนี้ดีแลนต้องหลงใหลในความงดงามและเสน่ห์ของหลานสาวของนายท่านมัวร์มาก ถึงต้องการจะดึงตระกูลมัวร์เข้าไปเป็นพวกเดียวกับตระกูลโคช แล้วทำให้พวกเขากลายเป็นลูกสมุนในที่สุด ในขณะเดียวกัน ก็ต้องการล่อลวงให้หลานสาวของนายท่านมัวร์ไปเป็นเพื่อนร่วมชีวิตของเขาด้วยหากเป็นเช่นนี้ย้อนกลับไปในอดีต เขาจะไม่ปฏิเสธความปรารถนาดีของดีแลนเลย แม้ว่าเขาจะรู้แผนการทั้งหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นแผนการที่ดีหรือร้ายก็ตามท้ายที่สุดแล้ว โอกาสดี ๆ แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนัก มีอยู่หลายตระกูลในแถบภาคใต้ที่กระตือรือร้นที่จะเป็นลูกสมุนและบริวารให้กับตระกูลใหญ่ ๆ ในอีสต์คลิฟฟ์ แต่ตระกูลใหญ่ ๆ เหล่านี้กลับดูถูกเหยียดหยามพวกเขา และบางคนถึงขนาดสบประมาทพวกเขาด้วยมีตระกูลร่ำรวยที่รักสันโดษจำนวนมากในอีสต์คลิฟฟ์ ที่มีทรัพย์สมบัติอยู่เหนือความคาดหมายของตระกูลอันดับสองในแถบภาคใต้ตระกูลเวดแห่งอีสต์คลิฟฟ์คือตัวอย่างที่ดีที่สุด ไม่มีใครในตระกูลเวดที่ติดอันดับรายชื่อบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลก ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่อยู่ในฐานะที่จะได้ แต่ในทางตรงกันข้าม เป็นเพราะพวกเขามีอิ