All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 751 - Chapter 760

หลังจากนั้นในทันใด ชายที่ไล่ตามพวกเขาก็มาอยู่ตรงหน้าของพวกเขาเมื่อเห็นแบบนี้แล้ว เมเดลีนก็จับมือเจเรมี่แล้วหันกลับไปอีกครั้ง “รีบไปกันเถอะ”เจเรมี่เดินตามอย่างรวดเร็ว แต่ความสูงและปราดเปรียวของเขาทำให้เขาถูกมองเห็นจากฝูงชนได้ง่าย ชายคนนั้นไล่ตามพวกเขาเมเดลีนดึงเจเรมี่ขึ้นรถบัสท่องเที่ยวที่ผ่านมาโดยไม่ลังเลเมื่อพวกที่ตามล่าเขามาถึงรถบัสก็เริ่มเคลื่อนตัวออกไปพวกเขาปลอดภัยไปได้อีกครั้งเมเดลีนถอนหายใจอย่างโล่งอก รถบัสเบรคกระทันหัน และด้วยมือของเธอที่ถือช่อดอกไม้อยู่ เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังล้มลงก่อนที่เธอจะทันได้คว้าราวบันไดแต่ทว่าเธอไม่ได้ล้มลงเพราะเจเรมี่ได้จับเอวของเธอเอาไว้เธอพบว่าตัวเองถูกกอดอยู่ในอกกว้าง ๆ ของเขา ขณะที่แขนยาวของเขามาบรรจบรอบเอวของเธอ ทุกอย่างรู้สึกเป็นธรรมชาติมากถ้าคนอื่น ๆ มองมา ทั้งสองดูเหมือนคู่รักที่อ่อนหวานซึ่งหลาย ๆ คนอาจอิจฉาได้“จากสองกลุ่มที่ไล่ตามเรามา คุณพอจะจำใครได้บ้างไหม?” เจเรมี่กระซิบเมเดลีนส่ายหัว "ไม่มีนะ"เจเรมี่ดูเหมือนจะคิดหนัก “พวกเขาอาจเป็นคนของเฟลิเป้ ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้ว่าเรามายังเมืองเอฟแล้ว และถ้าเขามีส่วนในการตายของล

เมเดลีนจ้องไปยังชายที่กำลังขมวดคิ้วอย่างสับสนอยู่ “มันกวนใจฉันในตอนนั้น ว่าคุณจะตาบอดกับการกระทำอันน่าสมเพชของเมเรดิธจริง ๆ หรือไม่ แต่การกระทำของคุณบอกฉันว่าคุณรู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ และคุณยังคงปกป้องเธอเพราะว่าคุณรักเธอมากแค่ไหน”“สิ่งที่ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนคือเหตุผลลึก ๆ ที่คุณยอมตาบอดนั้นเป็นผลมาจากคำสัญญาที่คุณเคยให้ไว้กับฉันเมื่อเรายังเด็ก”“ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าคุณจะเก็บเรื่องล้อเล่นในวัยเด็กมาคิดจริงจัง จนไม่สนใจว่าอะไรถูกอะไรผิด และทำทั้งหมดนั่นเพียงเพื่อรักษาคำมั่นสัญญา”เมเดลีนพบว่าเจเรมี่จ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง “มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ผมสัญญาบางอย่างกับคุณ ลินนี่ และผมจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเติมเต็มคำสัญญานั้น แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าผมมันตาบอด”ทันใดนั้น เฟลิซิตี้ก็เดินออกจากคฤหาสน์และถูกส่งกลับบ้านโดยรถส่วนตัวเจเรมี่และเมเดลีนกลับมามีสติกับปัจจุบันอีกครั้งและตามหลังเธอไป แต่เนื่องจากเจเรมี่ไม่คุ้นเคยกับถนนของเมืองเอฟ พวกเขาจึงมองไม่เห็นรถส่วนตัวเมื่อขับออกไปตามถนนที่ใหญ่ขึ้นเมื่อขับรถต่อไปเรื่อย ๆ เมเดลีนก็ตกใจที่เห็นเอวาอยู่บนถนนจากนอกหน้าต่างเอวา

“เชิญครับ คุณควินน์” บอดี้การ์ดเปิดประตู ดูเหมือนว่าถึงเธอจะไม่เต็มใจอย่างไร พวกเขาก็จะไม่ยอมปล่อยเธอไปขณะที่เธอถูกบังคับให้ขึ้นรถ เมเดลีนก็พบว่าเจเรมี่รออยู่ที่ประตูโรงแรมด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นและดอกยิปโซเขามาถึงหลังจากเธอสามนาทีพวกเขาจะได้พบกันถ้าเธอไม่ถูกบังคับให้เข้าไปในรถเฟลิซิตี้จ้องมองเจเรมี่เช่นกัน “ช่างน่าเสียดาย ดูเหมือนว่าพวกคุณคงจะไม่ได้กลับมาคบกันแล้วล่ะ”เมเดลีนรู้สึกเย็นยะเยือกเฟลิซิตี้รู้เกี่ยวกับการเดิมพันที่เธอทำกับเจเรมี่เมื่อสักครู่นี้เฟลิซิตี้ยิ้มให้กับท่าทางตกใจของเมเดลีน “ดูเหมือนเธอจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเฟลิเป้เลย เอวลีน”"เธอหมายถึงอะไร?"“ฮึ” เฟลิซิตี้เย้ยหยัน สายตาของเธอแข็งกร้าว “เดี๋ยวก็รู้เอง”จากนั้นรถก็ขับออกไปเมื่อมองไปที่เจเรมี่ซึ่งยืนอยู่ข้างประตูโรงแรม เมเดลีนก็รู้สึกใจหายเธอต้องการจะลดกระจกหน้าต่างลงเพื่อเรียกเขา แต่หน้าต่างถูกล็อค เธอต้องการโทรหาเขา แต่บอดี้การ์ดกลับเอาโทรศัพท์ของเธอไปแล้วเธอมองไปทางที่เจเรมี่ยืน ขณะที่ระยะห่างระหว่างพวกเขาเพิ่มขึ้นจนเขาหายไปจากสายตาของเธอเจเรมี่รออย่างอดทนเป็นเวลาหลายนาทีด้วยดอกยิปโซในมือของเข

"หลีกไป!" น้ำเสียงของเมเดลีนเย็นชาและแหลมคม เฟลิซิตี้ตะลึงกับรัศมีความโกรธของเมเดลีนไปสองวินาที และเมื่อถึงเวลาที่เธอดึงสติกลับเข้าสู่ความเป็นจริง เธอก็รีบไปรั้งเมเดลีนไว้“หยุดตรงนั้น เอวลีน...”เมเดลีนดึงแขนของเธอกลับพลางขัดขืนเฟลิซิตี้ เธอจ้องมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา “ฉันเตือนเธอแล้วว่า อย่ามาขวางทางฉัน”“...”ด้วยความตะลึงงันในรัศมีความโกรธของเมเดลีน และพร้อมกับที่อีกมือหนึ่งเหวี่ยงมือของเธอออกไป เฟลิซิตี้ ก็เดินโซเซก่อนจะล้มลงกับพื้นเมเดลีนไม่สนใจเฟลิซิตี้และวิ่งไปที่ประตู เมื่อเปิดประตูเข้าไปเธอพบว่ามีรถสีดำรุ่นลิมิเต็ดจอดอยู่ด้านหน้าเฟลิเป้ลงจากรถ สีหน้าของเขาอ่อนโยนและนุ่มนวล ทว่าดวงตาของเขาไม่สัมผัสถึงความนุ่มนวลที่เคยเป็นอีกต่อไป“คุณไม่จำเป็นต้องไปที่เกิดเหตุ มันสายเกินไปแล้ว” เขาเดินไปหาเมเดลีน “เจเรมี่ตายไปแล้ว”หัวใจของเมเดลีนรู้สึกเหมือนถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และดวงตาของเธอก็แดงก่ำขณะที่เธอเยาะเย้ยเบา ๆ “คุณดีใจ ใช่ไหม? เฟลิเป้ วิทแมน เขาเป็นหลานชายของคุณนะ!”“เขาอาจจะเป็นหลานชายของผม แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้นได้” เฟ

'ฉันยังคงรักคุณแม้ว่าฉันจะแก้แค้นแล้วก็ตาม'เมเดลีนไม่รู้ว่าเธอหลับไปตอนไหน แต่ท้องฟ้ามืดไปแล้วเมื่อเธอตื่นเธอออกจากวิลล่าและเดินทางไปยังคฤหาสน์มอนต์โกเมอรีเอโลอิสและฌอน​ดีใจมากที่เธอกลับมาแต่ว่าพวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเมื่อเห็นสีหน้าที่ย่ำแย่ของเมเดลีน “ลูกคงยังเจ็บปวดและทำใจไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้นกับลิเลียนอีกหรือเอวลีน?”เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอถูกบีบแน่น “เจเรมี่ตายแล้วค่ะ”“อะ อะไรนะ? เจเรมี่ตายแล้วเหรอ?” เอโลอิสและฌอน​ไม่เชื่อหูของพวกเขา“เขาบินกลับมาเมื่อสองสามวันก่อน แต่เที่ยวบินของเขาประสบอุบัติเหตุ”“เครื่องบินตกเหรอ? เป็นไปได้อย่างไร? ไม่มีข่าวคราวอะไรทำนองนี้เลยนะ” เอโลอิสและฌอน​สับสนเมเดลีนชะงัก “ไม่มีเหรอคะ?”"ไม่เลย เราไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับอุบัติเหตุใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสายการบินใด ๆ เหมือนกัน” ฌอนยืนยัน “แน่ใจนะว่าเธอได้ยินไม่ผิด เอวลีน?”เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ ขณะที่เธอดึงโทรศัพท์ออกมาเพื่อตรวจสอบข่าวที่เกี่ยวข้อง แต่ก็ไม่พบข่าวเที่ยวบินที่มาจากเมืองเอฟไปยังเกลนเดลที่ประสบอุบัติเหตุเลยหัวใจของเมเดลีนเต้นแรงเมื่อนึกย้