Semua Bab คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Bab 1871 - Bab 1880

แดร์ริลยิ้มและพูดโทรศัพท์กับเจดต่อ “ไม่มีอะไรหรอก แค่ฉันทำเฮลิคอปเตอร์พังแต่ว่าเพื่อนร่วมงานของเธอ แชสน่ะ ไม่ยอมปล่อยฉันไป เขาบอกว่าอยากจะจับฉันกับเพื่อนไว้”‘อะไรนะ?’ทางปลายสายโทรศัพท์ เจดเกือบเข่าทรุดเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอตัวสั่นเทาด้วยโทสะ‘แชสกล้าทำตัวหยาบคายไม่นับถือแดร์ริลได้ยังไง? เขารนหาที่ตายชัด ๆ’เจดรีบพูด “ฉันจะจัดการเรื่องนี้เองค่ะ ฉันจะรีบไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”แดร์ริลหยุดคุยและโยนมือถือกลับไปให้แชสแชสรับโทรศัพท์มาแล้วมองแดร์ริล เขารู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาไม่นานนักก็มีเสียงฝีเท้าดังก้องเข้ามาในล็อบบี้ชั้นหนึ่ง จากนั้นก็มีผู้หญิงเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบพร้อมกลุ่มชายชุดดำที่รุมล้อมเธอผู้หญิงคนนี้แต่งชุดทำงานสีน้ำตาลอ่อนและช่วยขับเน้นรูปร่างของเธอ เธอดูมีเสน่ห์และสง่าในชุดสูท ใบหน้างดงามของเธอแต่งเครื่องสำอางบาง ๆ ที่ทำให้เธอยิ่งดูดึงดูดใจมาก แต่ว่าสีหน้าเธอนั้นเคร่งเครียดเจดนั่นเองโอ้ฝูงชนต่างส่งเสียงอื้ออึง ผู้ชายทุกคนต่างก็มองเจด พวกเขาจ้องเธอจนตาไม่กะพริบ‘นี่คือประธานหญิงของกลุ่มวินดันเหรอ? เธอเนี่ยนะหญิงเหล็กผู้มีชื่อเสียงของวงการธุรกิจน่ะ?’เธอนั้นสวยมาก

”ยูมิ” ซูซานเองก็รู้สึกอายเมื่อได้เห็นห้องที่ยุ่งเหยิง จากนั้นเธอก็กัดริมฝีปากและพูดเบา ๆ ว่า “อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันไม่ได้มาเยาะเย้ยเธอ”ซูซานเดินเข้ามาหาช้า ๆ และพูดต่อไปว่า “ในฐานะผู้หญิง ฉันเข้าใจความเจ็บปวดของเธอ หากว่าฉันเดาไม่ผิด ตอนนี้เธอต้องอยากฆ่าโดน็อกใช่ไหม?”ยูมิเงยหน้าขึ้นมองและพูดอย่างเย็นชา “คุณต้องการจะพูดบ้าอะไรกันแน่?”ซูซานยิ้มและบอกว่า “หากว่าเธออยากฆ่าโดน็อก ฉันช่วยเธอได้”ซูซานนั้นโดนขังไว้ เธอรู้ว่าไม่สามารถหนีออกไปได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นเธอจึงมาที่นี่เพื่อเกลี้ยกล่อมยูมิ‘อะไรนะ?’ยูมิผงะไป จากนั้นเธอก็หัวเราะและเยาะหยันซูซาน “นี่คุณเพิ่งเสนอว่าจะช่วยฉันเหรอ? คุณช่วยตัวเองยังไม่ได้แท้ ๆ ทำไมถึงคิดว่าจะช่วยฉันได้? แล้วทำไมฉันถึงต้องเชื่อคุณด้วย?”ซูซานเป็นแม่ทูนหัวของแดร์ริล ยูมินั้นใส่ร้ายแดร์ริลหลายครั้งดังนั้นเธอจึงสงสัยว่าทำไมซูซานจึงเสนอว่าจะช่วยเธอไม่มีคนที่สติดี ๆ จะเชื่อเรื่องนี้แน่“เพราะว่าฉันก็อยากฆ่าเขาเหมือนกับเธอ” ซูซานพ่นล่มหายใจยาว ใบหน้างามของเธอดูเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “โดน็อกฆ่าสามีของฉัน ฉันอยากจะล้างแค้นและฆ่าเขาซะ”ซูซานนั้นเต็มไปด้

”โอ้”ยูมิกดปุ่มและก็มีเสียงดังแหวกอากาศไป เข็มสีเงินพุ่งออกมาจากปิ่นและดูเหมือนเส้นแสงเงินสะท้อนกับแสงเทียน มันพุ่งตรงไปหาตำแหน่งหัวใจของโดน็อกด้วยความเร็วแสงบนเข็มมีสีน้ำเงินจาง ๆ อยู่ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นพิษความเคลื่อนไหวนี้เกิดขึ้นเร็วมาก โดน็อกไม่มีเวลาที่จะตอบโต้และไม่มีโอกาสที่จะหลบได้ทันติ๊งเข็มเงินนั้นชนเข้ากับแผ่นหลังของโดน็อกแต่ว่ามันกลับไม่ได้เจาะทะลุเนื้อเขาเข้าไป มันส่งเสียงกระทบดังแหลมและกระเด้งออกมา‘อะไรกัน?’เมื่อได้เห็นเช่นนั้นยูมิก็ตัวสั่นสะท้าน ใบหน้าเธอซีดเผือดทันใด‘เป็นแบบนี้ได้ยังไง? การซุ่มโจมตีของฉันไม่มีช่องโหว่ ทำไมเข็มถึงไม่เจาะเข้าตัวเขา? ทำไมมันถึงกระเด็นออกมา?’โดน็อกหันมาจ้องยูมิเขม็งอึดใจต่อมาเขาก็มองเห็นเข็มเงินร่วงอยู่บนพื้นและเขาก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น โดน็อกแค่นเสียงใส่เธอ “โอ้ นังสารเลว ที่ทำทั้งหมดนี่ก็เสแสร้งสินะ เธออยากจะฆ่าฉันเหรอ?”“ฉัน–” ยูมิหน้าซีดเผือด เธอร่างเกร็งเขม็งและพูดอะไรไม่ออกสักคำโดน็อกพูดอย่างเหยียดหยาม “เธอสงสัยใช่ไหมว่าทำไมฉันยังปลอดภัยทั้งที่เธอทำทุกอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว?”จากนั้นโดน็อกก็ถอดเสื้อคลุมมัง

ริมฝีปากของโดน็อกมีรอยยิ้ม เขาโกหกฟลอเรียนว่ายูมิตายไปแล้วไม่ใข่เพราะว่าเขากลัวฟลอเรียน แต่เป็นเพราะว่าเขากำลังจะเป็นจักรพรรดิและเขาต้องการคนมีความสามารถไว้ใช้งาน ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นที่จะตัดสัมพันธ์กับฟลอเรียน“ที่รัก” ฟลอเรียนตัวสั่นเทาและร้องคร่ำครวญ สายตาของเขาเริ่มมืดมัวและเกือบจะเป็นลมหมดสติ“ซูซาน นังชั่ว” วินาทีต่อมาฟลอเรียนก็คิดขึ้นได้ เขากำหมัดแน่น กัดฟันกรอดพร้อมบอกว่า “หากว่าเธอฆ่าภรรยากระหม่อม กระหม่อมก็อยากฆ่าเธอ จะต้องฆ่าเธอเองกับมือ”ดวงตาฟลอเรียนแดงก่ำยามที่พูดเช่นนั้น ทั้งร่างเขาท่วมท้นไปด้วยรังสีสังหารเขาไม่รู้เลยว่าโดน็อกนั้นหลอกเขา ยูมิยังไม่ตายแต่เธอโดนขังไว้ในห้องลับในพระราชวังเฮ้อโดน็อกถอนใจขณะที่กล่อมฟลอเรียน “ข้าเข้าใจความรู้สึกของเจ้าตอนนี้ แต่ซูซานยังตายตอนนี้ไม่ได้ ข้ายังต้องการใช้นางไว้เพื่อล่อแดร์ริลให้มาที่นี่”ดวงตาโดน็อกวาววับเมื่อเขาพูด “แดร์ริลอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ซูซานทำร้ายภรรยาของเจ้าก็ได้ เจ้าและภรรยาต่างก็ยืนหยัดอยู่ตรงข้ามเขามาตลอด ซูซานนั้นเป็นแม่ทูนหัวของแดร์ริล เป็นธรรมดาที่นาฝต้องเกลียดเจ้าทั้งสองคน นี่เป็นสาเหตุว่าทำไมนางถ

ออโรร่ายิ่งร้อนใจเมื่อเธอคิดถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น เธอภาวนาเมื่อเดินเข้าใกล้ถ้ำไป‘ได้โปรดเถอะสวรรค์ ช่วยเอร่าและแอมโบรสด้วย อย่าให้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย’เมแกนสังเกตเห็นสีหน้าของออโรร่า“ออโรร่า” เมแกนเดินเข้ามาหา เธอไม่สามารถปกปิดสีหน้าเย้ยหยันไว้ได้ เธอพูดเบา ๆ “เธอไม่ต้องภาวนาหรอก เธอน่าจะรู้ว่าไม่มีใครต้านทานผงเสน่ห์ประไพได้ใช่ไหม?”“รอดูการแสดงดี ๆ แล้วกัน ฉันจะทำให้แน่ใจว่าลูกสาวของเธอจะต้องชื่อเสียงกระฉ่อนไปทั่วเก้าทวีปแน่” เมแกนหัวเราะความเกลียดชังในแววตาของเธอนั้นเห็นได้อย่างชัดเจน‘เธอแย่งแดร์ริลไปจากฉันแล้วก็คลอดนังมารหัวขนนี่ออกมา เธอน่าจะต้องได้รู้ถึงผลที่จะตามมา’“เธอ–”ใบหน้าออโรร่าแดงก่ำ เธอตัวสั่นอย่างมีโทสะ เธออยากจะตอบโต้เมแกนแต่ว่าก็อับจนคำพูดเมแกนนั้นชั่วร้ายและเจ้าแผนการ หัวใจของเธอมีพิษร้ายยิ่งกว่างูหรือแมงป่อง ไม่มีคำใดในโลกที่สามารถจะอธิบายความเลวร้ายของเธอได้เมแกนไม่เสียเวลาพูดคุยต่อ เธอเมินออโรร่าและเดินตรงไปที่ทางเข้าถ้ำหินเมื่อเธอไปถึงถ้ำ เมแกนก็เปิดประตูอย่างไม่รีบร้อน เธอยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะตะโกนเข้าไป “ฝ่าพระบาท ตื่นอยู่หรือเปล่