All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1841 - Chapter 1850

2090 Chapters

บทที่ 1841

เพียงพริบตา แดร์ริลและฉางเอ๋อก็โดนล้อมไว้ขวับคนที่อยู่ในกาสิโนต่างก็หันมามองเขาทั้งคู่ แต่ส่วนใหญ่จะจับจ้องอยู่ที่ฉางเอ๋อสวยสะบัดเธอสวยมาก นี่เธอเป็นนางฟ้าจากสรวงสวรรค์หรือไงกัน?ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมคนถึงขนานนามฉางเอ๋อว่าเป็นเทพธิดาจันทรา ไม่ว่าเธอจะเหนื่อยล้าจากการเดินทางมาขนาดไหน ใบหน้างดงามและเรือนร่างเย้ายวนของเธอก็ยังดูมีเสน่ห์ล้นเหลือ เธอนั้นเหมือนนางฟ้าเดินดินที่แท้จริงตอนนั้นบรรดายามและนักพนันชายก็แทบตาถลนออกจากเบ้า ถึงขนาดมีบางคนที่น้ำลายไหลเหมือนกับว่าสติล่องลอยไปแล้วไม่กี่วินาทีต่อมายามคนหนึ่งก็ได้สติ เขาจ้องแดร์ริลและบอกว่า “กล้านักนะ ไม่ใช่แค่แกแอบเข้ามาในห้องวีไอพีเพื่อขโมยของเท่านั้น แต่นี่แกยังแอบเข้าไปดูผู้หญิงในห้องน้ำด้วยเหรอ?”ยามเข้ามาจับกุมแดร์ริล เมื่อเขาได้เห็นว่าแดร์ริลแต่งกายยังไงเขาก็สรุปได้ว่าแดร์ริลไม่น่าใช่คนดี ที่นี่เป็นกาสิโนใหญ่ที่สุดของทวีปมิสท์ลอเรน ที่นี่มีคนมากมายหลายประเภทรวมไปถึงพวกหัวขโมยด้วยแดร์ริลเพิ่งผ่านการต่อสู้อย่างหนักหน่วงมาแถมยังเหนื่อยล้าจากการเดินทาง เสื้อผ้าของเขานั้นทั้งฉีกขาดและมอมแมม ดังนั้นยามจึงคิดว่าเขาเป็นโจร ส่
Read more

บทที่ 1842

เมื่อได้ยินดังนั้นทุกคนต่างก็อึ้งงันไป ตอนแรกพวกเขามองแดร์ริลและจากนั้นก็หันไปมองฉางเอ๋อพวกเขาสองคนมาด้วยกันอย่างนั้นเหรอ?นี่มันดูเหมือนไม่ถูกต้องเลย ผู้ชายคนนี้แต่งตัวซ่อมซ่อมาก เห็นได้ชัดว่าเป็นหัวขโมยต่ำชั้น ส่วนทางคุณผู้หญิงนั้นสวยงามราวนางฟ้า ทำไมพวกเขาถึงมาด้วยกันได้?นิโคสัสหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เขาจะถามฉางเอ๋ออย่างสุภาพ “คุณผู้หญิง คุณรู้จักเขาไหมครับ?” ท่าทางของเขาต่างจากตอนที่พูดกับแดร์ริลลิบลับเพราะว่าผู้หญิงงดงามแบบนี้จะไปอยู่กับคนแบบแดร์ริลได้อย่างไรกันล่ะ?“ข้า–”นี่เป็นคำถามที่ยากจะตอบ ฉางเอ๋อกัดปากแน่นและส่ายหน้า เธอบอกว่า “ข้าไม่รู้จักเขา ข้าอยู่ในห้องน้ำจู่ ๆ เขาก็โผล่เข้ามา”ฉางเอ๋อนั้นฉลาดสถานการณ์ตอนนี้ไม่ถูกต้อง เธอไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวอะไรกับแดร์ริลและเธอก็ไม่ต้องการมีปัญหา อีกอย่างเธอก็โดนสกัดจุดไว้ เธอไม่สามารถรับมือกับพวกผู้บ่มเพาะได้ไม่ต้องนับพวกยามนี่เลยที่สำคัญแดร์ริลคอยเย้าแหย่กลั่นแกล้งเธอมาตลอดเธอนั้นรำคาญเขามากอยู่แล้ว ตอนนั้นเธอรู้สึกตื่นเต้นที่คนพวกนี้คิดว่าเขาเป็นขโมย เธอแทบทนรอให้แดร์ริลโดนสั่งสอนไม่ไหว“นี่แก”นิโคลัสมองแดร์ริลและยิ้มด้วย
Read more

บทที่ 1843

”เฮ้ย”นิโคลัสวางหูแล้วมองแดร์ริลอย่างเย็นชา “แกยังมีเวลาหนีนะ ตอนที่หัวหน้าเบลคลีย์มา แกอย่าร้องแล้วกัน”สีหน้าแดร์ริลผ่อนคลายมาก เขายิ้มบาง ๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรฉางเอ๋อรู้สึกร้อนใจ เธอเดินเข้าไปหาและพูดเบา ๆ ว่า “แดร์ริล ทำไมเราไม่ไปกันล่ะ? ดูเหมือนว่าหัวหน้าเบลคลีย์นี่จะมีอำนาจมากเลยนะ” เสียงของเธอเบามากมีเพียงแดร์ริลเท่านั้นที่ได้ยินฉางเอ๋อคิดว่าจะใช้ยามพวกนั้นช่วยสั่งสอนแดร์ริล ใครจะคิดว่าพวกเขาจะฝีมืออ่อนด๋อยเพียงนั้น? พวกเขาแตะแดร์ริลไม่ได้ด้วยซ้ำแต่ฉางเอ๋อเดาว่าหัวหน้าเบลคลีย์ที่พวกนี้พูดถึงต้องเป็นคนมีอำนาจมาก ไม่ว่าแดร์ริลจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็ไม่ควรมาทำตัวอวดดีในถิ่นของคนอื่นแต่ว่าแดร์ริลเมินเธอและไม่ยอมขยับไปไหนเมื่อนิโคลัสเห็นท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาวของแดร์ริล เขาก็แอบหยัน‘หมอนี่ยังแกล้งทำท่าเป็นใจเย็นอยู่อีกงั้นเหรอ? พอหัวหน้าเบลคลีย์มาถึง แกได้เจอดีแน่’ปังทันใดนั้นก็มีคนผลักประตูเปิดออกก่อนที่จะมีชายคนหนึ่งเดินเข้าประตูมา เขาใส่ชุดสูทแบบลำลองแต่ว่าเขามีรังสีรอบกายที่ทรงพลัง เฟลิกซ์ เบลคลีย์นั่นเองชายในชุดแบบจีนสีดำสิบกว่าคนเดินอยู่ด้านหลังเขา ทุกคนดูมี
Read more

บทที่ 1844

”นี่แกอยากจะให้ฉันตายเหรอไง?” เฟลิกซ์ยิ่งโมโหเดือด เขาตะโกนอย่างมีโทสะใส่นิโคลัสขณะที่เขาตรึงนิโคลัสไว้กับพื้นและรัวเตะเขาไม่ยั้งเฟลิกซ์ตะคอกใส่นิโคลัส “ไอ้โง่ ฉันเคยบอกแกแล้วใช่ไหมว่าอย่าดูคนแค่ภายนอกเวลาทำธุรกิจน่ะ? แกจะทำตัวเสียมารยาทกับแขกไม่ได้–”“นายใหญ่”นิโคลัสตะโกน เขารู้สึกเสียใจมาก ดวงตาแดงก่ำขณะที่พูดว่า “นายใหญ๋ ผมทำอย่างที่คุณสอนผม แต่ว่าชายคนนี้ไม่ใช่แขกของเรา เขาเป็นคนไม่สำคัญที่แอบเข้ามาในกาสิโน”เฟลิกซ์ตัวสั่นเทิ้มเพราะความโมโห เขาชี้ไปที่แดร์ริลและบอกว่า “คนไม่สำคัญเหรอ? แกตาบอดเหรอไง? แกรูัไหมว่าถ้าไม่มีเขาฉันก็ไม่มีวันนี้? เขาคือวีรบุรุษของจักรวาลโลก คนที่ฉันจะต้องซาบซึ้งในบุญคุณเขาไปตลอดชีวิต เขาคือประมุขสำนักประตูสุราลัย แดร์ริล ดาร์บี้ ดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย แกกล้าดียังไงไปเรียกเขาว่าคนไม่สำคัญ? วันนี้ฉันน่าจะฆ่าแกซะ!”อะไรนะ?ทุกคนต่างก็พากันพูดไม่ออกนิโคลัสนั้นตื่นตะลึงมาก เขามาทำงานกับเฟลิกซ์ได้ไม่นานและเพิ่งได้เลื่อนขั้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้ แต่เขารู้ว่าเฟลิกซ์เคยบอกว่าก่อนที่จะมาเป็นายใหญ่นั้นชีวิตเขาเลวร้ายแค่ไหน ลูกพี่แดร์ริลช่วยเขาไว้เพื่อให้ได้ความสำเร
Read more

บทที่ 1845

”ข้า-”ฉากเอ๋อตื่นตระหนกอย่างมากเมื่อพวกเขาถามเช่นนั้น เธอตัวสั่นเทิ่ม ส่ายหัวและบอกว่า “ข้าแค่ผ่านมา ข้าไม่มีบัตรวีไอพี”‘บัตรวีไอพีคืออะไรกัน? เป็นเหมือนป้ายเพื่อผ่านเข้าสถานที่นี้เหรอ?’แม้ว่าเธอจะอยู่มาเป็นพันปีแล้วและยังมีความรู้มากมาย แต่ว่านี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอมาในสังคมยุคสมัยใหม่ และยังเป็นครั้งแรกที่เธอต้องเจอเรื่องแบบนี้ เธอนั้นทั้งสับสนและร้อนรน“คุณไม่มีบัตรวีไอพีเหรอ?”ดวงตานิโคลัสแดงก่ำ เขากล้าหาญขึ้นมาทันที เขาชี้ไปที่ฉางเอ๋อและตะคอกว่า “ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นคนที่แอบเข้ามาในกาสิโนสินะ นังผู้หญิงร้ายกาจ หากไม่ใช่เพราะเธอฉันก็คงไม่ต้องเสียมารยาทกับลูกพี่แดร์ริลหรอก วันนี้อย่าคิดจะไปจากที่นี่ได้นะ”นิโคลัสแอบดูสีหน้าท่าทางของเฟลิกซ์ไปด้วยสีหน้าเฟลิกซ์ก็มืดครึ้มเช่นกัน เขาพิจารณาฉางเอ๋อก่อนที่จะสั่งคนของเขา “พวกนายยังรออะไรอยู่อีก? จับผู้หญิงคนนี้ไปสอบสวน ถามว่าทำไมเธอถึงแอบเข้ามาที่ห้องวีไอพี”ขวับใบหน้างดงามของฉางเอ๋อซีดเผือดเธอกัดปากแน่น ทั้งตกใจและโมโห เฟลิกซ์ดูเหมือนคนที่เธอไม่ควรไปทำให้ขุ่นเคือง เธอคงต้องอับอายไปตลอดกาลหากว่าพวกเขาจับเธอไป เธอนั้นเป็นเทพธ
Read more

บทที่ 1846

แดร์ริลก็ไม่ได้อยากจะเอาเรื่องอะไรกับฉางเอ๋อ แต่ว่าเธอมักจะดูถูกเขาอยู่เสมอดังนั้นเขาจึงอย่างจะแกล้งเธอหนัก ๆ โดยมีเฟลิกซ์ช่วยซะหน่อยเอ่อ…เฟลิกซ์เป็นคนฉลาด เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าแดร์ริลแค่ล้อเล่น? ตอนแรกเขาก็ตกใจแต่จากนั้นเขาก็ทำสีหน้ามืดครึ้มต่อมาเฟลิกซ์หันไปหาฉางเอ๋อและบอกว่า “คุณผู้หญิง ลูกพี่แดร์ริลพูดถูก เราไม่สามารถปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านไปง่าย ๆ คุณบอกว่าคุณรู้จักลูกพี่แดร์ริลแล้วคุณเป็นอะไรกับเขาล่ะ?”“ข้า-” ฉางเอ๋อกัดริมฝีปาก เธอรู้สึกสับสนนั่นสิ แล้วเธอเป็นอะไรกับแดร์ริลกัน?เพื่อนเหรอ? คนอย่างเขาไม่คู่ควรหรอกแต่หากว่าเธอไม่พูดอะไรออกมาสักอย่าง เฟลิกซ์ก็จะไม่ปล่อยเธอไปแน่ฉางเอ๋อกัดริมฝีปากอีกครั้ง หากว่าเป็นในสถานการณ์ปกติจะมีใครกล้ามาพูดกับเธอแบบนี้กัน? แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น เธอโดนสกัดจุดอยู่และเธอไม่สามารถใช้พลังภายในได้เลยสักนิดแดร์ริลแอบหัวเราะอีกครั้งเขายินดีมากจริง ๆฉางเอ๋อนั้นสูงส่งและแข็งแกร่งมาตลอด เธอไม่คาดว่าจะต้องเจอสถานการณ์ลำบากเช่นนี้แดร์ริลพ่นควันบุหรี่พลางยืนขึ้นและหัวเราะ เขาหันไปหาฉางเอ๋อและบอกว่า “เอาล่ะที่รัก ผมก็แค่ล้อคุณเล่นเท่าน
Read more

บทที่ 1847

เมื่อเฟลิกซ์เรียกเธอว่าพี่สะใภ้ ฉางเอ๋อก็กระทืบเท้าอย่างฉุนเฉียว เธอดึงแขนแดร์ริลและบอกเบา ๆ ว่า “แดร์ริล รีบไปกันเถอะ”เธอเป็นจักรพรรดินีแต่เธอต้องมายอมรับว่าตัวเองมีความสัมพันธ์กับแดร์ริล มันน่าอับอายจนพูดแทบไม่ออกเธออยากจะไปก่อนที่คนพวกนี้จะรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธออืมแดร์ริลคำรามตอบในคอก่อนที่จะบอกว่า “แต่ว่า เมื่อกี้ท่านเรียกกระหม่อมว่าอะไรนะ?”แดร์ริลเอามือป้องหูแบบแกล้ง ๆ พร้อมกับยิ้มและมองฉางเอ๋อฉางเอ๋อตัวสั่นระริกเมื่อเธอเห็นแววเสียดสีในรอยยิ้มของแดร์ริล เธอจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเขาหมายความว่าอะไร?“สวามี…” ฉางเอ๋อพูดเบา ๆ พร้อมกัดริมฝีปากใบหน้าเธอแดงก่ำ เธอเห็นแดร์ริลเป็นเพียงไพร่ไร้ยางอายและไม่มีความเคารพนับถือใด ๆ ให้เขา เธอถึงขึ้นเกลียดเขาด้วยซ้ำแต่ตอนนี้เธอต้องมาโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งและเรียกเขาว่าสวามี“สวามีฟังดูเป็นทางการเกินไป ไหน ๆ เราก็อยู่ที่ทวีปมิสท์ลอเรน เราควรต้องทำตามธรรมเนียมของพวกเขา เรียกกระหม่อมว่าสามีแทนดีกว่า” แดร์ริลพูดพร้อมรอยยิ้ม“เจ้า-”ฉางเอ๋อเดือดจัด เธอมองแดร์ริล เธอนั้นทั้งอับอายและโมโหในเวลาเดียวกันจนพูดอะไรไม่ออกอีกแดร์ริลนั้น
Read more

บทที่ 1848

เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมาเจอพวกเธออีกครั้งที่กาสิโน โชคชะตาช่างน่าพิศวงนักขณะที่เขาคิดเรื่องนี้ แดร์ริลก็กำลังจะพาฉางเอ๋อออกไปจากกาสิโน สิ่งสำคัญที่สุดที่พวกเขาต้องทำตอนนี้ก็คือกลับไปและหาลิลี่ ซู่หรง และคนอื่น ๆ เขาจะเอาเวลาที่ไหนไปพบปะกับพวกพี่น้องบ็อกซ์ล่ะ?อีกอย่างเขาก็เอาแก่นแท้ของมังกรของพวกเขามา แล้วแดร์ริลจะมีหน้าไปพบพวกเธอได้อย่างไร?ตอนนั้นทิฟฟานี่กำลังยุ่งอยู่กับไพ่เธอก็เลยไม่เห็นแดร์ริล แต่ว่าแอชลีย์ที่นั่งอยู่หันมาสบตากับเขาพอดี“แดร์ริล ดาร์บี้เหรอ?”“หยุดนะ”เขาเพิ่งเดินไปได้ไม่กี่ก้าวเมื่อได้ยินเสียงคนตะโกนเรียกอยู่ด้านหลัง แดร์ริลหยุดเดินและหันกลับไปมอง เขาเห็นแอชลีย์รีบวิ่งมาหาทั้งที่ใส่ส้นสูง เธออยากจะไล่ตามเขา ใบหน้างดงามของเธอเย็นชามาก“โอ้ว”ความวุ่นวายนั้นทำให้คนหันมาสนใจ ทุกคนต่างก็หันมาดูพวกเขาว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากนั้นทิฟฟานี่ก็เห็นแดร์ริลเหมือนกัน เธอตัวสั่นก่อนที่จะรีบพุ่งเข้ามาหาเขา เธอด่าเขาว่า “ดีจริง ๆ แดร์ริล นายกล้าดียังไงกลับมาที่เมืองว่านไห่อีก?”ทิฟฟานี่ดูโกรธจัด แต่เธอก็ยังดูมีเสน่ห์และน่ารักน่าเอ็นดูแดร์ริลยินดีมาก เขายิ้มและมองทิฟฟานี
Read more

บทที่ 1849

”ไม่นะ”แอชลีย์ที่เงียบมาตลอดตะโกนว่า “แดร์ริล วันนี้นายต้องมากับเราแล้วมาพบตระกูลเรา แล้วก็เอาแก่นแท้ของมังกรมาคืนเราด้วย”แดร์ริลไม่เพียงแค่แข็งแกร่งเท่านั้นแต่ว่าเขายังเจ้าเล่ห์อีกด้วย วันนี้การที่พวกเขาได้เจอกันเป็นเรื่องบังเอิญเพราะฉะนั้นพวกเธอจะปล่อยเขาไปง่าย ๆ ไม่ได้บรรยากาศตึงเครียดเล็กน้อยฉางเอ๋อนิ่วหน้า เธอแอบกังวลอยู่‘ทำไมถึงมีปัญหาเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อนนะ? เราเพิ่งจัดการเรื่องในห้องนั้นจบไปเมื่อกี้ แล้วก็มีอีกเรื่องงอกขึ้นมา เจ้าแดร์ริลนี่กวนใจนัก การตามเขาก็มีแต่นำโชคร้ายมาให้ข้า’ขณะที่เธอคิดเรื่องนี้ ฉางเอ๋ออดไม่ได้ที่จะหันไปมองแดร์ริลอย่างเกลียดชัง“ถ้างั้นเธอต้องการยังไง?” แดร์ริลมองแอชลีย์ เขาไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “คุณแอชลีย์ ฉันเอาแก่นแท้ของมังกรมาไม่ได้ตอนนี้ หยุดฉันไว้ก็ไม่มีประโยชน์ ตอนที่ฉันว่างผมจะแวะไปหาพวกเธอ แบบนั้นคุณคิดว่ายังไง?”“มีสองทางเลือก” สีหน้าแอชลีย์ว่างเปล่า เธอพูดอย่างเย็นชา “ไม่คืนแก่นแท้ของมังกรให้เรามา ก็ตามเรากลับไปที่ตระกูล ไม่มีทางเลือกที่สามแล้ว”‘กรรม’แดร์ริลรู้สึกหงุดหงิดรำคาญใจ เขามองแอชลีย์พร้อมเลิกคิ้ว เขาบอกว
Read more

บทที่ 1850

ฉางเอ๋อพูดต่อ “ทำไมพวกเจ้าไม่ให้เราไปตอนนี้? จากนั้นเมื่อแดร์ริลว่างข้าจะทำให้เขากลับมาหาพวกเจ้าแล้วก็คืนแก่นแท้ของมังกรให้เจ้า แบบนั้นเป็นยังไง?”จากนั้นฉางเฮ่อก็พูดว่า “หากว่าเจ้าไม่เชื่อเขา ข้าก็จะเป็นพยานให้”เธอเป็นเทพธิดาจันทรา ดังนั้นเธอจึงรู้จักแก่นแท้ของมังกรและการใช้งานของมัน แต่ว่าแม้คนอื่นจะมองว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่า แต่เธอก็เห็นว่ามันเป็นของธรรมดาเท่านั้นถึงอย่างไรในห้องมหาสมบัติใต้พิภพของทวีปโมอาน่าเหนือก็มีสมบัติมากมาย ทุกชิ้นต่างก็เป็นของหายากทั้งนั้น“หืม?” สองสาวพี่น้องตกตะลึง ใบหน้างดงามของพวกเธอมีร่องรอยความตื่นเต้นทิฟฟานี่หัวเราะ “น่าสนใจ คุณจะเป็นพยานเหรอ? ทำไมฉันถึงต้องเชื่อถือคุณกัน?”จากนั้นแอชลีย์ก็พยักหน้าและบอกว่า “ใช่ เราไม่รู้จักคุณ ทำไมเราถึงต้องฟังคุณด้วย? คุณเป็นใครล่ะ?”ขวับสายตาทุกคนหันมาจับจ้องที่ฉางเอ๋อ พวกเขาต่างก็ตื่นตะลึงกับความงามของเธอแต่พวกเขาก็สงสัยมากเหมือนกันสวยอะไรอย่างนี้แต่ว่าเธอเป็นใครกัน? แล้วเธอเป็นอะไรกับแดร์ริล? ทำไมเธอถึงต้องช่วยเขา?“ข้าเหรอ?”ฉางเอ๋อยิ้มบาง เธอไม่สนใจพวกฝูงชน เธอมองแอชลีย์และพูดอย่างนุ่มนวลว่า “ข้
Read more
PREV
1
...
183184185186187
...
209
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status