บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 191 - บทที่ 200

เจอรัลด์เงยหน้าขึ้น “มีอะไรไหม?”“พวกเรามีนัดสังสรรค์กันระหว่างเพื่อนเก่าคืนนี้ มันเกิดขึ้นทุก ๆ สองถึงสามเดือน ฉันไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้มาก่อน—-แต่เนื่องจากพวกเราได้บังเอิญมาพบกันแล้ว ฉันจึงบอกให้นายรู้เอาไว้!”“อีกอย่าง ชารอนก็จะอยู่ที่นั่นด้วย” ลิเลียนกลั้นหัวเราะเล็กน้อย “มาคิดดูแล้ว: ย้อนกลับไปสมัยเรียนมัธยมปลาย นายจะได้คะแนนเป็นที่หนึ่ง เธอจะตามมาเป็นที่สอง พวกนายสองคนสนิทกัน—อันที่จริง นายก็ตามจีบเธอ ใช่ไหมล่ะ?”เจอรัลด์ไม่ได้ตอบกลับชารอน เลสลี่ เพื่อนเก่าคนหนึ่งจากมัธยมปลาย มันจริงที่พวกเขาเข้ากันได้ดีในตอนนั้นและก็เป็นเรื่องที่เจอรัลด์เก็บงำความรู้สึกที่มีต่อเธอ แต่นั่นมันก่อนหน้า...ทั้งหมดนี้เขาตามจีบเธอหรือเปล่า? เขาไม่กล้าตั้งแต่แรก ๆ ระหว่างช่วงปีแรกของมัธยมปลาย พวกเขามักจะพูดคุยกันบ่อย ๆ แต่ภายหลัง แม้มีโอกาสไม่กี่ครั้งตอนที่เขาพยายามจะเริ่มบทสนทนากับเธอ เธอก็ไม่ได้ตอบเขา และนั่นแหละ พวกเขาจึงแยกกันไปไม่ได้คุยกันอีกสามปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว“ว่ะฮ่าฮ่า! เอาน่า...นายรู้ไหม เดือนแล้ว แฟนหนุ่มของชารอนเลี้ยงข้าวพวกเราด้วยนะ และจากนั้นหัวข้อข้อเรื่องนายก็ถูกพูดขึ้นม

เจอรัลด์จำเธอได้ทันทีเขาเคยพบกับเธอในโฮมแลนด์ คิชเช่นเมื่อหลายวันก่อน เจนได้ดุว่าเธอ—ย้อนกลับไปตอนที่เธอยังคงทำงานให้กับพวกเขาเธอทิ้งความประทับใจไว้ให้กับเขา แม้เพียงแค่ได้เห็นเธอจากด้านข้าง เขาก็รู้ได้ว่าเธอนั่นเป็นคนสวยที่ไม่ธรรมดา ได้เห็นเธออีกครั้งในตอนนี้ เธอจึงดูคุ้นเคยสำหรับเขาทันที “คุณรู้จักฉันเหรอค่ะ?” เธอกระซิบ และรวบเด็กทั้งสามคนเอาไว้อย่างปกป้องเธอกลัวเขาอย่างเห็นได้ชัด ถ้าหากว่าเขาพัวพันกับการค้ามนุษย์ล่ะ?“ใช่ พวกเราพบกันโดยบังเอิญที่โฮมแลนด์ คิชเช่น คุณลืมผมไปแล้วเหรอ? เจอรัลด์ยิ้มให้เธอผู้หญิงคนนั้นใช้เวลากับการระลึกถึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ดูสดใสขึ้น “โอ้ เป็นคุณ คุณผู้ชาย! ขอบคุณนะคะที่ช่วยเหลือฉัน ในตอนนั้น!”ตอนนั้น เธอกำลังถูดดุว่าอย่างหนักจนเธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นจากพื้น แต่ตอนที่เธอกำลังจะจากไปเธอก็ได้แอบชำเลืองมองเจอรัลด์เพียงสั้น ๆการพบกับเขาอีกครั้งในตอนนี้ สิ่งที่เธอจำได้ก็คือเสียงของเขาเขาได้ช่วยเธอเอาไว้ในตอนนั้นอีกอย่าง เขาก็เป็นคนรวย!“อย่าพูดถึงมันเลย อย่างน้อยคุณก็จะไม่ตั้งการ์ดไว้เมื่ออยู่รอบ ๆ ผม คุณดูแลเด็กสามคนนี้อยู่เหรอ?” เจอรัล

“มีใครบอกให้นายนั่งตรงนั้นไหม? ที่ตรงนั้นถูกจองไว้ให้แฟนของฉัน! ตายจริง...มันเป็นเรื่องหนึ่งที่เคยเป็นคนขี้แพ้ในตอนนั้น แต่หลังจากสามปีในมหาวิทยาลัย นายก็ยังคงไม่ได้ดีขึ้นแม้แต่น้อยเลย! ไป รีบไปซะ ไปให้พ้น!”เจอรัลด์ไม่สามารถแม้แต่จะจำชื่อของเธอได้อีกต่อไปด้วยซ้ำ และเขาก็ขี้เกียจจะชวนทะเลาะกับในตอนนี้งั้นก็เหลือแค่ที่นั่งตรงประตู ซึ่งอาหารทั้งหมดจะถูกนำเข้ามาเมื่อตระหนักได้ว่านี่คือความตั้งใจของทุกคนมาโดยตลอด เจอรัลด์ก็เพียงแค่ยอมจำนนต่อมันจริง ๆ แล้ว ยังมีที่ว่างข้างชารอนด้วยเหมือนกัน แต่อย่างไรก็ตาม เธอวางกระเป๋าถือของเธอไว้บนนั้น บ่งบอกว่าเธอเก็บที่นั่งไว้ให้ใครสักคน และแน่นอน เธอคงจะไม่เสนอที่นั้นให้เขานั่งหรอกลิเลียนยิ้มกว้างให้เจอรัลด์ จากนั้นก็หันไปถามว่า “ชารอน เมื่อไหร่เมอร์ฟีจะมาถึงนี่ล่ะ?”“ผู้ชายคนนั้น...ฮึ่ม! มักจะละล้าละหลังเกี่ยวกับทุกอย่าง ทุกครั้ง เขาจะพูดว่าเขาใกล้จะมาถึงแล้ว—แต่เธอก็ยังคงจะต้องรอไปอีกสักพักเลยล่ะ!”แม้ว่าเธอจะฟังดูอารมณ์เสีย แต่ความจริงแล้วในใจของเธอก็ร่ำร้องด้วยความภาคภูมิใจ“โย่ว โย่ว โย่ว! ชารอนกำลังพูดถึงเมอร์ฟี คนเดียวกับเมอร์ฟีที่จบ

“คุณผู้ชายครับ นั่นไม่มีทาง! อาหารของพวกเขาได้เสริฟไปแล้ว!”“ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? ไม่รู้หรือไงว่ากำลังพูดอยู่กับใคร? สามนาที นั่นคือทั้งหมดที่ผมจะให้ได้—และถ้าหากคุณไม่สามารถทำมันให้เสร็จได้ ผู้จัดการของคุณจะทำมันให้ผมแทนคุณเอง เอาสิถ้าอยากรู้ก็ลองดู!” ผู้ชายคนนั้นคำรามอย่างเย่อหยิ่ง“เอาล่ะคับ...ผมจะลองดู” พนักงานเสริฟ์รีบเข้าไปด้านในและอธิบายสถานการณ์ลิเลียนและคนอื่น ๆ ไม่ยอมทนต่อเรื่องนี้ได้ความหมายของเรื่องนี้คืออะไร? พวกเขาได้ที่นี่ก่อน—และยังเริ่มทานอาหารไปแล้วด้วย! ตอนนี้ คุณเข้ามาที่นี่และพูดว่า อะไรนะ เปลี่ยนโต๊ะงั้นเหรอ? ง่าย ๆ แบบนั้นเหรอ?คิดว่าคุณเป็นใครกัน!“ไม่มีทาง บอกพวกเขาพวกเราจะไม่ย้าย!” ลิเลียนจ้องมอง ทันใดนั้นเธอก็โมโหขึ้นมา“โอโฮ? ฉันอยากจะเห็นจริงว่าใครกำลังตะโดนอยู่ในนั้น คิดว่าต้องเป็นสาวที่น่าดึงดูดใจ!”ประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดออก และกลุ่มคนก็ก้าวเข้ามามันเป็นการก่อตัวไปสู่การทะเลาะวิวาทเมอร์ฟีเป็นผู้สนับสนุนของฝั่งนี้ เขาไม่มีอะไรจะต้องกลัวพวกเด็กเปรตที่ร่ำรวยธรรมดาทั่ว ๆ ไป—โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่เขาทำงานให้กับกลุ่มเมย์เบอร์รี่ ทุกคนมองไปที่

ปัจจุบันนี้ มีล่าและเจอรัลด์อยู่ในความสัมพันธ์ที่เหนือกว่าการเป็นเพื่อนไปขั้นหนึ่ง แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ยังไม่ได้ตามจีบเธออย่างจริงจัง—ที่พวกเขาทำทั้งหมดในอดีต ส่วนใหญ่ก็คือ การแชทหากันมีล่ายังคงล้อเล่นว่าเจอรัลด์เป็นแฟนกำมะลอของเธอได้อย่างไร ทำให้เขารู้สึกว่าเธอไม่เคยคิดที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ไปไกลกว่านั้นและกระนั้นเอง เธอก็มักจะอาระวาดเหมือนเด็ก ๆ อยู่เล็กน้อยโดยทั่วไปแล้ว สถานะความสัมพันธ์ของพวกเขายังไม่ชัดเจนข้อความล่าสุดของมีล่าถึงเขา: “ฉันกำลังถามนาย ทำไมนายไม่ตอบล่ะ? ทุกวันนี้นายคุยกับผู้หญิงอีกคนอยู่ใช่ไหม?”ผู้หญิงเป็นสิ่งมีขีวิตที่อ่อนไหว พวกเธอสามารถจะตรวจจับการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของลมได้เมื่อไม่นานมานี้ พฤติกรรมของเจอรัลด์กลายเป็นสิ่งที่น่าสงสัยมาก เมื่อก่อน เขาจะตอบกลับข้อความของเธออยู่เสมออย่างทันที แต่ปัจจุบันนี้ หนึ่งนาทีเต็มผ่านไปแล้วโดยไม่ได้ตอบใด ๆ เลยมันเป็นสถานการณ์ที่น่ากระอักกระอ่วนใจสำหรับมีล่าเจอรัลด์ไม่อยากจะโกหกต่อเธอ ยังไงซะ ก็ไม่มีเหตุผลอะไรอยู่ดี“ใช่ แค่แชทกัน” นั่นคือการตอบกลับของเขา“ฮ่า นายไม่ต้องเพิ่มประโยคสุดท้ายก็ได้ แม้ว่าน