ในขณะที่ชาร์ลีนึกถึงตอนที่เขาพบจัสมินครั้งแรกอยู่นั้น เขาก็ยังรู้สึกด้วยว่า นี่เป็นประสบการณ์ที่ชวนให้รู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อยในครั้งนั้น ถ้าเขาไม่ได้ไปที่ร้านขายของเก่า เดอลุคซ์กับพ่อตา เขาก็คงจะไม่มีโอกาสได้รับคัมภีร์เล่มนั้นถ้าไม่มีคัมภีร์เล่มนั้น เขาก็คงเป็นได้แค่นายเวด ไม่ใช่ปรมาจารย์เวดอย่างทุกวันนี้ถ้านำมาเปรียบเทียบกันแล้ว เขายังพอใจกับคำนำหน้าว่าปรามาจารย์เวด ซึ่งต้องแลกมาด้วยพละกำลังและความสามารถของเขา ส่วนคำว่านายเวดนั้น ไม่ได้บ่งบอกอะไรนอกจากนามสกุลของเขาเท่านั้น เบื้องหลังคำนำหน้าชื่อว่านายเวดนั้นไม่ได้บ่งบอกถึงความสามารถของตัวเองเลย มีแต่บ่งบอกถึงความสามารถของตระกูลเท่านั้นดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่า สิ่งที่เกิดขึ้นมาทั้งหมดนั้น เป็นสิ่งที่ถูกลิขิตให้เป็นอย่างนี้อยู่แล้วเขาถูกลิขิตให้รู้จักกับจัสมิน และยังถูกลิขิตให้ครอบครองคัมภีร์เล่มนั้นด้วยเขาหันไปหาจัสมิน แล้วพูดอย่างจริงจังว่า "พูดตามตรงนะครับ เวลาที่คนคนหนึ่งได้พบกับอีกคนหนึ่งนั้น เป็นการพบกันที่พรหมลิขิตได้กำหนดเอาไว้ บางทีหลายสิ่งหลายอย่างก็ถูกลิขิตให้เกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้มาก่อน"จัสมินหน้าแดงด้วยความเ
Read more