All Chapters of บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย: Chapter 181 - Chapter 190

"คุณกำลังกินอะไร?" ฌอนปรากฏตัวขึ้นที่ประตูมือของเจนจับไปรอบ ๆ ขวดและเธอก็ตื่นตระหนกไปชั่วเสี้ยววินาที แต่ในไม่ช้าเธอก็กลับมามีสติสัมปชัญญะ “วิตามิน ฉันขอให้อโลร่าซื้อมาให้เมื่อวานก่อน”เมื่อเธอพูดอย่างนั้น ฌอนก็เดินไปหาเธอและหยิบขวดจากมือเธอ เมื่อเขาเห็นมันความสงสัยก็จางหายไปจากคิ้วของเขา เขาคิดย้อนกลับไปและจำได้ว่าอโลร่าได้นำมันมาไปเมื่อวันก่อนในขณะที่พวกเขาคุยกันเรื่องยา พ่อบ้านโอ้คส์ก็เคาะประตูฌอนและเจนมองไปที่เขาในเวลาเดียวกัน "เกิดอะไรขึ้น?" ฌอนวางขวดที่เขาถือไว้ และหันไปถามพ่อบ้านโอ้คส์ซึ่งอยู่ที่ประตู“คู่สามีภรรยาอยู่ด้านล่าง พวกเขาอ้างว่าเป็นพ่อแม่ของคุณผู้หญิงครับ” พ่อบ้านโอ้คส์ได้รับการว่าจ้างให้เป็นพ่อบ้านของคฤหาสน์สจ๊วต ดังนั้นเขาจึงรับผิดชอบในการจัดการอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่นี้ และทุก ๆ อย่างภายในนั้นรวมไปถึงรายละเอียดที่เล็ก ๆ ต่าง ๆ ในเวลาเดียวกันเขาเป็นพ่อบ้านที่ยอดเยี่ยม และทำงานเป็นพ่อบ้านมาหลายสิบปี ถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถพิเศษของเขาเขาจะดึงดูดสายตาของฌอนได้อย่างไร?พ่อบ้านที่มีความสามารถเช่นนี้ คงจะทำการค้นคว้าก่อนที่จะเข้ารับตำแหน่งผู้บริหารคฤหาสน์สจ๊วตท

เจน และคุณหญิงดันน์กำลัง "หวนรำลึกถึงอดีต" ในส่วนของโจเซฟก็ไม่พลาดโอกาสที่จะพูดคุยกับฌอนเช่นกันบริษัทสจ๊วต อุตสาหกรรมมีทรัพยากรเยอะ และโจเซฟก็ต้องการอย่างเร่งด่วนฌอนฟังคำพูดที่ประจบของโจเซฟ เขารู้ทันทีว่าโจเซฟต้องการอะไรถ้าโจเซฟไม่ขอสิ่งของ และขอร้องให้เขาช่วยทำอะไรบางอย่างเมื่อเขามาที่นี่แล้ว ก็จะมีบางอย่างผิดปกติแน่ถ้าชายชราคนนี้ไม่ได้มาด้วยจุดประสงค์แล้วทำไมเขาถึงจะมาที่นี่ละ? ถ้าเขาไม่ได้มีจุดประสงค์จริง ๆ ก็คงแปลก เขาจำเป็นต้องคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้สักพัก เขาจิบวิสกี้และมองออกไปนอกหน้าต่าง แม้ว่าเขาจะต้องสนใจโจเซฟ แต่เขาก็ยังคงมองออกไปนอกหน้าต่างเป็นครั้งคราวโจเซฟมองไปยังจุดที่เขามองอยู่ เขาดูเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง เขาถามอย่างห่วงใยว่า“คุณเป็นห่วงเจนไหม คุณชายสจ๊วต?”เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น ฌอนก็หลีกเลี่ยงการจ้องมองของเขาและมองไปที่โจเซฟ เขายิ้มอย่างสุภาพโจเซฟเป็นคนที่มีไหวพริบ เขาเห็นเช่นนั้นและเขาก็ไม่ได้ถามต่อ เขาเปลี่ยนเรื่องและกลับไปที่หัวข้อที่พวกเขากำลังพูดถึงในตอนนี้ "คุณชายสจ๊วต คุณคิดว่าโครงการใหม่จะได้ผลหรือไม่?”นิ้วของฌอนถูกับแก้ว เขาไม่ได้ดูเหมือนว

ฌอนไม่ได้ไปทำธุระคนเดียว เขาพาเอลิออร์ไปด้วยเอลิออร์เป็นชายหนุ่มในตระกูลไวท์ เพื่อการฝึกฝนทางการแพทย์ของเขา เขาได้ต่อสู้กับพ่อของเขาเป็นอย่างมาก โดยปกติเอลิออร์ดูเหมือนคนว่านอนสอนง่าย แต่เมื่อเขาจะดื้อพ่อของเขาก็จะปวดหัวมาก ๆ ด้วยเช่นกันพ่อของเขาไม่สามารถเอาชนะเอลิออร์ได้ เขาจึงประนีประนอม ด้วยการบอกเขาว่าเมื่อตระกูลไวทืต้องการเอลิออร์ช่วยในด้านธุรกิจ เขาจำเป็นต้องอุทิศตัวให้กับครอบครัวโดยไม่มีข้อแม้ใด ๆนี่จึงเป็นเวลาที่เอลิออร์จะต้องอุทิศตัวเองเพื่อครอบครัวของเขา สจ๊วตและไวท์มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน และทำงานร่วมกันอยู่หลาย ๆ ครั้ง การเดินทางไปสหราชอาณาจักรครั้งนี้ มันมีความสำคัญอย่างยิ่ง ถ้าไม่เช่นนั้นคนสำคัญ ๆ ของ บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม และ บริษัท ไวท์ วิสาหกิจ นั่นคือ ฌอนและเอลิออร์ ก็คงจะไม่เดินทางไปด้วยตัวเอง“เรียกร้องเยอะชะมัด” หลังจากการพบปะกับอีกฝ่ายเอลิออร์ที่สวมเสื้อโค้ทสไตล์อังกฤษ และฌอนที่สวมสูทสีน้ำเงินเข้มที่ถูกสั่งทำพิเศษเดินออกจากประตู ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มคุยกันหลังจากการพบปะในครั้งนั้นเสร็จสิ้นฌอนยกข้อมือขึ้นเพื่อดูเวลา "ไปกันเถอะ เราควรรีบหาอะไรกินก่อน”

ณ สนามบินเครื่องบินลงจอด ชายหนุ่มหล่อเหลาที่ไม่ธรรมดาทั้งสองคนยืนตรง และสูง พวกเขาไม่ใช่คนดัง แต่ก็สามารถดึงดูดความสนใจได้มากมายไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ใดก็ตาม“ฉันบอกคุณแล้วฌอน เราควรจะใช้ช่องทางพิเศษ”เอลิออร์รู้สึกทำอะไรไม่ถูก พวกเขาเพิ่งกำจัดสายลับขององค์กรในอังกฤษ ทั้ง สจ๊วต อินดัสตรี้ และ ไวท์ เอ็นเตอร์ไพรส์สำเร็จตามเป้าหมายก่อนที่เขาจะได้ผ่อนคลาย สจ๊วตวายร้ายคนนี้ก็รีบจองตั๋วเครื่องบินกลับเขาหมดแรง จากนั้นเขาก็เหลือบไปมองอีกฝ่าย…ผู้ชายคนนั้นเต็มไปด้วยพลังการเปรียบเทียบอย่างน่าเกลียด“เฮ้ ช้าลงหน่อย”เอลิออร์เหนื่อยมาก อย่างไรก็ตาม การอบรมจากครอบครัวที่ดีเยี่ยมและการศึกษาที่ยาวนานและอุปนิสัยในระยะยาวช่วยให้เขารักษาท่าทางที่สง่างามและมีบุคลิกที่แข็งกร้าวในที่สาธารณะแม้ว่าเขาจะเหนื่อยจนถึงกระดูกก็ตามเมื่อเขาเปรียบเทียบตัวเองกับฌอนตรงหน้าเขา เขาก็ยังห่างไกลจากคำว่าพอเอลิออร์ไม่สามารถเข้าใจได้ พวกเขาทั้งสองเป็นมนุษย์ ทั้งคู่มีจมูก ตา และปาก พวกมันไม่มีอะไรพิเศษหรือขาดแคลน นอกจากนี้ในช่วงสิบชั่วโมงที่ผ่านมาพวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ร่วมกัน พวกเขาทานอาหารมื้อเดียวกันเกือบทั้งหมดแ

มีสามสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง!ข้อหนึ่งความจริงในตอนนั้นข้อสองพวกเขาต้องการลูกข้อที่สามในคฤหาสน์ที่ปลอดภัยและได้รับการปกป้องนี้ มีใครอีกบ้างที่อาจมีแรงจูงใจในการเตรียม "เม็ดวิตามิน" ให้เธอทั้งขวด?คำตอบนั้นชัดเจน"ออกไป" ฌอนยืนอยู่ตรงหน้าชายชราที่มีฐานะดี เมื่อเทียบกับผู้สูงอายุคนอื่น ๆ ในวัยเดียวกันชายชราคนนี้มีความพิเศษมากกว่าตั้งแต่การแต่งกายไปจนถึงคำพูดและการกระทำของเขาเขาเรียนรู้ทีละคนโดยไม่ได้รับอิทธิพลจากสิ่งที่เขาเห็นและได้ยินจากนายท่านของเขาในครอบครัวใหญ่นี้อย่างต่อเนื่องชายชราย่นคิ้ว “นายท่าน สจ๊วตไม่เพียง แต่เป็นนายจ้างของซัมเมอร์เท่านั้น แต่ยังเป็นผู้สนับสนุนครอบครัวของเรามาหลายชั่วอายุคนด้วย ผมเดาว่าคุณสามารถพูดได้ว่าสจ๊วตเป็นผู้มีพระคุณของซัมเมอร์”“ในฐานะผู้รับใช้ของคุณ ผมไม่กล้าขัดคำสั่งของคุณ นายท่าน”“แต่ก่อนที่ฉันจะจากไป นายท่าน อย่างน้อยคุณไม่ควรที่บอกให้คนรับใช้เก่าคนนี้รู้ว่าทำไมคุณถึงต้องการให้ผมย้ายออกจากคฤหาสน์งั้นหรือ?”ถ้าเขาไม่ได้พูดถึงมัน ฌอนอาจจะไม่รู้สึกรำคาญขนาดนี้ อย่างไรก็ตามคุณซัมเมอร์จะไม่ยอมทำตามหากไม่ได้รับคำตอบจากเขาริมฝีปากบางของเขาโ