All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1891 - Chapter 1900

2090 Chapters

บทที่ 1891

พระมเหสีฉางเอ๋อเป็นเทพธิดาจันทราผู้สูงส่ง เธอจะพลาดพลั้งไปกับเรื่องต่ำ ๆ เช่นนี้ได้อย่างไร? น่าแปลกเสียจริง! “อะแฮ่ม…” ไม่กี่วินาทีถัดมา แดร์ริลก็กระแอมในลำคอและมองไปที่​โท​เฮงสุนด้วยรอยยิ้ม “ฉันมีชื่อเล่นว่าสามีน่ะ พระมเหสีฉางเอ๋อเริ่มจะคุ้นเคยกับฉันมากขึ้นในทุกวัน ถ้าพระองค์จะเรียกฉันด้วยชื่อเล่นคงไม่มีปัญหาหรอกใช่ไหม?” แม้ว่าฉางเอ๋อจะดูถูกเขามาโดยตลอด แต่อย่างไรเธอก็ยังเป็นถึงพระมเหสีฉางเอ๋ออยู่ดี แดร์ริลอยากให้เธอยังคงศักดิ์ศรีของเธอเอาไว้ อืม... ฉางเอ๋อพยักหน้าของเธอและตอบรับอย่างนุ่มนวล แต่เธอก็ไม่กล้าสบตากับแดร์ริล ​โท​เฮงสุนรู้สึกประหลาดใจ ‘โอ้ นั่นคือเหตุผลสินะ’ ‘แต่ชื่อเล่นนี้ก็ฟังดูน่าแปลก ผู้ชายจะเรียกตนเองในแบบที่ขายขี้หน้าเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?’ ​โท​เฮงสุนครุ่นคิดในขณะที่เขาชำเลืองมองไปที่ฉางเอ๋อ เขาพูดว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อ เจ้าเด็กคนนี้ช่างเล่ห์เหลี่ยมและไม่ให้เกียรติพระองค์เอาเสียเลย ทำไมพระองค์ไม่ให้กระหม่อมฆ่าเขาไปซะเลยล่ะพ่ะย่ะค่ะ?” เอ่อ… ฉางเอ๋อครุ่นคิดก่อนที่เธอจะพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “แม้ว่าเขาจะเป็นคนผิด แต่ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ข้าเองก็คงหนีไม่พ้นจากก
Read more

บทที่ 1892

ฉางเอ๋อได้วางแผนเอาไว้หมดเรียบร้อย หลังจากที่เธอกลับไปถึงที่พระราชวังแล้ว เธอจะเรียกขุนนางและทหารไปที่ชานเมืองและให้แดร์ริลบอกกับทุกคนว่าเขาเป็นต้นเหตุของการตายของโฮ่วอี้ เธอต้องการที่จะพิสูจน์ว่าเธอนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์ แดร์ริลไม่ได้ตอบรับโดยทันที เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างช่วยไม่ได้ เขาเข้าใจถึงความต้องการของฉางเอ๋อดี แต่เขาจะต้องยอมสละชีวิตหากต้องไปที่เมืองหลวง หยางเจียนได้ออกคำสั่งตามล่าเขาแล้ว นอกจากนี้ เขายังใช้ผงพริกป่นทำร้ายสุนัขคำรณสวรรค์ของหยางเจียนอีกด้วย หากหยางเจียนรู้ความจริงเข้า เขาอาจจะจัดการแดร์ริลในทันทีที่เห็น แดร์ริลจะหยุดหยางเจียนไว้ได้อย่างไรถ้าหากเป็นเช่นนั้น? แดร์ริลรู้สึกอับอายที่จะเล่าถึงความกังวลของเขา เขาคิดว่านั่นจะทำให้เขาดูเป็นวีรบุรุษน้อยลงและคนขี้ขลาด และฉางเอ๋อก็จะดูถูกเขา “พระมเหสีฉางเอ๋อ” ​โท​เฮงสุนมีท่าทีที่เคร่งขรึมในขณะที่เขาพูดกับฉางเอ๋อว่า “เรากลับไปที่เมืองหลวงในตอนนี้ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ” โท​เฮงสุนสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดต่อว่า “หยางเจียนได้ส่งราชองครักษ์ทั้งหมดออกไปทำการค้นหาและได้ประกาศให้เมืองหลวงอยู่ในภาวะสถานการณ์ฉุกเฉิน พระมเหสีฉ
Read more

บทที่ 1893

ทันใดนั้นเอง แดร์ริลก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวที่โดดเด่นคนหนึ่งท่ามกลางฝูงชนของดินแดนพฤกษาสวรรค์! เธอก็คืออีเวตต์! แดร์ริลรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้เห็นเธอและเขาก็เต็มไปด้วยรู้สึกผิดไปพร้อม ๆ กัน อีเวตต์เสียสละเพื่อเขามาก แต่เขาไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอเลยในตอนที่เธอต้องเรร่อนไปทั่วด้วยความสิ้นหวัง เหล่าผู้คนจากนิกายเมธาสวรรค์มองเห็นแดร์ริลเข้าและรวมถึงเพื่อนร่วมทางทั้งสองคนของเขาด้วย ตาของพวกเขาจับจ้องมาที่เขา พวกเขาดูมีท่าทีที่ประหลาดใจ ‘ดาร์เรน? เขาไม่ได้ตายไปแล้วตั้งแต่ตอนที่ตกจากหน้าผาเหรอ? ทำไมเขาถึงยังมีชีวิตอยู่ล่ะ?’ ประมาณหนึ่งเดือนที่แล้ว ทีน่าผู้เป็นศิษย์พี่ใหญ่ของดินแดนมัจฉาเหมได้หลอกแดร์ริลและพาเขาไปที่หน้าผาด้านหลังของภูเขา ทีน่าใช้ประโยชน์จากความเลินเล่อของแดร์ริลและผลักเขาตกจากหน้าผาไป ทุกคนเลยคิดว่าแดร์ริลตายไปแล้ว พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะเจอเขาที่นี่ หืออ! วินาทีต่อมา ทุกสายตาก็ได้จับจ้องไปที่ฉางเอ๋อ ‘เธอช่างสวยเหลือเกิน’ มีผู้หญิงที่งดงามเช่นนี้ในโลกใบนี้ด้วยหรือ? แน่นอนว่ามีหญิงงามมากมายในนิกายเมธาสวรรค์ แต่ไม่มีใครที่เทียบกับเธอได้เลย “สามี!”อีเวตต์ร้องตะโก
Read more

บทที่ 1894

เหล่าลูกศิษย์นิกายเมธาสวรรค์ต่างก็ทักทายแดร์ริลด้วยความยินดีเช่นกัน “ศิษย์น้องดาร์เรน!” “ศิษย์น้อง นายไม่เป็นอะไรสินะ! ดีจริง ๆ!” “ใช่ ตอนที่พวกเราได้ยินว่านายตกหน้าผาไป พวกเราแทบไม่อยากจะเชื่อ-” แดร์ริลยิ้มและทักทายพวกเขาพร้อมกับน้อมรับความห่วงใยที่คนพวกนี้มีต่อเขา ฉางเอ๋อผู้ที่นิ่งเงียบมาสักพักเริ่มสั่นสะท้าน เธอรู้สึกตกใจมาก ‘แดร์ริลมีความเกี่ยวข้องกับนิกายเมธาสวรรค์’ ฉางเอ๋อที่ซึ่งเคยเป็นพระมเหสีรู้เรื่องนิกายเมธาสวรรค์ดี นิกายนี้มักจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางโลก ดังนั้นเธอจึงประหลาดใจที่เห็นความสัมพันธ์ของแดร์ริลกับพวกเขา ผู้ชายคนนี้รู้จักพวกเขาได้อย่างไร? ไดอาน่าก้าวเดินออกข้างหน้าช้า ๆ และยิ้มให้แดร์ริล “ดาร์เรน? ฉันดีใจจริง ๆ ที่เห็นว่านายปลอดภัย” จากนั้นไดอาน่าถามแดร์ริลว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมนายไปที่หลังภูเขาแล้วตกจากหน้าผาไปล่ะ?” ทุกสายตาจับจ้องไปที่แดร์ริลในขณะที่พวกเขากำลังรอคำตอบจากเขาอย่างเงียบ ๆ ทีน่าและลูกศิษย์คนอื่น ๆ ของดินแดนมัจฉาเหมแสร้งทำเป็นดูผ่อนคลาย แต่พวกเขากลับรู้สึกวิตกกังวลอย่างมาก เมื่อหนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ หลังจากที่ทีน่าผลักแดร์ริลต
Read more

บทที่ 1895

แดร์ริลยิ้มออกมาบาง ๆ และมองไปที่ทีน่าอย่างเยาะเย้ย “น่าสนใจดีนี่! พวกคุณกล้าทำอย่างนั้นกับผมแต่ไม่กล้ายอมรับความผิดนี้ ผมเดาว่านี่เป็นเพียงเรื่องเดียวที่ลูกศิษย์ของดินแดนมัจฉาเหมสามารถทำได้สินะ พวกคุณก็สมควรที่จะเรียกผมว่าท่านพ่ออยู่ดี” “นี่คุณ-” ใบหน้าของทีน่าแดงก่ำ แต่เธอไม่อาจนึกหาคำพูดใดมาหักล้างเขาได้ เพราะว่าไม่มีใครจะมีความมั่นใจในการทำเช่นนั้นหลังจากที่พวกเขาได้กระทำสิ่งที่เลวร้ายลงไปแล้ว จากนั้น ทีน่าก็นึกอะไรบางอย่างได้และเธอก็เยาะเย้ยแดร์ริล “ดาร์เรน นายเอาแต่พูดว่าฉันเป็นคนพานายขึ้นไปบนภูเขา แล้วผลักนายตกลงมาจากหน้าผา นายมีหลักฐานอะไรไหม? หรือมีพยานไหม?” ทุกสายตาจับจ้องไปที่แดร์ริลอีกครั้ง เอ่อ… แดร์ริลตกตะลึง เขาขมวดคิ้วพร้อมกับส่ายหัวและพูดว่า “ไม่มี ตอนนั้นมีแค่เราสองคน” ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ที่ด้านหลังของภูเขาเลย ทีน่าหัวเราะออกมาเบา ๆ จากนั้นเธอก็หัวเราะเยาะอย่างดูถูก “ดาร์เรน ถ้าอย่างงั้นพวกเขาจะเชื่อนายได้ยังไง?” ทีน่าเม้มปากอย่างเจ้าเล่ห์ “ดูเหมือนว่านายจงใจที่จะยั่วยุให้เกิดความขัดแย้งระหว่างดินแดนมัจฉาเหมและดินแดนพฤกษาสวรรค์นะ นายกำลังเฝ้ารอให
Read more

บทที่ 1896

”ลูกศิษย์ของฉัน นายเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยเหรอ?” ไดอาน่าถามด้วยเสียงแผ่วและสั่นสะท้าน เธอนั้นตัวสั่นเทา“ครับ” แดร์ริลยิ้มอย่างขื่นขมขณะที่เขามองไดอาน่าด้วยสีหน้าแสดงความขอโทษขอโพย “ผมขอโทษครับท่าปรมาจารย์หญิง แต่ว่าผมโดนบังคับให้ต้องปิดบังตัวตนเอาไว้”แดร์ริลไม่เคยมีความรู้สึกรักให้ไดอาน่าในฐานะของอาจารย์มาก่อน แต่เมื่อไดอาน่ายืนอยู่ต่อหน้าอลันเพื่อปกป้องเขา ในที่สุดแดร์ริลก็มองเห็นเธอเป็นอาจารย์ที่งดงามของเขาตอนนั้นบรรดาศิษย์ของดินแดนพฤกษาสวรรค์ที่ล้อมรอบพวกเขาอยู่ต่างก็พากันตื่นเต้น ศิษย์พี่หญิงดอนน่านั้นดูเหมือนตื่นเต้นมากที่สุด“ศิษย์น้อง กลายเป็นว่านายก็คือแดร์ริล ไม่แปลกเลยว่าทำไมนายถึงได้รู้อะไรมากมายไปหมด”“ฉันไม่คิดเลยว่าศิษย์น้องจะมีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดาแบบนี้”“เออ ฉันก็สงสัยว่าทำไมชาวประมงถึงได้แข็งแกร่งนัก ขนาดประมุขแท่นบูชายังแพ้พนันเขา…”บรรดาศิษย์ของดินแดนพฤกษาสวรรค์ต่างก็ไม่สามารถปกปิดความนับถือและชื่นชมที่มีให้แดร์ริลได้ส่วนคนของดินแดนมัจฉาเหมต่างก็มีสีหน้าไม่น่ามองโดยเฉพาะอลัน เขามองแดร์ริลด้วยสายตาสับสน เขานั้นตกใจจนพูดไม่ออกอึดใจต่อมา อลันก็หัวเรา
Read more

บทที่ 1897

มเหสีฉางเอ๋อเหรอ?ทันใดนั้นทุกคนต่างก็หันไปจ้องมเหสีฉางเอ๋อ พวกเขาต่างก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออกอลันเองก็อึ้งไป ไม่กี่อึดใจต่อมาเขาก็ได้สติและมองโทเฮงสุน “แล้วท่านคือ–” แววตาอลันมองโทเฮงสุนอย่างสงสัยมเหสีฉางเอ๋อนั้นเป็นจักรพรรดินีของดินแดนห่างไกล เป็นเทพธิดาจันทราที่ทุกคนชื่นชม เธอนั้นอาศัยอยู่ในพระราชวังตลอดเวลา แล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่เธอจะมาอยู่ที่นี่หรือว่ามาอยู่กับแดร์ริล?คนของนิกายเมธาสวรรค์คนอื่นต่างก็รู้สึกว่ามันเหลือเชื่อเช่นกันแต่ก่อนที่อลันจะได้ถามอะไรไปมากกว่านี้ เขาก็โดนโทเฮงสุนขัดจังหวะ“ข้าคือโทเฮงสุนและข้าก็อยู่ที่นี่เพื่อปกป้ององค์จักรพรรดินี” โทเฮงสุนมองอลันและถามอย่างเย็นชา “อะไร? นี่เจ้าสงสัยตัวตนของจักรพรรดินีเหรอถึงได้ถามเช่นนั้น?”เขาไม่ได้พูดดังแต่ว่าเสียงหนักแน่นจนกดข่มบรรยากาศรอบด้านอลันสูดหายใจเข้าก่อนที่จะรีบโบกมือปฏิเสธ “ไม่ใช่แน่นอนครับ ผมไม่กล้าทำเช่นนั้นแน่”โทเฮงสุนนั้นดูต่างไปจากคนธรรมดาอื่น ๆ อลันมองออกทันทีที่เขาปรากฏตัวขึ้น เขาจึงไม่สงสัยอีกต่อไปเมื่อได้ยินคำแนะนำตัวของคนแคระผู้นี้ผู้หญิงที่โทเฮงสุนปกป้องก็ต้องเป็นฉางเอ๋อแน่นอน นอกจากฉางเ
Read more

บทที่ 1898

อีเวตต์กัดริมฝีปากขณะที่มองแดร์ริลอย่างโกรธขึ้ง เธอกระทืบเท้าอย่างโมโห “ทำไมคุณถึงอยู่กับพระนางได้? คุณเป็นอะไรกับพระนางกันแน่?”“ผม-”แดร์ริลรู้สึกจนปัญญาแต่เขาก็รีบปลอบอีเวตต์ “อีเวตต์ที่รักของผม อย่าเข้าใจผิดนะ ผมไม่ได้มีอะไรกับพระนางทั้งนั้น แต่ว่าผมกับพระนางเจอเรื่องลำบากมาด้วยกันมากมายช่วงหลายวันมานี่ แล้วผมจะอธิบายให้คุณฟังทีหลัง”อีเวตต์หยุดพูดเมื่อได้ยินคำอธิบายของแดร์ริลไดอาน่าและคนของดินแดนพฤกษาสวรรค์ต่างก็เข้ามารวมตัวกันและคุยกับแดร์ริลแดร์ริลนั้นเดาถูกว่าพวกคนของนิกายเมธาสวรรค์นั้นลงเขามาเพื่อเดินทางและกำลังอยู่ในระหว่างการเดินทางกลับเมื่อเสร็จสิ้นหลังจากที่ได้ทักทายกันถ้วนหน้าแล้ว แดร์ริลก็เดินตามไดอาน่าและคนอื่น ๆ กลับไปที่นิกายเมธาสวรรค์ เขายังเชิญฉางเอ๋อให้ไปด้วยกันหลังจากที่ครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ ฉางเอ๋อก็ตกลงที่จะไปด้วยถึงอย่างไรหยางเจียนก็ออกคำสั่งให้คนของเขาตามล่าฉางเอ๋อไปทั่วทั้งทวีปโมอาน่าเหนือ เธอจึงไม่มีที่ไหนปลอดภัยให้ไป นิกายเมธาสวรรค์อาจจะเป็นสถานที่ซึ่งเหมาะให้หลบหนีก็ได้หลังจากเดินขึ้นเขามาหลายชั่วโมง แดร์ริลก็มาถึงประตูขึ้นเขาพร้อมกับศิษย์ของน
Read more

บทที่ 1899

แดร์ริลตะลึงไปเขานั้นตกใจจนพูดไม่ออกสมญาทางลัทธิเต๋าของหลี่ว์ตงปินก็คือฉุนหยางจู่ซือ เซียนแห่งลัทธิเต๋า ทุกคนต่างก็รู้จักหลี่ว์ตงปินไม่น่าแปลกใจว่าบรรยากาศของนิกายเมธาสวรรค์นั้นราวมีเวทมนตร์และศิษย์ส่วนใหญ่ก็มีท่าทางสบาย ๆ กลายเป็นว่าประมุขของพวกเขาก็คือฉุนหยางจู่ซือ หลี่ว์ตงปินใช่แล้ว ประมุขของนิกายเมธาสวรรค์ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฉุนหยางจู่ซือผู้โด่งดังของลัทธิเต๋า หรือ หลี่ว์ตงปินนั่นเองซึ่งก็เหมือนกับซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์มเมอร์แห่งเขากาลี หลี่ว์ตงปินนั้นก็ไม่แยแสต่อความเป็นไปบนโลก เขาอุทิศตัวให้กับปรัชญาแห่งชีวิต ดังนั้นเขาจึงได้สร้างนิกายเมธาสวรรค์ขึ้นมาและห้ามไม่ให้คนของนิกายเข้าไปเกี่ยวข้องในการต่อสู้หรือความขัดแย้งใดของโลกผู้บ่มเพาะเพราะว่าเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงของลัทธิเต๋า ดังนั้นหลี่ว์ตงปินและฉางเอ๋อจึงเป็นสหายกัน แต่ว่าหลี่ว์ตงปินนั้นชอบการบ่มเพาะและเก็บตัวบำเพ็ญเพียร เขาและฉางเอ๋อจึงไม่ได้พบหน้ากันมาเป็นเวลานานมากหลี่ว์ตงปินหัวเราะอย่างมีความสุขก่อนที่เขาจะหันไปหาฉางเอ๋อและบอกว่า “ฉางเอ๋อ ท่านยังดูเหมือนเดิมไม่ผิดเพี้ยน ยังคงงดงามเช่นเดิม”อะไรนะ?หลังจากที่พวกเขา
Read more

บทที่ 1900

”ท่านเทพธิดาฉางเอ๋อ”เมื่อเขานั่งลงเรียบร้อย หลี่ว์ตงปินก็ยิ้มให้ฉางเอ๋อและถามว่า “ทำไมท่านถึงไม่อยู่ที่พระราชวังและเพลิดเพลินกับความมั่งคั่ง แต่กลับมาที่นิกายเมธาสวรรค์ล่ะ?”หลี่ว์ตงปินนั้นเก็บตัวจำศีลบ่มเพาะทั้งปี แต่เขาก็ไม่ค่อยถามเกี่ยวกับเรื่องทางโลกนัก ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าจักรพรรดิโฮ่วอี้สิ้นพระชนม์แล้วและหยางเจียนก็ได้เป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ สถานการณ์ในพระราชวังโมอาน่าเหนือนั้นเปลี่ยนไปแล้วเฮ้อฉางเอ๋อถอนใจและอธิบายสถานการณ์ช้า ๆ “ฝ่าบาทสิ้นพระชนม์แล้ว และหยางเจียนก็ขึ้นครองราชย์ เขาออกคำสั่งประกาศจับข้าไปทั่ว…” ฉางเอ๋ออธิบายความเป็นมาเป็นไปในช่วงสั้น ๆแน่นอนว่าฉางเอ๋อไม่เล่าว่าหยางเจียนนั้นพึงพอใจในตัวเธอและอย่างจะครอบครองเธอ เพราะอย่างไรเธอก็คิดว่าเรื่องนี้มันน่าอับอายโอ้เพียงพริบตาทั้งห้องโถงก็ฮือฮา ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลอึ้ง ๆ พวกเขาพากันพูดไม่ออก“นี่ แดร์ริลปลงพระชนม์จักรพรรดิโฮ่วอี้เหรอ?”“นั่นมันเหลือเชื่อไป หยางเจียนชั่วร้ายเกิน เขาถึงขั้นฉวยโอกาสครองบัลลังก์….”“ฉันไม่คิดเลยว่าแค่เดือนเดียวจะมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายขนาดนี้”ทุกคนต่างก็พูดคุยแลกเปลี่ยนกันไปม
Read more
PREV
1
...
188189190191192
...
209
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status