บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 621 - บทที่ 630

“คุณเข้าใจผิดว่าฉันเป็นคนอื่น คุณกู้ ถึงคุณจะไม่ได้เข้าใจผิดว่าฉันเป็นคนอื่น มันก็ไม่ต่างกันเลย เพราะคนที่ฉันรักคือจิ่นหลีและเขาก็เป็นคนที่ฉันอยากแต่งงานด้วย ฉันจะไม่มีวันมีความรู้สึกอะไรกับคุณ” หลิง อี้หรานกล่าวเธอพูดออกมาอย่างเลือดเย็น ทำให้ร่างกายของเขาแข็งทื่อ หลิง อี้หรานใช้โอกาสนี้ดึงแขนของเธอออกจากมือของเขา “ฉันหวังว่าคุณจะไม่มาถามหาเรื่องนี้กับฉันอีกในอนาคต ไม่ว่าฉันจะเป็นเธอหรือไม่ก็ตาม”ด้วยเหตุนี้ หลิง อี้หรานจึงหันไปมองโจว เชียนหยุนและพูดว่า “ฉันกลับบ้านก่อนนะคะ พี่โจว”“ได้สิ” โจว เชียนหยุนตอบหลิง อี้หรานเดินออกมาจากร้านอาหาร แต่กู้ ลี่เฉินยังคงยืนอยู่ที่นั่นในขณะที่จ้องมองมือของเขาอย่างว่างเปล่าว่างเปล่า!‘มันไม่มีข้อแตกต่างอะไรเลยว่าเธอจะใช่หรือไม่ใช่เด็กหญิงคนนั้น’‘ทำไมล่ะ? ทำไม?’ กู้ ลี่เฉินค่อย ๆ ดึงมือตัวเองกลับมาและกำหมัดแน่น เขาจิกเล็บแทงลึกเข้าไปในฝ่ามือของตัวเองโจว เชียนหยุนจ้องมองกู้ ลี่เฉินด้วยใบหน้าตกใจใบหน้าของเจ้าชายแห่งวงการบันเทิงดูโศกเศร้าและเต็มไปด้วยความสิ้นหวังราวกับว่าเขาสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดของเขาไป!…“นายรู้อะไรไหม? ฉันรู้ส

“อือ” เธอตอบรับแล้วหลับตาลงช้า ๆ พร้อมกับเรียวนิ้วยาวที่นวดลงบนศีรษะของเธอ“แต่จิน... ดูเหมือนกู้ ลี่เฉินจะสนใจผู้หญิงคนนั้นจริง ๆ นะ” หลิง อี้หรานพึมพำ เธอเคยคิดว่ากู้ ลี่เฉินเป็นคนเจ้าชู้ แต่การที่ชายคนนี้ยืนกรานที่จะตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง ทำให้เธอตกตะลึงเล็กน้อยเขากำลังตามหาเด็กหญิงตัวเล็กที่เขาเคยเจอเธอเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก ถ้าเขาเจอผู้หญิงคนนั้นตอนที่เขายังเป็นเด็ก แสดงว่าเขาตามหาคนคนนี้มานานเท่าไหร่แล้ว? สิบปี? หรือยี่สิบปี?เขาใช้เวลาอยู่นานในการตามหาใครสักคน… นี่คือความพยายามที่หลายคนไม่มี“เขาตามหาเธอมานานมากแล้ว คุณคิดว่าเขาจะเจอเธอไหม?” หลิง อี้หรานถาม“แล้วพี่อยากให้เขาหาเธอเจอไหม?” เขาถาม“ฉันหวังว่าเขาจะหาเธอเจอ เขาจะได้ไม่ต้องเข้าใจผิดว่าฉันเป็นเธออีกต่อไป” เธอตอบเธอหลับตาลงและไม่ทันได้เห็นความโศกเศร้าในดวงตาของอี้ จิ่นหลีเข้าใจผิด? ไม่ กู้ ลี่เฉินไม่ได้เข้าใจผิด! แต่... เขาจะทำให้กู้ ลี่เฉินคิดว่าตัวเองคิดผิด! อี้หรานต้องเป็นของเขาเท่านั้น เขาจะไม่ยอมยกอี้หรานให้ใคร!“ลองคิดดูแล้ว น่าสงสารที่เขาต้องคอยหาตัวสำรองอยู่เรื่อย” หลิง อี้หรานค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและมอง

ทุกสิ่งเป็นไปได้เพราะเขา“พี่ไม่อยากให้คดีพลิกเหรอ? ทำไมถึงเงียบไปล่ะ?” เขาถามเธอเพื่อทำลายความเงียบ“หลักฐานพวกนั้น… เพียงพอที่จะใช้พลิกคดีจริงเหรอ? พวกเขาสามารถ… ให้ความจริงกับฉันได้ใช่ไหม?” หลิง อี้หรานพึมพำความจริง... ดวงตาของอี้ จิ่นหลีกะพริบเล็กน้อย “ใช่ ไม่มีปัญหา เชื่อผมสิ!”น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองของเธอ เธอก็สะอื้นแล้วพูดว่า “ขอบคุณนะจิน!”เขารู้สึกสับสนไปชั่วขณะ แล้วจึงรีบหยิบทิชชู่มาซับน้ำตาของเธอ “อย่าร้องไห้สิ ผมไม่ได้ช่วยพี่หาหลักฐานมาพลิกคดีเพื่อเห็นพี่ร้องไห้นะ”น้ำตาของเธอทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดในหัวใจของเขาแต่เธอกลับร้องไห้หนักกว่าเดิม ราวกับว่าความทุกข์ทรมานหลายปีที่ผ่านมาได้ถูกปลดปล่อยออกมาในขณะนี้หลิง อี้หรานกอดเขาแน่นในอ้อมแขนของเธอและร้องไห้เสียงดัง“ฮึก... ฮือ... ฮืออออ...” เธอร้องไห้ออกมาด้วยความเศร้าโศกและความเจ็บปวด บัดนี้เธอได้ปลดปล่อยมันออกมา!อี้ จิ่นหลีก้มศีรษะลงมองดูคนที่อยู่ในอ้อมแขน เขารู้สึกว่าเสื้อของเขาค่อย ๆ เปียกปอนไปด้วยน้ำตาของเธอหัวใจที่เจ็บปวดของเขากำลังเต้นแรงเขาสามารถล้างมลทินให้เธอได้ แต่ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนและมีเงินมากเ

เมื่อหลิง อี้หรานล้างมือเสร็จ เธอก็เหลือบเห็นร่างหนึ่งเข้ามาพวกเขาต่างตกใจกันและคนคนนั้นก็ถามเธอว่า “อะไรหอบเธอมาที่นี่ หลิง อี้หราน?”หลิง อี้หรานไม่คาดคิดว่าเธอจะได้เจอกวาน ลี่หลี่ที่นี่ ปกติเธอจะเห็นลี่หลี่สวมชุดสูทที่เป็นทางการแต่ตอนนี้เธอกลับแต่งตัวเหมือนคนทำความสะอาดในอาคาร“ทำไม? ฉันจะมาที่นี่ไม่ได้เหรอ?” หลิง อี้หรานถามอย่างเย็นชาหลิง อี้หรานรู้สึกรังเกียจกวาน ลี่หลี่ หลังจากที่ลี่หลี่ใช้คดีความของเธอเป็นกรณีศึกษาสำหรับทนายมือใหม่ในบริษัทแม้ว่าคนอื่นจะคิดว่าเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย แต่เธอสัมผัสได้ว่าลี่หลี่มีเจตนาไม่ดีกวาน ลี่หลี่จ้องมองหลิง อี้หรานด้วยสายตาเกลียดชัง ตอนนี้เธอกลายเป็นตัวตลกในบริษัท ในฐานะทนายความ เธอถูกบังคับให้ทำความสะอาดห้องน้ำ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหลิง อี้หรานใครจะคิดว่ากู้ ลี่เฉินจะปกป้องหลิง อี้หราน?หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น เธอก็ถูกเจ้านายเรียกมาที่สำนักงานซึ่งเขาเสนอทางเลือกสองทางให้กับเธอ เธอจะลาออกหรือย้ายไปทำงานทำความสะอาดห้องน้ำชั่วคราว การพิจารณาที่เหลือจะขึ้นอยู่กับสถานการณ์หลังจากต่อสู้ดิ้นรนมาอย่างยาวนาน เธอเลือกตัวเลือกที่สอง เพราะถ้า

เมื่ออี้ จิ่นหลีและคนที่เหลือเดินเข้าไปในห้องประชุม ใครบางคนจากแผนกต้อนรับก็เดินไปหากวาน ลี่หลี่ “ส่งโทรศัพท์ของคุณมา ลี่หลี่ ฉันจะคัดลอกเสียงไว้”“ทำไมฉันจะต้องส่งให้คุณด้วย?” กวาน ลี่หลี่กำโทรศัพท์แน่น เธอไม่ใช่คนโง่ เธอจะให้หลักฐานของตัวเองกับคนอื่นได้อย่างไร?เขามองเธอราวกับว่าเธอเป็นตัวตลก “เพราะผู้ชายคนนั้นคืออี้ จิ่นหลี คุณโชคดีแค่ไหนที่เขาขอให้คุณส่งแค่บันทึกเสียงในโทรศัพท์เท่านั้น ตราบใดที่คุณไม่ปากพล่อย หลิง อี้หรานก็คงไม่ทำอะไร แต่ถ้าคุณ...”ชายคนนั้นยังไม่ทันพูดจบประโยค ลี่หลี่ก็ขัดจังหวะขึ้นมาก่อน “คุณพูดว่าอะไรนะ? ผู้ชายคนนั้นคืออี้ จิ่นหลีเหรอ?”“ใช่ วันนี้อี้ จิ่นหลีมาที่นี่กับหลิง อี้หรานเพื่อแก้ไขคดีความของเธอ!” ชายคนนั้นกล่าวดวงตาของกวาน ลี่หลี่เบิกกว้างขึ้น‘อี้ จิ่นหลี... เป็นไปได้ยังไง? เขาไปเป็นแฟนของหลิง อี้หรานได้ยังไง? คู่หมั้นของอี้ จิ่นหลีถูกหลิง อี้หรานขับรถชนจนเสียชีวิต!’‘และเขาต้องการแก้ไขคดีความของเธอด้วยซ้ำ?’‘หมายความว่าหลิง อี้หรานไม่ใช่ผู้กระทำความผิดอย่างนั้นเหรอ?’กวาน ลี่หลี่รู้สึกว่างเปล่า ในตอนนี้ ความเจ็บปวดบนแก้มที่บวมของเธอที่กำลัง