บททั้งหมดของ ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: บทที่ 411 - บทที่ 420

โรสพูดอย่างเป็นธรรมชาติว่า “แม้ว่าสมาชิกในครอบครัวของอาเรสจะไม่ได้ขาดแคลนทรัพย์สมบัติทางวัตถุ แต่ของขวัญชิ้นเล็ก ๆ ก็แสดงถึงความจริงใจของฉันได้! ถ้าเราอยู่ข้างนอก บางทีฉันยังสามารถซื้อการประดิษฐ์ตัวอักษรหรืองานศิลปะสำหรับท่านปู่อาเรสได้”“ตามฉันมานี่”เจย์พาโรสขึ้นไปที่ห้องศิลปะบนชั้นสามของคลับเฮ้าส์ แล้ววางกระดาษและปากกาให้เธอตรงหน้า และพูดว่า “ฉันคิดว่าเธอสามารถเริ่มเตรียมของขวัญของเธอได้แล้วนะ ใช่ไหมล่ะ?”โรสใช้นิ้วชี้วางไปที่จมูกของเธอแบบครุ่นคิดขณะจ้องมองไปที่เขา โรสถามว่า “นายอยากให้ฉันวาดอะไรเป็นของขวัญสำหรับวันเกิดของท่านปู่อาเรสดี?”เขาพยักหน้าอย่างยินดีเธอไม่รู้ว่าอยากจะหัวเราะหรือร้องไห้กันแน่ “หนึ่งอย่างที่จะบอกคือ ฉันไม่ใช่ศิลปิน สองคือ ฉันไม่ใช่นักประดิษฐ์อักษรภาพวาดและฉันไม่มีค่าใด ๆ บางทีท่านปู่อาเรสอาจจะโยนของขวัญของฉันออกไปนอกประตูก็ได้”“ใครกล้าแตะต้องหรือทำร้ายเธอแบบนั้นในขณะที่ฉันอยู่ใกล้ ๆ?”เมื่อได้ยินเช่นนี้เธอจึงนั่งอยู่หน้ากระดานวาดภาพและครุ่นคิดอยู่นาน ในที่สุด เธอก็มาพร้อมกับคำอวยพรวันเกิดที่เป็นบทกวี“ท่านอาเรส สิ่งนี้เหมาะเป็นของขวัญหรือไม่?”เจย

โรสพูดอย่างรีบร้อน “ฉันไม่รังเกียจที่จะถูกมองดูน่าอับอาย เพียงแค่ให้เงินฉันและทำให้ฉันอับอายไปเลย! ยิ่งดี!”เจย์หัวเราะดังลั่นออกมา “ยัยขี้โลภตัวน้อย”เขาดึงบัตรเครดิตออกจากกระเป๋าเสื้อสูทและยื่นให้โรส “รับนี้ไปสิ!”“ท่านอาเรส บัตรนี่มีเงินด้วยหรือ?” เธอคิดว่าต้องได้เป็นเงินสดจำนวนมากใบหน้าของเจย์มืดลง ทรัพย์สินที่มีได้ถูกชำระด้วยบัญชีทั้งหมดของเขาอยู่ที่บัตรนั่นและนี่เธอได้มันไปแล้ว ความสงสัยทำให้สมองว่างเปล่าขึ้นมาทันที“ไปค้นหาด้วยตัวเอง” เขาพูดอย่างเย็นชาจากนั้น โรสก็เก็บมันไปอย่างมีความสุขเมื่อมองไปที่เธอ เขาถามว่า “ในตอนนั้นที่ฉันยื่นเงินให้เธอ ทำไมเธอถึงปฏิเสธล่ะ?”เธอตอบอย่างภาคภูมิใจว่า “มันต่างออกไปน่ะสิ ในตอนนั้น นายต้องการให้เงินฉันเพื่อแลกเปลี่ยนกับลูก ๆ ของฉัน ดังนั้นแน่นอนว่าฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว วันนี้ฉันขายการประดิษฐ์ตัวอักษรของฉันได้ ยิ่งไปกว่านั้น การประดิษฐ์ตัวอักษรนั้นก็ไม่มีราคาต้นทุนเลย ฉันจะไม่ขายมันได้ไงล่ะ?”เขายิ้มและพูดว่า “ก็ไม่เลวนะ อย่างน้อยเงินที่ได้มันก็สะอาดและดูสำคัญสำหรับเธอ”“แน่นอนอยู่แล้ว”ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องแห่งความสยองขวัญ

โรสมองเขาอย่างข่มขู่ “ฉันอยากช่วยเธอเพื่อขอความยุติธรรม!”เขย์กล่าวด้วยสีหน้าที่บูดบึ้ง “นี่หมายความว่าเธอกำลังต่อต้านฉันใช่ไหม?”โรสยังคงยืนกราน “ใช่!”เขาถามว่า “งั้นเธอคิดจะทำอะไรเพื่อต่อต้านฉัน?”เธอตอบว่า “นายกำลังดูหมิ่นฉันอยู่เหรอ? นายไม่เคยได้ยินหรือว่าแมลงที่มีขา 100 ขา ไม่เคยตาย?”เจย์เย้ยหยันเธอ “ยังไงเธอก็มีแค่สองขาอยู่ดี มันยังดูห่างไกลถึง 100 ขา!”โรส “...”ให้ตายเถอะ เขาเป็นคนหน้าด้านได้ขนาดนี้เลยสินะ ผู้ชายคนนี้ไม่ได้เลวร้ายแค่ครึ่งเดียว“ท่านอาเรส นายดูถูกกดขี่ข่มเหงมากไปแล้วนะ” โรสโต้กลับ“โรส วันนี้เธอดื้อมาก…” สีหน้าของเจย์มืดลง“ท่านอาเรส นายไม่ได้ขาดแคลนเรื่องเงินเลย เพียงแค่ให้เงินกับเธอคนนั้นแล้วเธออาจจะรู้สึกดีขึ้นกว่านี้”“แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงิน”“นายแค่ขี้เหนียว!”เจย์“ ... ”ตอนนี้เขาจะเดินจากไปโดยทิ้งเธอไว้ด้วยความประทับใจที่ไม่ดีต่อเขาได้อย่างไรกัน?เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เซย์นและโจเซฟินก็เดินออกมาโรสเอนหลังพิงกำแพงและถูกเขาหอมแก้มของเธอ หน้าอกที่สั่นรัว ๆ ทำให้เธอดูเหมือนคนเป็นบ้าเซย์นผลักมือของโจเซฟินออกและตะโกนใส่เจย์ “คุณกล้ารัง

เซ็ตตี้น้อยสวมชุดสีขาวตัวเล็ก ๆ ดูบริสุทธิ์และไร้ที่ติลูก ๆ ของเธอทุกคนต่างคาดหวังให้คุณพ่อคุณแม่ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอย่างใจจดใจจ่อ มันจะเป็นการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ทว่า ในตอนนี้โรสยังไม่ต้องการทำสิ่งนี้เลยเจนสันเบะปากเล็กน้อยข้าง ๆ แม่ “คุณแม่ครับ คุณพ่อบอกว่าถ้าคุณฟังเขาวันนี้ เขาจะฟังคุณนับจากนี้ไป”จู่ ๆ โรสก็จำสิ่งนี้ได้!เธอเกือบลืมเรื่องนั้นไปแล้วถ้าเขาล้มล้างเธอไม่สำเร็จในวันนี้ พรุ่งนี้เขาจะถูกเธอล้มล้างแทนเมื่อคิดเช่นนั้น เธอก็เดินขึ้นไปบนเวทีอย่างยินดีเธอค่อย ๆ เดินไปหาเจย์ ชุดเดรสสีขาวราวกับหิมะของเธอเปล่งประกายระยิบระยับภายใต้แสงไฟ ชุดของเธอยาวอยู่บนพื้น โดยมีเด็ก ๆ อยู่ด้วย มันดูดีพอ ๆ กับชุดแต่งงานชุดหนึ่งเลยก็ว่าได้เจย์เดินเข้ามาหาเธอและจับมือเธอ การจ้องมองที่อบอุ่นของเขาได้ถูกจับจ้องมาที่ใบหน้าที่ชวนฝันของเธอ“นาย... จริงจังกับเรื่องนี้ไหม?” โรสรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน“อืม” เจย์ตอบกลับมาโรสมองไปที่ใบหน้าที่ไม่แสดงออกของเขาและคิดกับตัวเองว่า ‘เหตุการณ์ไฟไหม้นั้นของตระกูลอาเรสกำลังเป็นประเด็นร้อนที่ถกเถียงกันอยู่ ดังนั้นไอ้หมอนี้จึงใช้การแต่งงานเพื่อเบ

หลังจากงานเลี้ยงสิ้นสุดลง แขกต่างก็แยกย้ายกันไปในขณะที่เจย์ส่งพวกเขากลับไป โรสก็ได้โอกาสกลับเข้าไปในหอท่าเรือหอมหวน เธอกำลังคิดว่าจะต้องทำอย่างไรให้เจย์เซ็นสัญญานั่นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอหยิบสัญญาออกมาและทำให้เธอประหลาดใจ เธอสังเกตเห็นว่ามันมีตราของ อาเรส ฟิล์ม จำกัด พร้อมกับลงชื่อของเจย์อยู่แล้วโรสดีใจมาก!ตั้งแต่ที่เห็นการทำสัญญานี้ทำไว้เรียบร้อยแล้ว เธอก็ไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ที่นั่นอีกต่อไป หากอยู่ต่อก็มีโอกาสที่ทำให้เขาจะทำร้ายเธอเท่านั้นหลังจากเธอเปลี่ยนชุดกลับเป็นเสื้อผ้าปกติของเธอแล้ว เธอก็หยิบเอกสารสัญญาและเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทาง แต่บังเอิญเจย์เดินกลับมาถึงบ้านในช่วงเวลานี้พอดี“เธอกำลังจะไปไหน?” หน้าผากของเจย์มีเส้นเลือดปูดออกมา ความโกรธของเขาดูเหมือนจะถึงขีดสูงสุดโรสรู้ดีว่าเขากำลังจะผิดคำพูดของเขาที่ให้ไว้ในที่สุดตัวตนเจ้าเล่ห์ของเขาก็แสดงออกมาเธอรักษาความสงบและพูดว่า “ท่านอาเรส นายโกหกฉัน นายบอกว่าไม่ว่าฉันจะทำผิดอะไร นายก็จะไม่โกรธไง”เจย์ค่อย ๆ เดินชิดเข้ามาหาเธอมีความหวาดกลัวเต็มใบหน้าของเธอในขณะที่เธอก้าวถอยหลังเธอถอยกลับไปติดกำแพง และตอนนี้ไม่มี