All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 1471 - Chapter 1480

“หมอดู…? เดี๋ยวก่อน ฉันคิดว่าฉันจำได้ เขาเป็นชายชราใช่ไหม? คนที่เราเจอตอนไปเที่ยวน่ะเหรอ?” “คนนั้นแหละ!” ซีเรียลตอบพร้อมกับพยักหน้า “ฮ่าฮ่าฮ่า! ผู้ชายคนนั้นเป็นคนตลก… ฉันจำได้ว่าเขาพูดทำนองว่า ‘หัวใจของคุณจะเต้นเร็วขึ้นทันทีที่คุณได้พบกับความรักในชีวิตของคุณ!’” ซาเวอรี่กล่าว ในขณะที่เธอนึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น เพียงเสี้ยววินาทีต่อมาเธอก็ตัวแข็งทื่อ เธออ้าปากค้าง จากนั้นก็มองไปที่ซีเรียลด้วยความไม่เชื่อ ก่อนจะกล่าวต่อว่า “เธอ… นี่เธอไม่ได้จริงจังใช่ไหมเนี่ย…? เขาคือผู้ชายที่สัมผัสหัวใจของเธองั้นเหรอ? หลังจากพยักหน้าอย่างเขินอายให้กับเพื่อน ๆ ของเธอ ซึ่งต่างก็จ้องมองมาที่เธอด้วยท่าทางที่สงสัย ซีเรียลก็หยุดชั่วขณะ ก่อนที่จะส่ายหัวและพูดว่า “… แม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่หัวใจของฉันเต้นแรงเล็กน้อย แต่ฉันไม่คิดว่าเขาคือคนคนนั้นหรอกนะ… หมอดูคนนั้นเคยบอกว่าคนรักของฉันจะมีประสบการณ์ชีวิตที่ไม่เหมือนใคร คนรักของฉันเก่งกาจและมีความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้! เขาคือฮีโร่ตัวจริง! จากที่พูดไป แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่เขาผอมและดูบอบบางเกินไป! ด้วยเหตุนี้ ฉันไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนคนนั

"ขอบคุณครับ!" ยูลตอบ ขณะที่เขาจิบน้ำผลไม้ก่อนที่จะเริ่มรับประทานอาหาร เห็นได้ชัดว่าเขายังคงระมัดระวังอย่างมากกับการกระทำและคำพูดของตัวเอง… เมื่อสังเกตเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ยิ้มก่อนจะพูดว่า "ว่าแต่ว่า นายเพิ่งจะได้รับเงินสามแสนดอลลาร์ไปไม่ใช่เหรอ…? ทำไมนายถึงเข้มงวดกับตัวเองนักล่ะ ฉันหมายถึงตอนที่ฉันกับเพอร์ลาเจอนาย นายยังกินซาลาเปากับผักดองอยู่เลย!” “ผม… ไม่กล้าใช้เงินนั้นหรอกครับ… และผมยินดีที่จะมอบเงินนั้นให้คุณ ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ!” ยูลตอบ เจอรัลด์ส่ายหัวพร้อมกับรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดว่า “เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอเงินของนายหรอกนะ ยูล เรามาที่นี่เพื่อถามนายว่า นายไปเอาแส้หางม้าแห่งสวรรค์มาได้อย่างไร เท่าที่ฉันเห็น ดูเหมือนว่านายจะไม่ได้วางแผนที่จะนำมันไปประมูลตั้งแต่แรก!” ยูลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุด เขาก็เงยหน้าขึ้นก่อนจะพูดว่า “…ผม… ผมต้องขอโทษด้วย แต่ผมบอกคุณไม่ได้จริง ๆ… เอาอย่างนี้นะครับ ถ้าคุณต้องการเงิน คุณก็เอามันไปได้เลย…! ผมมีธุระที่จะต้องทำ!” เมื่อเห็นว่ายูลเริ่มตื่นตระหนกจนไม่กล้าแม้แต่จะกินอาหารที่อยู่บนโต๊ะ เจอรัลด์จึงถามอย่างระมัดระวังว่า “ไม่จำ

“เทศกาลใต้ดินมีมานานแล้ว และทุกครั้งที่เทศกาลนี้จัดขึ้นก็มักจะมาพร้อมกับการค้นพบทรัพยากรที่ทรงพลังบางอย่าง!” จูเลียนอธิบาย “ทรัพยากรที่ทรงพลัง? นายหมายถึงทรัพยากรการฝึกอบรมที่จำเป็นสำหรับผู้ที่ต้องการฝึกฝนตนเอง เพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณอย่างนั้นเหรอ?” เจอรัลด์ถามพร้อมกับพยักหน้า ดูเหมือนเขาจะเข้าใจว่าจูเลียนกำลังหมายถึงอะไร “ใช่ครับ แต่เหตุผลที่เทศกาลนี้ถูกจัดขึ้นไม่ได้จำกัดอยู่แค่การค้นพบของทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับการฝึกฝนทั่วไปเท่านั้นครับท่าน! ในบางครั้ง เทศกาลนี้ยังจัดขึ้นเมื่อมีการค้นพบวัตถุทางเวทมนตร์ที่สามารถทำลายล้างโลกได้อีกด้วย! แม้ว่าสิ่งของดังกล่าวจะดึงดูดให้คนทั่วไปอยากซื้อและนำไปโอ้อวด แต่พวกมันก็เป็นสมบัติอันล้ำค่าสำหรับการฝึกเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณด้วยเช่นกัน!” “จากที่กล่าวมา มันมักจะมีการแข่งขันที่สูงเพื่อแย่งชิงทรัพยากรดังกล่าว ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมผู้ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณจึงเลือกที่จะเพิกเฉยต่อการสมานฉันท์ของพวกเขาในช่วงเวลาเช่นนี้ และเข้าร่วมสังคมทันทีเพื่อแย่งชิงทรัพยากร!” “โดยปกติแล้ว ยังมีคนธรรมดาที่ต้องการจะครอบครองสิ่งประด

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทั้งสามคนจึงตกลงที่จะเดินทางไปคฤหาสน์ฮาร์ทสโตนด้วยกันก่อน เหตุผลที่ยูลตัดสินใจมาขอความช่วยเหลือจากเพอร์ลาตั้งแต่แรก นั่นก็เป็นเพราะว่าตระกูลเชอร์วินเป็นตระกูลที่ค่อนข้างมีเกียรติและมีอิทธิพลในเมืองเจนน่า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแผนการร้ายของตระกูลดัน ตระกูลเชอร์วินจึงล่มสลายลงหลังจากนั้นไม่นาน เป็นเหตุให้เพอร์ลาที่เคยขับรถหรูที่มีมูลค่าอย่างน้อยเจ็ดแสนห้าหมื่นดอลลาร์ ต้องเปลี่ยนมาขับบีเอ็มดับเบิลยูเจ็ด ซีรี่ส์ธรรมดาแทน แน่นอนว่าเจอรัลด์ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเลย ระหว่างทาง เพอร์ลาเริ่มเล่าความเป็นมาเกี่ยวกับคฤหาสน์ฮาร์ทสโตนให้เจอรัลด์ฟัง เมื่อปรากฏว่าคฤหาสน์แห่งนี้มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าพันปี และการพรรณนาที่เก่าแก่ที่สุดระบุว่าคฤหาสน์นี้ได้รับการสถาปนาขึ้นครั้งแรก โดยเจ้าชายและขุนนางตั้งแต่สมัยโบราณ ต่อมาตระกูลแวดดี้ได้เข้ามาเซ็นสัญญารับช่วงต่อในฐานะผู้พัฒนาคฤหาสน์ในที่สุด หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มดำเนินโครงการท่องเที่ยวขนาดใหญ่หลายโครงการขึ้นที่นั่น นอกจากนั้น คฤหาสน์ยังใช้เป็นสถานที่จัดงานเทศกาลใต้ดินอีกด้วย แม้ว่าคฤหาสน์ฮาร์ทสโตนกำลังจะถูกปิดในอีกเพียงหนึ

“มะ ไม่…! หยุดนะ…!" เจนนี่ร้องออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา ขณะที่เธอกลิ้งไปบนพื้นด้วยความเจ็บปวด ในที่สุด เมื่อตระหนักได้ว่าเจนนี่กำลังเจ็บปวดเพียงใด เบนสันก็ปล่อยมือของเจอรัลด์ทันที ก่อนที่จะวิ่งเข้าไปหาเจนนี่ “เป็นอะไรไป?!” เบนสันถาม ในขณะที่เขาจ้องมองเจนนี่ที่กำลังหน้าซีด เธอไม่สามารถแม้แต่จะซ่อนความเจ็บปวดอันแสนทรมานของเธอได้เลย “มัน มันเจ็บ…! ฉันรู้สึกเจ็บปวดทรมานเหมือนกำลังจะตาย…!” เจนนี่ร้องออกมา เมื่อเห็นว่าคนเหล่านั้นไม่ได้พยายามที่จะหยุดเขาอีกต่อไปแล้ว เจอรัลด์เพียงแค่ส่ายหัวพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะจากไปพร้อมกับเพอร์ลาและยูล ในขณะเดียวกัน ป๊อปปี้ก็เข้ามาถามว่า “มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ทำไมจู่ ๆ เธอถึงเจ็บปวดโดยไม่มีสาเหตุแบบนี้” “ฉันก็ไม่รู้! ความจริงแล้วพวกเธอไม่สังเกตบ้างหรือว่า หน้าอกของเจนนี่เริ่มเจ็บตอนที่เบนสันเริ่มออกแรงมากขึ้นก่อนหน้านี้?” “มันฟังดูประหลาดจัง! ว่าแต่ว่า เดี๋ยวก่อนนะ พวกมันไปไหนแล้วล่ะ?” เบนสันซึ่งตัวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อถาม ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ “ฉันคิดว่าพวกมันคงจะหนีไปแล้ว เพราะพวกมันคงจะกลัวว่าเราจะสร้างปัญหา