เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1471
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1472
ในขณะที่ผู้คนในฝูงชนยังคงพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซีเรียลและเพื่อนในกลุ่มก็ฟังการสนทนาของพวกเขาพร้อมกับมองไปที่สเต็ดสัน จากสิ่งที่พวกเธอเห็น สเต็ดสันมีบุคลิกที่ดูเย็นชามาก ท้ายที่สุด ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจทุกคนที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพ แต่เขากลับเดินออกไปด้วยสีหน้าเฉยเมย… จากนั้นไม่นาน การสนทนาก็ยุติลง เนื่องจากสเต็ตสันไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว ขณะที่ฝูงชนค่อย ๆ แยกย้ายกันไป ซีเรียลก็กำลังคิดว่า 'นั่นคงไม่ใช่ความรักในชีวิตของฉันหรอกใช่ไหม...?' แม้ว่าสเต็ดสันจะมีลักษณะตรงตามเงื่อนไขทั้งหมดที่หมอดูบอกก็จริง แต่หัวใจของเธอก็ไม่ได้เต้นแรงเมื่อเห็นเขาเลย เมื่อสังเกตเห็นการแสดงออกของซีเรียลแล้ว ซาเวอรี่ก็ยิ้ม จากนั้นเธอก็สะกิดแขนของซีเรียลก่อนจะถามว่า “ซีเรียล แวดดี้? เธอกำลังคิดอะไรอยู่เหรอ?" “ฉันไม่ได้คิดอะไร!” “ฉันพอจะเดาออกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นเธอไม่ต้องพูดอะไรเลย! แม้ว่าสเต็ดสันจะดูอึมครึมและเย็นชา แต่ฉันแน่ใจว่าในไม่ช้าเขาจะพบกับแสงสว่างอีกครั้งเนื่องจากซีเรียลหลงรักเขา! ใครจะไปรู้ เส้นทางการฝึกฝนของเขาอาจจะก้าวหน้าอย่างมากในอนาคตเนื่องจากได้รับพรจากซีเรียลของเราก็
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1473
"ขอบคุณครับ!" ยูลตอบ ขณะที่เขาจิบน้ำผลไม้ก่อนที่จะเริ่มรับประทานอาหาร เห็นได้ชัดว่าเขายังคงระมัดระวังอย่างมากกับการกระทำและคำพูดของตัวเอง… เมื่อสังเกตเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ยิ้มก่อนจะพูดว่า "ว่าแต่ว่า นายเพิ่งจะได้รับเงินสามแสนดอลลาร์ไปไม่ใช่เหรอ…? ทำไมนายถึงเข้มงวดกับตัวเองนักล่ะ ฉันหมายถึงตอนที่ฉันกับเพอร์ลาเจอนาย นายยังกินซาลาเปากับผักดองอยู่เลย!” “ผม… ไม่กล้าใช้เงินนั้นหรอกครับ… และผมยินดีที่จะมอบเงินนั้นให้คุณ ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ!” ยูลตอบ เจอรัลด์ส่ายหัวพร้อมกับรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดว่า “เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอเงินของนายหรอกนะ ยูล เรามาที่นี่เพื่อถามนายว่า นายไปเอาแส้หางม้าแห่งสวรรค์มาได้อย่างไร เท่าที่ฉันเห็น ดูเหมือนว่านายจะไม่ได้วางแผนที่จะนำมันไปประมูลตั้งแต่แรก!” ยูลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุด เขาก็เงยหน้าขึ้นก่อนจะพูดว่า “…ผม… ผมต้องขอโทษด้วย แต่ผมบอกคุณไม่ได้จริง ๆ… เอาอย่างนี้นะครับ ถ้าคุณต้องการเงิน คุณก็เอามันไปได้เลย…! ผมมีธุระที่จะต้องทำ!” เมื่อเห็นว่ายูลเริ่มตื่นตระหนกจนไม่กล้าแม้แต่จะกินอาหารที่อยู่บนโต๊ะ เจอรัลด์จึงถามอย่างระมัดระวังว่า “ไม่จำ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1474
เมื่อได้ยินคำพูดของเซนนี่ เจอรัลด์ก็ตอบทันทีว่า “…อะไรนะ? ฉันจะกลายเป็นอาจารย์ของเจ้าแห่งวิญญาณอย่างนั้นเหรอ? เธอช่วยอธิบายเพิ่มเติมหน่อยได้ไหม” "ได้สิ! ท่านอาจารย์เคยพูดเรื่องนี้กับฉันหลายครั้งแล้ว เขารอคอยมานานแสนนาน ให้ใครบางคนเข้ามารับเขาเป็นศิษย์ และจากความคืบหน้าของสิ่งต่าง ๆ ดูเหมือนว่าเธอคือคนที่เขารอคอย ยิ่งไปกว่านั้น เขายังส่งคำอวยพรและของขวัญมากมายให้เธอ เมื่อเธอมาถึงเมืองเจนน่า! ฉันสงสัยว่าเมื่อเธอจัดการกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นระหว่างเทศกาลใต้ดินเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอจะพัฒนาอย่างก้าวกระโดดแน่นอน เจอรัลด์! ไม่สิ ท่านอาจารย์!” เซนนี่กล่าว “ไร้สาระสิ้นดี! ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันต้องรบกวนเจ้าแห่งวิญญาณเมื่อฉันพบเขา เขาจะพูดแบบนั้นทำไมว่าเขาจะทักทายฉันในฐานะอาจารย์?” เจอรัลด์ตอบ “ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าฉันจะพบกับปาฏิหาริย์สองสามอย่างก็จริง แต่ฉันกลับรู้สึกว่ามันมีประโยชน์กับฉันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น!” เจอรัลด์เสริม “อืม… ยังไงก็ตาม เธอควรอ่านจดหมายให้จบก่อนนะ… ฉันไม่คิดว่าเธอสังเกตเห็นแผนภาพห้าองค์ประกอบที่อยู่ด้านหลังมัน…” เซนนี่พูด เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็พลิกจดห
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1475
“เทศกาลใต้ดินมีมานานแล้ว และทุกครั้งที่เทศกาลนี้จัดขึ้นก็มักจะมาพร้อมกับการค้นพบทรัพยากรที่ทรงพลังบางอย่าง!” จูเลียนอธิบาย “ทรัพยากรที่ทรงพลัง? นายหมายถึงทรัพยากรการฝึกอบรมที่จำเป็นสำหรับผู้ที่ต้องการฝึกฝนตนเอง เพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณอย่างนั้นเหรอ?” เจอรัลด์ถามพร้อมกับพยักหน้า ดูเหมือนเขาจะเข้าใจว่าจูเลียนกำลังหมายถึงอะไร “ใช่ครับ แต่เหตุผลที่เทศกาลนี้ถูกจัดขึ้นไม่ได้จำกัดอยู่แค่การค้นพบของทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับการฝึกฝนทั่วไปเท่านั้นครับท่าน! ในบางครั้ง เทศกาลนี้ยังจัดขึ้นเมื่อมีการค้นพบวัตถุทางเวทมนตร์ที่สามารถทำลายล้างโลกได้อีกด้วย! แม้ว่าสิ่งของดังกล่าวจะดึงดูดให้คนทั่วไปอยากซื้อและนำไปโอ้อวด แต่พวกมันก็เป็นสมบัติอันล้ำค่าสำหรับการฝึกเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณด้วยเช่นกัน!” “จากที่กล่าวมา มันมักจะมีการแข่งขันที่สูงเพื่อแย่งชิงทรัพยากรดังกล่าว ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมผู้ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณจึงเลือกที่จะเพิกเฉยต่อการสมานฉันท์ของพวกเขาในช่วงเวลาเช่นนี้ และเข้าร่วมสังคมทันทีเพื่อแย่งชิงทรัพยากร!” “โดยปกติแล้ว ยังมีคนธรรมดาที่ต้องการจะครอบครองสิ่งประด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1476
“ที่คฤหาสน์ฮาร์ทสโตนในเมืองเจนน่าครับ! ณ เวลานี้ น่าจะมีคนมากมายที่ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณรวมตัวกันอยู่ที่นั่นแล้ว!” จูเลียนตอบ "เข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปที่นั่นเพื่อดูสถานการณ์ก่อน!” เจอรัลด์พูดพร้อมกับพยักหน้า “ให้ผมไปเป็นเพื่อนนะครับ นายท่าน!” จูเลียนตอบ “ไม่จำเป็นหรอก นายเป็นเเป้าหมายที่ใหญ่เกินไป และฉันเชื่อว่าคนอื่น ๆ ที่ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณจะค้นพบตัวตนของนายได้อย่างง่ายดาย แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันสามารถใช้เทคนิคการสกัดกั้นลมปราณได้ และนั่นจะทำให้ฉันดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไป ฉันจะให้เพอร์ลามากับฉันแทน” เจอรัลด์พูดก่อนจะหันไปมองเทอร์แรนซ์ “สำหรับคุณ คุณเชอร์วิน ผมเกรงว่าจะต้องรบกวนอะไรคุณบางอย่าง…” “บอกมาได้เลยครับ นายท่าน!” “เอาล่ะ ผมอยากให้คุณช่วยหาบัตรเข้างานเทศกาลใต้ดินให้ผมหน่อย!” “นั่นจะไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใดครับ นายท่าน!” เทอร์แรนซ์ได้ตอบกลับ เมื่อถึงจุดนี้ เทอร์แรนซ์และจูเลียนรู้สึกชื่นชมในตัวเจอรัลด์อย่างสุดซึ้ง ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งคู่รู้สึกว่าอนาคตของพวกเขาจะสดใสอย่างแน่นอน ตราบเท่าที่พวกเขาติดตามชายคนนี้ มันคงไม่ใช่เรื่องที่ฟัง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1477
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทั้งสามคนจึงตกลงที่จะเดินทางไปคฤหาสน์ฮาร์ทสโตนด้วยกันก่อน เหตุผลที่ยูลตัดสินใจมาขอความช่วยเหลือจากเพอร์ลาตั้งแต่แรก นั่นก็เป็นเพราะว่าตระกูลเชอร์วินเป็นตระกูลที่ค่อนข้างมีเกียรติและมีอิทธิพลในเมืองเจนน่า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแผนการร้ายของตระกูลดัน ตระกูลเชอร์วินจึงล่มสลายลงหลังจากนั้นไม่นาน เป็นเหตุให้เพอร์ลาที่เคยขับรถหรูที่มีมูลค่าอย่างน้อยเจ็ดแสนห้าหมื่นดอลลาร์ ต้องเปลี่ยนมาขับบีเอ็มดับเบิลยูเจ็ด ซีรี่ส์ธรรมดาแทน แน่นอนว่าเจอรัลด์ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเลย ระหว่างทาง เพอร์ลาเริ่มเล่าความเป็นมาเกี่ยวกับคฤหาสน์ฮาร์ทสโตนให้เจอรัลด์ฟัง เมื่อปรากฏว่าคฤหาสน์แห่งนี้มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าพันปี และการพรรณนาที่เก่าแก่ที่สุดระบุว่าคฤหาสน์นี้ได้รับการสถาปนาขึ้นครั้งแรก โดยเจ้าชายและขุนนางตั้งแต่สมัยโบราณ ต่อมาตระกูลแวดดี้ได้เข้ามาเซ็นสัญญารับช่วงต่อในฐานะผู้พัฒนาคฤหาสน์ในที่สุด หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มดำเนินโครงการท่องเที่ยวขนาดใหญ่หลายโครงการขึ้นที่นั่น นอกจากนั้น คฤหาสน์ยังใช้เป็นสถานที่จัดงานเทศกาลใต้ดินอีกด้วย แม้ว่าคฤหาสน์ฮาร์ทสโตนกำลังจะถูกปิดในอีกเพียงหนึ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1478
หลังจากนั้น เจนนี่และคนอื่น ๆ ก็เอามือขึ้นมาปิดปากและหัวเราะ แม้ว่าเธอจะไม่รู้อย่างแน่ชัดว่าเจอรัลด์เป็นคนอนาถาที่น่าสมเพชจริงหรือไม่ แต่เธอก็สันนิษฐานว่ามันน่าจะเป็นความจริง เพราะเขาดูไม่เหมือนคนที่มาจากพื้นเพที่ดี เมื่อคิดเช่นนั้นแล้ว เธอจึงเบะปากอย่างไม่แคร์โลก “เจนนี่! เธอจะดูถูกฉันยังไงก็ได้เท่าที่เธอต้องการ แต่เธอห้ามมาดูถูกอาจารย์ของฉัน!” เพอร์ลาที่กำลังโกรธแค้นตอบโต้ "…อะไรนะ? เขาเป็นอาจารย์ของเธองั้นเหรอ?!” เจนนี่ตะโกน ขณะที่เธอและกลุ่มเพื่อนหัวเราะออกมา “พูดถึงพวกอาจารย์… ฉันได้ยินจากแม่ของฉันว่าคุณปู่ของเธอดูเหมือนจะไม่สนใจเรื่องธุรกิจของตัวเองอีกต่อไปแล้ว แม่ยังบอกอีกว่าเขาพาเธอไปตามหาอาจารย์ที่มีชื่อเสียงเพื่อให้มาสอนศิลปะการต่อสู้หรืออะไรสักอย่างให้เธอ… เป็นไปได้ไหมว่า… ผู้ชายคนนั้นคืออาจารย์ชื่อดังที่ปู่ของเธอหามาให้?!” เจนนี่พูด ขณะที่ยังคงเอามือปิดปากเพราะหัวเราะมากจนเกินไป ไม่กี่วินาทีหลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น ชายที่ดูแข็งแรงและมีกล้าม ซึ่งสวมแว่นกันแดดก็เดินออกมาจากทางด้านหลังของเจนนี่ ก่อนจะพูดว่า “โอ้? พี่ชายคนนี้น่ะเหรอเป็นอาจารย์? ดูจากรูปร่างที่ผอมบางข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1479
“มะ ไม่…! หยุดนะ…!" เจนนี่ร้องออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา ขณะที่เธอกลิ้งไปบนพื้นด้วยความเจ็บปวด ในที่สุด เมื่อตระหนักได้ว่าเจนนี่กำลังเจ็บปวดเพียงใด เบนสันก็ปล่อยมือของเจอรัลด์ทันที ก่อนที่จะวิ่งเข้าไปหาเจนนี่ “เป็นอะไรไป?!” เบนสันถาม ในขณะที่เขาจ้องมองเจนนี่ที่กำลังหน้าซีด เธอไม่สามารถแม้แต่จะซ่อนความเจ็บปวดอันแสนทรมานของเธอได้เลย “มัน มันเจ็บ…! ฉันรู้สึกเจ็บปวดทรมานเหมือนกำลังจะตาย…!” เจนนี่ร้องออกมา เมื่อเห็นว่าคนเหล่านั้นไม่ได้พยายามที่จะหยุดเขาอีกต่อไปแล้ว เจอรัลด์เพียงแค่ส่ายหัวพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะจากไปพร้อมกับเพอร์ลาและยูล ในขณะเดียวกัน ป๊อปปี้ก็เข้ามาถามว่า “มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ทำไมจู่ ๆ เธอถึงเจ็บปวดโดยไม่มีสาเหตุแบบนี้” “ฉันก็ไม่รู้! ความจริงแล้วพวกเธอไม่สังเกตบ้างหรือว่า หน้าอกของเจนนี่เริ่มเจ็บตอนที่เบนสันเริ่มออกแรงมากขึ้นก่อนหน้านี้?” “มันฟังดูประหลาดจัง! ว่าแต่ว่า เดี๋ยวก่อนนะ พวกมันไปไหนแล้วล่ะ?” เบนสันซึ่งตัวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อถาม ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ “ฉันคิดว่าพวกมันคงจะหนีไปแล้ว เพราะพวกมันคงจะกลัวว่าเราจะสร้างปัญหา
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
