All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 1331 - Chapter 1340

“ผมเข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วง” เฟนด์ยิ้มและไม่พูดอะไรอีก เขามองไปที่เฮเลน่าอย่างเฉยเมย อยากดูว่าเฮเลน่าจะตัดสินใจยังไง เพราะยังไงซะ เขาไม่เพียงแต่ช่วยเธอให้หลุดพ้นจากการรังควานของนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์เท่านั้น แต่เขายังช่วยชีวิตเธอไว้เมื่อเย็นที่ผ่านมาด้วยอย่างไรก็ตาม ในอดีตมีการต่อสู้กันหลายครั้งระหว่างทั้งสองตระกูล ดังนั้นเขาจึงอยากรู้ว่าเฮเลน่าจะเลือกทางไหน“นี่คือสิ่งที่พวกเขาค้นพบก่อน ทำไมพวกคุณต้องเอามันไปจากพวกเขาด้วย?” เฮเลน่าจ้องไปที่เจย์และคนอื่น ๆ ก่อนที่เธอจะพูดต่อว่า “เฟนด์เป็นคนดี และเมื่อวานเขาก็ช่วยฉันไว้ในช่วงเวลาที่สำคัญมาก ๆ พวกเขาสมควรได้ในสิ่งที่พวกเขาควรจะได้รับ!”เมื่อพบกับความประหลาดใจจากอัจฉริยะของตระกูลคาเบลโล เฮเลน่าจึงครุ่นคิดแล้วพูดเสริมว่า “อย่างไรก็ตาม ในอนาคตถ้าพวกคุณเจอกับสมาชิกจากตระกูลวู๊ด อย่าไปแย่งของจากพวกเขา เพราะพวกเราคือพันธมิตรกัน เข้าใจไหม? และพวกคุณต้องช่วยพวกเขาหากเราบังเอิญเจอเหตุการณ์ที่ตระกูลฮันต์ต้องการรังแกพวกเขา เข้าใจรึเปล่า?”“เอ่อ!” เจย์และคนอื่น ๆ อ้าปากค้างด้วยความตกใจ สงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิดไปหรือเปล่า กรามของพวกเขาอ้า

เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นทันทีเมื่อผู้หญิงคนหนึ่งเหาะเข้ามาหาเฟนด์เธอวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเฟนด์ด้วยความตื่นเต้น ทันทีที่เธอเดินมาตรงหน้าเขา เธอก็กอดเขาพร้อมพึมพำว่า “เยี่ยมจริง ๆ! ในที่สุดฉันก็เจอคุณ! ฉันเป็นห่วงคุณมาก!”เฟนด์รู้สึกอึดอัดใจ เขาไม่คิดว่าดาเนียลล่าจะตื่นเต้นมากที่ได้พบเขา"อะไรกัน…?" ยูลกับคนอื่น ๆ มองด้วยความสับสนและตกตะลึง พวกเขาสองคนอ้าปากค้างจนกรามแทบจะถึงพื้นอย่างตกใจไม่ใช่คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลคาเบลโลที่เป็นแฟนของเฟนด์เหรอ? ทำไม ดาเนียลล่าถึงกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนของเฟนด์ทันทีที่เธอเดินมาอยู่ต่อหน้าเขา? หรือพวกเขาคิดผิด?“อะ อะแฮ่ม…! ดาเนียลล่า คุณ…” เฟนด์รีบเตือนเธออย่างรวดเร็วจากนั้นดาเนียลล่าก็เหลือบมองไปด้านข้างและหน้าแดงทันที ก่อนที่เธอจะเดินถอยหลังไปสองสามก้าว “อย่า...อย่าเข้าใจฉันผิดนะ ฉันตื่นเต้นเกินไป เพราะ... ฮ่าฮ่า...! เพราะว่านานมากแล้วที่ฉันไม่ได้เจอนายน้อยเฟนด์!”ทุกคนงุนงงกับคำอธิบายของเธอ ซึ่งฟังดูไม่น่าเชื่อถือเลย พวกเขาเพิ่งมาถึงที่นี่แค่วันเดียวเองไม่ใช่เหรอ? ทำไมหญิงสาวคนนี้ถึงบอกว่าเธอไม่ได้เจอเฟนด์มานานแล้ว?“ฮ่าฮ่า…! เราเข้าใจ เราเข้าใจแ

เมื่อเผชิญกับคำเหน็บแนม เฟนด์ก็คว้าเอวของดาเนียลล่าเข้ามาแล้วดึงเธอมาแนบหน้าอก และก้มหน้าลงไปจูบที่ริมฝีปากสีแดงของเธอหัวใจของดาเนียลล่าเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งด้วยความงุนงง เธอประหลาดใจที่เฟนด์ตัดสินใจพิสูจน์ความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนี้ด้วยวิธีที่เผด็จการเช่นนี้ เขาไม่กลัวคนเหล่านี้แพร่ข่าวเกี่ยวกับพวกเขาหรือ? พวกเขาควรทำอย่างไรเมื่อตระกูลฮันท์รู้เรื่องนี้?“นาย…” ลูกชายทั้งสามคนของตระกูลนอร์แมนชอบคุณหนูทั้งสามคนของตระกูลคาเบลโล เป้าหมายหลักในการโน้มน้าวใจของพวกเขาคือ ดาเนียลล่า เพราะเธอยังเด็กและดูแปลกเป็นพิเศษ พูดง่าย ๆ คือ เธอทำให้พวกเขาหลงใหลเฟนด์ทำให้ทั้งเฮเลน่าและดาเนียลล่าตกหลุมรักเขาได้ยังไง? พวกเขาปฏิเสธด้วยความอิจฉาริษยาที่พลุ่งพล่านในใจ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่พอใจที่ผู้หญิงที่พวกเขาตกหลุมรักถูกคนอื่นพรากไป“โอ้ วันนี้นายตายแน่ ไอ้หนุ่ม!” คอนลี่ นอร์แมนตะคอกออกมา“นายน้อย เรามาฆ่ามันด้วยกันไหม ในเมื่อพวกเรามีจำนวนมากกว่าคงเอาชนะมันได้อย่างง่ายดาย?” พวกลาโกริโอแนะนำคีธกับคนอื่น ๆ ทันทีเพราะพวกเขารู้สึกดีใจเมื่อได้ยินแบบนั้น“ฮ่าฮ่า… แค่พวกนายน่ะเหรอ?” เฟนด์หัวเราะและทำส

เพราะยังไงซะ พวกเขาทั้งแปดคนตรวหน้าเขาก็เป็นนักสู้ที่อยู่ในระดับเทพแท้จริง และมีสองคนอยู่ในขั้นกลางแล้ว พวกเขาน่าจะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมในหมู่ผู้เข้าแข่งขันในวันนี้เฟนด์จะสามารถรับมือกับการโจมตีจากพวกเขาทั้งแปดด้วยตัวคนเดียวได้ไหม?แต่รอยยิ้มเล็ก ๆ ยังติดอยู่บนริมฝีปากของเขาแม้ในขณะที่เขาเผชิญหน้ากับพวกเขา เขากำดาบสีดำในมือแน่นแล้วค่อย ๆ ถ่ายเทพลังฉีผ่านรูเล็ก ๆ บนด้ามของดาบฮึ่ม!เมื่อพลังฉีไหลเข้าไป ดาบก็เริ่มส่งเสียงอย่างน่าสะพรึงกลัวออกมา คมดาบกระเพื่อม และออร่าของ เฟนด์ก็แข็งแกร่งขึ้น“ช่างเป็นออร่าที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้ ดาบนี่เพิ่มความสามารถในการต่อสู้ของเขา!”โจชัวสัมผัสได้ถึงบางสิ่งอย่างรวดเร็วและสีหน้าของเขาก็มืดลง“พี่ใหญ่ พี่บอกว่าดาบบินปกติจะไม่เพิ่มความสามารถในการต่อสู้ของผู้ถือดาบไม่ใช่เหรอ?”คอนลี่รู้สึกหวาดกลัวหลังจากที่เขารู้สึกถึงคลื่นพลังงาน เขารีบมองไปที่พี่ชายของเขาเพื่อขอความมั่นใจสีหน้าของคีธแข็งทื่อและขบกรามแน่น “ฉันพูดว่า 'ปกติ' บ้าเอ๊ย มีบางอย่างแตกต่างออกไปเกี่ยวกับดาบเล่มนั้น ออร่านั่นไม่ใช่อาวุธวิญญาณระดับสูง แต่เป็นอาวุธวิญญาณระดับสุดยอด!”"ว่าไงนะ

การโจมตีพุ่งออกไปเป็นวงโค้ง ตรงใส่หน้าอกของพี่น้องทำให้พวกเขาเสียชีวิตทันที“แข็ง…แข็งแกร่งเกินไปแแล้ว!”ดาเนียลล่าเบิกตากว้าง ผ่านไปหลายวินาทีก่อนที่เธอจะกลืนน้ำลายและพูดออกมาเฟนด์หยิบแหวนจอมยุทธจากร่างคนทั้งแปดและพริบตาก็ไปตรงหน้าดาเนียลล่า เขายิ้มให้เธอ “รีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ ไม่งั้นคนอื่นอาจรู้ว่าผมฆ่าพวกเขา ถ้าพวกตระกูลนอร์แมนรู้เรื่องนี้ พวกเขาต้องสร้างปัญหาให้ตระกูลของเราอย่างแน่นอน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ลงมือในทันทีก็ตาม!”"โอเค!"ดาเนียลล่าพยักหน้าอย่างอ่อนโยนและจับมือเฟนด์ไว้ ทั้งคู่เหาะขึ้นและรีบออกไปจากสถานที่เกิดเหตุหลังจากนั้นสักพักพวกเขาก็หยุดลง เฟนด์หยิบแผ่นป้าย หญ้าวิญญาณ และของมีค่าอื่น ๆ ออกจากแหวนจอมยุทธพวกนั้น แล้วโยนมันทิ้งทันทีหลังจากที่เขาเอาของใส่ไว้ในแหวนจอมยุทธของตัวเอง ในใจของดาเนียลล่ารู้สึกอบอุ่น เฟนด์ฆ่าพวกนั้นทั้งหมดได้มันทำให้เธอประหลาดใจจริง ๆ เธอไม่คิดว่าผู้ชายดื้อด้านและหัวโบราณอย่างเขาจะมีช่วงเวลาที่น่ารักด้วยรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอขณะที่นึกถึงช่วงเวลานั้น หัวใจของเธอก็ค่อย ๆ เต้นแรงขึ้น"โอ้ จริงสิ เมื่อวานนี้ผมเจอพี่ใหญ่ของคุณด้ว