All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 901 - Chapter 910

นายจะยกคฤหาสน์ราคาแพงหลังนี้ให้พวกเขางั้นเหรอ? น่าเสียดายจัง!” สีหน้าของฟีโอน่ามืดลงขณะที่เธอคิดว่าจะต้องเสียคฤหาสน์ที่สวยงามเช่นนี้ไป “แม่คะ ตอนนี้เราก็มีเงินมากพอแล้ว ครอบครัวของพวกเราสามารถใช้ชีวิตได้อย่างดีในเมืองนางแอ่นหรือแม้แต่เมืองจิน แม้ว่าเราจะไม่ใช่ครอบครัวที่แข็งแกร่งที่สุดของที่นั่น มันคงต้องใช้เวลาอีกนานในการขายคฤหาสน์หลังนี้ ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดที่เราจะยกมันให้พวกเขา เราจะได้รีบย้ายออกไปเร็ว ๆ!” เซเลน่ายิ้มขณะที่พยายามโน้มน้าวแม่ของเธอ “ก็ได้ ทำไมอีวานต้องปฏิเสธที่จะเข้าร่วมกองทัพด้วย? ทำไมเขาต้องเคยไปทำให้พวกแลมเบิร์ตโกรธเคืองมาก่อนด้วย? เฮ้อ คิดว่าเป็นความโชคร้ายของเราแล้วกัน!” ฟีโอน่าถอนหายออกมาอย่างหนักและเดินเข้าไปในห้องของเธอ เฟนด์โทรหานายท่านจอร์จ นายท่านจอร์จที่เพิ่งทานอาหารเสร็จและกำลังเดินเล่นอยู่ในสวน หัวใจของเขาเต้นแรงเมื่อเห็นว่าเฟนด์โทรมา “มีอะไรหรือเปล่าเฟนด์?” เขาถาม เฟนด์ยิ้มออกมา “นายท่านจอร์จ ผมมีคนรับใช้ไม่มากนัก” เขาพูดในสาย “ผมเพิ่งฆ่าคนไปหลายสิบศพในสวนของผม ช่วยส่งคนมาช่วยเคลียร์ศพให้หน่อยได้ไหม?” นายท่านจอร์จถึงกับอึ้งเมื่อไ

“คุณปู่พูดถูก ชีวิตคงไม่มีความหมายอยู่ดีถึงแม้จะมีเงินมากมายขนาดนั้น เราควรใช้ชีวิตอย่างสบาย ๆ ด้วยการใช้เงินเพียงไม่กี่แสนเหรียญต่อปี!” สมาชิกในตระกูลเทย์เลอร์ยิ้มอย่างมั่นใจ “เงินที่มีอยู่เพียงพอที่จะทำให้เราใช้ชีวิตไปได้อีกนาน” เขาพูด “ไม่จำเป็นต้องเป็นตระกูลที่มีอำนาจ มันคงจะไม่ดีถ้าเราเปิดเผยตัวตน!” เซเลน่าพิจารณาความคิดเห็นนั้นแล้วเธอก็พยักหน้า “หลังจากนี้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด สำหรับตอนนี้เราคงเปิดได้แค่บริษัทเล็ก ๆ และทำธุรกิจเล็ก ๆ ไปก่อน มันคงจะปลอดภัยกว่าเพราะพวกนั้นน่าจะหาเราเจอได้ยาก และเราก็จะมีรายได้ที่มั่นคง เราก็ไม่จำเป็นต้องเอาเงินเก็บออกมาใช้!” นายใหญ่เทย์เลอร์พยักหน้าอย่างพอใจ “หลานพูดถูก เป็นไปได้ที่เราจะทำธุรกิจเล็ก ๆ มันคงไม่เป็นไรตราบใดที่มันยังไม่เติบโตจนเกินควบคุม เราก็ทำได้!” หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็มองไปที่เฟนด์ “จริงสิ เฟนด์ นายเป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เรามี และบอดี้การ์ดหญิงสิบคนของนายก็แข็งแกร่งมากเหมือนกัน ส่วนคนที่เหลือที่เรามีก็ไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่ แล้วตอนนี้เราควรย้ายไปที่ไหนดี? ฉันหวังว่านายจะเป็นคนตัดสินใจ เราจะฟังนาย!” เฟนด์รู้สึกตก

“เมืองนางแอ่น?” ธีโอดอร์ตกใจเมื่อรู้จุดหมายปลายทาง เขาไม่คิดว่าเฟนด์จะตัดสินใจมุ่งหน้าไปทางเหนือ ไปทางเมืองจิน เมืองนางแอ่นนั้นอยู่ใกล้กับเมืองจิน! ตระกูลแลมเบิร์ตเป็นตระกูลที่โด่งดังในเมืองจิน พวกเขาจะเอาตัวเองไปเสิร์ฟบนจาน ถ้าพวกเขาไปมุ่งหน้าไปที่นั่น “เอาจริงเหรอ? เฟนด์ มันจะดีกว่าไหมถ้าเราหนีไปให้ไกลที่สุด? มันอันตรายเกินไปที่จะไปที่เมืองนางแอ่น” ฟีโอน่าก็ตกใจมากเหมือนกัน เธอรีบถามเขา เธอไม่คิดว่าเฟนด์จะยิ้มอย่างไม่สนใจกลับมา “ผมมีธุระที่ต้องทำในเมืองนางแอ่น อีกอย่าง ผมคิดว่าตระกูลแลมเบิร์ตจะเริ่มสืบหาจากอาณาเขตกลาง สมมตินะ ถ้าพวกเขาอยากตามล่าเรา พวกเขาจะทำยังไงเมื่อพวกเขาพบว่าเราจากไปแล้ว? พวกเขาจะตามหาเราในพื้นที่ใกล้เคียง บางทีอาจจะหาในเมืองทางตอนใต้ พวกเขาคงคิดว่าเราจะหนีไปให้ไกลที่สุดจากเมืองจิน!” ธีโอดอร์เพิ่งตระหนักได้ “ฉันเข้าใจแล้ว พวกเขาจะระมัดตัวน้อยลง ถ้าเราซ่อนตัวตัวอยู่ในที่แจ้ง พวกเขาจะไม่ค้นหาในพื้นที่พวกนั้น มันคงง่ายสำหรับพวกเขามากกว่าที่จะหาเราเจอถ้าเรามุ่งหน้าไปทางใต้ของอาณาเขตกลาง ถูกไหม?” “นั่นคือความคิดของผม อย่างน้อยที่เมืองนางแอ่นก็ปลอดภัยสักร

“ฉันว่าแบบนั้นก็ดีเหมือนกัน! ตราบใดที่มีอาหารดี ๆ และมีที่ให้ฉันนอน ฉันก็พอใจแล้ว!”ลาน่ายอมรับคำแนะนำของเฟนด์พร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุข นั่นทำให้ทุกคนประหลาดใจ“ท่านลาน่า ท่านเป็นเทพีสงครามที่เรียกร้องน้อยที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา!”อีกด้าน สกายเลอร์กลับหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างร่าเริงสุด ๆ“จริงสิ เรื่องรถของพวกคุณ รถทุกคันเป็นป้ายทะเบียนของอาณาเขตกลาง ดังนั้นก่อนที่เราจะถึงเมืองนางแอ่น พวกคุณต้องนั่งรถของเราเข้าไปและทิ้งรถของพวกคุณไว้ที่นอกเมือง แต่ไม่ต้องห่วง หลังจากที่เราเข้าไปในเมืองแล้ว ผมจะซื้อรถให้พวกคุณคนละคัน พวกคุณเลือกรถคันไหนก็ได้ตามใจชอบเลย!” เฟนด์มองไปที่รถของลาน่าและรถของคนอื่น ๆ แล้วยิ้มอย่างขมขื่นออกมา ก่อนจะพูดว่า “ฮ่าฮ่า ดีเลย ถ้าหากผมได้รถคันใหม่ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?” สกายเลอร์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หัวเราะเสียงดังอย่างร่าเริงออกมาอีกครั้ง ไม่นานทุกคนก็มาถึงใจกลางเมืองของอาณาเขตกลาง สกายเลอร์และลาน่าซื้อหน้ากากให้ตัวเอง พักสักครู่ จากนั้นก็ออกเดินทางกันต่อไม่ต้องพูดถึงหน้ากากที่ลาน่าเลือก มันไม่เพียงไม่ได้บดบังความงามของเธอ แต่มันยังเพิ่มความงามของรูปร่างที่มีเสน

“ไม่มีทาง ท่านอาจารย์หมายความว่าอีกฝ่ายรู้งั้นเหรอว่าเกล็ดมังกรนี้เป็นของใคร?”หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น ลาน่าก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ เธอตกใจมาก“ฉันแค่เดา ตั้งแต่ที่เฟอร์นันโดบอกว่ามันเป็นกับดัก ฉันคิดว่าอีกฝ่ายคงจะแค่ขังเขาเอาไว้เท่านั้นแต่ไม่ฆ่าเขาหรอก การทำแบบนั้นก็เพื่อจะล่อเราออกไป ดังนั้น ฉันเดาว่าอีกฝ่ายต้องรู้เรื่องเกล็ดมังกรมาบ้างแล้ว!”สถานการณ์ทั้งหมดทำให้เฟนด์ปวดหัว มีไม่กี่คนหรอก บางทีอาจจะน้อยกว่าสิบคนด้วยซ้ำที่รู้เรื่องเกล็ดมังกร ยิ่งไปกว่านั้น คำพูดของเฟอร์นันโดก็ไม่ได้ให้ข้อมูลมากนัก ดังนั้น เฟนด์จึงแนะนำให้หาที่พักเสียก่อนไม่นานเฟนด์ก็พาทุกคนเข้าไปในเมืองพวกเขามองหาโรงแรมที่จะเข้าพักก่อน จากนั้นเฟนด์และเซเลน่าก็ไปหาซื้อวิลล่าในไม่ช้าพวกเขาก็มาอยู่ที่ล็อบบี้ของแผนกขาย พนักงานขายสาวคนหนึ่งสังเกตเห็นพวกเขา จึงยิ้มออกมานิด ๆ แล้วเดินเข้ามาหาพวกเขา“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณผู้ชายและคุณผู้หญิง คุณมาที่นี่เพื่อหาซื้อวิลล่าใช่หรือไม่? หรือคุณอยากจะดูบ้านพัก? ที่นี่เรามีทั้งคู่!”พนักงานขายสาวสวยยิ้มอย่างงดงามออกมา เป็นรอยยิ้มที่อาจทำให้ตาพร่ามัวได้“วิลล่า!” เฟนด์ยิ้มหวานแล