Share
บทที่ 1334
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1335
เมื่อเผชิญกับคำเหน็บแนม เฟนด์ก็คว้าเอวของดาเนียลล่าเข้ามาแล้วดึงเธอมาแนบหน้าอก และก้มหน้าลงไปจูบที่ริมฝีปากสีแดงของเธอหัวใจของดาเนียลล่าเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งด้วยความงุนงง เธอประหลาดใจที่เฟนด์ตัดสินใจพิสูจน์ความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนี้ด้วยวิธีที่เผด็จการเช่นนี้ เขาไม่กลัวคนเหล่านี้แพร่ข่าวเกี่ยวกับพวกเขาหรือ? พวกเขาควรทำอย่างไรเมื่อตระกูลฮันท์รู้เรื่องนี้?“นาย…” ลูกชายทั้งสามคนของตระกูลนอร์แมนชอบคุณหนูทั้งสามคนของตระกูลคาเบลโล เป้าหมายหลักในการโน้มน้าวใจของพวกเขาคือ ดาเนียลล่า เพราะเธอยังเด็กและดูแปลกเป็นพิเศษ พูดง่าย ๆ คือ เธอทำให้พวกเขาหลงใหลเฟนด์ทำให้ทั้งเฮเลน่าและดาเนียลล่าตกหลุมรักเขาได้ยังไง? พวกเขาปฏิเสธด้วยความอิจฉาริษยาที่พลุ่งพล่านในใจ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่พอใจที่ผู้หญิงที่พวกเขาตกหลุมรักถูกคนอื่นพรากไป“โอ้ วันนี้นายตายแน่ ไอ้หนุ่ม!” คอนลี่ นอร์แมนตะคอกออกมา“นายน้อย เรามาฆ่ามันด้วยกันไหม ในเมื่อพวกเรามีจำนวนมากกว่าคงเอาชนะมันได้อย่างง่ายดาย?” พวกลาโกริโอแนะนำคีธกับคนอื่น ๆ ทันทีเพราะพวกเขารู้สึกดีใจเมื่อได้ยินแบบนั้น“ฮ่าฮ่า… แค่พวกนายน่ะเหรอ?” เฟนด์หัวเราะและทำส
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1336
“พี่พูดถูกสุด ๆ พี่ใหญ่ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนสวยที่หาได้ยาก คงน่าเสียดายที่จะฆ่าเธอแบบนั้น!”โจชัวยิ้มร้าย “นอกจากนี้ เราสามารถฆ่าใครก็ได้ที่เราต้องการในการแข่งขันนี้ ฮ่าฮ่า แม้แต่พ่อของดาเนียลล่าก็คงไม่กล้าทำอะไรเราหรอก ถ้าเราจะเล่นกับเธอสักหน่อยก่อนที่จะฆ่าเธอ!”คอนลี่พูดเสริมว่า “พี่ทั้งสองคนพูดถูก ดาเนียลล่าไม่ใช่แฟนของเฟนด์ ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ที่เธอยังบริสุทธิ์อยู่ ฮ่า ๆ!""คุณพูดถูก!"อัจฉริยะอีกคนหนึ่งจากตระกูลนอร์แมนก็ยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมาบนใบหน้าของเขาชายอีกสองคนจากตระกูลลาโกริโอก็ยิ้มชั่วร้ายด้วยเช่นกัน พวกเขาจ้องมองไปที่ดาเนียลล่าและกลืนน้ำลายยังไงซะ มันก็ยากที่จะหาคนที่สวยงามเช่นเธอ ผู้ชายหลายคนปรารถนาในตัวลูกสาวของตระกูลคาเบลโล และการได้ความบริสุทธิ์ของพวกเธอมาคงทำให้พวกเขามีสิทธิ์เอาไปโอ้อวดมากมายหญิงสาวสองคนจากตระกูลลาโกริโอพูดไม่ออกอยู่ในใจ พวกเธอเชื่อว่าผู้ชายทุกคนเป็นพวกวิปริตที่กลับไปเป็นมนุษย์ถ้ำเมื่อพวกเขาเห็นหญิงสาวสวย“ปัญญาอ่อน!”เฟนด์พูดไม่ออกจนถึงก่อนหน้านี้ เขาถืออาวุธวิญญาณระดับสุดยอด ไม่สำคัญว่ามันจะช่วยเพิ่มพลังในการต่อสู้ของเขาหรือไม่ อย่า
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1337
เพราะยังไงซะ พวกเขาทั้งแปดคนตรวหน้าเขาก็เป็นนักสู้ที่อยู่ในระดับเทพแท้จริง และมีสองคนอยู่ในขั้นกลางแล้ว พวกเขาน่าจะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมในหมู่ผู้เข้าแข่งขันในวันนี้เฟนด์จะสามารถรับมือกับการโจมตีจากพวกเขาทั้งแปดด้วยตัวคนเดียวได้ไหม?แต่รอยยิ้มเล็ก ๆ ยังติดอยู่บนริมฝีปากของเขาแม้ในขณะที่เขาเผชิญหน้ากับพวกเขา เขากำดาบสีดำในมือแน่นแล้วค่อย ๆ ถ่ายเทพลังฉีผ่านรูเล็ก ๆ บนด้ามของดาบฮึ่ม!เมื่อพลังฉีไหลเข้าไป ดาบก็เริ่มส่งเสียงอย่างน่าสะพรึงกลัวออกมา คมดาบกระเพื่อม และออร่าของ เฟนด์ก็แข็งแกร่งขึ้น“ช่างเป็นออร่าที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้ ดาบนี่เพิ่มความสามารถในการต่อสู้ของเขา!”โจชัวสัมผัสได้ถึงบางสิ่งอย่างรวดเร็วและสีหน้าของเขาก็มืดลง“พี่ใหญ่ พี่บอกว่าดาบบินปกติจะไม่เพิ่มความสามารถในการต่อสู้ของผู้ถือดาบไม่ใช่เหรอ?”คอนลี่รู้สึกหวาดกลัวหลังจากที่เขารู้สึกถึงคลื่นพลังงาน เขารีบมองไปที่พี่ชายของเขาเพื่อขอความมั่นใจสีหน้าของคีธแข็งทื่อและขบกรามแน่น “ฉันพูดว่า 'ปกติ' บ้าเอ๊ย มีบางอย่างแตกต่างออกไปเกี่ยวกับดาบเล่มนั้น ออร่านั่นไม่ใช่อาวุธวิญญาณระดับสูง แต่เป็นอาวุธวิญญาณระดับสุดยอด!”"ว่าไงนะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1338
แม้แต่คีธที่มีระดับพลังยุทธสูงสุดและเป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็ยังรู้สึกหวาดกลัว รู้สึกเหมือนความตายกำลังมาเยือนพวกเขา ความรู้สึกนั้นรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ และอีกเจ็ดคนที่เหลือต่างก็รู้สึกหวาดกลัวจนหน้าซีดไปหมด ความกลัวทำให้สายตาของพวกเขาพร่ามัว"ไม่ต้องห่วง เราชนะได้แน่นอน พวกเราหลายคนโจมตีพร้อมกัน เราจัดการเขาได้แน่!”คอนลี่กลัวมากจนเสียงสั่น แต่เขายังกำดาบแน่นและพยายามให้กำลังใจสหายของเขาปัง ปัง ปัง!การระเบิดที่น่ากลัวทำให้อากาศฉีกขาด ในวินาทีต่อมา การโจมตีจากอัจฉริยะลาโกริโอซึ่งอยู่ขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงก็ถูกทำลายทั้งหมด“ฟิว!”คนพวกนั้นกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ใบหน้าบิดเบี้ยวเป็นหน้าผี“บ้าเอ๊ย การโจมตีของพวกเขาถูกทำลายอย่างง่ายดาย!”การโจมตีสองสามครั้งของพวกเขาถูกเฟนด์ทำลาย เห็นได้ชัดว่าการโจมตีจากคีธและคนที่เหลือคงอยู่ได้ไม่นาน ในชั่วพริบตา เม็ดเหงื่อก็เริ่มหยดลงมาจากหน้าผากของเขา“แย่แล้วพี่ใหญ่ ถอยกันเถอะ!”การโจมตีของโจชัวก็ถูกทำลายเช่นกัน รังสีดาบของเฟนด์พุ่งเข้าหาเขาอย่างไม่หยุดไม่หย่อน เขาหวาดกลัวมากจนเสียงสั่น“เวรเอ๊ย!”คีธกัดฟันแน่นและหมุนตัวเพื่อจากไปฟ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1339
การโจมตีพุ่งออกไปเป็นวงโค้ง ตรงใส่หน้าอกของพี่น้องทำให้พวกเขาเสียชีวิตทันที“แข็ง…แข็งแกร่งเกินไปแแล้ว!”ดาเนียลล่าเบิกตากว้าง ผ่านไปหลายวินาทีก่อนที่เธอจะกลืนน้ำลายและพูดออกมาเฟนด์หยิบแหวนจอมยุทธจากร่างคนทั้งแปดและพริบตาก็ไปตรงหน้าดาเนียลล่า เขายิ้มให้เธอ “รีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ ไม่งั้นคนอื่นอาจรู้ว่าผมฆ่าพวกเขา ถ้าพวกตระกูลนอร์แมนรู้เรื่องนี้ พวกเขาต้องสร้างปัญหาให้ตระกูลของเราอย่างแน่นอน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ลงมือในทันทีก็ตาม!”"โอเค!"ดาเนียลล่าพยักหน้าอย่างอ่อนโยนและจับมือเฟนด์ไว้ ทั้งคู่เหาะขึ้นและรีบออกไปจากสถานที่เกิดเหตุหลังจากนั้นสักพักพวกเขาก็หยุดลง เฟนด์หยิบแผ่นป้าย หญ้าวิญญาณ และของมีค่าอื่น ๆ ออกจากแหวนจอมยุทธพวกนั้น แล้วโยนมันทิ้งทันทีหลังจากที่เขาเอาของใส่ไว้ในแหวนจอมยุทธของตัวเอง ในใจของดาเนียลล่ารู้สึกอบอุ่น เฟนด์ฆ่าพวกนั้นทั้งหมดได้มันทำให้เธอประหลาดใจจริง ๆ เธอไม่คิดว่าผู้ชายดื้อด้านและหัวโบราณอย่างเขาจะมีช่วงเวลาที่น่ารักด้วยรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอขณะที่นึกถึงช่วงเวลานั้น หัวใจของเธอก็ค่อย ๆ เต้นแรงขึ้น"โอ้ จริงสิ เมื่อวานนี้ผมเจอพี่ใหญ่ของคุณด้ว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1340
ไม่นานหลังจากที่พวกเขาจากไป ผู้เข้าแข่งขันสองสามคนจากตระกูลนอร์แมนก็มาถึงที่เกิดเหตุที่มีการต่อสู้สีหน้าของพวกเขาทั้งหมดมืดลงเมื่อเห็นศพ"บัดซบ นายน้อยทั้งสามตามแล้ว เรา เราจะทำยังไงดี?ชายคนหนึ่งซึ่งอยู่ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงขมวดคิ้วออกมา “โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นายน้อยคีธกับนายน้อยโจชัวซึ่งเป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดที่จะได้เป็นผู้สืบทอดของตระกูล และพวกเขายังเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดจากตระกูลของเรา เราอาจจะแพ้การแข่งขันนี้ก็ได้ เพราะพวกเขาตายแล้ว!”ชายอีกคนกลับรู้สึกดีใจแทนขณะที่เขายิ้มอย่างชั่วร้าย “มันเป็นการสูญเสียที่ใหญ่หลวงจริง ๆ แต่ตอนนี้ลูกชายทั้งสามของนายท่านเสียชีวิตแล้ว หมายความว่าเรามีหวังที่จะรับตำแหน่งผู้สืบทอดของตระกูล”ชายที่อยู่ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงคนก่อนรู้สึกยินดีเมื่อได้ยินข่าวนี้ อัจฉริยะทั้งสามเสียชีวิตแล้ว ตอนนี้ระดับการฝึกฝนของพวกเขาก็อยู่ในอันดับต้น ๆ ของกลุ่มอัจฉริยะ พวกเขาทั้งหมดหวังว่าจะได้เป็นหัวหน้าตระกูลในอนาคตอย่างไรก็ตาม เขารีบควบคุมอาการดีใจของตัวเองไว้อย่างรวดเร็ว แล้วเขาก็บอกทุกคนว่า “แล้วใครรู้บ้างว่า คนที่ฆ่านายน้อยทั้งสามจากตระกูลข
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1341
“เฟนด์ ดูนี่สิ มีแผ่นป้ายอีกอันนึง!”ไม่นานดาเนียลล่าก็พบแผ่นป้ายสีดำอีกอันหนึ่งและหยิบมันขึ้นมา เธอเหาะไปยังที่ที่เฟนด์อยู่และนำมันไปให้เขา“คุณไม่กลัวว่าพ่อของคุณจะโกรธเหรอถ้ารู้เรื่องนี้?”เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นและเก็บแผ่นป้ายนั้นไว้ พวกเขาทั้งคู่เหาะโดยมีระยะห่างระหว่างกัน ทำให้รัศมีการค้นหาของพวกเขากว้างขึ้น เห็นได้ชัดว่าความช่วยเหลือจากดาเนียลล่าทำให้เฟนด์หาแผ่นป้ายได้ง่ายขึ้น“ฉันไม่สนหรอกว่าเขาจะโกรธหรือเปล่า ฮึ่ม! อีกไม่นานคุณก็จะเป็นผู้ชายของฉันแล้ว ดังนั้นฉันจะติดตามคุณไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม!”ดาเนียลล่าส่งเสียงเย็นชา จากนั้นเธอก็พูดต่ออย่างเขินอายว่า “มันก็ไม่ผิดหนิ ถ้าฉันต้องการช่วยผู้ชายของฉันหาแผ่นป้ายเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี!”ความอบอุ่นแผ่ซ่านในอกของเฟนด์ จากนั้นเขาก็คิดถึงเซเลน่าซึ่งยังอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลวู๊ด เขาก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ผมไม่รู้เลยว่าจะสารภาพกับเซเลน่ายังไงดี ผมอยากรู้ว่าการฝึกฝนของเธอไปถึงไหนแล้ว เรายังเหลือเวลาที่นี่อีกยี่สิบวัน กว่าเราจะออกไปจากที่นี่ เธอคงบุกทะลวงเข้าสู่ระดับกึ่งเทพแล้วก็ได้!”“พี่เซเลน่าก็มาจากแดนมนุษย์ด้วยเหมือนกันใช่ไหม? เธอ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1342
"ไม่มีทางน่า ทั้งฝูง?”ดาเนียลล่าสูดหายใจเข้าอย่างแรงหลังจากได้ยินสิ่งที่เฟนด์พูด สัตว์อสูรนั้นแข็งแกร่งด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว และพวกมันก็ยากที่จะเอาชนะได้ ไม่ต้องพูดถึงถ้าพวกมันมากันเป็นฝูงเลย"ไปกันเถอะ ยากเกินไปที่จะกำจัดพวกมัน มันเป็นฝูงหมาป่าที่มีหลายร้อยตัว ที่สำคัญไปกว่านั้น มีหมาป่าโตเต็มวัยสี่ถึงห้าตัวซึ่งแข็งแกร่งกว่าคนที่อยู่ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงเสียอีก คงยากที่จะหนีไปได้เมื่อพวกมันล้อมพวกเราไว้!”วีนัสรู้สึกโมโหตอนที่เธอเหาะข้ามไป“นายน้อย พวกมันมีมากเกินไป พวกเราส่วนใหญ่ที่นี่เพิ่งอยู่ขั้นต้นของระดับเทพแท้จริง และมีไม่กี่คนที่เป็นปรมาจารย์ระดับเก้า เราไม่มีกำลังพอที่จะสู้กับฝูงหมาป่าอสูรนั่น ใครก็ตามที่ทำ คงอยากตายแน่!”เคย์ล่ารีบวิ่งไปรายงานให้เฟนด์ฟังด้วยความโมโหนับตั้งแต่ที่เฟนด์คัดเลือกเธอเข้ามาในตระกูลหลักของตระกูลวู๊ด เธอก็เติบโตจากปรมาจารย์ระดับเก้าสู่ขั้นต้นของระดับกึ่งเทพหลังจากการฝึกฝนมากมาย เธอมีพรสวรรค์ที่ดีจึงได้เข้าร่วมเป็นหนึ่งในผู้แข่งขันของการแข่งขันนี้“ไม่จำเป็นต้องกลัวสัตว์อสูรที่อยู่ขั้นต้นของระดับกึ่งเทพ แต่มันคงจะเสียเวลาเปล่าหากเราต้องส
Latest chapter
