บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 1071 - บทที่ 1080

อย่างที่ผู้เชี่ยวชาญแห่งทะเลทรายกล่าวไปก่อนหน้านี้ สัตว์ประหลาดแทบจะยิงลูกกระสุนไม่เข้าเลย เนื่องจากผิวหนังที่เหนียวทนทานอย่างมากของมัน “อะไรเนี่ย?!” วินน์ตะโกนขึ้น รู้สึกตกตะลึง แม้ว่าลูกกระสุนไม่ได้ทำให้มันบาดเจ็บ แต่สัตว์ประหลาดก็โกรธจัดกับการโจมตีของวินน์! เมื่อพุ่งเข้าหาเขา จากนั้นสัตว์ประหลาดก็ลุกยืนขึ้น และคว้าคอเสื้อของวินน์ก่อนจะโยนเขาขึ้นไปในอากาศ! ไม่กี่วินทีต่อมา วินน์ก็พบว่าตัวเองกำลังตกลงบนพื้นทราย หลังจากชั่วครู่สั้น ๆ เขาก็เริ่มกระอักเลือดออกมาจากปากของเขาเช่นกัน! “ช ช่างแข็งแกร่งมาก!” ศาสตราจารย์เยลที่หน้าซีดไปแล้ว จากความตกในกลัวพูดตะกุกตะกักออกมา ขณะที่เขานำกลุ่มของนักวิจัยของเขาไปทางด้านหลัง เมื่อวินน์ไปพ้นทางแล้วในตอนนี้ สัตว์ประหลาดจึงหันไปเผชิญหน้าเจอรัลด์อีกครั้ง เป้าหมายหลักของมันตั้งแต่แรก แค่มองดูเขา เธอก็สัมผัสได้แล้วว่าเจอรัลด์แข็งแกร่งและร้ายกาจอย่างไร ทันทีที่เธอพุ่งใส่เขา เจอรัลด์ก็ส่งให้เธอบินลอยกลับไปข้างหลังด้วยลูกเตะอันทรงพลัง! แม้สัตว์ประหลาดมีผิวหนังหนา แต่เจอรัลด์ยังคงเป็นกึ่งปรมาจารย์คนหนึ่ง พูดง่าย ๆ ไม่มีทางที่มันจะรับมือกับกำลังภา

“โกหก! ฉันจะไม่มีทางจำนายผิดเป็นคนอื่นหรอก!” กีย่าตอบกลับแทบจะในทันที ขณะที่เธอเกาะแน่นขึ้นพร้อมกับเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของเธอด้วยมือที่ว่างอีกข้าง “คุณผู้หญิง ผมขื่อซาเดรียน…ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าเจอรัลด์คนนี้เป็นใคร! เขาอาจเป็นคนที่อุ้มคุณซึ่งคุณเคยเอ่ยถึงก่อนหน้านี้หรือเปล่า…? ผมดูคล้ายกับเขามากขนาดนั้นเลยเหรอ?” เจอรัลด์ถามด้วยน้ำเสียงเฉยเมย เจอรัลด์มีเวลามากมายในการฝึกทำใบหน้าเฉยเมย เพราะเขาทำแบบนั้นมาตั้งแต่นาทีที่เขาบังเอิญพบกีย่าเป็นครั้งแรกในวันนั้นแล้ว หลังจากมองเห็นว่าสีหน้าของเขาเฉยเมยอย่างไร เธอจึงค่อย ๆ เริ่มรู้สึกว่าเธอไม่คุ้นเคยกับชายแปลกหน้าผู้นี้จริง ๆ ยิ่งไปกว่านั้น เสียงของเขาก็แตกต่างไปจากเจอรัลด์ที่เธอรู้จัก เจอรัลด์คนที่กีย่าตกหลุมรักค่อนข้างผอมบาง เงียบขรึม และมีผิวขาว ในขณะที่บุคคลตรงหน้าเธอคล้ายกับเขาอย่างมาก แต่เขากำยำ แข็งแรง มากกว่ามากและมีผิวสีแทนกว่าเจอรัลด์เล็กน้อย แม้กระนั้น คนสองคนที่อาศัยอยู่ในโลกใบเดียวกันจะดูเหมือนกันได้ขนาดนี้เลยเหรอ…? “…อืม ใช่…คุณทั้งคู่คล้ายกันและกันมาก…คุณมั่นใจนะว่าคุณไม่ได้โกหกฉัน…?” กีย่าถาม “อีกครั้งนะ ผมชื่อซาเด

เมื่อเดินไปดูด้วยตัวเอง เขาก็ต้องเห็นด้วยกับเธอว่าพวกมันดูแปลกอย่างไร จากสิ่งที่เขาเห็นได้ จิตรกรรมฝาผนังแสดงให้เห็นว่าผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ในตอนนั้นดำเนินชีวิตของพวกเขากันอย่างไร แต่กระนั้น บานคนที่ถูกวาดลงบนนั้นก็ดูแปลกประหลาดอย่างยิ่ง พูดง่าย ๆ จิตรกรรมฝาผนังดูเหมือนจะบอกเล่าเรื่องราว เมื่อตรวจสอบดูอย่างใกล้ชิด ดูเหมือนว่าพวกมันจะเล่าเรื่องของสิ่งของต่าง ๆ ที่ถูกซ่อนไว้ในห้องหินนี้ เมื่อสังเกตเห็นว่ากีย่ากำลังมองดูจิตรกรรมฝาผนังอย่างตั้งใจเช่นกัน จากนั้นเจอรัลด์จึงถามขึ้น “คุณเข้าใจสิ่งที่จิตรกรรมฝาผนังพยายามจะบอกใช่ไหม กีย่า?” “…อ อะไรนะ? คุณ…คุณเพิ่งเรียกฉันว่าอะไรนะ?” กีย่าถามขณะที่เธอกลับมามีสติในทันที และจ้องไปที่เจอรัลด์ ด้วยสีหน้าว่างเปล่าบนใบหน้าของเธอ “…ทำไมล่ะ กีย่าอย่างแน่นอน! ผมจำชื่อคุณไม่ผิดหรอก ใช่ไหม? อย่างไรซะ ผมก็เคยได้ยินผู้คนไม่กี่คนเรียกคุณแบบนั้นในขณะนี้!” “…ค คุณเข้าใจถูกแล้ว…ฉันชื่อกีย่า ใช่ค่ะ…” กีย่าตอบกลับ ขณะที่เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอสั่นไหวเล็กน้อย เมื่อสลัดความรู้สึกนั้นออกไป จากนั้นเธอก็ตอบกลับ “…ฉันสามารถเข้าใจบางส่วน…แต่เรื่องเล่าที

เมื่อพวกเขาทั้งสามคนออกมาจากบ่อน้ำโบราณ มันก็ดึกแล้วและดวงจันทร์ก็อยู่สูงบนท้องฟ้า จากนั้นเจอรัลด์จึงนำสองสาวกลับไปยังสิ่งก่อสร้างที่ทรุดโทรม เมื่อพวกเขามาถึงที่นั่น พวกเขาก็เห็นฝูงชนกับมารวมตัวกันอีกครั้ง แม้แต่ศาสตราจารย์เยลและนักวิจัยคนอื่น ๆ ก็อยู่ที่นั่นกัน ก่อนหน้านี้พวกเขาย้อนกลับมายังที่พัก เมื่อพวกเขาตระหนักได้ว่าไม่มีทางที่พวกเขาจะสามารถตามเจอรัลด์ไปได้ทันเลย นอกเหนือจากคนที่ตายแล้วทั้งสองคน คนอื่นเพียงคนเดียวที่ได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสก็คือวินน์ และเขาก็มีไข้สูงเช่นกัน แม้คนอื่น ๆ จะทำได้ดี แต่พวกเขาทั้งหมดก็รู้สึกกระสับกระส่ายด้วยความกลัวไม่แพ้กันเลย ตอนนี้ที่เจอรัลด์อยู่ที่นี่ อย่างไรก็ดี ในที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็ผ่อนคลายกันได้บ้างเล็กน้อยหลังจากเผชิญเรื่องมากมายในวันนี้กัน ขณะที่คนอื่น ๆ พักผ่อน เจอรัลด์เองก็ยังคงตื่นอยู่ หลังจากจุดกองไฟแล้ว เขาก็คอยคุ้มกันให้คนอื่น ๆ ในขณะที่ทำให้แน่ใจว่าได้โยนฟืนลงในกองไฟอุ่น ๆ เป็นครั้งคราว ในทางกลับกัน เมเรดิธและกีย่าก็ตื่นอยู่เช่นกัน พวกเธอทั้งคู่จับตาดู ในขณะที่ยังคงจ้องไปที่เจอรัลด์ต่อไป ซึ่งในเวลานี้กำลังนั่งอยู่ใกล้ทางเข้า ม

ร่างเหล่านั้นไม่ได้เป็นของใคร ศพทั้งหมดคือพี่น้องของเขาจากพระราชวังจิตวิญญาณ! เจอรัลด์รู้สึกแย่อยู่แล้วก่อนหน้านี้ เมื่อเขาเห็นว่าเฮลิคอปเตอร์ดูคุ้นเพียงใด หลังจากรู้ว่าข้อสันนิษฐานของเขาถูกต้อง เจอรัลด์จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว้าวุ่นใจอย่างมาก อย่าลืมว่าคนเหล่านั้นจากพระราชวังจิตวิญญาณ โดยพื้นฐานแล้วก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลคลลอฟอร์ดเช่นกัน! จากที่ดู พวกเขาคงต้องมาที่ทะเลทรายเพื่อมองหาเขาแน่ เจอรัลด์ทราบดีว่าเฮลิคอปเตอร์จากพระราชวังจิตวิญญาณได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อให้แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะตกลง เมื่อมองดูจุดน้ำมันที่หกมากมายทั้งหมด ซึ่งทำให้ทรายดำขึ้น กระนั้น ก็เห็นได้ชัดว่าผู้ร้ายทำให้เฮลิคอปเตอร์ตกตั้งแต่แรกได้ยังไง แม้กระนั้น ใครอาจเป็นฆาตกรกันล่ะ? หลังจากการตรวจดูสี่ศพอย่างระมัดระวัง ในที่สุดเขาก็พบเบาะแสบนหนึ่งในพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คน ๆ นี้สามารถคลานไปได้ค่อนข้างไกลจากเฮลิคอปเตอร์หลังจากที่มันตก เจอรัลด์มั่นใจว่าเขาคลานไปเพราะมีร่องรอยจาง ๆ ของเขาในการลากร่างกายไปตามพื้นทรายก่อนที่ในที่สุดจะเสียชีวิตลง เมื่อยกชุดคลุมของศพขึ้น เจอรัลด์ก็เห็นรอยฝ่ามือบนหน้า