All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1861 - Chapter 1870

เอร่ามองไปที่เมแกนและพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณแปลกใจงั้นเหรอ? ในตอนที่ท่านอาจารย์ให้คัมภีร์พิสุทธิ์อมตะกับคุณ เขาจงใจเก็บซ่อนวิธีการบางอย่างจากคุณเพื่อป้องกันจากคุณที่จะคิดไม่ซื่อยังไงล่ะ คัมภีร์พิสุทธิ์อมตะที่คุณบ่มเพาะนั้นมันไม่สมบูรณ์หรอก ไม่เหมือนกับที่ฉันเพิ่งแสดงไปให้ดู” “อะไรนะ?”เมแกนตัวสั่นเทิ้มหลังจากได้ยินคำพูดของเอร่าราวกับว่าเธอถูกตบด้วยฝ่ามือที่มองไม่เห็น ใบหน้าของเธอซีดเผือด ในวินาทีต่อมาเมแกนก็ดึงสติกลับมาได้อีกครั้งและส่ายหัวด้วยความไม่เชื่อ เธอพูดว่า “ไม่... มันเป็นไปไม่ได้…” ‘เอร่าต้องโกหกเพื่อกวนประสาทฉันแน่ ๆ’ เมแกนครุ่นคิดในขณะที่เธอกัดริมฝีปาก จากนั้นเธอก็ตะโกนว่า “นังสารเลว! หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว! ไปลงนรกซะ!” เมแกนกำดาบเล่มยาวแน่นก่อนที่จะแทงไปที่เอร่า ดาบยาวได้ค่อย ๆ กลายร่างเป็นวิญญาณอสรพิษในตอนที่มันกำลังพุ่งเข้าหาเอร่า เอร่าไม่มีท่าทีตื่นตระหนกแต่อย่างใด เธอพร้อมที่จะสกัดการโจมตีนี้ เคร้ง… เคร้ง… เคร้ง… ดาบยาวของเมแกนและเอร่าปะทะกันและมันได้ส่งเสียงดังเกรียวกราว ทั้งสองคนปล่อยวรยุทธจากคัมภีร์พิสุทธิ์อมตะออกมาพร้อม ๆ กัน เมแกนค่อนข้างมั่นใจในตอน

เมแกนไม่ต้องการทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับแอมโบรส เพราะแอมโบรสเป็นเจ้าชายที่มีสถานะทางสังคมที่น่านับถือ แต่ทว่าเมแกนไม่อาจมองข้ามมันได้ในเมื่อเขาหันมาต่อต้านเธอเพียงเพราะเห็นแก่เอร่า “เมแกน!” เอร่าพูดอย่างเย็นชา “คุณปล่อยฉันไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของสำนักง้อไบ๊และมันก็ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับพี่แอมโบรส ปล่อยเขาไปซะ แล้วฉันจะยอมให้เธอทำอะไรก็ได้ตามที่เธอต้องการ” เอร่าชำเลืองมองแอมโบรสในตอนที่เธอพูดเช่นนั้น เธอมีท่าทีที่ดูกังวลและใจแตกสลาย เธอประหลาดใจที่เห็นแอมโบรสอยู่ตรงนั้น จากนั้นเธอก็ได้รู้ว่าเขาตกหลุมพรางของเมแกนเพราะเขาพยายามช่วยแม่ของเธอ นอกจากนี้แอมโบรสยังได้โจมตีแฟนนี่เพียงเพื่อช่วยเธอเอาไว้ เอร่ารู้สึกเสียใจเมื่อนึกถึงการเสียสละของแอมโบรส ในขณะเดียวกันเธอก็รู้ว่าเธอตกอยู่ในกำมือของเมแกนเพราะเธอไม่ได้มีความเก่งกาจแต่อย่างใด แต่เธอก็ได้สาบานไว้ว่าจะไม่ให้แอมโบรสต้องมาข้องเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของเธอ “นังสารเลว แกมีคุณสมบัติอะไรถึงได้มาต่อรองเงื่อนไขกับฉัน?” เมแกนหัวเราะเยาะ เมแกนค่อย ๆ เดินเข้าไปหาเอร่าทีละก้าวก่อนจะตบหน้า! เพียะ! เอร

เมแกนตรงไปที่คุกใต้ดินหลังจากที่เธอออกมาจากห้องโถง ทันทีที่เธอเข้าไปยังคุกใต้ดิน เธอเห็นออโรร่าอยู่ในห้องขังที่กำลังพักผ่อนโดยหลับตาอยู่ “จึ๊...จึ๊...จึ๊…” เมแกนเม้มปากในขณะที่เธอเยาะเย้ยออโรร่า “ใจเย็นเสียเหลือเกินนะ ออโรร่า ฉันจะบอกข่าวดีให้เธอได้ฟัง ลูกสาวของเธอมาที่นี่เพื่อมาช่วยเธอน่ะ” เมื่อออโรร่าได้ยินเมแกน เธอก็ลืมตาขึ้นจ้องมองเมแกนแต่เธอก็ไม่พูดอะไรออกมา “โชคไม่ดีนะ มีข่าวร้ายอีกอย่าง” เมแกนดูพึงพอใจแล้วเธอก็พูดต่ออย่างสบายอกสบายใจ “ฉันไม่ได้แค่จับเธอเท่านั้นนะ แต่ฉันได้ขังเธอไว้กับเจ้าชายแอมโบรสด้วย” ออโรร่าไม่สามารถระงับความโกรธของเธอได้ เธอลุกขึ้นยืนแล้วตะโกนว่า “เมแกน นังศิษย์เนรคุณ! แกจะทำอะไร?” น้ำเสียงออโรร่าฟังดูเด็ดเดี่ยวและห่างเหิน แต่เธอก็รู้สึกไม่สบายใจ แอมโบรสซึ่งเป็นลูกของแดร์ริลเหมือนกันได้ถูกขังไว้กับเอร่า เมแกนทำแบบนี้อย่างจงใจชัด ๆ เธอต้องมีเจตนาร้ายแน่ ๆ เมแกนเดินมาที่รั้วเหล็กช้า ๆ “เท่าที่ฉันรู้ แอมโบรสเป็นลูกของแดร์ริลกับโมนิก้า แถมเขายังเป็นไอ้ตัวแสบด้วย หมายความว่าเขากับเอร่าครึ่งหนึ่งคือเป็นพี่น้องกันใช่ไหมนะ?” รอยยิ้มของเมแกนกว้างข

’ฉันอ่านคนไม่เคยผิดจริง ๆ เจดไม่ได้แค่สวยเท่านั้นแต่เธอยังเป็นนักธุรกิจหญิงที่มีไหวพริบแกร่งกล้าทางด้านธุรกิจ แค่ไม่กี่ปีเธอก็ทำให้ธุรกิจเติบโตขึ้นมากขนาดนี้’ว้าวฉางเอ๋อที่ยืนอยู่ด้านข้างมองเห็นรถซูเปอร์คาร์เหล่านี้ ดวงตาเธอเบิกกว้างขึ้นทันใดและส่องประกายแวววาวน่าประหลาดที่นี่มีรถมากมายและพวกมันต่างก็ดูมีสไตล์และเท่มากฉางเอ๋อเคยคิดว่าพวกยานพาหนะก็เหมือน ๆ กันไปทั้งหมด แต่เธอได้รู้แล้วว่าคิดผิดเมื่อได้เห็นรถซูเปอร์คาร์พวกนี้นอกจากความตื่นเต้นของเธอ เธอก็ยังมีทีท่านิ่งเฉยไม่เปลี่ยนแปลงแดร์ริลมองบรรดารถพวกนั้นและก็หมดความสนใจไปอย่างรวดเร็วแม้ว่าจะมีรถซูเปอร์คาร์มากมาย แต่แดร์ริลก็คิดว่ามันน่าเบื่อเพราะว่าไม่มีคันไหนที่เป็นรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่นเลยอะไรน่ะ?ทันใดนั้นสายตาของแดร์ริลก็มองออกไปที่แท่นที่อยู่ในลานชั้นสองด้านนอก ดวงตาเขาก็เป็นประกายเขามองเห็นเฮลิคอปเตอร์จอดอยู่ที่ลาน มันทาสีแดงและน้ำเงินส่องประกายอยู่ใต้แสงสว่างของดวงอาทิตย์ มันดูโดดเด่นและเตะตามา ทำให้คนที่เห็นปรารถนาอยากจะควบคุมและเอาชนะมันให้ตายสิแดร์ริลไม่อาจปกปิดความตื่นตะลึงในใจได้ เขาพยักหน้าชื่นชมเฮ

’เจ้าเด็กนี่แต่งตัวเหมือนพวกบ้านนอก ทำไมคุณผู้หญิงคนนี้ถึงจะจ้างมันเป็นคนขับด้วยล่ะ? ฉันพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไงกัน?’‘นี่มันเฮลิคอปเตอร์นะ ถ้าเจ้าหมอนี่สามารถจ่ายได้ ฉันก็คงจะไม่ตกงาน โธ่เอ๊ย พวกเขาต้องให้ฉันเป็นคนรับผิดชอบแน่’การ์ดยิ่งคิดก็ยิ่งสิ้นหวัง เขาอยากจะร้องไห้รอมร่อ เขาตวาดใส่แดร์ริล “แกอย่าคิดหนีเชียวล่ะ ถ้าไม่ยอมจ่ายค่าเสียหายล่ะก็ แกต้องอยู่ทำงานใช้หนี้”“ใครบอกว่าจะหนีกัน?” แดร์ริลตอบอย่างฉงน‘มันก็แค่เฮลิคอปเตอร์ แล้วฉันจะหนีทำไม?’ตึก ตึก…ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นบนลานจอดนั้นดึงดูดความสนใจของผู้คน“เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”ไม่นานก็มีคนสองสามคนเดินออกมาจากฝูงชน พวกเขาเป็นเจ้าหน้าที่ของห้าง หัวหน้าเป็นชายที่แต่งตัวดีท่าทางสง่าเขาอายุน่าจะประมาณ 25 ชื่อแชส เทอร์เนอร์ เป็นเจ้าของห้างครอบครัวของแชส ตระกูลเทอร์เนอร์นั้นค่อนข้างมีอิทธิพลในเมืองเมฆาวดี พวกเขามีธุรกิจหลากหลายประเภทและแชสก็เป็นนายน้อยรองของตระกูลชายหนุ่มนั้นเพลิดเพลินกับสถานะที่สูงส่งของตนในเมืองเมฆาวดีนี้สีหน้าแชสเขียวคล้ำเมื่อได้เห็นควันคลุ้งออกมาจากเฮลิคอปเตอร์ สายตาแข็งกร้าวของเขาหันไปมองการ์ด “ไอ้เวร