บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 811 - บทที่ 820

ราวกับว่านี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น“ครับ” เกา ฉงหมิงตอบในเวลาเดียวกัน หลายคนต่างคาดเดาในใจว่า ‘ผู้หญิงคนนั้นคือใครกันแน่?’‘นายน้อยอี้ถึงกับสั่งคนให้ทำร้ายขาของนายน้อยของเฟิง ไหล กรุ๊ปให้เป็นอัมพาตเพื่อผู้หญิงคนนั้น! นั่นเป็นเหมือนกับการประกาศสงครามกับเฟิง ไหล กรุ๊ป!’‘เฟิง ไหล กรุ๊ป เป็นแค่ธุรกิจตระกูลระดับชนชั้นสองในเมืองเฉิน แต่... มันคุ้มพอแล้วเหรอที่จะยืนหยัดเพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียว?’…ในทางกลับกัน หลิง อี้หรานเดินโซซัดโซเซกลับเข้าไปในห้องงานเลี้ยงส่วนตัว แสงสีในตอนนี้เริ่มทำให้เธอรู้สึกว่าแอลกอฮอล์ออกฤทธิ์เร็วขึ้น ทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวมากขึ้น“อี้หราน เป็นอะไรไป? เธอดูเหมือนไม่ค่อยสบายเลย” เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งพูด“ไม่... ไม่มีอะไร” หลิง อี้หรานฝืนยิ้ม“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว งานเลี้ยงต้อนรับในวันนี้ใกล้จะจบลงแล้ว ไปกันเถอะ รีบไปจ่ายบิลแล้วออกไปกัน เราควรปล่อยให้อี้หรานได้กลับไปพักผ่อนให้เต็มที่ได้แล้ว” กวาน ลี่หลี่พูด จากนั้นเธอก็เรียกหาบริกรเพื่อเรียกเก็บเงินบิลของพวกเขามีมูลค่ารวมถึง 73,000 ดอลลาร์ ซึ่งมีราคามากกว่าที่หลิง อี้หรานคาดเดาไว้เล็กน้อยเดิมทีหลิง

‘เขาคือใคร? ใครเป็นคนพูด?’ มันเป็นประโยคที่โรแมนติกแต่ฟังดูเศร้าจนเธออยากจะร้องไห้“ฉันจะปกป้องเธอตลอดไป ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอได้รับความอยุติธรรมแม้แต่น้อยและจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายธออีก”‘นั่นคือ... เสียงของจิน... ครั้งหนึ่งจินเคยพูดกับฉันแบบนี้’หลิง อี้หรานเอนตัวอยู่บนพื้นและพบว่าสิ่งที่เธอได้ยินคือคำพูดที่อี้ จิ่นหลีเคยพูดกับเธอ‘อย่าคิดเกี่ยวกับมัน อย่าคิดถึงคำพูดพวกนี้อีกเลย…’ เธอพยายามบอกตัวเองในใจแต่... ดูเหมือนว่าเธอจะได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงฝีเท้าก็ดังชัดเจน‘เสียงฝีเท้าพวกนี้เป็นของใคร?’รองเท้าหนังสีดำคู่หนึ่งดึงดูดสายตาเธอเธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและมองเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย‘หน้าของจิน... เหมือนกับที่ฉันเห็นใน Drunken Days’‘เป็นเพราะว่าฉันเมาเหรอ? ฉันจึงได้ยินเสียงและเห็นภาพหลอนเหล่านี้ด้วย’หลิง อี้หรานพยายามลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก ดวงตาของเธอดูเศร้าและปากของเธอกำลังส่งยิ้มพร้อมกับพูดว่า “อย่า… มาให้ฉันเห็นหน้าอีก”เธอรู้สึกมากขึ้นเมื่อเห็นการปรากฏตัวของเขา เขาทำให้จิตใจที่สงบของเธอผันผวนอีกครั้งอี้ จิ่นหลีจ้องมองคนข้างหน้า‘เธอเมาเหรอ?’ ดวงตารูปอัลมอนด์ของเธ

แต่ก่อนที่เธอจะไปถึงอี้ จิ่นหลี เธอกลับถูกเกา ฉงหมิงหยุดไว้“หลีกไป!” ชิน เหลียนอีต้องการเดินผ่านเกา ฉงหมิงไปหาหลิง อี้หราน แต่เกา ฉงหมิงจะปล่อยให้เธอได้อย่างไร?ชิน เหลียนอีไม่สามารถเข้าไปใกล้อี้ จิ่นหลีได้ หลังจากพยายามมาเป็นเวลานาน เธอจึงหันไปพูดกับไป๋ ทิงซินที่กำลังลงจากรถว่า “มานี่ ช่วยฉันหน่อย!”ไป๋ ทิงซินก้าวไปข้างหน้า จ้องมองอี้ จิ่นหลีและพูดว่า “นายน้อยอี้ แฟนของผมมาพาหลิง อี้หรานกลับบ้าน โปรดขอให้ลูกน้องของคุณปล่อยเธอไปหาเพื่อนด้วยเถอะนะครับ"อี้ จิ่นหลีเม้มริมฝีปากบางของเขาและไม่พูดอะไร ดวงตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่ร่างบางในอ้อมแขนของเขา“อี้ จิ่นหลี คุณจะกอดหลิง อี้หรานไว้ทำไม? อย่าลืมสิว่าคุณต่างหากที่เป็นคนอยากจะเลิกกับอี้หราน! ไอ้บ้าเอ๊ย คุณเลิกกับเธอแล้ว แล้วทำไมถึงยังมาจับเธอไว้อยู่อีกล่ะ?” ชิน เหลียนอีพูดสาป!เมื่อเธอเห็นอี้ จิ่นหลี เธอก็นึกย้อนไปถึงตอนที่หลิง อี้หรานหงอยอยู่คนเดียวที่ป้ายรถเมล์“ใช่สิ คนรวยอย่างคุณจะออกเดทและเลิกกับใครได้ทุกเมื่อทุกเวลาที่คุณต้องการ แต่คนจนอย่างเราต้องมาทนรับกรรมอย่างนั้นเหรอ?”“คุณปฏิบัติต่อความรักเหมือนกับการเล่นเกม คุณเคย

“ฉันถูกใส่ร้ายว่าขโมยเงินในชั้นเรียนและทุกคนก็คิดว่าฉันเป็นขโมย ขนาดครูยังบอกให้อยากให้ฉันยอมรับ พ่อแม่ของฉันถึงกับบอกว่าพวกเขาเต็มใจที่จะจ่ายเงินคืน แต่ฉันไม่ได้ขโมยเงิน!”ชิน เหลียนอีสูดลมหายใจเข้าก่อนจะกลั่นน้ำตาเอาไว้ “ฉันไม่รู้ว่าคุณจะเข้าใจถึงความไร้อำนาจนั่นหรือเปล่า มันเหมือนกับโลกทั้งโลกหันหลังให้กับคุณและคุณได้กลายเป็นคนไร้หนทางและโดดเดี่ยว ไม่ว่าฉันจะพยายามอธิบายและพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองมากแค่ไหนมันก็ไม่มีประโยชน์ แต่ในตอนนั้น… อี้หรานกลับเชื่อในตัวฉันและช่วยฉันตามหาว่าใครเป็นขโมยเงินไป”ชิน เหลียนอีหัวเราะขึ้นอีกครั้ง “ฉันเลยยกให้อี้หรานเป็นเพื่อนสนิทของฉันตลอดไป!”ไป๋ ทิงซินเม้มริมฝีปากบางของเขา ‘แค่... เรื่องเล็ก ๆ ก็ทำให้เหลียนอียอมเสี่ยงทุกอย่างเพื่อหลิง อี้หรานแล้วเหรอ?’ไม่ใช่ว่าเขาไม่เข้าใจความรู้สึกของเธอเมื่อตอนที่เขายังเป็นลูกนอกสมรม เขาเองก็ต้องเผชิญหน้ากับการกระทำทุจริตมากมายตั้งแต่เขายังเด็กแม้ว่าเขาจะถูกใส่ร้ายและถูกเข้าใจผิดหลายครั้ง เขาก็อดทนจนผ่านมาได้ เขาคิดว่าแทนที่จะคอยแก้ต่างให้ตัวเอง มันคงจะดีกว่าถ้ารักษาความแข็งแกร่งไว้และโจมตีด้วยหมั

‘ทุกวันนี้ มีซินเดอเรลล่าจำนวนมากที่ปฏิเสธเงินจากเจ้าชายผู้มีอำนาจและชอบที่จะใช้ชีวิตอย่างน่าสงสารในขณะที่ออกเดตกับเจ้าชายเหล่านั้น’เพื่อนร่วมงานหญิงคิดแบบนี้กับหลิง อี้หราน ก่อนหน้านี้หลายคนมารวมตัวกันและพูดคุยเกี่ยวกับคนที่จ่ายค่าอาหารให้เมื่อคืนนี้“ไม่ใช่” หลิง อี้หรานปฏิเสธ ‘เขาเคยเป็นแฟนของเธอ แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกต่อไป’“เอ๊ะ? ไม่ใช่เหรอ?” เพื่อนร่วมงานหญิงดูประหลาดใจ เธอไม่คิดว่าหลิง อี้หรานจะปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา “แต่กวาน ลี่หลี่บอกว่า...”“แล้วแฟนฉันต้องเป็นใครก็ตามที่เธอพูดถึงเหรอ?” หลิง อี้หรานถามผู้หญิงอีกคนตกตะลึงและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อหลิง อี้หรานเดินออกมาจากตู้กับข้าวพร้อมแก้วน้ำในมือ เธอกลับมานั่งที่ของเธอและเริ่มงานที่ทำอยู่การออกเดตเป็นเรื่องในอดีต ในตอนนี้สิ่งที่เธออยากทำมากที่สุดคือการทำงานหนักและประสบความสำเร็จ... เพื่อจะเป็นทนายความอีกครั้ง!ด้วยวิธีนี้เธอเท่านั้นที่จะคู่ควรกับคนที่รักเธอ!…ชิน เหลียนอีรู้สึกฟุ้งซ่านในขณะที่นั่งทำงาน ใบหน้าของไป๋ ทิงซินคอยปรากฏขึ้นมาในหัวของเธอพร้อมกับคำพูดของเขา‘เขาพูดว่า... ผมจะเป็นมือขวาของคุณ แม้ว่าคนที่คุณกำลั