บททั้งหมดของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: บทที่ 1071 - บทที่ 1080

เขากระซิบเอ่ยชื่อเมเดลีนเบา ๆ พลางใช้นิ้วเรียวลูบไล้ใบหน้างดงามในรูปถ่ายแล้วไอออกมาเสียงดังเขารีบกินยาแก้ปวด แต่ก็ยังไม่สามารถหยุดรสชาติเลือดที่มาจากส่วนลึกในลำคอของตัวเองได้เจเรมี่เช็ดเลือดจากริมฝีปากออกด้วยกระดาษทิชชู่ก่อนจะมองไปที่คราบเลือดซึ่งเป็นสีน้ำตาลเข้ม และดูไม่เหมือนเลือดสีแดงสดตามปกติทั่วไปนอกจากนั้นยังมีความเจ็บปวดที่เสียดแทงในหัวใจจนทำให้นิ้วเรียวของเขาสั่นเทาโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อพิษที่พัฒนาโดยอดัมเข้าสู่ระยะสุดท้าย ไม่เพียงแต่มันจะทรมานร่างกายของบุคคลนั้น แต่ยังทดสอบจิตใจของบุคคลนั้นอย่างรุนแรงอีกด้วยเจเรมี่นอนในห้องนอนที่ออฟฟิศทันทีที่ตื่นขึ้นในวันใหม่ เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากลาน่าหลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นออกจากโรงพยาบาล เธอก็รีบบอกเจเรมี่อย่างกระตือรือร้นว่าอยากจะตามไปปิดข้อตกลงด้วยในตอนแรกเจเรมี่ต้องการหาเหตุผลเพื่อจะรับลาน่าไปด้วยกันอยู่แล้ว เพราะถ้าไม่มีเธอ ทุกอย่างก็คงดำเนินการต่อไปไม่ได้ ลาน่ากลับไปที่วิลล่า และเลือกชุดที่เธอคิดว่าสวยที่สุด ฟาเบียนเพิ่งโทรหาเมเดลีนเสร็จและกำลังจะไปหาลิเลียน ทันทีที่ออกจากห้อง เขาก็เห็นลาน่าเดินเข้ามาอย่างกระฉับกระเฉ

"..."ลาน่าแทบจะทรุดตัวลงทันทีที่ได้ยินความคิดที่แท้จริงของเจเรมี่"ไม่! เป็นไปไม่ได้!"เธอกรีดร้องและไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอเป็นเพียงเบี้ยตัวหนึ่งของชายหนุ่มเท่านั้น “ไม่ เจเรมี่ คุณรักฉัน ฉันท้องลูกของคุณนะ เป็นไปได้ยังไงที่คุณจะไม่รักฉัน?!” ลาน่าย้ำเตือนทว่าเจเรมี่ก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนั้นเลยแม้แต่น้อยเพื่อนร่วมงานในไอบีซีไอเข้ามาจับกุมลาน่า เมื่อเห็นสถานการณ์อย่างนั้น เธอจึงเอื้อมมือไปหยิบปืนพกจากกระเป๋าเงินของตัวเอง“อย่ามาแตะตัวฉัน!” หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่งพลางจ้องมองไปยังเจเรมี่ที่ยังคงสงบนิ่ง ในขณะที่เธอค่อย ๆ พังทลายลง “เจเรมี่ เลิกเล่นตลกกับฉันได้แล้ว คุณกำลังจะบอกว่าคุณเป็นสายลับจากไอบีซีไอที่ถูกส่งมาที่นี่ เพื่อแฝงตัวเข้ามาในแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสีนงั้นเหรอ? ฮึ จะเป็นไปได้ยังไง? อย่าลืมสิ ว่าพิษในตัวคุณยังมีอยู่ ถ้าไม่มีฉัน คุณจะ…”“เธอคิดว่าของแค่นั้นจะสามารถใช้ควบคุมฉันได้จริง ๆ งั้นเหรอ?” เจเรมี่ขัดจังหวะและย้อนถาม จากนั้นชายหนุ่มก็เลิกคิ้วและเอ่ยเสริม "ช่วงเวลาที่ฉันปรากฏตัวต่อหน้าเธออีกครั้งคือตอนที่ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะต้องตาย

เจเรมี่มองกลุ่มคนที่กำลังจากไป หลังจากกลุ่มคนแยกย้ายกันแล้วเขาก็ออกจากห้องเขาเข้าใจอย่างชัดเจนมากว่า แม้เขาจะหายดี แต่เขาก็ไม่สามารถอยู่กับเมเดลีนได้อีกต่อไปชีวิตของเอโลอิสและฌอนได้แยกพวกเขาออกจากกันแล้วและความรักของพวกเขาก็ไม่สามารถโค่นกำแพงสูงนั้นลงได้อย่างง่ายดายเขารู้ว่าในตอนนี้ไม่มีใครสามารถรักษาพิษที่พัฒนาโดยอดัมได้ และบางทีอดัมเองก็ไม่มีทางรักษามันด้วยเช่นกันเจเรมี่ได้ตัดสินใจไปนานแล้วเขาขับรถไปที่คฤหาสน์วิทแมนตามลำพังด้วยความหวังที่จะอำลาเป็นครั้งสุดท้ายเมดลีนกำลังพาลูก ๆ ทั้งสามของเธอกลับมาที่คฤหาสน์วิทแมน เธอมองดูนาฬิกา และพบว่าเกือบจะถึงเวลาที่ต้องไปสนามบินเพื่อไปรับเอวาแล้วในขณะนั้นเองก็มีข่าวด่วนปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอเมเดลีนกดดูข่าวแล้วก็เห็นคลิปวิดีโอสองสามคลิปที่ถูกถ่ายไว้โดยคนที่เดินผ่านไปมาสถานที่ในคลิปคือร้านอาหารชื่อดังใจกลางเมือง และในวิดีโอเธอก็เห็นลาน่ากำลังถูกนำตัวออกไปด้วยใบหน้าเศร้าหมองพร้อมกุญแจมือ'ลาน่าถูกจับเหรอ?'คนที่จับกุมเธอคือใครกัน?'เมเดลีนกดเข้าไปในวิดีโอล่าสุดที่อัปโหลดโดยชาวเน็ต เธอต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเหต

แม้ว่าคาเลนจะไม่พอใจกับพฤติกรรมเย็นชาของเจเรมี่ แต่เธอก็ไม่ได้คัดค้านคำขอของเขาเจเรมี่อุ้มทารกน้อยไว้ในอ้อมแขน และในวินาทีต่อมาทารกน้อยก็เผยรอยยิ้มสดใสให้แก่เขา เขาจึงกระซิบและพูดคุยกับเด็กน้อยอีกไม่นานเขาคงไม่สามารถเห็นรอยยิ้มไร้เดียงสานี้ได้อีกต่อไปแล้วเจเรมี่ก้มหน้าลงจูบใบหน้าเล็ก ๆ นั้นด้วยความรักก่อนจะส่งพุดดิ้งคืนให้คาเลน จากนั้นเขาก็ลูบหัวแจ็คสันและพูดว่า "แจ็ค ลูกต้องคอยอยู่เป็นเพื่อนน้องสาวของลูกเสมอนะ และเมื่อน้องชายของลูกโตพอ แจ็คอย่าลืมบอกเขาว่าแดดดี้รักเขาและพวกลูกทุกคนมาก"จากนั้นเขาก็หมุนตัวเดินออกไปด้วยอาการเจ็บปวดที่หัวใจ“เจเรมี่ เวลานี้แล้วลูกจะไปไหนอีก?” คาเลนตื๊อถามแจ็คสันเองก็รีบตามเจเรมี่ไป “แดดดี้ แดดดี้เพิ่งบอกว่าจะไปกินข้าวเย็นกับเราไม่ใช่เหรอครับ? แดดดี้จะไม่รอแม่กลับมาแล้วเหรอครับ?” ฝีเท้าของเจเรมี่หยุดชะงักลง “แดดดี้ไม่มีค่าพอให้แม่ของลูกรออีกแล้วแจ็ค จากนี้ไปผู้ชายที่ชื่อไรอันจะเป็นพ่อของแจ็คนะ”เจเรมี่สะอึกกับคำพูดของตัวเอง เขารีบเดินตรงไปที่รถของเขาและสตาร์ทเครื่องในทันที“แดดดี้ แดดดี้!” แจ็คสันวิ่งตามเจเรมี่และตะโกนใส่เขา “ผมต้องการแค่แดด

เจเรมี่ขยับเข้าไปใกล้แล้วเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “ในแก้วกาแฟที่เธอดื่มทุกเช้า รวมถึงนมอุ่น ๆ ที่ฉันส่งให้เธอกับมือเมื่อวานนี้ ฉันได้ใส่บางสิ่งที่แสนพิเศษลงไปในพวกนั้นทั้งหมด”“...”“มันเป็นสิ่งที่เธอเติมเข้าไปในบุหรี่ และเป็นเหมือนกับที่ฉันกินเข้าไป แต่ต่างกันเพียงอย่างเดียวคือฉันได้เพิ่มปริมาณให้มันเยอะกว่าปกติ”"อะไรนะ?!" ลาน่าเบิกตากว้าง “คุณ… คุณทำแบบนั้นได้ยังไง?”เจเรมี่จ้องไปที่เธอ “เธอลืมที่ขอให้อดัมสั่งยาให้เอวลีนแล้วเหรอ?”“...” ลาน่าเริ่มกังวลหลังจากได้ยินแบบนั้น “ไม่ เป็นไปไม่ได้! ถ้าฉันกินเข้าไปจริง ๆ ทำไมฉันถึงไม่มีผลข้างเคียงอะไรเลย!”“แน่นอนว่าไม่มีสิ เพราะฉันเปลี่ยนบุหรี่ของเธอด้วยเหมือนกัน”“...” คำตอบของเจเรมี่ทำให้ลาน่าตกตะลึง“จากนี้ไป ถ้าเธอไม่สูบมัน เธอก็จะค่อย ๆ สัมผัสกับสิ่งที่ฉันเคยผ่านมาไปจนกว่าเธอจะตาย”“ลาน่า ฟาเบียนพูดถูกเรื่องเธอนะ เธอเป็นผู้หญิงที่คิดว่าตัวเองสูงส่ง แต่เพราะเธอแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันจึงถูกทำลายลงทั้งหมด”สีหน้าของลาน่าซีดลงราวกับแผ่นกระดาษ และพละกำลังทั้งหมดค่อย ๆ หายไปจากตัวเธอเธอประมาทมากเกินไปเธอประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกิ