All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 201 - Chapter 210

ดวงตาของมาเดลีนกลายเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งในปฏิกิริยาที่ตกใจของเจเรมี่ “เป็นอะไรไป เจเรมี่? ฉันไง… มาเดลีน” “... ”มาเดลีน!ชื่อนี้ดังทะลุทะลวงเข้าไปในหัวใจของเจเรมี่ราวกับมีดปลายแหลม ทิ่มหยุดลมหายใจเข้าออกของเขามาเดลีนยิ้มเหนือมุมริมฝีปากของเธออย่างสวยงามเมื่อมองไปที่สายตาที่เขม็งของเจเรมี่ เธอโน้มตัวเข้าไปใกล้เขา “เป็นอะไรไป คุณวิทแมน? ฉันคิดว่าคุณเป็นคนบอกให้มาฉันมาร่วมงานฉลองครบรอบในฐานะภรรยาเก่าของคุณไม่ใช่หรือไง?”เสียงที่นุ่มนวลของเธอทำให้จังหวะการเต้นของหัวใจเขาถักถอแข่งกันเหมือนตาข่ายแต่เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ เจเรมี่ก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาค่อย ๆ สงบลง ‘เป็นอย่างนั้นเองเหรอ ฮ่ะ?’หากมองไปที่รูปลักษณ์เธอที่สวยงาม เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาจมอยู่ในความเหงาท้ายที่สุดแล้ว เจเรมี่พยายามเก็บอารมณ์นั้นไว้กับตัวเอง อย่างรวดเร็วแต่แน่นอนว่า เขาตอบกลับด้วยการยิ้มเยาะอย่างอบอุ่นและเย้ายวน “คุณมาถึงซักที”มาเดลีนยิ้ม “ใช่ ฉันมาแล้ว”เมเรดิธไม่สามารถทนมองได้อีกต่อไป เธอโกรธที่มีระยะห่างกันเพียงเล็กน้อยเท่านั้นระหว่างมาเดลีนและเจเรมี่ขณะที่ทั้งสองคุยกัน“คุณมาแแล้ว คุณควินน์”เธ

ใบหน้าของแทนเนอร์ซีดลงขณะที่เขาชี้นิ้วไปยังทิศทางที่มาเดลีนกำลังล้างมืออยู่ ด้วยความตกใจ เขาคลานขึ้นจากพื้นโดยใช้มือเกาะกำแพงด้วยความแข็งแกร่งของผู้ชายนั้นแรงทั้งหมดที่จะพยุงขึ้นกับกลายเป็นดูเหมือนว่าแรงทั้งหมดของเขาจะหายไปจากการทรงตัวที่จะยืนนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเข้าร่วมในงานเฉลิมฉลองกับคนชั้นสูงเช่นนี้ เป็นเหตุผล ทำให้เขาเมาในปริมาณที่มากเพื่อกอบโกยประโยชน์จากงานนี้อย่างเต็มที่ภายใต้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ รอยยิ้มอันน่าหลงใหลของมาเดลีนลอยอยู่ในม่านตาเขา ใบหน้าของเธอเป็นภาพซ้อนกันขณะที่ร่างนั้นเริ่มขยับเข้ามาใกล้เขา เขาหายใจไม่ออก!ความกลัวเกินกว่าที่จะสบตาเธอได้ เขาเริ่มพูดติดอ่างปนพึมพำ“มา มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด! ทำไมเธอไม่ปล่อยผมไป? คนที่เธอต้องจัดการคือเมเรดิธ! ไม่ใช่ผม!”เมื่อมองดูแทนเนอร์ตัวสั่นด้วยความกลัวต่อหน้าเธอ มาเดลีนก้าวไปพร้อมกับรองเท้าส้นสูงที่กระทบกันกับพื้นพร้อมเผยรอยยิ้มบนริมฝีปากที่โค้งงอของเธอ“คุณกำลังถามฉันว่าทำไมวิญญาณของมาเดลีนถึงตามหลอกหลอนคุณ? ฉันแน่ใจว่าคุณรู้ว่าทำไม?”“อ้ากก!” แทนเนอร์พุ่งเข้าไปในห้องน้ำชาย อย่างหวาดผวา “ผมไม่รู้! ผมไม่รู้อะไรเลย! ไปหาเมเร

แทนเนอร์ ลองค์!คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนนี้!เขาเข้ามาในงานนี้ได้ยังไงกัน?ความสับสนและความไม่สบายใจเกิดขึ้นในท้องของเมเรดิธแทนเนอร์ชี้ไปที่วีล่า โดยกล่าวหาว่าเธอเป็นผี เขามีดวงตาเบิกกว้างและตกใจเขียนไปทั่วใบหน้าของเขา!นั่นอาจหมายความว่าเขาเข้าใจผิดว่าวีล่าคือมาเดลีนและการตกอยู่ในห้วงความตกตะลึง การถูกทำให้ตกใจหมายความว่าเขาสามารถพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดออกมาได้!อย่างไรก็ตาม ริมฝีปากของมาเดลีนแสยะยิ้มเหลี่ยมที่มุมปากไปตามเสียงกรีดร้องที่น่ากลัวของ แทนเนอร์ที่ได้ยิน จากมุมตาเธอดูความวิตกกังวลวาบผ่านสีหน้าของเมเรดิธ จากนั้น มาเดลีน เดินเข้าไปหาแทนเนอร์ด้วยท่าทางสับสนการเชื่อมต่อดวงตากับมาเดลีน ความกลัวของแทนเนอร์เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวเขาเริ่มตะโกน “อ่าห์! เธอจริง ๆ นั่นเธอ!”ประกอบกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ เขาเชื่ออย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่ามาเดลีนเป็นผีมาหลอกหลอนเขา!สำหรับสิ่งที่น่าสยดสยองทั้งหมดที่เขาเคยทำมาในชีวิต มันทำให้รู้สึกผิดอย่างมากมาเดลีนเลิกคิ้วและถามด้วยความสับสนเยาะเย้ย “คุณรู้จักผู้ชายคนนี้ไหม คุณวิทแมน? ทำไมเขาดูกลัวฉันจัง?”เจเรมี่ไม่อาจล่วงรู้เลยว่ามาเดลีนเองที่เป็นค

เช่นนั้นเองในที่สุดความจริงก่อนหน้าได้ถูกเปิดเผยคงต้องขอบคุณเสียงโหยหวนของแทนเนอร์ใบหน้าของเจเรมี่เปลี่ยนเป็นความน่าสะพรึงกลัวทันทีขณะที่ความกระหายเลือดที่ไม่ควบคุมไม่ได้พุ่งเข้ามาในดวงตาเขาด้วยความโกรธ เขาชูกำปั้นชกหน้าของแทนเนอร์อย่างแรงแทนเนอร์สะดุดไปข้างหลัง ขณะที่ไม่สามารถทรงตัวให้ยืนอยู่ได้ จิตใจของเขางุนงงกับการถูกต่อยแก้วไวน์และจานพังไปทั่วพื้นเมื่อเขากระแทกเข้ากับโต๊ะยาวด้านหลัง แต่อย่างไรนั้น เจเรมี่ไม่หยุดแค่นั้น แต่เขาดึงแทนเนอร์ขึ้นมาและต่อยลงไปอีกสองครั้งเลือดไหลออกมาจากมุมริมฝีปากของแทนเนอร์ขณะนี้ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดไม่มีใครกล้าหยุดเจเรมี่ในตอนนี้ชายคนนั้นดูน่ากลัวมากในขณะนั้นและเขาน่ากลัวเกินไป ทุกคนรู้สึกว่าการเข้าใกล้เกินไปจะทำให้พวกเขามอดไหม้ด้วยเปลวไฟแห่งความโกรธที่กลืนกินเขาเจเรมี่เอาแต่คิดว่าเขาคิดผิดตลอดสามปีที่ผ่านมาโดยเฉพาะในประเด็นของความบริสุทธิ์ของมาเดลีน เขาไม่สามารถขจัดความรู้สึกของการถูกปิดตาได้ตอนนี้ในที่สุดเขาถอดผ้าคลุมที่ปิดตาออก ในแง่ของความจริง เขาพบว่ามันยากที่จะเผชิญหน้ากับหัวใจของเขาเอง นับประสาอะไรกับใบหน้าที

สายตาที่เพ่งเล็งของเจเรมี่ดูเรียบง่ายและซับซ้อนผิดปกติเป็นพิเศษ เขากำข้อมือเรียวของมาเดลีนไว้แน่น กระชับข้อมือเธอทีละนิ้วเพื่อไม่ให้เธอดิ้นหลุดเขาไม่สามารถปล่อยมือเธอได้อีกแล้ว เขาไม่สามารถ...มาเดลีนทำตัวเย็นชาและใจเย็นเมื่อต้องเผชิญกับความสงสัยของเจเรมี่เธอโค้งงอมุมริมฝีปากของเธอออก เหมือนจะเผยให้เห็นความรำคาญที่แสดงออกมา “ถ้าฉันจำไม่ผิดนะ คุณวิทแมน คุณเองสัญญากับฉันว่าคุณจะไม่สงสัยว่าฉันเป็นอดีตภรรยาของคุณ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ดอีกต่อไปไง”เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ ความคาดหวังในดวงตาของเจเรมี่ดูเหมือนจะดับวูบลงทันทีมือที่เขาจับมาเดลีนค่อย ๆ คลายออกมาเดลีนถอนมือออกแล้วจิบแชมเปญ “พูดตามตรง มันน่ารำคาญมากที่ต้องถูกปฏิบัติเหมือนเป็นคนตายทุกครั้ง ถ้าไม่ใช่เพราะฉันกลัวความเจ็บ ฉันคงคิดจะแปลงโฉมให้ตัวเองจริง ๆ ให้ตาย"ทันใดนั้นเจเรมี่ปรือตาขึ้น “อย่าทำศัลยกรรม”“หืม?” มาเดลีนเลิกคิ้วเบา ๆเจเรมี่ชะงักเล็กน้อย แล้วอ้าปาก “ขอโทษครั้งนี้จะพูดถึงเป็นครั้งสุดท้าย” เขาเอ่ยสัญญา “คุณไม่จำเป็นต้องทำศัลยกรรม เพราะรูปลักษณ์ที่เป็นธรรมชาติของคุณสวยงามที่สุด”คำพูดของเขาสร้างขึ้นเพื่อการยกย่องและ