All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 491 - Chapter 500

แดร์ริลไม่ได้คิดให้รอบคอบ เขาอ้าแขนและพยายามรับซูซานโดยการโอบเอวอันบอบบางของเธอไว้ แต่อย่างไรก็ตาม เขายังคงอ่อนแออยู่แทนที่จะเป็นการป้องกันไม่ให้เธอล้ม เขากลับล้มลงบนเตียงไปพร้อมกับเธอเวร!การล้มลงทำให้แดร์ริลรู้สึกเหมือนกระดูกของเขาจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ขณะนั้นซูซานก็อยู่บนตัวเขาด้วย กลิ่นหอมละมุนเตะจมูกแดร์ริล กลิ่นนั้นมาจากซูซานเขามองซึ่งกันและกันอย่างกระอักกระอ่วนยิ่งพวกเขาตื่นตระหนกมากเท่าไหร่สถานการณ์ก็ยิ่งแย่ลงเท่านั้น ซูซานรีบลุกขึ้นแต่เสื้อผ้าบางส่วนของเธอติดอยู่ใต้ร่างแดร์ริล เธอยืนขึ้นแต่กลับถูกดึงลงมาเพราะเสื้อผ้าบางส่วนที่ติดอยู่ใต้ร่างแดร์ริล เธอล้มลงบนเขาอีกครั้งทันใดนั้นประตูก็แง้มออกทำให้ได้ยินเสียงของซาร่า“แดร์ริล! ฉันมีอะไรสนุก ๆ ที่จะให้เธอ!” ซาร่าเข้ามาด้วยความตื่นเต้นพร้อมกล่องจิ๊กซอร์บนมือเธอตกใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เธออึ้งจนไม่รู้จะพูดอะไรซูซานอับอายเป็นอย่างมาก ใบหน้าสวยของเธอมีสีแดงระเรื่อ ทั้งห้องมีแต่ความเงียบที่กระอักกระอ่วน หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ซาร่าก็รู้สึกตัว เธอหัวเราะอย่างเคอะเขินโดยเอามือปิดตาไว้และพูดว่า “ฉันไม่เห็นอะไร ฉันไม่เห็นอะไรเ

โซรันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขาพูดต่อ “ว่ากันว่าสิบผู้ชั่วร้ายเป็นระดับปรามาจารย์ยุทธ์! โดยเฉพาะหัวหน้า เขาเป็นปรามาจารย์ยุทธ์ขั้นที่สาม!” อะไรนะ? สิบผู้ชั่วร้ายเป็นปรามาจารย์ทั้งหมดงั้นหรือ?แดร์ริลอึ้ง พวกโจรทั้งหมดนี่แข็งแกร่งขนาดนั้นเชียวหรือ?โอฟีเลียพยักหน้า เธอมองโซรันและพูดว่า “ถ้าฉันหายแล้ว ฉันจะขอให้คนอื่นช่วยกำจัดพวกมัน!”โซรันเงียบไปสักครู่ เขาพูดโดยไม่ลังเล “ท่านประธานหญิงเลน คุณต้องคิดอย่างรอบคอบ เป็นเรื่องยากมากที่จะกำจัดสิบผู้ชั่วร้าย”อะไรนะ?“ทำไม?” โอฟีเลียถาม ลูกศิษย์สองคนของเธอยังอยู่ในกำมือพวกมัน เธอไม่รู้ว่าพวกเขาตายแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นเธอจึงต้องเคลื่อนไหวอย่างเร็วที่สุดซูซานปรากฎตัวในชุดเดรสยาวสีม่วงที่ทำให้เธอนั้นดูสง่างาม ลูกศิษย์ของโอฟีเลียบางคนมองซูซานด้วยความชื่นชม นอกจากอีวาน นี่เป็นครั้งแรกของพวกเขาที่มาเยือนคฤหาสน์คาร์เตอร์ พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าภรรยาของโซรันจะสวยหยดงดงามขนาดนี้ เธอพูด “ท่านประธานเลน ภูมิประเทศของหุบเขานรกนั้นซับซ้อน มันจะเป็นการยากในการต่อสู้ ยิ่งไปกว่านั้น ทางเข้าของหุบเขามีการตั้งค่ายกลแปดมารพสุธา ถ้าคุณเข้าไปคุณอาจจะติด

แดร์ริลเฉลียวฉลาด เขาพูดอ้อมไปมาเพราะเขาต้องการสมุนไพรหยินนพเก้าโอฟีเลียไม่เชื่อสักคำที่แดร์ริลพูดเกี่ยวกับสภาพอากาศ แม้แต่หกสำนักหลักก็ไม่สามารถทำลายหุบเขานรกได้ แล้วเขาจะทำได้อย่างไร? ดังนั้นไม่ว่าอะไรก็ตามที่เธอพนันไว้ แดร์ริลก็จะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน“ทำไมจะไม่ล่ะ ถ้าผมแพ้ ผมจะตามคุณไปทุกที่ไม่ว่าที่ไหนก็ตาม ผมจะเป็นลูกศิษย์ที่เชื่อฟัง และทำอะไรก็ตามที่คุณบอก” แดร์ริลหัวเราะอีวานขยับตัวขึ้นและโพล่งว่า “นี่มันการพนันประเภทไหนกัน ช่วยจริงใจกันน้อยลงหน่อยได้ไหม?”เชื่อฟังทุก ๆ คำพูดของอาจารย์ถ้าคุณแพ้? เชื่อฟังอาจารย์ที่สวยขนาดนี้ ติดตามเธอทุกวัน นี่มันดีเกินไปที่จะเป็นข้อตกลง! ฝันไปเถอะ!โอฟีเลียจ้องไปที่แดร์ริล เธอพูด “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ งั้นถ้านายแพ้ นายก็ยกเรเชลให้อีวาน”“เยี่ยม!” แดร์ริลยอมรับโดยทันที เขาไม่ได้ต้องการเรเชลสักนิด เขาเสริม “ท่านอาจารย์ คุณต้องรักษาคำพูดนะ ครั้งที่แล้วคุณสัญญาว่าจะเรียกผมว่าอาจารย์ถ้าผมชนะการแข่งขัน แต่คุณกลับไม่รักษาข้อตกลง” “ไม่ต้องห่วง ฉันสัญญา” โอฟีเลียรู้สึกหงุดหงิดต่อควมตรงไปตรงมาของแดร์ริล ทำไมเขาต้องพูดมันออกมาต่อหน้าคนมากมายแบบนี้

เซอซี นิวแมน!“ลิลี่ไปกันเถอะ! ทุกคนกำลังรออยู่” เซอซีคว้าแขนลิลี่ เธอหัวเราะ‘อะไรกัน ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เซอร์ซีเป็นเพื่อนกับลิลี่? พวกเขาไม่เคยเดินสวนกันด้วยซ้ำ’ แดร์ริลคิดเซอซีเห็นแดร์ริล เธอยิ้มให้เขาอย่างสุภาพ แม้ว่าแดร์ริลจะสูญเสียพลังของเขาไป และเขาอาจจะไม่สามารถบ่มเพาะพลังได้อีก เซอซีก็ไม่เคยดูถูกเขาแม้แต่ครั้งเดียว ที่จริงแล้วเธอมีความประทับใจในตัวเขามากกว่า เพราะเขาช่วยชีวิตคุณปู่ของเอเวอลินไว้“เธอสองคน… เป็นเพื่อนกันเหรอ?” แดร์ริลถาม“ทั้งหมดนี่เพิ่งเกิดขึ้นอาทิตย์ที่แล้วเอง” ลิลี่อธิบายด้วยรอยยิ้มอาทิตย์ที่แล้วมีนักเรียนใหม่ที่สถาบันหกวิถี เธอชื่ออีเว็ตต์ เลนอีเว็ตต์นั้นสวยงามมากและเธอตกเป็นเป้าสายตาในวันแรกของการมาโรงเรียนพวกผู้ชายที่โรงเรียนตั้งชื่อเล่นให้เธอและเซอซีว่าเทพีน้ำแข็งและเทพีอัคนี ถ้าเซอซีเป็นธารน้ำแข็ง อีเว็ตต์คงเป็นเหมือนดั่งภูเขาไฟ เธอดูน่าหลงใหล เป็นมิตรและสวยมาก เธอเข้ากับคนง่ายและมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนที่โรงเรียนของเธอ ภายในเวลาไม่กี่วันเธอกลายเป็นหนึ่งในสาวสวยคนดังของโรงเรียนสองคนที่เป็นเพื่อนสนิทของเธอคือเซอซีและลิลี่ เซอซีและลิลี่

พวกผู้ชายมองมาที่อีเว็ตต์ ลิลี่และเซอซีอย่างมีความหวัง การที่จะได้ทำกิจกรรมกับพวกเธอเปรียบเสมือนฝันที่เป็นจริง“ไม่ล่ะ พวกนั้นมันน่าเบื่อ ฉันอยากได้อะไรที่น่าตื่นเต้นกว่านั้น” อีเว็ตต์พูด“มีอยู่อย่างนึง!” เดคแลนพูดแทรกขึ้นมา เขาชี้ไปที่เรือยนต์ที่จอดอยู่ชายฝั่งและพูดว่า “ดูสิ ไปขับเรือพวกนั้นเล่นกันเถอะ!” ตาของอีเว็ตต์พลันประกายขึ้นเมื่อจินตาการเห็นภาพของเรือยนต์เหล่านั้นแล่นไปสู่ทะเลด้วยความเร็วสูง มันดูน่าสนุก เธอยิ้มและพูด “ไปกันเถอะ!”เธอเดินไปทึ่จุดเช่าเรือ นักเรียนหลายคนที่อยากขับเรื่อยนต์ก็ตามเธอไปเช่นกันเรือยนต์ถูกดูแลโดยเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่กำลังสูบบุหรี่และคุยกัน แมนนี่ เยลแมน หัวหน้าของพวกเขาซึ่งมีผมสีบลอนด์จากการฟอกสี เขาสวมเสื้อลายดอก สายตาของเขาเป็นประกายเมื่อเห็นนักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินมาหาเขาเขาถาม “ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ คุณสนใจที่จะเช่าเรือยนต์ไหม?”เดคแลนถาม “ค่าเช่าเท่าไหร่?”แมนนี่ที่กำลังสูบบุหรี่อยู่ทำท่าทางอย่างคลุมเครือและพูดว่า “รอบละแค่สามร้อย ถูกมาก!”แค่สามร้อยบาท? เดคแลนสะบัดผมก่อนจะพูดว่า “ถ้ามันถูกมาก งั้นเอาเรื่อยนต์ของคุณมาให้ห