บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 1081 - บทที่ 1090

เจอรัลด์จำแผนที่ได้หมดแล้วดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเจอรัลด์ที่จะตามหาโลงศพนิรันดร์เจอรัลด์มีสัญชาตญาณลาง ๆ ในใจของเขาว่าอาจจะมีความลับที่ยิ่งใหญ่กว่าซ่อนอยู่กับโลงศพนิรันดร์โลกนี้ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่เขาคิดว่ามันเป็นเลยเจอรัลด์รู้สึกว่าทุกอย่างดูเหมือนแปลกยิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเขาเห็นจิตรกรรมฝาผนังเหล่านนั้นเขาจะบรรยายมันอย่างไรดี? มันดูเหมือนราวกับว่ามีมือที่คอยบงการเรื่องทุกอย่างอยู่ในที่ลับมืดมันอันตรายมากอยู่แล้วในทะเลทราย และมันจะยิ่งอันตรายมากขึ้นไปอีกเมื่อเขาไปถึงดินแดนต่างถิ่นของทะเลทรายแน่นอน เจอรัลด์ที่เป็นกึ่งปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แล้ว ไม่ได้คิดจริงจังกับสัตว์ร้ายบางตัวที่เขาได้พบเจอขณะที่เริ่มใกล้ค่ำมากขึ้น เจอรัลด์ก็มาถึงส่วนที่ลึกที่สุดของดินแดนต่างแดนแล้วเขามาถึงสถานที่ที่เรียกว่าอุลเลอร์วูดตอนนี้มันไม่ใช่ทรายสีเหลืองอยู่ทุกที่แล้ว แต่มันเต็มไปด้วยทรายสีดำนอกจากนี้มีลมแรงมากที่นี่ และมันดูเหมือนราวกับว่าลมกรรโชกนี้สามารถทำให้กระดูกมนุษย์แตกหักได้เลย‘น่าแปลก ตามเครื่องหมายบนแผนที่แล้ว ตำแหน่งของโลงศพนิรันดร์น่าจะอยู่ตรงจุดนี้ แต่

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ คริสโตเฟอร์ก็กำลังจะไล่ตามเจอรัลด์ไปเมื่อผ่านไปครึ่งทาง ทันใดนั้นเขาก็หยุดชะงักกลางทางอีกครั้งคริสโตเฟอร์แตะแก้มของเขาซึ่งถูกขีดข่วน และเขาก็มีสีหน้าหวาดกลัวบนใบหน้าในขณะนี้“ไอ้เด็กสารเลว ให้ฉันมอบคำแนะนำให้นายนะ มันจะดีกว่าสำหรับนายที่จะออกมาจากถ้ำอย่างเชื่อฟังในตอนนี้ ไม่อย่างงั้นล่ะก็ หลังจากนายเข้าไปในถ้ำนี้ แม้ว่าพละกำลังของนายเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่นายก็ลืมไปได้เลยที่จะมีชีวิตรอดออกมาจากถ้ำได้!” คริสโตเฟอร์ตะโกนออกมาเสียงดัง ขณะที่เขายืนอยู่ตรงทางเข้าของถ้ำไม่นานหลังจากนั้น เสียงแผ่วเบาก็ดังมาจากภายในถ้ำโดยพูดว่า “ตาเฒ่า! นั่นก็ยังคงดีกว่าถูกคุณฆ่าอยู่ข้างนอก!” คริสโตเฟอร์ขมวดคิ้ว “ไอ้เด็กเลว! อย่ามาโทษว่าฉันไม่เตือนนายแล้วกันหากนายจะตายอยู่ข้างในนั่น!” มันอันตรายและเสี่ยงมากอย่างแท้จริงที่จะก้าวเข้าไปในถ้ำ เขาเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว และอาจกล่าวได้ว่าเขาเป็นคนที่ไม่สามารถเอาชนะได้ในโลกนี้ แต่คริสโตเฟอร์ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวนิด ๆ เมื่อเขาคิดถึงสัตว์ร้ายขนาดมหึมาที่เขาพบในถ้ำเมื่อครู่นี้นี่คือเหตุผลที่แท้จริงที่ทำไมเขาถึงต

ต้นไม้ใหญ่นั้นได้ชื่อว่าต้นไม้ศักดิ์สิทธ์สำหรับผู้คนของประเทศนี้นี่เป็นเพราะว่าต้นไม้ใหญ่ตกลงมาจากท้องฟ้าในเวลานั้น ผู้คนในประเทศนี้คิดว่าพระเจ้าส่งทหารสวรรค์มาที่นี่เพื่อจะพาพวกเขาขึ้นไปยังสวรรค์ อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างทาง และเทพเจ้าที่น่าลึกลับผู้นั้นและทหารสวรรค์คนอื่น ๆ ทั้งหมดที่เขาพามาด้วยกับเขาที่นี่เสียชีวิตลงเสียก่อนพระราชารู้สึกว่านั่นคือความต้องการจากสวรรค์ เขาก็ไม่ควรเสียมารยาทเขารู้สึกว่าเขาจะต้องพยายามขึ้นไปให้ได้เช่นกันและอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับเทพเจ้าที่นี่ดังนั้นพระราชาจึงส่งนักรบที่ดีที่สุดสามร้อยคนในประเทศให้เริ่มปีนขึ้นไปยังต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์แม้กระนั้น แม้หลังจากการรอมาเป็นเวลานาน นักรบสามร้อยคนก็ไม่ได้ย้อนกลับมากันเลยพระราชารู้สึกไม่พอใจ และทุก ๆ ปีหลังจากนั้น เขาก็จะส่งนักรบกลุ่มใหม่เพื่อไปปีนต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์จนกระทั่งก่อนการเสร็จสิ้นของพระราชวังฝังศพของเทพเจ้า ซึ่งมีบางอย่างแปลก ๆ เกิดขึ้นเมื่อพวกเขากำลังจะดำเนินการพิธีฝังศพอันยิ่งใหญ่ของเทพเจ้าเมื่อฟ้าผ่าต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ และต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ก็ระเบิดเป็นกองไฟขนาดใหญ่ ไฟไหม้ขน

อนาคอนด้าพยักหน้าอีกครั้งถ้าสิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นต่อหน้าเขา เจอรัลด์จะไม่มีทางเชื่อเลยว่านี่คือเรื่องจริง! อนาคอนด้าตัวนี้ยังแก่กว่าบรรพบุรุษของเขาอีกด้วยซ้ำ! “ทำไมนายถึงไม่ฆ่าฉันล่ะ? ขอทานชราพานายเข้ามาในพระราชวังใต้ดินในตอนนั้น ดังนั้นเขาก็คงต้องการให้นายคุ้มกันสุสานโบราณแห่งนี้ นายจะต้องฆ่าใครก็ตามที่บุกเข้ามาในสุสานโบราณแห่งนี้ใช่ไหม?” เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะถามอย่างสงสัยอนาคอนด้าส่งเสียงฟ่อ ขณะที่มันถ่มน้ำลายและชี้ไปยังภาพจิตรกรรมฝาผนังจากก่อนหน้านี้หลังจากนั้น อนาคอนด้าก็หันหลังกลับ ขณะที่มันเหลือบมองไปที่โลงศพนิรันดร์ภาพจิตรกรรมฝาผนังที่อนาคอนด้าถ่มน้ำลายใส่คือภาพที่ขอทานชรามาพักอยู่ในพระราชวังใต้ดินเป็นเวลาสิบวันหลังจากการนำอนาคอนด้าเข้ามา และอนาคอนด้าก็กำลังชี้ไปที่โลงศพนิรันดร์ในเวลานี้ดูเหมือนราวกับว่าเวลาสิบวันที่ขอทานชราได้มาใช้เวลาอยู่ในพระราชวังใต้ดินนั้นเกี่ยวข้องกับโลงศพนิรันดร์ไม่มีเบาะแสอื่นใดบนภาพจิตรกรรมฝาผนัง และมันดูเหมือนราวกับว่าอนาคอนด้ากำลังบอกเขาว่าคำตอบอยู่ภายในโลงศพนิรันดร์“นายต้องการให้ฉันเปิดโลงศพใช่ไหม?” เจอรัลด์ถามคร่าว ๆอนาคอนด้าพยัก

มีความทรงจำเพิ่มเติมในใจของเจอรัลด์ มันคือความทรงจำที่ไม่ได้เป็นของเขามีข้อมูลมากมายเกินไปในใจของเขาเขามีทักษะการต่อสู้และกำลังมากมายเกินไป มันมากเกินไปแล้ว! มันรู้สึกราวกับว่าเจอรัลด์เชี่ยวชาญทักษะและความสามารถทั้งหมดเหล่านี้อย่างละเอียดถี่ถ้วนอยู่แล้ว นี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเทคนิคการหายใจเมื่อเจอรัลด์หายใจตอนนี้ เขารู้สึกราวกับว่าเขาสามารถใช้เทคนิคนี้โดยอัตโนมัติได้ในทันทีเจอรัลด์รู้สึกกังขายิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนราวกับว่ามีความทรงจำเพิ่มเติมมากมายในใจของเขา แต่ความทรงจำเหล่านี้ก็ดูเหมือนไม่ชัดเจนเท่าไหร่ไม่ว่าเจอรัลด์จะคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ก็ตาม แต่เขาก็จำอะไรไม่ได้เลยทั้งนั้นนี่เป็นเพราะจี้หยกนั้นหรือเปล่า? นั่นไม่ใช่ทั้งหมดเจอรัลด์ยังค้นพบว่าพละกำลังและรูปร่างของเขาดูเหมือนจะดีขึ้นอย่างมากเช่นกันเขากางฝ่ามือออกเพื่อจะใช้กำลังภายใน การพุ่งของอุณหภูมิความร้อนและพลังงานถูกปล่อยออกมาผ่านฝ่ามือของเขา“กำลังภายในและร่างกายภายนอก! ขอบเขตปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่!” เจอรัลด์ดีใจเหลือล้นนอกจากนี้ กำลังภายในและเทคนิคการหายใจของเขากำลังพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่าทึ่