All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1901 - Chapter 1910

2090 Chapters

บทที่ 1901

แม่ของอีเวตต์ จักรพรรดินีของโลกใหม่นั่นเอง“แดร์ริล เจ้าดูแลรับใช้ฉางเอ๋อไม่ได้” เธอพูดกับแดร์ริลขณะที่ก้าวเข้ามาในห้องโถงหลัก น้ำเสียงของเธอนั้นหนักแน่นมั่นคงไม่เปิดให้โต้แย้งขวับทุกคนต่างก็หันไปมองจักรพรรดินีของโลกใหม่ด้วยความประหลาดใจ‘ทำไมเธอถึงมาที่นี่ทั้งที่ไม่มีใครเชิญมา?’หลี่ว์ตงปินนิ่งอึ้ง เขาพิจารณาจักรพรรดินีโลกใหม่ก่อนที่จะอ้าปากพูด “เจ้าคือ–”เขาเพิ่งออกมาจากการเก็บตัวบ่มเพาะและเขาก็เพิ่งได้พบแดร์ริลเป็นครั้งแรก นี่จึงเป็นสาเหตุว่าทำไมเขาถึงไม่รู้จักจักรพรรดินีโลกใหม่อลันก้าวถอยหลังและบอกว่า “ท่านประมุข นี่คือแม่ภรรยาของแดร์ริล เธอก็นับว่าเป็นครอบครัวของศิษย์สำนักครับ”จากนั้นอลันก็หันไปหาจักรพรรดินีโลกใหม่และพูดอย่างเย็นชาว่า “กล้าดียังไง? ท่านประมุขกำลังต้อนรับแขกสูงเกียรติอยู่ คุณเป็นแค่ผู้หญิงทำไมถึงได้กล้าเข้ามาที่นี่อย่างไร้มารยาท? นี่ไม่รู้จักระเบียบเลยเหรอ? ออกไปซะ”อลันไม่สามารถซ่อนความชิงชังในแววตาได้แดร์ริลนั้นมีสถานะที่พิเศษดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำหยาบคายกับแดร์ริลได้ แต่ว่าแม่ภรรยาของแดร์ริลก็เป็นแค่คนสามัญ อลันไม่จำเป็นต้องให้ความเคารพเธอแม้แต่
Read more

บทที่ 1902

”แดร์ริล จากนี้เป็นต้นไปเจ้าต้องอยู่กับอีเวตต์เท่านั้น ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าอยู่ใกล้หญิงอื่น เจ้าไม่สามารถรับใช้ดูแลฉางเอ๋อได้” จักรพรรดินีแห่งโลกใหม่พูดอย่างเย็นชา‘ให้ตาย’แดร์ริลไม่รู้ว่าควรหัวเราะหรือร้องไห้ดี‘คุณมักจะดูถูกผมแล้วก็ไม่ยอมรับความสัมพันธ์ระหว่างผมกับอีเวตต์ แต่พอตอนนี้ฉางเอ๋อมา คุณก็เปลี่ยนท่าทีไปเฉยเลย’ซึ่งทำให้คนถึงกับพูดไม่ออกแต่ว่าหากจะว่ากันอีกที มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่แม่จะปกป้องลูกสาวของตนตอนนี้ทุกคนต่างก็เงียบกริบเวลานั้นทั้งห้องโถงใหญ่เงียบสงัด แม้แต่เสียงเข็มตกก็คงได้ยินอย่างชัดเจนอลันมองจักรพรรดินีแห่งโลกใหม่อย่างอึ้งงัน ใบหน้าเขาแดงก่ำ เขานั้นพูดไม่ออก เขาคิดว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงไร้การศึกษา เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะเป็นจักรพรรดินีแห่งโลกใหม่ที่ทั้งสูงส่งและยิ่งใหญ่ ถ้าเช่นนั้นสิ่งที่เขาพูดกับเธอไปก็เป็นสิ่งที่ไม่สุภาพจริง ๆตอนนั้นหลี่ว์ตงปินก็หัวเราะเบา ๆ เขามองแดร์ริลและบอกว่า “ไหน ๆ พระนางก็พูดออกมาแล้ว เราก็จะหาคนอื่นให้มาดูแลท่านเทพธิดาฉางเอ๋อแทน”แดร์ริลยิ้มและพยักหน้าก่อนที่จะรับคำ “ครับ”จากนั้นแดร์ริลก็คำนับหลี่ว์ตงปิน “ท่านประมุข เนื่อง
Read more

บทที่ 1903

ขวับเมื่อพวกเขาเข้าไปถึงห้องโถง แดร์ริลก็ตัวสั่นเทา เขาตึงเครียดขึ้นมาทันทีเขาเห็นว่าทั้งห้องโถงนั้นเต็มไปด้วยพวงหรีดและผ้าไหมสีขาว ซาร่า คาร์เตอร์นั้นใส่ชุดไว้ทุกข์อยู่ ดวงตาของเธอบวมแดงและเธอร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างหนักนอกจากเธอแล้วสมาชิกตระกูลคาร์เตอร์คนอื่น ๆ ก็อยู่ที่นี่ด้วย แด๊กซ์ แซนเดอร์ส, เชสเตอร์ วิลสัน, โมนิก้า วอนห์, อีวอนน์ ยัง และเทพธิดาทั้งหกแห่งพระราชวังฟูเหยา พวกเขาต่างก็ใส่ชุดขาวและยืนไว้ทุกข์เงียบ ๆทั้งห้องโถงไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา บรรยากาศนั้นทั้งหดหู่และเศร้าหมองแดร์ริลมองเห็นโลงศพตั้งอยู่ทางด้านเหนือของห้องโถง มันมีแท่นยกสูงพร้อมกับป้ายวิญญาณบรรพบุรุษตั้งไว้ ชื่อบนป้ายนั้นก็คือ โซรัน คาร์เตอร์อึกสมองแดร์ริลอื้ออึงไปเมื่อได้เห็นชื่อบนแผ่นป้ายบรรพบุรุษ ความคิดเขาไม่ได้ศัพท์เฮือกตอนนั้นทุกคนให้โถงต่างก็อึ้งไปเมื่อเห็นแดร์ริล พวกเขาต่างก็รีบเข้ามาหาอย่างตื่นเต้น“แดร์ริล คุณกลับมาแล้วเหรอ?”“นายน้อย ดีแล้วที่คุณสบายดีแต่ว่านายท่าน–”“แดร์ริล คุณพ่อตายแล้ว เขาตายแล้ว–”พวกเขาทั้งตกใจและดีใจเมื่อได้เห็นแดร์ริล แต่ว่าพวกเขาก็ยังคงใจสลายเมื่อคิดถึงการต
Read more

บทที่ 1904

มันคือโทสะที่แรงกล้าแม้ว่าโซรันจะเป็นเพียงพ่อทูนหัวของเขาแต่ว่าชายชราก็ดูแลแดร์ริลไม่ต่างจากลูกชายแท้ ๆ เขานั้นถึงขนาดอยากให้ลูกสาวของตัวเองได้แต่งงานกับแดร์ริลช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขาสอนบทเรียนเกี่ยวกับชีวิตให้แดร์ริลมากมาย แดร์ริลเองก็มองเห็นเขาเป็นพ่อแท้ ๆ มานานแดร์ริลเคยคิดว่าเมื่อใดที่โลกแห่งผู้บ่มเพาะสงบสุข เขาก็จะสามารถใช้เวลาร่วมกันกับโซรันให้มากขึ้นไปจนถึงบั้นปลายชีวิตของพ่อทูนหัวแต่เขาไม่ได้คิดเลยว่าพ่อทูนหัวของเขาจะตายก่อนที่วันแห่งความสงบสุขนั้นจะมาถึงและเขายังตายอย่างน่าอนาถอีกด้วยโอ้ตอนนั้นแด๊กซ์ก็สูดหายใจเข้าลึกและเดินมาข้างหน้า เขากัดฟันแน่นและบอกว่า “แดร์ริล โดน็อกเป็นคนที่ฆ่านายท่านคาร์เตอร์…” จากนั้นแด๊กซ์ก็เล่าให้ฟังคร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง“โดน็อก ดิกสัน”แดร์ริลกัดฟันแน่นและแค่นสองคำนั้นออกมา ดวงตาเขาเจิดจ้าไปด้วยเพลิงโทสะ ไฟแห่งโทสะนั้นเผาไหม้ในใจของเขาปังอึดใจต่อมา แดร์ริลก็หวดกำปั้นเข้ากับโต๊ะทำให้มันพังเป็นเสี่ยง ทั้งห้องโถงสั่นสะเทือนจากกลิ่นอายของแดร์ริลครืนท้องฟ้าราวกับจะรับรู้ได้ถึงความแค้นของแดร์ริล มันเปลี่ยนเป็นเมฆครึ้มและฉับพลัน
Read more

บทที่ 1905

ซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์มเมอร์นั้นเชื่อถือแดร์ริลหมดใจ ลิลี่เองก็เป็นผู้หญิงของแดร์ริลดังนั้นพวกเขาจึงเห็นด้วยกับความคิดของเธอ“ลิลี่เหรอ?”ซาแมนธาตัวสั่นเทาเมื่อได้เห็นลิลี่ เธอผุดลุกขึ้น เธอนั้นยิ่งแปลกใจหนักเมื่อได้เห็นว่าใบหน้าของลิลี่ไร้รอยแผลใด “ลิลี่ หน้าของลูก? ลูกหายดีแล้วเหรอ?”ซาแมนธาดีใจจนพูดไม่ออกเธอคิดว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับลิลี่ เธอไม่คิดว่าจะได้เห็นลิลี่กลับมาอย่างดีและปลอดภัยเช่นนี่ แถมใบหน้าก็ยังกลับมาเป็นปกตินี่เป็นเรื่องน่าแปลกใจที่คาดไม่ถึงอึดใจต่อมาซาแมนธาก็คิดถึงบางอย่างขึ้นมาได้ เธอรีบถาม “ที่ผ่านมานี่ลูกหายไปไหน? รู้ไหมว่าแม่ห่วงแค่ไหน? แล้วก็มีพวก-”ซาแมนธามองซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์มเมอร์อย่างสงสัยทั้งสองคนต่างก็แต่งตัวประหลาด พวกเขาใส่ชุดยาวแบบโบราณ พวกเขาเป็นคนไม่ดีหรือเปล่า?“แม่คะ” ลิลี่ยิ้มและเดินเข้าไปหาเพื่อจะแนะนำพวกเขา “สองท่านนี้คือ-”เธอพูดมาได้ครึ่งประโยคเมื่อโดนขัดจังหวะปังมีคนเตะประตูห้องนั่งเล่นเปิดออกก่อนที่จะมีคนสิบคนเข้ามาในห้อง พวกเขาดูเหมือนเป็นผู้บ่มเพาะและคนที่นำมาก็เป็นชายร่างผอมแต่เขาดูเจ้าเล่ห์และร้ายกาจมากเขาก็คือวัตสั
Read more

บทที่ 1906

หืม?สีหน้าวัตสันเปลี่ยนทันใด เขาอาจจะไม่ได้มีชื่อเสียงมากในโลกของผู้บ่มเพาะแต่ว่าเขาก็เป็นประมุขนิกาย มันน่าอับอายที่ลิลี่ปฏิบัติต่อเขาอย่างเย็นชาแบบนี้ตอนนี้บรรยากาศในห้องนั่งเล่นก็เปลี่ยนเป็นตึงเครียดทันทีในที่สุดวัตสันก็ยิ้มและบอกว่า “ดีมาก ไหน ๆ คุณคนสวยก็ไม่ให้ความร่วมมือแล้ว ก็อย่ามาโทษว่าผมหยาบคายแล้วกัน จับเธอไปที่เขาง้อไบ๊ ให้หัวหน้าพันธมิตรแคสเทลโลเป็นคนสอบสวนเธอฮือฮาบรรดาคนของนิกายทักเกอร์ที่ตามมาต่างก็ก้าวมาข้างหน้า“หยุด”ซู่หรงตะโกนขณะที่เขาขยับมาขวางหน้าลิลีี่เขาจ้องมองวัตสันและคำราม “เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร? เจ้ามันไม่ใช่คนสำคัญ ไสหัวไปซะ” เสียงของเขาดังและแจ่มชัด เขาดูโมโหมากแดร์ริลเป็นพี่น้องของเขาและลิลี่ก็เป็นผู้หญิงของแดร์ริล เขาจะนั่งอยู่เฉย ๆ และปล่อยให้มีคนมารังแกเธอได้อย่างไร?‘เวร’วัตสันหน้าซีดเผือด เขาไม่อยากจะพูดอะไรอีก เขาชี้ไปที่ซู่หรงและบอกว่า “แกไม่รู้สินะว่ากำลังขัดขืนใคร แกกล้าดียังไงมายุ่งเรื่องของเรา?”จากนั้นวัตสันก็หันไปหาคนที่พามาและสั่งว่า “จัดการมันซะและพาตัวไป”วัตสันจ้องซู่หรงอย่างเหยียดหยามและขัดเคืองแม้ว่าชุดยาวสีแดงขอ
Read more

บทที่ 1907

วัตสันกลืนน้ำลายและฝืนยิ้ม เขาพูดอย่างนอบน้อมว่า “ผู้อาวุโสซู่หรง นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน แค่เรื่องเข้าใจผิดครับ พวกเราเป็นคนจากโลกของผู้บ่มเพาะจะกล้ารังแกผู้หญิงได้ยังไงกัน? เราขอโทษที่มารบกวนพวกท่าน”จากนั้นวัตสันก็ส่งสัญญาณให้คนที่เหลือออกไปโอ้ซาแมนธากลับมาได้สติหลังจากที่วัตสันและคนของเขาจากไปได้ครู่หนึ่งแล้ว แต่ว่าเธอก็ยังตัวสั่นไม่หยุดเธอนั้นเป็นเพียงคนธรรมดาเท่านั้น แต่เธอก็ได้มาเห็นพลังของพวกผู้บ่มเพาะโดยเฉพาะที่คนของนิกายทักเกอร์โดนเผาเป็นเถ้าถ่าน เธอตกใจมากวินาทีต่อมาซาแมนธาก็มองลิลี่และถามเบา ๆ “ลิลี่ เกิดอะไรขึ้น? สองคนนี้เป็นใครกัน?”“แม่คะ” ลิลี่ยิ้มและปลอบเธอ “ไม่ต้องห่วงนะคะ นี่เป็นพี่ร่วมสาบานของแดร์ริล เขาชื่อว่าซู่หรง อีกคนคือดีไวน์ ฟาร์มเมอร์และเขาก็เป็นเพื่อนแดร์ริลด้วยเหมือนกัน เขาเป็นคนที่ทำให้หนูกลับมาสวยเหมือนเดิม”‘อะไรนะ?’ซาแมนธาตัวสั่นสะท้าน เธออึ้งจนพูดไม่ออกดีไวน์ ฟาร์มเมอร์? ซู่หรงเหรอ?นี่คือชื่อบุคคลที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ของโลก ทำไมคนหนึ่งถึงเป็นพี่น้องร่วมสาบานและอีกคนเป็นเพื่อนของแดร์ริลได้?…ขณะเดียวกันที่คฤหาสน์คาร์เตอร์
Read more

บทที่ 1908

แดร์ริลเดินออกไปที่ห้องโถงหลัก เขาเห็นว่าทั้งจีเซลล์และลาน่าต่างก็รออยู่แล้วโอ้แดร์ริลต้องสูดหายใจลึกเมื่อได้เห็นพวกเธอ เขานั้นตะลึงตาค้างใครเห็นก็บอกได้ว่าทั้งจีเซลล์และลาน่านั้นเกิดมาเพื่อเป็นดารา เขาไม่ได้พบทั้งสองมาหลายปีแต่ว่าพวกเธอกลับยิ่งสวยขึ้นจีเซลล์นั้นใส่ชุดรัดรูปที่อวดเรือนร่างเซ็กซี่ของเธอ รูปร่างที่เกือบโค้งเว้าเป็นตัวเอสนั้นช่างยั่วยวนใจชายนักส่วนลาน่านั้นใส่ชุดยาวสีแดง เธอดูเย้ายวนแต่ว่าก็สง่างามและสูงส่ง“แดร์ริล”จีเซลล์และลาน่าต่างก็ยินดีเมื่อได้เห็นแดร์ริลเดินเข้ามาในห้องโถง พวกเธอรีบลุกขึ้นยืนต้อนรับเขา“จีเซลล์ คุณลาน่า ทำไมวันนี้พวกคุณถึงได้มีเวลามาที่นี่ได้ล่ะ?” แดร์ริลถามพร้อมรอยยิ้ม แม้ว่างานศพของพ่อทูนหัวเขาจะจบสิ้นไปแล้วแต่ว่าเขาก็ยังหม่นเศร้าอยู่ แต่เขาก็ยังยิ้มทักทายพวกเธอ“พี่ใหญ่แดร์ริล คุณลาน่ากับฉันเจอปัญหาเข้าซะแล้ว” จีเซลล์กัดปากลาน่าที่ยืนอยู่ข้างเธอพยักหน้าอึดใจต่อมาจีเซลล์ก็ถอนใจเบา ๆ และเริ่มเล่าว่า “ก่อนหน้านี้บริษัทของคุณ ดาร์เรลเอนเตอร์เทนเมนต์โดนพวกแวดวงผู้บ่มเพาะกดไว้ หลังจากที่ต้องปิดตัวลงเราก็หาบริษัทบันเทิงใหม่ได้ แต่ว่า
Read more

บทที่ 1909

อย่างไรก่อนหน้านี้ทั้งจีเซลล์และลาน่าต่างก็ช่วยให้แดร์ริลทำเงินได้มากมาย ดังนั้นแน่นอนว่าเขาต้องช่วยพวกเธอ…ที่โรงแรมเมืองมิดเวลาสองทุ่ม ตัวอาคารนั้นยังมีแสงไฟสว้างจ้าโรงแรมเมืองมิดนั้นเป็นโรงแรมที่หรูหราราคาแพงที่สุดในเมือง มันตั้งอยู่ที่ใจกลางเมืองและในยามค่ำคืนก็เปิดไฟสว่างงดงามคืนนั้นประธานของกาแล็กซี่เอนเตอร์เทนเมนต์ วอลเตอร์ ฮาร์ตได้จัดงานเลี้ยงขึ้นในโรงแรมนี้ดาร์เรลเอนเตอร์เทนเมนต์ของแดร์ริลนั้นเคยเป็นบริษัทบันเทิงที่ทรงอิทธิพลที่สุดในแวดวง แต่เมแกนได้เล่นงานบริษัทจนถึงขั้นล้มละลายและกาแล็กซี่เอนเตอร์เทนเมนต์ก็เข้ามาครองตำแหน่งแทนในวงการนี้ช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาห้องจัดเลี้ยงนั้นถูกตกแต่งไว้อย่างงดงามหรูหราคนที่ได้เข้าร่วมในงานเลี้ยงนี้ต่างก็เป็นนักธุรกิจมีชื่อจากทั่วทั้งเมืองมิด ประธานจากหลากหลายบริษัทบันเทิงและมีคนดังอีกจำนวนหนึ่งอาจเรียกได้ว่างานนี้มีแต่แขกแถวหน้าทั้งนั้นตอนทุ่มครึ่งขณะที่งานใกล้จะเริ่ม แดร์ริลก็รีบมาที่โรงแรมพร้อมจีเซลล์และลาน่า พวกเขาเข้าไปในห้องโถงใหญ่ขวับพวกเขานั้นดึงดูดความสนใจของผู้คนทันทีที่เข้าไปในห้องแน่นอนว่าแขกส่วนใหญ่นั้นมองไป
Read more

บทที่ 1910

ฟุ่บจีเซลล์และลาน่าหน้าแดงก่ำทันทีเมื่อได้ยิน พวกเธอตัวสั่นระริกพวกเขายังอยู่ในห้องโถงจัดเลี้ยง วอลเตอร์กล้าพูดเรื่องต่ำ ๆ แบบนี้ในที่สาธารณะได้อย่างไรกัน? นี่มันเลวร้ายมากเมื่อพวกเธอไม่โต้ตอบอะไร วอลเตอร์ก็ตาเป็นประกาย เขายิ้มและบอกว่า “อะไร? พวกเธอทั้งสองอายเหรอ? ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันเตรียมห้องพิเศษไว้แล้ว จะได้ไม่ต้องกระอักกระอ่วน”จากนั้นวอลเตอร์ก็หัวเราะออกมาเสียงดังในที่สุดสาวงามทั้งสองก็ต้องยอมทำตามที่เขาสั่ง แล้วเขาจะไม่มีความสุขได้อย่างไร?“แก–”จิเซลล์นั้นโมโหมากจนตัวสั่นเทา ในที่สุดเธอก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เธอกำลังจะพูดบางอย่างขณะที่แดร์ริลก้าวเข้ามาตรงหน้าเธอ เขากันเธอจากสายตาของวอลเตอร์“คุณคือวอลเตอร์ ฮาร์ต? ประธานของกาแล็กซี่เอนเตอร์เทนเมนต์ใช่ไหม?” แดร์ริลถามเย็นชาพร้อมมองวอลเตอร์วอลเตอร์อึ้งไปพักหนึ่ง แต่สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง เขาคำรามใส่แดร์ริลและดวงตาเขาก็ฉายแววมุ่งร้ายทำไมคนขับรถถึงได้กล้ามาพูดกับเขาแบบนี้? ชายคนนี้ใส่แถบไว้ทุกข์ไว้ที่แขนด้วย เจ้าหมอนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆวอลเตอร์จ้องแดร์ริลเขม็งและคำรามตอบ “แกก็รู้ว่าฉันเป็นใคร แต่ยังกล้าม
Read more
PREV
1
...
189190191192193
...
209
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status