บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ의 모든 챕터: 챕터 1241 - 챕터 1250

ไรอันหยิบกระเป๋าถือที่ดูเหมือนหนักแล้วเดินไปยังแม่น้ำซึ่งอยู่ติดข้างถนนพอถึงสะพานเขาก็โยนกระเป๋าลงไปทันทีใช้เวลาไม่นานกระเป๋าก็จมลงไป จากนั้นระลอกคลื่นที่กระจายไปทั่วผิวน้ำก็ค่อย ๆ สงบนิ่งอีกครั้งไรอันกลับมาที่รถและมองดูเมเดลีนซึ่งยังคงหลับอยู่ ก่อนจะเหยียบคันเร่งขับออกไปขณะที่พวกเขากำลังใกล้ถึงสถานที่เป้าหมาย เมเดลีนก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้นมาเธอพิงเบาะราวกับว่ายังงัวเงียอยู่ จากนั้นก็มองไปที่ไรอันอย่างใจเย็น“ไรอัน คุณทำตั้งขนาดนี้ไปเพื่ออะไร?” เธอถามทำลายความเงียบด้วยเสียงเบาหวิว “คุณมั่นใจเสมอเลยว่าจะทำให้ฉันตกหลุมรักคุณได้ แต่ฉันไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับสิ่งที่คุณกำลังทำ”ไรอันจอดรถไว้ในโรงจอดรถก่อนจะพูดอย่างใจเย็น “ก็เหมือนกับผู้หญิงที่ชอบความสวยและทุกคนชอบเงิน คุณคิดว่าผู้ชายต้องการอะไรมากที่สุดล่ะ?”เขาถามในขณะที่มองเข้าไปในดวงตาของเมเดลีนด้วยความสนใจเหมือนไรอันมีอะไรจะพูด แต่จู่ ๆ เขาก็ต้องรับโทรศัพท์เสียก่อนเมเดลีนได้ยินสำเนียงของชายคนนั้นมาทางโทรศัพท์ราง ๆ คล้ายกับสำเนียงของผู้ชายที่ชื่อโทมัสระหว่างที่คุยโทรศัพท์ไปไรอันก็หยิบกล่องยาถอนพิษกล่องเดียวกับที่อดัมมอบให้เข

เจเรมี่สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อได้ยินคำพูดเย็นชาของชายคนนั้น เขาก็หันไปมองฝนตกหนักและแสงจากไฟถนนก็ไม่ได้สว่างมากนัก แต่เขาก็ยังเห็นคราบน้ำบนพื้นผสมกับเลือดเขาเงยหน้าขึ้นมองคราบเลือดและเห็นชายตัวซีดนอนอยู่บนพื้นหญ้าในตอนที่เขากำลังจะเดินไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น รถซึ่งอยู่ข้างหลังเขาก็ขับออกไปอย่างรวดเร็วหลังจากมองไปรอบ ๆ เขาก็รู้แล้วว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ตรงบริเวณนั้นตามลำพังเจเรมี่เดินไปหาชายที่นอนอยู่บนพื้นโดยไม่ลังเลเมื่อเข้าไปดูใกล้ ๆ ก็พบว่าหนุ่มคนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เคยจับกุมเขามาก่อนเขาสวมชุดลำลองและมีใบหน้าขาวซีด นอกจากนั้นร่างกายยังมีบาดแผลหลายแห่งและเลือดก็ยังคงไหลอยู่เจเรมี่ใช้นิ้วคลำหาชีพจรก็พบว่ามันกำลังเต้นแผ่วเบาเขายังไม่ตาย…ตอนนี้เป็นเวลาดึกแล้ว เมเดลีนกำลังนอนหลับอยู่คนเดียวในห้องนอน เธอไม่ง่วงและฝนข้างนอกก็ตกหนัก เพราะตอนนี้เธอกังวลเกี่ยวกับเจเรมี่จึงทำให้ยิ่งนอนไม่หลับเข้าไปอีกเมเดลีนลุกขึ้น เธอต้องการหาน้ำมาดื่มสักแก้วเพื่อคลายความกังวล ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินการเคลื่อนไหวจากนอกห้องนอนเธอเปิดประตูอย่างระมัดระวังและเห็นไรอันเดินลงมาช

เมเดลีนตกตะลึง เมื่อได้ยินอย่างนั้นขณะที่มองเข้าไปในดวงตาที่ลึกล้ำราวกับท้องฟ้ายามค่ำคืนและเยือกเย็นราวกับกระแสน้ำ ชั่วขณะหนึ่งเธอก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเขากำลังพูดความจริง หรือจงใจทำให้เธอโกรธเพื่อให้เธอจากไปกันแน่“ไปเดี๋ยวนี้” เจเรมี่มองเมเดลีนที่ยังคงงุนงงและกล่าวเน้นย้ำอีกครั้ง“เจเรมี่?”“ไรอันอาจจะทำผิดมากมาย แต่เขาพูดถูกอยู่เรื่องหนึ่ง”เจเรมี่หายใจเข้าลึก ๆ และอดทนต่อความเจ็บปวดที่แขน จากนั้นก็หัวเราะเยาะตัวเองและพูดว่า “ความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดที่ผมเคยทำคือการใส่ใจคุณมากเกินไป เอวลีน ผมรักคุณ แต่ถ้าครอบครัววิทแมนต้องพังทลายลงทั้งหมดเพราะความรักของผมที่มีต่อคุณ มันก็คงจะเป็นราคาที่แพงเกินจะจ่ายได้”เมเดลีนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน เธอรู้สึกได้เลยว่าสติของตัวเองเริ่มล่องลอยออกไปไกล“เอวลีน ผมเองก็รู้สึกเหนื่อยเหมือนกัน” เขาเอ่ยในทันใดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน “ผมไม่สามารถเสียสละตัวเองและครอบครัวทั้งหมดเพียงเพราะคุณได้”หลังจากที่เขาพูดแบบนั้นเมเดลีนก็ไม่รู้ว่าเป็นน้ำฝนหรือน้ำตาที่ทำให้สายตาเธอพร่ามัวเธอมองใบหน้าซีดเซียวตรงหน้าด้วยความสับสน “เจเรมี่”“คุณควรจะไปได้แ

เมื่อเห็นท่าทางจริงจังของเมเดลีน ไรอันก็วางถ้วยกาแฟลงและมองเมเดลีนด้วยความสงสัย “คุณอยากจะคุยกับผมเรื่องอะไร?”เธอหลุบตาลงเล็กน้อย ก่อนที่จะหันหลังกลับ และเดินไปที่หน้าต่าง “เมื่อคืนมันยากสำหรับฉันที่จะต้องยอมรับความเลือดเย็นของเขา บางทีคุณอาจจะพูดถูก ว่าฉันควรปล่อยเขาไป บางทีการแต่งงานระหว่างฉันกับเจเรมี่อาจเป็นเพียงฉันฝ่ายเดียวที่รู้สึกไปเอง”ไรอันมองแผ่นหลังงดงามของเมเดลีนอย่างครุ่นคิด“แล้วเรื่องที่คุณอยากจะคุยกับผมก็คือ...”“ฉันไม่รู้ว่าเขาจะต้องได้รับโทษแบบไหน ฉันได้แต่หวังว่าถ้าเขาต้องตายจริง ๆ อย่างน้อยในช่วงเวลาก่อนที่จะโดนประหาร เขาจะไม่ต้องเจ็บปวดมาก”ไรอันค่อย ๆ เข้าใจความหมายที่เมเดลีนอยากจะสื่อ “คุณอยากให้ผมเอายาถอนพิษให้เจเรมี่ใช่ไหม?”“ค่ะ ไม่ว่าคำตัดสินจะเป็นยังไง ฉันหวังแค่ว่าคุณจะให้ยาถอนพิษกับเขา”เมเดลีนหันกลับมา ดวงตาที่หม่นหมองของเธอดูเหมือนจะมีพลังวิเศษที่ทำให้ไรอันเหม่อลอยไปชั่วขณะ“ฉันรู้ว่าเขาอาจไม่เห็นคุณค่าเหมือนตอนที่เขารู้ว่าฉันเสียสละตัวเองมาเจอคุณเพื่อเอายาให้เขา เขาค่อนข้างจะเจ็บปวดและไม่ยอมให้ฉันฉีดยาให้ แล้วยังขว้างยาสามขวดสุดท้ายทิ้งด้วยซ้ำ”

ริมฝีปากสีชมพูของเมเดลีนคลี่ยิ้มบาง ๆ เมื่อร่างสูงสะท้อนให้เห็นในรูม่านตาที่สวยงามและชัดเจนของเธอเจเรมี่สวมสูทสั่งตัด เสื้อเชิ้ตสีดำ และเนคไทสีเบอร์กันดี เขากำลังยืนอยู่ตรงที่นั่งของจำเลยด้วยท่วงท่าเย็นชาสง่างามเมื่อเทียบกับความเหนื่อยล้าและดูเจ็บป่วยของเขาในสองวันก่อนหน้านี้ ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพที่ดีกว่ามากทีเดียวเขามีท่วงท่าที่สง่างาม และแสดงเสน่ห์ที่ดูสงบและผ่อนคลายออกมาเขาไม่ได้ดูเหมือนอาชญากรที่รอการพิพากษาเลยแม้แต่น้อย แต่ดูเป็นผู้ตัดสินที่น่าจะได้พิจารณาคนอื่นเสียมากกว่าไรอันมองเจเรมี่อย่างเฉยเมยไม่สำคัญว่าภาพลักษณ์ของเจเรมี่จะเป็นอย่างไร หรือร่างกายของเขาจะแข็งแรงมากขึ้นแค่ไหนเขาก็จะไม่สามารถหลุดพ้นออกจากคดีฆาตกรรมในครั้งนี้ได้เพราะหลักฐานที่มัดตัวแน่นหนามากพอไรอันยิ้มที่มุมปากอย่างเปิดเผย เมื่อมองไปที่สายตาสงบนิ่งของเจเรมี่ราวกับว่าเขากำลังอวดชัยชนะที่กำลังจะได้รับของตัวเองอยู่หลังจากมีการประกาศคำตัดสิน ชื่อเสียงของเจเรมี่ในเกลนเดลจะถูกทำลายจนหมดสิ้น และแน่นอนว่าสถานะของตระกูลวิทแมนในเกลนเดลก็ตกต่ำลงด้วยเช่นกันด้วยวิธีนี้ตระกูลโจนส์ก็จะค่อย ๆ กลายเป็นคระกู