บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 651 - บทที่ 660

1786

บทที่ 651

หลังจากเจอรัลด์รออย่างกระวนกระวายใจข้างนอกห้องคนไข้อยู่ครู่เดียว ทั้งฟินน์เลย์และดร.ฮุดสันก็ออกมาจากห้องคนไข้ เมื่อเจอรัลด์เห็นพวกเขาทั้งคู่ เขาก็พบว่ามันแปลกและน่าสงสัยเล็กน้อยที่ ดร.ฮุดสันตอนนี้ดูเหมือนจะเคารพต่อฟินน์เลย์มากยิ่งขึ้น เจอรัลด์ยังสังเกตุเห็นว่าในขณะที่พวกเขาออกมาจากห้อง คุณหมอก็เกือบจะพยายามพยุงแขนของฟินน์เลย์ไว้ แม้เขาจะเปลี่ยนใจอย่างรวดเร็วในวินาทีสุดท้ายก็ตาม “เป็นไงบ้างครับ?” เจอรัลด์ถาม “เธอเกือบจะหายดีแล้ว! เธอสามารถเข้าไปเยี่ยมเธอตอนนี้ได้!” ฟินน์เลย์กล่าวพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินแบบนั้น เขาก็เข้าไปในห้องคนไข้ทันทีเพื่อดูเควต้า เธอดูดีขึ้นมากแล้วตอนนี้ เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ และแม้แต่แก้มแดงสีกุหลาบปกติของเธอก็เริ่มกลับมาแล้ว “นายไม่ต้องกังวลหรอก เจอรัลด์ คุณควิกมีทักษะการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม!” เควต้ากล่าวทันทีที่เธอเห็นเขา เห็นได้ชัดว่ารู้สึกกังวลที่เจอรัลด์ยังคงเป็นกังวลเกี่ยวกับอาการของเธอ “ดีที่ได้รู้แบบนั้น!” เจอรัลด์ตอบกลับ ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก “ขอบคุณมากนะครับ คุณควิก!” เจอรัลด์กล่าวจากนั้นขณะที่เขาพยักหน้าให้ฟินน์เลย์ ชายชราช่วยเจ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 652

นี่คือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงต้องการจะพูดคุยกันดี ๆ กับมีล่าก่อน “เธอต้องการจะพูดถึงอะไรล่ะ? มีอะไรก็พูดมาเลย!” มีล่ากล่าว ขณะที่พวกเธอทั้งคู่มาถึงที่สวนสาธารณะ “ฉันจะพูดตรง ๆ ไม่อ้อมค้อมกับเธอนะ เอาตามตรงมันคงจะดีกว่ามากสำหรับฉันถ้าเธอเลิกกับเจอรัลด์ ฉันจะไม่ปิดบังความจริงที่ว่าฉันรักเขาจริง ๆ และฉันก็พยายามที่จะได้รับความรักของเขาในหลาย ๆ โอกาส!” กีย่ากล่าว มีล่าเพียงมองไปด้านข้างโดยไม่ได้กล่าวอะไร “แต่อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพราะว่าฉันรักเขาจนฉันสามารถเห็นว่าเขาซื่อสัตย์ต่อเธอมากแค่ไหน ฉันไม่ได้สร้างเรื่องพวกนี้ขึ้นมาเหมือนกัน ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอก็ยังคงไม่ได้เปลี่ยนไปตั้งแต่แรก ไม่ว่าฉันจะพยายามให้ได้ความรักของเขามามากแค่ไหน เขาก็เพิกเฉยต่อความรุกล้ำของฉันในทุก ๆ ครั้ง นี่เป็นแค่ความเห็นของฉัน แต่ถ้าเธอลงเอยด้วยการเลิกกับเขาจริง ๆ เพียงเพราะความเข้าใจผิดบางอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา เขาจะต้องประสบกับความเศร้าโศกอย่างที่สุดแน่นอน เขาเป็นผู้ชายใจดีที่ชอบช่วยเหลือผู้คนจริง ๆ เธอรู้ใช่ไหม? แม้แต่การหมั้นก็เป็นเพียงเขาที่กำลังช่วยฉันอยู่ เขาไม่ได้ทำอะไรที่ผิดต่อเธอ!” กีย่า
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 653

เจอรัลด์เพิ่งไปเอาข้าวต้มให้เควต้า ตอนที่เขาได้รับข้อความจากหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย หลังจากอ่านเนื้อหาของมัน เจอรัลด์ก็ตกตะลึงไป ‘มีล่าจะกลับไปฮ่องกงงั้นเหรอ? ไปแล้วเหรอ? ฉันยังไม่มีเวลาอธิบายตัวเองกับเธอเลยด้วยซ้ำ!’ ทันทีทันใดหลังจากนั้น เขาก็เริ่มขับรถไปที่สนามบิน ระหว่างทางไปที่นั่น เขาก็พยายามโทรหามีล่าอย่างไม่สิ้นสุด แต่อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รับสายเลยแม้แต่ครั้งเดียว อนิจจา เมื่อเขาไปมาถึงในที่สุด เขาก็มาไม่ทันเวลา เห็นเครื่องบินกำลังบินขึ้นช้า ๆ เจอรัลด์กระวนกระวายใจมาก ในขณะนั้นจนเขาพร้อมที่จะจัดเตรียมบางอย่างเพื่อให้เฮลิคอปเตอร์ตามเธอให้ทัน แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้ทำอะไรที่ไม่ยั้งคิด เขาก็ได้รับข้อความอีกหนึ่งข้อความ ครั้งนี้มาจากมีล่าโดยตรง “เจอรัลด์ ฉันจะกลับไปฮ่องกงก่อน นายไม่ต้องอธิบายอะไรกับฉันเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ฉันเชื่อในตัวนาย เอาตามตรง ฉันทำตัวไม่ดีก่อนหน้านี้ก็เพราะความหึงหวงของฉัน พูดตรง ๆ ฉันแค่อยากให้นายปลอบใจและทำให้ฉันสงบลง อย่างไรก็ตาม ฉันตระหนักดีว่าฉันไม่แม้แต่จะคิดถึงความรู้สึกของนายก่อนที่จะทำเรื่องทั้งหมดนั้นเลยด้วยซ้ำ!
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 654

‘ดูเหมือนว่าฉันสามารถบังเอิญเจอเขาได้ทุก ๆ ที่เลยสิน่า!’ ‘โดยไม่คำนึงถึง ดูเหมือนว่าเจอรัลด์กำลังทำได้ค่อนข้างดีเลยนะ ท้ายที่สุดแล้ว แทนที่จะนั่งรถไฟปกติ แต่เขากลับเลือกที่จะนั่งรถไฟความเร็วสูงแทน!’ หลังจากการทักทายเรียบ ๆ พวกเขาทั้งคู่ก็คุยกันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เมอาจะหยุดคุยกับเขาในท้ายที่สุด แม้เจอรัลด์จะพยายามที่จะดีกับเธอ แต่เธอก็ดูเหมือนไม่อยากสนใจเขาเลยทั้งนั้น เจอรัลด์ไม่ได้อะไรกับเรื่องนั้น และเขาก็แค่ทำแบบเดียวกัน ท้ายที่สุดแล้ว แม้ดูเหมือนว่าเมอากำลังจะมุ่งหน้าไปจังหวัดซอลฟอร์ด เพื่อทำภารกิจลับบางอย่าง แต่เจอรัลด์ก็ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย ในขณะเดียวกัน เควต้าเพิ่งหั่นผลไม้อีกอย่างเสร็จ เธอเห็นได้ว่าเจอรัลด์และเมอาดูเหมือนจะรู้จักกันและกัน ยิ่งไปกว่านั้น เธอก็นั่งตรงกันข้ามกับพวกเธอเอง เมื่อได้โอกาส เควต้าก็ยิ้มขณะที่เธอถามเมอาด้วยน้ำเสียงที่ใจดีและอบอุ่น “ฉันเพิ่งหั่นผลไม้เสร็จ คุณอยากทานบ้างไหมคะ?” “ขอบคุณนะ แต่ฉันไม่กินผลไม้!” เมอาปฏิเสธไปอย่างลวก ๆ สำหรับเธอ เจอรัลด์ยังคงต่ำต้อยเหมือนที่เคย ตามปกติเธอจึงไม่จำเป็นต้องแสดงความเคารพใด ๆ กับเพื่อนคนไหนของเขาเ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 655

เขตปกครองซอลฟอร์ดเป็นศูนย์กลางของจังหวัดซอลฟอร์ด การเป็นเมืองศูนย์กลางมันจึงมีความเจริญและวุ่นวายอยู่เสมอ แม้จะเป็นเมืองที่พลุกพล่าน แต่รถหรูสิบคันที่จอดอยู่ด้านหน้าของสถานีรถไปความเร็วสูง ก็ยังคงสะดุดตาเป็นเฉพาะพิเศษ ขณะนั้นเอง รถไฟความเร็วสูงก็มาถึงที่สถานีในที่สุด เจอรัลด์ลุกยืนขึ้นยืดเส้นสายเล็กน้อย ก่อนจะออกจากรถไฟไปพร้อมกับเควต้า และฟินน์เลย์ เมื่อเขาเดินผ่านเมอาและกลุ่มเพื่อนของเธอ อย่างไรก็ตาม เขาก็เพียงเดินผ่านพวกเขาไปโดยไม่ได้ทักทายพวกเขาเลย “ฮึ่ม! ดูพฤติกรรมนั่นสิ! ใครอยากจะสนใจนายกันล่ะ?” ‘เขากล้าดีที่จะไม่เริ่มทักฉันก่อนได้ยังไง?’ เมอาคิดกับตัวเอง เธอไม่เคยคาดคิดว่าเจอรัลด์จะกลายมาเป็นคนหัวแข็งเช่นนี้เลย เห็นได้ชัดว่าเมอามีความรู้สึกว่าตนเหนือกว่าผู้อื่น ‘ถ้านายเพียงจะทักทายฉัน ฉันก็คงจะยับยั้งจากการรบกวนนาย แต่อย่างไรก็ตาม สำหรับคนอย่างนายที่มาเพิกเฉยต่อฉัน การกระทำของนายจึงคล้ายกับการทำลายสิ่งของที่สวยงาม! ช่างน่าขายน่าขายหน้าและหงุดหงิดเสียจริง!’ อย่างไรก็ตาม เธอจะปล่อยมันไปคราวนี้ หลังจากนั้น เธอก็ออกจากรถไฟความเร็วสูงไปพร้อมกับกลุ่มของเธอเหมือนกัน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 656

“เจอรัลด์!” วินซี่ตะโกนขึ้นมา เจอรัลด์ประหลาดใจที่ได้ยินชื่อของเขากำลังถูกตะโกนเรียกออกมา เมื่อหันหลังกลับไป เขาก็เห็นทั้งวินซี่และเลนนาร์ด เจอรัลด์ไม่เคยพูดคุยกับพวกเขาทั้งคู่นอกการแข่งขันเลยจริง ๆ ดังนั้นเขาจึงไม่สนิทกับพวกเขาเลยเหมือนกัน ระหว่างสองคนนั้น แน่นอนว่าเจอรัลด์คุ้นเคยกันกับวินซี่มากกว่า ท้ายที่สุดแล้ว เลนนาร์ดก็มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยมดังนั้นนั่นจึงทำให้เขามีเหตุผลน้อยลงที่คุยกับเจอรัลด์ในตอนนั้น เลนนาร์ดสนิทกันกับเมอา ฃและคนอื่น ๆ มากกว่า จากนั้นเจอรัลด์ก็เดินไปหาพวกเขาด้วยท่าทางที่ประหลาดใจบนใบหน้าของเขาก่อนจะพูดขึ้น “วินซี่! เลนนาร์ด!” แม้เขาไม่ได้รู้จักมักคุ้นกับพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังคงเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน มันเป็นเหตุผลเดียวที่ทำไมเขาถึงพูดกับพวกเขาในท่าทางที่เป็นมิตรเช่นนี้ เลนนาร์ดเพียงมองเขาผ่าน ๆ จากหัวจรดเท้าชั่วครู่สั้น ๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบอย่างไม่เต็มใจ ให้กับการทักทายของเจอรัลด์ วินซี่ในทางกลับกัน กระโดนไปอยู่ด้านหน้าของเจอรัลด์ก่อนจะตบไหล่เขาเบา ๆ “เฮ้ เจอรัลด์! มันนานแล้วนะ! นายแทบจะไม่ติดต่อกับพวกเราอีกต่อไปเลยด้วยซ้ำ!” ย้อนกลับไปในอดีต เจ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 657

เป็นสายเรียกเข้าจากแซค “ครับ?” “ผมแค่ต้องการจะเช็คดูว่าคุณไปถึงหรือยัง คุณคลอฟอร์ด ผมจะส่งเบอร์โทรของผู้จัดการทั่วไปของเขตปกครองซอลฟอร์ดให้คุณ ชื่อของเขาคือ ซาไทร์และก็เหมือนตระกูลคลอฟอร์ด เขตปกครองซอลฟอร์ดมีธุรกิจอยู่ทั่วทุกมุมโลกเช่นกัน เมื่อคุณไปถึง คุณสามารถมองหา แบร์รี่ ซาไทร์ได้นะครับ ถ้าคุณต้องการ” แซคกล่าว เขาเพียงจะเช็คเจอรัลด์ดูเพื่อให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้ตกอยู่ในปัญหาใด ๆ “เข้าใจแล้ว!” “เมื่อพูดแล้วก็ คุณคลอฟอร์ด ก่อนหน้านี้ผมก็มอบหมายให้แบร์รี่ไปตามหาจี้หยกนั้นในเขตปกครองซอลฟอร์ด และเห็นได้ชัดเจนว่าเขามีข่าวบางอย่างเกี่ยวกับมันแล้ว!” “เอาล่ะครับ! ผมจะโทรหาเขาในไม่ช้านี้แล้วกัน!” ทีทีที่เขาวางสาย เจอรัลด์ก็นอนเหยียดอยู่บนเตียงก่อนจะโทรหาแบร์รี่ถัดไป แบร์รี่ดูเหมือนจะค่อนข้างตื่นเต้นเมื่อได้รับสาย แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็จัดการทำให้ตัวเองสงบลงได้เกือบจะทันทีก่อนที่จะเข้าเรื่องที่จะพูดคุยกัน “ครับ คุณคลอฟอร์ด ผมค้นหาไปทั่วทุกที่สำหรับข่าวที่เกี่ยวกับจี้นั้น และในที่สุดผมก็หาบางอย่างพบ แม้ผมจะไม่สามารถระบุได้ว่าจี้นั้นมีต้นกำเนิดมาจากครอบครัวไหนกันแน่ แต่ผมก็พบชา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 658

ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ใกล้ ๆ ห้องของมีล่า เมื่อมีล่าออกไปเพื่อจะดูว่าเกิดเรื่องวุ่นวายอะไรขึ้น คนอื่นสองสามคนก็ออกจากห้องของพวกเธอไปเพื่อดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นกันแล้ว มีล่าและคนอื่น ๆ จึงตามพวกเธอไปอยู่ด้านหลัง “เป็นอะไรไป? เกิดอะไรขึ้น?” หนึ่งในหญิงสาวที่อยู่ที่นั่นถามขึ้นมา “ฉัน…ฉันออกไปกับเพื่อนร่วมบ้านของฉันก่อนหน้านี้และตอนที่ฉันกลับมา ฉันก็ตระหนักได้ว่าแหวนเพชรที่แฟนของฉันซื้อให้ฉันหายไป! มันเป็นแหวนที่แพงมาก และฉันก็ไม่สามารถหามันเจอที่ไหนเลย!” หญิงสาวคนนั้นกล่าวพร้อมกับร้องไห้คร่ำครวญ ฮอลลี่ได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครมจากห้องถัดไป และตอนนี้เธอก็มาอยู่นี่เหมือนกัน “อย่างร้อเลย ไซลีน่า เธออาจจะวางมันไว้ผิดที่ก็ได้ เธอก็รู้ว่าเธอสะเพร่ามากแค่ไหน บางทีเธออาจจะทิ้งมันไว้สักที่โดยไม่ตั้งใจหรือเปล่า?” ฮอลลี่แนะนำ “แต่ฮอลลี่ ฉันจะไม่มีวันวางของสำคัญขนาดนั้นผิดที่แน่! ฉันระมัดระวังเป็นพิเศษอยู่เสมอกับแหวนที่มีราคาถึงหกพันดอลลาร์วงนั้น!” ไซลีน่าปล่อยโฮ “ช่างแปลก! เอาล่ะ เอางี้ เธอไปที่ไหนมาวันนี้และใครบ้างอยู่ในหอพัก? เป็นไปได้ไหมว่าประตูของเธอไม่ได้ปิดสนิทดังนั้นใค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 659

อย่างไรก็ตาม มีล่าเองก็รู้สึกช็อกพอ ๆ กันกับพวกเธอ “น นี่จะเป็นไปได้ยังไงกัน? ฉันไม่ได้เอามันไป!” “หลักฐานก็อยู่นี่และทุกคนก็เห็นมันอย่างชัดเจน! เธอยังคงจะพยายามแก้ต่างให้ตัวเองได้ยังไง? สุดยอดจริง ๆ!” ฮอลลี่กล่าว “มีล่า ฉันชื่นชมเธออยู่เสมอ แต่เธอทำให้ฉันผิดหวังมากจริง ๆ ครั้งนี้…ถ้าเธอชอบแหวนของฉันจริง ๆ เธอก็น่าจะบอกฉันก็ได้!” ไซลีน่ากล่าวเพิ่มด้วยความไม่อยากเชื่อ “ฉัน…ฉันไม่ได้เอามันไปจริง ๆ! ฉันไม่ได้ทำ!” มีล่าปฏิเสธขณะที่เธอส่าวยหัวของเธอต่อไป “เธอกำลังพูดความจริง! ให้ฉันบอกเธอนะ ฮอลลี่ แฟนของมีล่าคือชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมย์เบอร์รี่! เธอสามารถได้ทุกอย่างที่เธอต้องการ! ทำไมเธอถึงจะต้องขโมยแหวนของคนอื่นด้วยล่ะ?” มอลลี่กล่าว “ฮ่าฮ่าฮ่า! โอ้ ไม่นะ…ชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมย์เบอร์รี่งั้นเหรอ…ฉันกลัวมากเลย!” ฮอลลี่ตอบกลับขณะที่เธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ใครจะสนเรื่องพวกนั้นกัน! ขโมยก็คือขโมย ฉันจะพูดถึงเรื่องนี้กับผู้อำนวยการในวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอน! ไปกันเถอะ! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจริง ๆ แล้วเธอจะเป็นคนโปรดของผู้อำนวยการ! จะมีงานที่ยิ่งใหญ่ที่สถานีโทรทัศน์ฮ่องกงพรุ่งนี้และ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 660

ยังมีข่าวลือเช่นกันว่าบริษัทโทรทัศน์มีเจ้าของเป็นหญิงสาวที่ตรงไปตรงมาคนหนึ่ง ที่มีภูมิหลังน่าประหลาดใจ ความจริงแล้วเธอมีอิทธิพลมากจนแม้แต่บริษัทโทรทัศน์ที่มีอำนาจก็ไม่มีความหมายอะไรต่อเธอเลย แม้ข่าวลือจะแพร่กระจายไปเหมือนไฟป่า แต่จริง ๆ แล้วก็ไม่มีใครรู้ว่ามันคือความจริงหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้ว ก็ไม่มีใครเคยเห็นเธอมาก่อนด้วยซ้ำ นี่คือเหตุผลที่ทำไมสถานีโทรทัศน์ค่อนข้างเป็นกังวลเกี่ยวกับงานนี่ แม้แต่เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดในห้องพิธีการก็ยังต้องจัดวางอย่างดีพร้อม นี่เป็นการพิสูจน์ว่าสถานีเป็นกังวลมากแค่ไหน ยิ่งไปกว่านั้น คนดังหลาย ๆ คนก็จะเข้าร่วมด้วยเช่นกัน มันจะเป็นงานที่มีชีวิตชีวาอย่างแน่นอน ในขณะที่ทุกคนหมกมุ่นอยู่กับการทำให้มั่นใจว่าห้องโถงได้รับการตกแต่งอย่างสมบูรณ์ดีแล้ว คุณฮิลก็ปรบมือเสียงดังก่อนจะบอกให้นักศึกษาฝึกงานและสมาชิกลูกเรือหยุดกันชั่วครู่ “มารวมกันรอบ ๆ นี้ ทุกคน! ฉันมีข่าวบางอย่างสำหรับพวกเธอทุกคน!” เมื่อได้ยืนแบบนั้น ทุกคนก็ทำตามคำสั่ง “วีไอพีของวันนี้คือบุคคลพิเศษมากจริง ๆ! สมาชิกลูกเรือทุกคนต้องระมัดระวังเป็นพิเศษในวันนี้!” “เกี่ยวกับว่าใครจะได้เป็นผู้นำ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
6465666768
...
179
DMCA.com Protection Status