All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 471 - Chapter 480

2090 Chapters

บทที่ 471

ในทางกลับกันซาร่ากลับร่าเริงดีใจ! เธอสวมกอดแขนของแดร์ริลและเชิดชู "นายสุดยอดมาก! ใครจะไปรู้ว่านายจะมีทักษะกลั่นโอสถ? คราวหน้าสอนฉันบ้างสิ!"แดร์ริลยิ้มไปที่เธอและพยักหน้า "ได้ ได้! ฉันจะสอน แต่หยุดเขย่าฉันก่อน ร่างกายฉันยังรับแรงไม่ไหว"ซาร่าหัวเราะเธอหน้าแดงและปล่อยแขนเขาไป ขณะที่โอฟีเลียเดินเข้ามาหาเขาแดร์ริลหัวเราะ เขาชื่นชมเธอขณะที่กำลังมองดูทรวดทรงที่เย้ายวนของเธอ "ท่านประธานหญิงเลน คุณแพ้เดิมพันคุณจะยอมรับผมเป็นอาจารย์ของคุณโดยการก้มโค้งคำนับผมไหม?"โอฟีเลียเลือดขึ้นหน้า"แดร์ริล หยุดเล่นได้แล้ว!" โซรันอุทานโอฟีเลียนั้นเป็นผู้มีทักษะสูงส่งและเป็นถึงท่านประธานหญิงสมาคมโอสถแห่งเจียงหนานที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก เธอจะมาก้มโค้งคำนับและยอมรับชายหนุ่มอย่างแดร์ริลเป็นอาจารย์ของเธอได้อย่างไร?โอฟีเลียสงบสติอารมณ์ของตัวเองและอ้อนวอน "แดร์ริล ฉันอยากจะรับเธอเข้าเป็นลูกศิษย์ของฉันมาก นายช่วยกลับไปคิดมาได้ไหม?" เธอต้องการรับเขาในฐานะลูกศิษย์ของเธอมาก ถ้าหากไม่เป็นเช่นนั้น เธอคงจะเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ไม่มีลูกศิษย์ที่มีพรสวรรค์ขนาดนี้"ผมไม่มีปัญญาหรอก" แดร์ริลหัวเราะและกล่าวต่อ "ถึงอย่
Read more

บทที่ 472

แดร์ริลหยิบสมุนไพรเข้าปากอย่างไม่รอช้าความคิดที่จะฟื้นคืนพลังของเขาทำให้เขาตื่นเต้น ทว่าพลังของเขาไม่ได้ฟื้นกลับคืนมาเมื่อเวลาผ่านไปนี่มันเกิดอะไรขึ้น?เขามองไปที่โอฟีเลียด้วยความสงสัยและถาม "ท่านประธานหญิงเลน สมุนไพรนี้มันเสื่อมสรรพคุณหรือเปล่า? ทำไมผมถึงยังไม่มีกำลังภายใน?" แดร์ริลนั้นกระวนกระวายใจเป็นอย่างมากโซรันก็งวยงงพอ ๆ กัน "ใช่ ทำไมมันถึงไม่ได้ผล?"โอฟีเลียขบขันขณะเธอมองไปที่แดร์ริล "นายจะต้องเรียกฉันว่าท่านอาจารย์""ได้ ได้ ท่านอาจารย์" แดร์ริลทำอะไรไม่ได้ เขาเอามือวางลงไปในจุดสนามพลังต่าง ๆ และกล่าว "ผมไม่รู้สึกถึงกำลังภายในกลับคืนมาเลย"โอฟีเลียค่อย ๆ จิบน้ำชาและยิ้ม "ลูกศิษย์คนดีของฉัน นายไม่รู้เหรอว่าสมุนไพรหยินหยางนพเก้ามีสองส่วนผสม? หยิน และ หยาง ที่ฉันให้นายไปมันคือสมุนไพรหยางทานเพียงแค่ส่วนเดียวมันไม่มีทางได้ผล นายจำเป็นจะต้องมีสมุนไพรหยินด้วย"อะไร? แดร์ริลตกตะลึงเขามองโอฟีเลียด้วยความฉงนสนเท่ห์โอฟีเลียหยิบสมุนไพรอีกชนิดออกมามันเป็นสีฟ้าเย็นยะเยือก ตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิงกับสมุนไพรหยางที่เป็นสีแดงเพลิงไฟแดร์ริลมองไปที่สมุนไพรหยินและรีบกล่าว "ขอบคุณท่าน
Read more

บทที่ 473

“แน่นอน ความปรารถนาของฉันคือการอบรมสั่งสอนนาย นายจะต้องปฏิบัติกับสิ่งที่ฉันพูดอย่างจริงจัง” โอฟีเลียกล่าวเสริม เธอรู้ว่าแดร์ริลว่ายากสอนยากต้องฝึกให้อ่อนน้อม และเขาก็ไม่ต้องการเป็นศิษย์ของเธอจากนี้ไป เธอจำเป็นจะต้องเข้มงวดกับเขา หากไม่เป็นเช่นนั้นมันคงจะเป็นเรื่องยากเย็นในอนาคตด้วยเหตุนี้ แดร์ริลไม่สามารถจะกล่าวอะไรได้นอกจากพยักหน้า "ผมจะเชื่อฟัง"ไม่ว่าเขาจะสามารถฟื้นพลังของเขากลับคืนมาได้หรือไม่ มันก็ขึ้นอยู่กับโอฟีเลีย เลน เขาจะต้องเชื่อฟังทุกคำสั่งของเธอต่อจากนี้ไปโอฟีเลียรู้สึกปลาบปลื้มกับคำตอบของเขา เธอยิ้มและพยักหน้า "ลูกศิษย์คนดีของฉัน"กลับไปที่คฤหาสน์ดาร์บี้ในเมืองตงไห่ ลิลี่กระวนกระวายและเป็นห่วงอย่างมาก เมื่อเธอฟื้นจากอาการสลบ เธอพบว่าตัวเองอยู่ในคฤหาสน์ ปฏิกิริยาแรกของเธอคือการหาทางออกจากสถานที่ แต่มันมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนา พวกเขาคงไม่ปล่อยตัวเธอไปเว้นแต่เธอจะได้รับอนุญาตจากหัวหน้าตระกูลเธอไม่เคยพบกับเดรก ดาร์บี้เธอหันหลังกลับเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าและเห็นว่าเป็นฟลอเรียน ดาร์บี้ เธอไม่ได้มีความประทับใจที่ดีกับเขาสักเท่าไหร่"ลิลี่ ไม่ต้องกลัว" เขาปลอบใจ เดินเ
Read more

บทที่ 474

แดร์ริลเก็บสัมภาระเรียกรถแท็กซี่ และออกเดินทางไปเมืองหยุนโจวเพื่อโน้มน้าวพี่น้องตระกูลดิกสัน เขาต้องทำให้พวกเขาเข้าร่วมสำนักของเขาให้ได้ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ตราบใดที่พวกเขาเห็นพ้องต้องกันเขาก็สามารถเริ่มก้าวแรกในการก่อร่างสำนักของตัวเองได้ พี่น้องทั้งสี่คนถูกขังอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลดิกสัน ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นเมื่อขึ้นรถแท็กซี่ เขาหน้านิ่วเมื่อเห็นว่า เพิร์ล ฮาห์นโทรมาหา เธอถูกทิ้งให้เป็นผู้ดูแลบริหารบริษัทแพลทินัม โดยปกติเธอจะโทรมาก็ต่อเมื่อมีปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ ซึ่งมันเกิดขึ้นได้ไม่บ่อยนักเมื่อเขารับสาย เพิร์ลก็เริ่มพูดพล่ามกระวนกระวาย "ท่านประธาน ฉันมีข้าวร้าย ทั่วทั้งเมืองตงไห่ร่วมมือกันคว่ำบาตรบริษัทแพลทินัมในตอนนี้เรากำลังเผชิญกับความเสียหายครั้งใหญ่! ดาราของเราอย่างจีเซลล์ ลินด์ทและลาน่า โทมัสกำลังจะถูกยกเลิกสัญญา และดาราอีกหลายคนก็ถูกถอนออกไป เราจะทำยังไงกันดี?"เพิร์ลแทบจะร้องไห้อะไร? แดร์ริลโกรธเคืองเขากำหมัด เขาไม่จำเป็นต้องเดาก็รู้ว่าใครเป็นผู้บงการคว่ำบาตรเขาผ่านไปสักพัก เขาปลอบใจเพิร์ลและทำให้เธอมั่นใจ "เพิร์ล อย่าตื่นตร
Read more

บทที่ 475

ทั้งสี่คนรุมตะคอกแดร์ริลไม่หยุดหย่อนถ้าหากพวกเขามัดรวมกันแดร์ริลคงตายไปแล้วในตอนนี้แดร์ริลหัวเราะ เขาปล่อยให้พวกเขาคลายความโกรธออกมาเมื่อพวกเขาใกล้จะโวยวายเสร็จแล้ว เขาก็หยิบม้านั่งมานั่งอยู่เบื้องหน้าพวกเขา "ในสายตาพวกนาย ฉันสมควรตายเพราะฉันเข่นฆ่าตระกูลดิกสัน แต่ฉันขอถามพวกนาย ตระกูลดิกสันไล่ฆ่าและปล้นสะดมชาวบ้านผู้บริสุทธิ์หลายคน บรรดาคนเหล่านั้นสมควรตายไหม?"ทั้งสี่คนต่างหันมามองหน้ากันและไม่สามารถจะหาคำตอบได้ แดร์ริลพูดถูก ตระกูลดิกสันกระทำความชั่วร้ายอันฉาวโฉ่ในเมืองหยุนโจวเป็นเวลานานหลายปีแดร์ริลกล่าวต่อ "และอีกอย่างพวกนายสี่คน! รับใช้ตระกูลดิกสัน! นายรู้ไหมว่าพวกนายทั้งสี่คนสร้างปัญหาให้กับเมืองหยุนโจวมากมายแค่ไหน?"พี่น้องตระกูลดิกสันไม่สามรถโต้แย้งได้ แดร์ริลพูดถูกต้องแดร์ริลยิ้มและค่อย ๆ กล่าว "ทำไมพวกนายทั้งสี่ไม่มาติดตามฉันล่ะ? เราจะมาทำสิ่งที่ถูกต้องด้วยกัน"อะไร? สุดท้ายมันก็แค่การพูดคุยให้กำลังใจเพื่อจะรับสมัคร"นายหยุดได้แล้ว เราขอตายดีกว่าที่จะไปเป็นลูกกระจ๊อกของนาย ฆ่าเราเสียเถอะตอนนี้เถอะ" โวลต์ถ่มถุยแดร์ริลหน้าบูดบึ้ง ทั้งสี่คนนี้เป็นพวกที่ยากจะหว่านล
Read more

บทที่ 476

สร้างสำนัก? ทำความดี? ผดุงความยุติธรรมเพื่อมวลมนุษย์?เมื่อได้ยินคำกล่าวของแดร์ริล บรรดาพี่น้องก็ต่างมองหน้ากันด้วยความตื่นเต้นกับความคิดนั้น พวกเขารู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่จุดไฟในจิตใจของพวกเขาแดร์ริลเผยเม็ดยาสี่เม็ด พวกมันทั้งหมดคือ เม็ดยาเทวะ!บรรดาพี่น้องต่างตกตะลึงอย่างมาก พวกเขารู้ว่าเม็ดยานั้นมีมูลค่าเป็นพันล้านและมันยังหายากมาก แล้วแดร์ริลมีไว้ครอบครองถึงสี่เม็ดได้อย่างไร?แดร์ริลยิ้มขณะเขามอบเม็ดยาเทวะให้พวกเขาแต่ละคน "ฉันรู้ว่าพวกนายติดอยู่ที่ระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้ามาสักพักแล้ว เพราะอย่างนั้นได้โปรดรับสิ่งนี้ในฐานะของกำนัลเล็กน้อยด้วยเถอะ"สำหรับพวกเขา? พวกเขาตกใจแต่ก็ยังคงตื่นเต้นพวกเขาติดอยู่ที่ระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้ามาเกือบปี! เมื่อพวกเขาถูกจับตัว พวกเขาก็สูญเสียความหวังที่จะบรรลุไปได้ไกลกว่านี้ ใครจะรู้ว่าพวกเขาไม่ใช่แค่เพียงถูกปล่อยตัวแต่ยังได้รับเม็ดยาเทวะอีกด้วย?เซปไฟร์ไม่สามารถจะอดกลั้นได้อีกต่อไป เขาทำท่าประสานมือคารวะด้วยความเคารพ "ลูกพี่แดร์ริล เราจะไม่มีวันลืมบุญคุณที่นายมอบให้พวกเรา" เขาอุทาน "นับจากนี้ไป เราจะขอติดตามนาย ความปรารถนาของนายคือบัญชาข
Read more

บทที่ 477

"ไม่ต้องห่วงท่านประมุข เราจะไม่ทำให้ผิดหวัง!" พวกเขาขานรับอย่างพร้อมเพรียงกัน"เยี่ยม!" แดร์ริลปลื้มปริ่ม เขากล่าวเสริม "แทนที่คฤหาสน์ดิกสัน ที่แห่งนี้จะขนานนามว่าคฤหาสน์สุราลัยตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป สถานที่แห่งนี้จะเป็นเทวาคารชั่วคราวของเรา เอาล่ะ จงออกไปและเริ่มเกณฑ์คนซะ!"แดร์ริลหันหลังและจากไปข่าวของสำนักประตูสุราลัยแพร่สะพัดไปทั่วทั้งเมืองภายในสามวันสมาชิกต่างได้รับเม็ดยาวิญญาณทมิฬคนละเม็ด ตราบใดที่พวกเขาเข้าร่วมสำนัก ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่เหล่าผู้บ่มเพาะจะต้านทานไหว!ผู้บ่มเพาะที่ทรงพลังและแข็งแกร่งต่างแวะเวียนมาเยี่ยมเยือน แค่เพียงสามวัน สำนักประตูสุราลัยได้ก้าวเข้าสู่โลกแห่งผู้บ่มเพาะ!ประมุขสำนัก ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายก็มีชื่อเสียงโด่งดังเช่นกัน! ไม่มีใครรู้ว่าเขาเคยเป็นใคร หรือมาจากไหน หรือแม้กระทั่งระดับกำลังภายในของเขา สิ่งที่ลึกลับที่สุดเกี่ยวกับเขาคือแม้แต่ผู้ติดตามก็ยังไม่เคยพบเห็นตัวตนของเขาด้วยตัวเอง เขามักจะสวมหน้ากากทองคำทุกครั้งที่ปรากฏตัวภายในสามวัน สำนักประตูสสุราลัยจัดการรับสมัครผู้ติดตามได้เป็นพันคน แม้ว่าผู้ติดตามจะอยู่เพียงระดับขั้นล่างปรมาจารย์ หรือ ปร
Read more

บทที่ 478

ในคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ที่เมืองมิด แดร์ริลกำลังฮัมเสียงเพลง เขาเข้าไปในบริเวณห้องนั่งเล่นหลังจากที่โซรันเรียกหาเขาให้มาโดยเร็วเมื่อเขามาถึงเขาก็เห็นโซรันกำลังหัวเราะอยู่กับผู้หญิงรูปงามเธอนั้นสวยหยดย้อย! เธอสวมชุดเดรสสีเหลืองยาวที่ดูสง่าผ่าเผยอย่างน่าเหลือเชื่อ ถ้าเขาเดาไม่ผิด เธอคงจะเป็นภรรยาของโซรัน ซูซาน ครีกนั่นเอง!นอกเหนือไปจากสองคนนั้นยังมีอีกสามคน เรเชล ซาร่า และอีวาน'ซวยแท้ ทำไมไอ้หมอนี่มาอีกแล้ว?' แดร์ริลคิด"แดร์ริล!" ซาร่าเรียกเขาอย่างร่าเริงสดใส เธอวิ่งเข้าไปคล้องแขนแดร์ริล เธอขมวดคิ้วและถาม "นายหายไปไหนมาช่วงนี้! ฉันคิดถึงนายนะ!"แดร์ริลลูบหัวของเธออย่างเอ็นดู จากนั้นเขาก็หันไปก้มโค้งคำนับโซรันและซูซาน "พ่อทูนหัว แม่ทูนหัว"ซูซานพยักหน้าและยิ้มขณะที่เธอมองไปที่แดร์ริล เธอได้ยินมาว่าสามีของเธอเพิ่งจะมีลูกทูนหัวคนใหม่ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับเขา เขาทำให้เธอประทับใจ เขานั้นสุภาพนอมน้อมและหล่อเหลา"แม่ทูนหัวทำให้ฉันฟังดูแก่ ทำไมไม่เรียกว่าน้าซูซานแทนล่ะ?" เธอยิ้ม"ครับ น้าซูซาน"เขาเห็นว่าซูซานเป็นคนใจดีและอัธยาศัยดี นี่มันคือครั้งแรกที่พบกับเธอดังนั้นเขาควรจ
Read more

บทที่ 479

เมื่อบรรดาทั้งสี่คนเดินจากไป โซรันก็เข้าสวมกอดซูซานจากด้านหลัง "ซูซาน ฉันคิดว่าแดร์ริลเป็นชายหนุ่มที่ยอดเยี่ยม" เขากระซิบ "ฉันตัดสินใจให้เรเชลแต่งงานกับเขา เธอว่ายังไง?"อะไรนะ? ซูซานสะดุ้งเรเชล ลูกสาวคนโตของเธอกับความสัมพันธ์ของอีวานนั้นแทบจะเรียกได้ว่าใกล้จะแต่งงาน และพวกเขาทั้งครอบครัวก็รู้ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทำไมจู่ ๆ เขาถึงเปลี่ยนใจ?ซูซานคิดกับตัวเองและถาม "เรเชลรู้ไหม? เธอรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้?""เธอต่อต้านมาก เธอต้องการแต่งงานกับอีวานคนเดียวฉะนั้นฉันคิดว่าจะให้เธอไปโน้มน้าวลูก" โซรันขำเจื่อน ๆ "เธอชอบอีวาน แล้วทำไมคุณต้องไปคลุมถุงชนเธอกับแดร์ริล? อีวานก็เป็นผู้ชายที่เยี่ยมยอดเช่นกัน เรเชลแต่งกับอีวานมันก็ไม่ได้เสียหายน่าอายอะไร"ซูซานรักลูกสาวสองคนของเธอเป็นอย่างมาก เธอไม่อยากบังคับพวกเธอเพื่อแต่งงานกับใครบางคนที่พวกเธอไม่ชอบ"ฉันขอแนะนำให้คุณปล่อยเรเชลแต่งงานกับอีวานเถอะ" ซูซานถอนหายใจและออกจากห้องไปในห้องเรียน ซูซานอธิบายวิชาค่ายกลให้กับบรรดาเด็ก ๆ ของเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่แดร์ริลได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิชาค่ายกล ดังนั้นเขาจึงใจจดใจจ่อกับคำกล่าวของซูซานทุกคำ เมื่อจ
Read more

บทที่ 480

นี่มันป่าลูกท้อเบ่งบานมหัศจรรย์อะไรกัน? อีวานดีใจกับความคิดของเธอ“เรเชล เราจะทำตามแผนของเธอ เราจะหลอกให้แดร์ริลเข้าไปในป่านั่น!” เขาตื่นเต้นมันเป็นความคิคที่เยี่ยมยอด! พวกเขารีบเร่งมุ่งหน้าไปที่ห้องของแดร์ริลแดร์ริลเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ เขาสวมชุดนอนกำลังจะขึ้นเตียงปัง!เรเชลเปิดประตูเข้ามาโดยไม่เคาะประตูก่อน แดร์ริลสบถอยู่ในใจและยิ้ม “น้องสาวที่รัก มีเรื่องสำคัญอะไรงั้นเหรอ?”“ใครน้องสาวแก?” เรเชลหน้าบึ้งตึงขณะเธอถามหน่ายแหนง แดร์ริลนั้นน่ารังเกียจที่สุดสำหรับเธอแดร์ริลยักไหล่และถาม “ฉันคือพี่ทูนหัวของเธอ ถ้าเธอไม่ใช่น้องสาวฉัน แล้วเธอจะเป็นอะไร?”เรเชลกรอกตามองไปที่เขา “พ่อต้องการพบนายที่ป่าลูกท้อเบ่งบาน” เธอเย้ยหยันเธอได้พูดคุยเรื่องนี้กับอีวานมาก่อนแล้วถ้าเธอกล่าวอ้างถึงพ่อของเธอแดร์ริลคงจะไม่มีทางสงสัยอะไรอย่างแน่นอนมันเป็นไปตามแผน แดร์ริลค่อนข้างมึนงงและถาม “พ่อต้องการอะไร? และอีกอย่างป่าลูกท้อเบ่งบานมันคืออะไร?”“แค่ตามฉันมา” เธอถ่มถุยอย่างหมดความอดทน ขณะเธอที่หันหลังเพื่อออกไปแดร์ริลรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและติดตามเธอออกไป พวกเขาเดินไปเกือบครึ่งชั่วโมง! มันเป็นมุมที่
Read more
PREV
1
...
4647484950
...
209
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status