บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 891 - บทที่ 900

“พวกเขามาจากเมืองจินงั้นเหรอ? นั่นเป็นปัญหาแน่... มีนักสู้ที่เก่งกาจมากมายท่ามกลางตระกูลที่ทรงอำนาจทั้งหลาย”ออร์คิดทท่าทีเคร่งเครียด เมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น “น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้ส่งผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดมาด้วย ตอนที่เริ่มสู้กัน ไม่งั้นเราคงชนะไปนานแล้ว”“เร็ว เก็บศพออกไปซะ”นายใหญ่เทย์เลอร์สั่งลูกน้องให้เก็บซากศพออกไป ผู้คนตกอยู่ในความโกลาหลทันที ตราบเท่าที่เรื่องนี้ยังคงค้างคา มันคงจะง่ายมากสำหรับตระกูลแลมเบิร์ต ถ้าพวกเขาจะมาสืบสวนเรื่องการตายของลูคัส และคนอื่น ๆนายใหญ่เทย์เลอร์ใช้เวลากับตัวเองสักพักเพื่อจัดการความคิดของเขา ก่อนจะพูดกับธีโอดอร์ “อีวานถึงแก่ความตายแล้วในวันนี้ ก็เพราะเขาไปยั่วโมโหพวกเขาไว้เมื่อห้าปีก่อน ธีโอดอร์ เรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นเลยถ้าเขาไม่พยายามไปยุ่งกับคู่หมั้นของคนอื่น ฉันเองก็ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะมาตามหาอีวานหลังจากผ่านมาหลายปีแล้ว หลังจากที่พวกเขารู้ว่าอีวานยังไม่ตายน่ะ”ดวงตาของธีโอดอร์แดงก่ำ ขณะที่เขาพยักหน้า “ผมเข้าใจครับพ่อ ผมเตือนเขาหลายรอบแล้วให้เขาควบคุมพฤติกรรมของเขา แต่เขาไม่เคยฟังผมเลย อ่า... เฟนด์เพิ่งจะฆ่าทั้งสี่คนนั้นจากตระกูลแลมเบิร์ตไป

“จริงเหรอคะ? หมดคำจะพูดกับแนช วู๊ดจริง ๆ ...แน่นอน เขาเสียสละเพื่อครอบครัวไปมาก แต่เขาเป็นพ่อที่ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย!”เซเลน่าถอนหายใจ เมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น “แม่คะ อย่างน้อย แนชได้ให้เงินแม่รึเปล่า ตอนที่เขาบอกให้แม่ออกมา?” เธฮถามโจแอน “เขารู้รึเปล่าว่าแม่กำลังท้องเฟนด์?”ริมฝีปากของโจแอนเปลี่ยนเป็นยิ้มอย่างเหยเก “เขาไม่กล้าบอกลิลลี่ด้วยซ้ำตอนที่เฟนด์เกิด แต่เขาจัดเตรียมบ้านไว้ให้เรา เขามาเยี่ยมเราเป็นครั้งคราว แล้วก็ให้เงินเราบ้าง แต่ตอนที่เฟนด์อายุประมาณห้าหกขวบ เขาก็รวบรวมความกล้าบอกลิลลี่ทุกอย่าง... เธอฉุนเฉียวมาก เธอกับสมาชิกของตระกูลลาโกริโอ และตระกูลวู๊ด มาขับไล่พวกเราออกไป เธอบอกให้เราหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้”การท่าทีของเฟนด์แข็งกระด้างมาก “แต่หลังจากผ่านไปหลายปี เขาได้สะสมอำนาจให้กับตัวเอง” โจแอนอธิบาย “เขาไม่รู้ว่าเราไปที่ไหนหลังจากที่เราหนีไป แต่ฉันเชื่อว่าเขาจะหาเราเจอในไม่ช้า ถ้าเขาต้องการ น่าเศร้าที่เขาไม่ได้ทำแบบนั้น”รอยยิ้มที่แสนเย็นชา และขมขื่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฟนด์ “ผมไปที่บ้านของตระกูลวู๊ดเมื่อ 5 ปีที่แล้ว เพราะแม่ของผมต้องการเงินหนึ่งล้านไปผ่

เฟนด์ตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินสิ่งที่ลาน่าพูด “เธอพูดจริงเหรอ? เกล็ดมังกร?” เขาถามอย่างตื่นเต้น “มันคือเกล็ดมังกรจริง ๆ เหรอ?” “ใช่แล้ว! ฉันใช้เวลานานมากในการติดตามข่าวลือของมัน แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าใครรู้เรื่องนี้บ้าง ที่สำคัญคือมันเกิดขึ้นแล้ว!” ลาน่าก็ตื่นเต้นมากเหมือนกัน “มันคงจะวิเศษมากถ้าคุณได้สิ่งนี้มา ท่านอาจารย์ เพราะยังไงซะ…” “ผู้คนจำนวนมากคงจะต่อสู้กันเพื่อสิ่งนี้ถ้ามันถูกเปิดเผยสู่สาธารณะจริง ๆ มันอาจจะไม่ค่อยมีประโยชน์มากนักสำหรับต่อคนทั่วไป แต่มันก็เป็นสมบัติล้ำค่า มันคุ้มค่าที่จะเก็บไว้!” เฟนด์พูดออกมาด้วยอารมณ์ที่เอ่อล้นอยู่ในขณะนั้น “เราไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของมัน แต่เฟอร์นันโดอาศัยอยู่แถว ๆ นั้น เขาไปที่นั่นเพื่อช่วยอาจารย์ค้นหาและรับมันแล้ว! เกรงว่าถ้าเราไม่รีบลงมือมันอาจจะถูกยึดหรือเคลื่อนย้ายไป” ลาน่าพูดยิ้ม ๆ “ก็ได้ ให้เขาไปตรวจสอบก่อน เราต้องเอาเกล็ดมังกรมาให้ได้ อีกไม่นานเราจะไปที่นั่น!” เฟนด์พยักหน้า “ฉันเพิ่งไปทำให้ตระกูลแลมเบิร์ตจากเมืองจินโมโหมา พวกมันไม่ใช่ตระกูลใหญ่มากนัก แต่ก็ไม่ใช่ตระกูลเล็ก ๆ เหมือนกัน ช่วงสองวันนี้ฉันจะจัดการทรัพย์สินของครอบค

“แกชื่ออะไรนะ? เฟนด์ วู๊ด ใช่ไหม? ประสาทสัมผัสที่รวดเร็วและความตื่นตัวของแกน่าประทับใจมาก แต่ในคืนนี้แกจะได้หายใจเป็นคืนสุดท้าย!” ชายชราหัวเราะและหรี่ตาลง กำหมัดแน่น เขาวิ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่และวินาทีถัดมาเขาก็มาอยู่ตรงหน้าเฟนด์ “โอ้ แกรวดเร็วดีหนิ!” มันทำให้เฟนด์ประหลาดใจ แม้จะเพียงเล็กน้อย เมื่อเขาสังเกตเห็นความสามารถในการต่อสู้ของผู้อาวุโสคนนี้เทียบเท่าคนสี่คนจากตระกูลแลมเบิร์ตที่มาเมื่อเช้านี้เลย มีนักสู้ชั้นยอดแบบผู้อาวุโสคนนี้ไม่มากนักในอาณาเขตกลาง ดังนั้นเฟนด์จึงรู้ได้ในทันทีว่า คนพวกนี้น่าจะเป็นคนที่ลิลลี่ ลาโกริโอส่งมา เพราะยังไงซะ สี่คนจากตระกูลแลมเบิร์ตก็เพิ่งตายไปเมื่อเช้านี้ และพวกแลมเบิร์ตไม่น่าจะรู้ที่อยู่ที่นี่ คนพวกนี้จึงไม่ใช่คนที่พวกแลมเบิร์ตส่งมา ดังนั้นมีเพียงคำอธิบายเดียวสำหรับเรื่องนี้ ลิลลี่ หญิงที่โหดเหี้ยมและชั่วร้าย เมื่อรู้ว่าพ่อบ้านวู๊ดและเบธมาเยี่ยมเฟนด์ เธอจึงได้ให้คนของเธอแอบตามพวกเขามาด้วย ยิ่งไปกว่านั้น เฟนด์คิดว่าชายตรงหน้ารู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน แม้ว่าพวกเขาอาจกลัวว่าเบธและพ่อบ้านจะจับได้ พวกเขากลัวว่าเบธและพ่อบ้านจะเข้ามายุ่งตอน

คนหลายสิบคนยืนอยู่ที่หน้าประตูหลักของคฤหาสน์ แต่ละคนร่างกายกำยำ สูงและตัวโตมาก พวกเขาดูมีพลัง รปภ.สองคนที่เฝ้าอยู่หน้าประตูรีบวิ่งเข้ามาในคฤหาสน์ทันที และยืนอยู่ข้างหลังเฟนด์ ร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว เฟนด์เห็นพวกที่มารวมตัวกันที่หน้าประตูคฤหาสน์ เขาจึงออกคำสั่งทันทีว่า “ออร์คิด พาเซเลน่า แม่ของฉัน และคนอื่น ๆ เข้าไปในคฤหาสน์ ซ่อนตัวอยู่ในนั้น ปล่อยให้เรื่องนี้ฉันจัดการเอง” “ได้ค่ะนายท่าน!” ออร์คิดพยักหน้ารับและตะโกนออกมาเสียงดัง “ทุกคน เข้าไปในคฤหาสน์กับฉันเดี๋ยวนี้! ห้ามใครออกมาจนกว่านายท่านจะสั่ง!” “เฟนด์ ระวังตัวด้วยนะ พวกนั้นทั้งหมดมาจากอเมริกา ฉันไม่รู้ว่าเราไปทำให้พวกเขาขุ่นเคืองตอนไหนและโกรธเคืองได้ยังไง!” คิ้วของเซเลน่าขมวดเข้าหากันขณะที่เธอพูดกับเฟนด์ จากนั้นเธอก็เดินตามคนอื่น ๆ เข้าไปในคฤหาสน์อย่างไม่เต็มใจ “เฮ้! แกเป็นคนที่เห็นแก่ครอบครัวและเพื่อนพ้องใช่ไหม? แต่แกคิดว่าแกจะสามารถปกป้องพวกเขาได้งั้นเหรอ?”ชายหัวล้านร่างใหญ่ที่น่าจะมาจากอเมริกา เขาลูบตัวเองแล้วหัวเราะออกมา “เมื่อเราจัดการกับแกเสร็จแล้ว เราจะส่งครอบครัวและเพื่อนของแกตามไปด้วย!”