Share

บทที่ 756

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
“เชิญครับ คุณควินน์” บอดี้การ์ดเปิดประตู ดูเหมือนว่าถึงเธอจะไม่เต็มใจอย่างไร พวกเขาก็จะไม่ยอมปล่อยเธอไป

ขณะที่เธอถูกบังคับให้ขึ้นรถ เมเดลีนก็พบว่าเจเรมี่รออยู่ที่ประตูโรงแรมด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นและดอกยิปโซ

เขามาถึงหลังจากเธอสามนาที

พวกเขาจะได้พบกันถ้าเธอไม่ถูกบังคับให้เข้าไปในรถ

เฟลิซิตี้จ้องมองเจเรมี่เช่นกัน “ช่างน่าเสียดาย ดูเหมือนว่าพวกคุณคงจะไม่ได้กลับมาคบกันแล้วล่ะ”

เมเดลีนรู้สึกเย็นยะเยือก

เฟลิซิตี้รู้เกี่ยวกับการเดิมพันที่เธอทำกับเจเรมี่เมื่อสักครู่นี้

เฟลิซิตี้ยิ้มให้กับท่าทางตกใจของเมเดลีน “ดูเหมือนเธอจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเฟลิเป้เลย เอวลีน”

"เธอหมายถึงอะไร?"

“ฮึ” เฟลิซิตี้เย้ยหยัน สายตาของเธอแข็งกร้าว “เดี๋ยวก็รู้เอง”

จากนั้นรถก็ขับออกไป

เมื่อมองไปที่เจเรมี่ซึ่งยืนอยู่ข้างประตูโรงแรม เมเดลีนก็รู้สึกใจหาย

เธอต้องการจะลดกระจกหน้าต่างลงเพื่อเรียกเขา แต่หน้าต่างถูกล็อค เธอต้องการโทรหาเขา แต่บอดี้การ์ดกลับเอาโทรศัพท์ของเธอไปแล้ว

เธอมองไปทางที่เจเรมี่ยืน ขณะที่ระยะห่างระหว่างพวกเขาเพิ่มขึ้นจนเขาหายไปจากสายตาของเธอ

เจเรมี่รออย่างอดทนเป็นเวลาหลายนาทีด้วยดอกยิปโซในมือของเข
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 757

    ดวงตาของเมเดลีนเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก “เธอหมายความว่าอย่างไร เฟลิซิตี้ วอล์คเกอร์?”"โอ้? เธอกลัวเหรอ? กลัวว่าเขาจะตายงั้นเหรอ?” น้ำเสียงของเฟลิซิตี้มีแต่ความรังเกียจ “เธอไม่ได้สวดอ้อนวอนให้ชายคนนี้ทนทุกข์ทั้งกลางวันและกลางคืนหรอกเหรอ? ถ้าอย่างนั้นเธอก็ควรจะมีความสุขแล้วล่ะ เพราะจากนี้เขาจะต้องตกนรกทุกนาที”ตอนนี้เมเดลีนมั่นใจว่าพวกเขากำลังจับตาดูเธอและเจเรมี่ทุกย่างก้าวเฟลิเป้เป็นคนเดียวที่สามารถทำสิ่งนี้ได้เขามีอำนาจมากในเมืองเอฟ มากกว่าที่เธอเข้าใจ“ฉันเกลียดเจเรมี่มากแค่ไหน มันก็เป็นเรื่องระหว่างฉันกับเขา มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเธอที่จะตัดสินใจและทำทุกอย่างแทนฉัน” น้ำเสียงของเมเดลีนเย็นชา แล้วเธอก็พูดพร้อมด้วยสายตาของเธอที่แหลมคม “ฉันไม่ได้โง่พอที่จะลืมความจริงที่ว่าเฟลิเป้กำลังใช้ความเกลียดชังของฉันต่อเจเรมี่เพื่อกำจัดเขา”“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร” เฟลิซิตี้พูดอย่างไร้เดียงสาก่อนที่ดวงตาของเธอจะเย็นชา เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้ทันว่า “ทั้งหมดที่ฉันรู้ คือ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาในโลกใบนี้ คุณไม่มีทางรู้ว่าการจากลาครั้งสุดท้ายจะมาถึงเมื่อไหร่”หัวใจของเมเดลีนเ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 758

    "หลีกไป!" น้ำเสียงของเมเดลีนเย็นชาและแหลมคม เฟลิซิตี้ตะลึงกับรัศมีความโกรธของเมเดลีนไปสองวินาที และเมื่อถึงเวลาที่เธอดึงสติกลับเข้าสู่ความเป็นจริง เธอก็รีบไปรั้งเมเดลีนไว้“หยุดตรงนั้น เอวลีน...”เมเดลีนดึงแขนของเธอกลับพลางขัดขืนเฟลิซิตี้ เธอจ้องมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา “ฉันเตือนเธอแล้วว่า อย่ามาขวางทางฉัน”“...”ด้วยความตะลึงงันในรัศมีความโกรธของเมเดลีน และพร้อมกับที่อีกมือหนึ่งเหวี่ยงมือของเธอออกไป เฟลิซิตี้ ก็เดินโซเซก่อนจะล้มลงกับพื้นเมเดลีนไม่สนใจเฟลิซิตี้และวิ่งไปที่ประตู เมื่อเปิดประตูเข้าไปเธอพบว่ามีรถสีดำรุ่นลิมิเต็ดจอดอยู่ด้านหน้าเฟลิเป้ลงจากรถ สีหน้าของเขาอ่อนโยนและนุ่มนวล ทว่าดวงตาของเขาไม่สัมผัสถึงความนุ่มนวลที่เคยเป็นอีกต่อไป“คุณไม่จำเป็นต้องไปที่เกิดเหตุ มันสายเกินไปแล้ว” เขาเดินไปหาเมเดลีน “เจเรมี่ตายไปแล้ว”หัวใจของเมเดลีนรู้สึกเหมือนถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และดวงตาของเธอก็แดงก่ำขณะที่เธอเยาะเย้ยเบา ๆ “คุณดีใจ ใช่ไหม? เฟลิเป้ วิทแมน เขาเป็นหลานชายของคุณนะ!”“เขาอาจจะเป็นหลานชายของผม แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้นได้” เฟ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 759

    เมเดลีนตกตะลึงคิดว่าเธอเองกำลังหลอนเธอรีบเช็ดน้ำตาของเธอและมองไปที่ทางเข้าโรงแรมอีกครั้งด้วยดวงตาเบิกกว้าง แต่ไม่มีใบหน้าที่คุ้นเคยในผู้คนตรงหน้าเธอภาพที่เธอเห็นให้ความรู้สึกเหมือนจริงมาก ดังนั้นเมเดลีนจึงข้ามทางม้าลายทันทีและวิ่งไปยังจุดที่ เจเรมี่ได้ปรากฏตัวเมื่อสักครู่นี้ เธอมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบอะไรเมื่อถูกลมหนาวพัดมารอบ ๆ ตัวเธอ เมเดลีนก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอกลับเย็นลงอีกครั้งท่ามกลางผู้คนมากมาย เธอกลับรู้สึกโดดเดี่ยว'ทั้งหมดที่ฉันเคยปรารถนาในช่วงหลายปีที่ฉันต้องทนทุกข์ทรมานและเจ็บปวด คือ การที่เราได้รักกันอย่างเรียบง่าย เจเรมี่ มันเป็นความปรารถนาเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ทำไมมันทำไม่ได้ล่ะ?'เราไม่ได้คู่กันอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?'เมเดลีนกลับมาที่เกลนเดลอย่างงุนงง เธอกลับไปยังวิลล่าตอนแต่งงานของพวกเขา เมเดลีนยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอก้าวเข้าไปข้างในในที่สุดใบหน้าของคาเลนมืดลงเมื่อเธอจ้องไปที่เมเดลีนเธอเกลียดชังเมเดลีนด้วยกระดูกทุกชิ้นในร่างกายของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เธอได้เรียนรู้จากเฟลิซิตี้และอีวอนว่าเมเดลีนมีส่วนร่วมในการลักพาตัวเธอ นั่นทำให้คาเลนไม่ชอบพอเธอ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 760

    'ฉันยังคงรักคุณแม้ว่าฉันจะแก้แค้นแล้วก็ตาม'เมเดลีนไม่รู้ว่าเธอหลับไปตอนไหน แต่ท้องฟ้ามืดไปแล้วเมื่อเธอตื่นเธอออกจากวิลล่าและเดินทางไปยังคฤหาสน์มอนต์โกเมอรีเอโลอิสและฌอน​ดีใจมากที่เธอกลับมาแต่ว่าพวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเมื่อเห็นสีหน้าที่ย่ำแย่ของเมเดลีน “ลูกคงยังเจ็บปวดและทำใจไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้นกับลิเลียนอีกหรือเอวลีน?”เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอถูกบีบแน่น “เจเรมี่ตายแล้วค่ะ”“อะ อะไรนะ? เจเรมี่ตายแล้วเหรอ?” เอโลอิสและฌอน​ไม่เชื่อหูของพวกเขา“เขาบินกลับมาเมื่อสองสามวันก่อน แต่เที่ยวบินของเขาประสบอุบัติเหตุ”“เครื่องบินตกเหรอ? เป็นไปได้อย่างไร? ไม่มีข่าวคราวอะไรทำนองนี้เลยนะ” เอโลอิสและฌอน​สับสนเมเดลีนชะงัก “ไม่มีเหรอคะ?”"ไม่เลย เราไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับอุบัติเหตุใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสายการบินใด ๆ เหมือนกัน” ฌอนยืนยัน “แน่ใจนะว่าเธอได้ยินไม่ผิด เอวลีน?”เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ ขณะที่เธอดึงโทรศัพท์ออกมาเพื่อตรวจสอบข่าวที่เกี่ยวข้อง แต่ก็ไม่พบข่าวเที่ยวบินที่มาจากเมืองเอฟไปยังเกลนเดลที่ประสบอุบัติเหตุเลยหัวใจของเมเดลีนเต้นแรงเมื่อนึกย้

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 761

    เหมือนมีอะไรมาจุกแน่นอยู่ที่คอของเมเดลีน ขณะที่เธอจ้องไปที่ร่างผอมเพรียวและละเอียดอ่อนนั่น “เจเรมี่?”เมเดลีนจ้องไปที่คนคนนั้นด้วยความตกใจ ความรู้สึกหนักอึ้งในอกของเธอสลายไปมีความประหลาดใจปรากฏอยู่ในดวงตาของเจเรมี่เช่นกันเมื่อเขามองมาที่เธอ“คุณไม่เป็นไรจริง ๆ สินะ เจเรมี่!” เมเดลีนวิ่งเข้าหาเขา พลางมือของเธอเอื้อมไปจับเขาก่อนที่เธอจะรู้ตัวเมื่อรู้สึกถึงความอบอุ่นจากมือของเขา เมเดลีนก็ผ่อนคลายลงในขณะนั้นเมเดลีนรู้ว่าไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการที่เจเรมี่ยังมีชีวิตอยู่เจเรมี่จ้องมาที่เมเดลีนซึ่งกำมือของเขาไว้แน่นอย่างตื่นเต้น เธอดูสวยงามขณะยิ้มทั้งที่มีน้ำตาคลอเบ้า“คุณดูคล้ายกับคนที่ผมชอบมากเลยครับ” เขาพูด โทนเสียงของเขาก็มีเสน่ห์และเย้ายวนเหมือนที่เธอจำได้เมเดลีนคิดว่าเจเรมี่กำลังเล่นตลกกับเธอเมื่อเขาค่อย ๆ ดึงมือของตัวเองออกจากมือของเธอ เขาถามอย่างแผ่วเบา “คุณรู้จักผมเหรอ?”“...”เมเดลีนสับสนกับคำถามของเจเรมี่ เขาเจตนาทำแบบนี้เหรอ? แต่ว่าเขาไม่มีเหตุผลที่จะทำเรื่องตลกแบบนั้น“คุณกำลังพูดอะไรเจเรมี่? คุณไม่รู้จักฉันเหรอ ลินนี่ไง”“ลินนี่?”เจเรมี่พูดซ้ำตามที่เธอพูดในขณะที

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 762

    เฟลิซิตี้ไม่มีเวลาตอบกลับ เมื่อเสียงที่น่าดึงดูดของเจเรมี่ได้เล็ดลอดออกมาจากข้างใน “ใครเหรอ?”สีหน้าของเฟลิซิตี้เปลี่ยนเป็นเหนื่อยหน่ายและหงุดหงิดทันที “ทำไมเธอถึงมาที่นี่อีก คุณมอนต์โกเมอรี? ฉันเคยบอกคุณหลายครั้งก่อนหน้านี้แล้ว ว่าฉันเป็นคนที่เจเรมี่รัก เป็นเพราะเราดูคล้ายกัน มันเลยทำให้เจเรมี่ชอบเธอแทนที่จะเป็นฉัน ตอนนี้เจเรมี่กับฉันกลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว เพราะอย่างนั้นได้โปรดหยุดรบกวนเราได้ไหม?”ณ จุดนั้นเมเดลีนมั่นใจว่าเฟลิซิตี้กำลังแสดงอยู่ เธอต้องการฉีกหน้ากากของผู้หญิงคนนั้นออก แต่ทันใดนั้นเองเธอก็เหลือบไปเห็นเจเรมี่เจเรมี่จ้องมาที่เมเดลีนอย่างสงบด้วยดวงตาดอกท้อที่ล้ำลึกและกำลังคิดวิเคราะห์ของเขา ก่อนจะละสายตาไปมองเฟลิซิตี้ขณะที่พูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “เก็บของของคุณเร็วเข้า อีกสามชั่วโมงจะถึงเวลาของเที่ยวบินกลับไปเกลนเดลของเราแล้ว”"ได้ค่ะ" เฟลิซิตี้พยักหน้า รอยยิ้มยั่วยวนใจของเธอชัดขึ้นไปอีกเมเดลีนแทบไม่เชื่อสายตาของเธอขณะมองดูเจเรมี่ที่ดูไม่สนใจเธอเลย ทั้งเขายังปิดประตูใส่ใบหน้าที่ประหลาดใจของเธอโดยไม่ได้เธอมองด้วยซ้ำเขาไม่เพียงแต่จำเธอไม่ได้เท่านั้น แต่เขายังเย็นชาและด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 763

    ดวงตาของเมเดลีน เป็นประกายวาบด้วยความหวัง จากคำตอบของ เจเรมี่ “คุณจำฉันได้ไหม เจเรมี่? แล้วทำไมคุณถึง...”“เฟลิซิตี้บอกผมว่าคุณเป็นแฟนตัวยงของผมที่ยอมทำศัลยกรรมเพื่อให้ดูเหมือนเฟลิซิตี้เพียงเพื่อให้ผมสนใจ”ในตอนแรกเมเดลีนคิดว่าเจเรมี่พูดคำเหล่านี้ เพื่อที่เข้าใกล้เฟลิซิตี้เพื่อที่เขาจะได้สืบหาความจริงว่าเธอเป็นใครมาจากไหน เธอคิดว่าเขาแค่แกล้งทำเป็นจำเธอไม่ได้ แต่คำตอบของเขาพิสูจน์แล้วว่าเธอคิดผิดเมเดลีนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับความจริงเมื่อเธอจ้องเข้าไปในดวงตาที่เย็นชาของเจเรมี่ เจเรมี่ที่ยืนอยู่ต่อหน้าเธอจำเธอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว“ผมหวังว่าคุณจะมีเหตุผลมากกว่านี้ คุณผู้หญิง ความรู้สึกมันเป็นเรื่องที่บังคับกันไม่ได้ แม้ว่าคุณจะทำศัลยกรรมเพื่อให้ดูเหมือนเฟลิซิตี้ แต่ความจริงที่ว่าคุณไม่ใช่คนที่ผมรักมันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง” เจเรมี่พูดเสริมเขาปล่อยมือของเมเดลีนออก เขาหันหลังเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองการปฏิเสธอย่างเย็นชาของเขาแบบนั้นเป็นวิธีที่เขาเคยใช้มาก่อนเมเดลีนมองดูเขาที่ค่อย ๆ เดินห่างออกไป แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาทำอะไรให้คุณลืมฉันและคิดว่าคนที่ค

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 764

    เธอหวังมานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหลายปีที่ผ่านมา ว่าเธอจะได้กอดชายคนนี้แบบนี้และรู้สึกถึงความอบอุ่นจากอ้อมกอดที่จริงใจจากชายคนนี้เธอไม่เคยคาดหวังว่าช่วงเวลานี้จะมาถึงช้าขนาดนี้นี่เป็นครั้งแรกและอาจเป็นครั้งสุดท้ายของพวกเขาเช่นกัน“เจเรมี่” เธอเรียกชื่อเขาด้วยท่าทีที่สงบผิดปกติชายผู้นั้นละดวงตาดอกท้อที่นุ่มลึกจากที่อื่นหันมาสบตากับเธอ ดวงตาแวววาวทอประกายล้ำลึกที่เย้ายวนเพ่งมองเธอผู้ไร้ที่ติซึ่งอยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่นิ้ว ดวงตามันวาวของเธอดูน่าหลงใหล“ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง แค่หลุมอากาศน่ะ” เขาปลอบโยนเบา ๆจากนั้นเขาก็พบว่าพฤติกรรมของตัวเองแปลกไปในสถานการณ์เช่นนี้ ทำไมเขาไม่เลือกที่จะไปปกป้องเฟลิซิตี้ล่ะ? ทำไมเขาถึงรู้สึกยากนักที่จะปล่อยหญิงสาวในอ้อมแขนของเขาไป และปล่อยให้เธอเผชิญกับอันตรายด้วยตัวเอง?ภายในตัวเขามีเสียงเตือนและบอกให้เขาปกป้องเมเดลีน เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเมเดลีนเมเดลีนยิ้ม เมื่อมองดูใบหน้าของเขาตอนนี้ เธอไม่พบกลิ่นอายของความเกลียดชังในดวงตาของเขาอีกต่อไป“มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกคุณตอนนี้ เจเรมี่ ไม่อย่างนั้น ฉันอาจไม่มีโอกาสได้บอกคุณอี

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status