เมื่อได้ยินดังนั้นทุกคนต่างก็อึ้งงันไป ตอนแรกพวกเขามองแดร์ริลและจากนั้นก็หันไปมองฉางเอ๋อพวกเขาสองคนมาด้วยกันอย่างนั้นเหรอ?นี่มันดูเหมือนไม่ถูกต้องเลย ผู้ชายคนนี้แต่งตัวซ่อมซ่อมาก เห็นได้ชัดว่าเป็นหัวขโมยต่ำชั้น ส่วนทางคุณผู้หญิงนั้นสวยงามราวนางฟ้า ทำไมพวกเขาถึงมาด้วยกันได้?นิโคสัสหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เขาจะถามฉางเอ๋ออย่างสุภาพ “คุณผู้หญิง คุณรู้จักเขาไหมครับ?” ท่าทางของเขาต่างจากตอนที่พูดกับแดร์ริลลิบลับเพราะว่าผู้หญิงงดงามแบบนี้จะไปอยู่กับคนแบบแดร์ริลได้อย่างไรกันล่ะ?“ข้า–”นี่เป็นคำถามที่ยากจะตอบ ฉางเอ๋อกัดปากแน่นและส่ายหน้า เธอบอกว่า “ข้าไม่รู้จักเขา ข้าอยู่ในห้องน้ำจู่ ๆ เขาก็โผล่เข้ามา”ฉางเอ๋อนั้นฉลาดสถานการณ์ตอนนี้ไม่ถูกต้อง เธอไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวอะไรกับแดร์ริลและเธอก็ไม่ต้องการมีปัญหา อีกอย่างเธอก็โดนสกัดจุดไว้ เธอไม่สามารถรับมือกับพวกผู้บ่มเพาะได้ไม่ต้องนับพวกยามนี่เลยที่สำคัญแดร์ริลคอยเย้าแหย่กลั่นแกล้งเธอมาตลอดเธอนั้นรำคาญเขามากอยู่แล้ว ตอนนั้นเธอรู้สึกตื่นเต้นที่คนพวกนี้คิดว่าเขาเป็นขโมย เธอแทบทนรอให้แดร์ริลโดนสั่งสอนไม่ไหว“นี่แก”นิโคลัสมองแดร์ริลและยิ้มด้วย
”เฮ้ย”นิโคลัสวางหูแล้วมองแดร์ริลอย่างเย็นชา “แกยังมีเวลาหนีนะ ตอนที่หัวหน้าเบลคลีย์มา แกอย่าร้องแล้วกัน”สีหน้าแดร์ริลผ่อนคลายมาก เขายิ้มบาง ๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรฉางเอ๋อรู้สึกร้อนใจ เธอเดินเข้าไปหาและพูดเบา ๆ ว่า “แดร์ริล ทำไมเราไม่ไปกันล่ะ? ดูเหมือนว่าหัวหน้าเบลคลีย์นี่จะมีอำนาจมากเลยนะ” เสียงของเธอเบามากมีเพียงแดร์ริลเท่านั้นที่ได้ยินฉางเอ๋อคิดว่าจะใช้ยามพวกนั้นช่วยสั่งสอนแดร์ริล ใครจะคิดว่าพวกเขาจะฝีมืออ่อนด๋อยเพียงนั้น? พวกเขาแตะแดร์ริลไม่ได้ด้วยซ้ำแต่ฉางเอ๋อเดาว่าหัวหน้าเบลคลีย์ที่พวกนี้พูดถึงต้องเป็นคนมีอำนาจมาก ไม่ว่าแดร์ริลจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็ไม่ควรมาทำตัวอวดดีในถิ่นของคนอื่นแต่ว่าแดร์ริลเมินเธอและไม่ยอมขยับไปไหนเมื่อนิโคลัสเห็นท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาวของแดร์ริล เขาก็แอบหยัน‘หมอนี่ยังแกล้งทำท่าเป็นใจเย็นอยู่อีกงั้นเหรอ? พอหัวหน้าเบลคลีย์มาถึง แกได้เจอดีแน่’ปังทันใดนั้นก็มีคนผลักประตูเปิดออกก่อนที่จะมีชายคนหนึ่งเดินเข้าประตูมา เขาใส่ชุดสูทแบบลำลองแต่ว่าเขามีรังสีรอบกายที่ทรงพลัง เฟลิกซ์ เบลคลีย์นั่นเองชายในชุดแบบจีนสีดำสิบกว่าคนเดินอยู่ด้านหลังเขา ทุกคนดูมี
”นี่แกอยากจะให้ฉันตายเหรอไง?” เฟลิกซ์ยิ่งโมโหเดือด เขาตะโกนอย่างมีโทสะใส่นิโคลัสขณะที่เขาตรึงนิโคลัสไว้กับพื้นและรัวเตะเขาไม่ยั้งเฟลิกซ์ตะคอกใส่นิโคลัส “ไอ้โง่ ฉันเคยบอกแกแล้วใช่ไหมว่าอย่าดูคนแค่ภายนอกเวลาทำธุรกิจน่ะ? แกจะทำตัวเสียมารยาทกับแขกไม่ได้–”“นายใหญ่”นิโคลัสตะโกน เขารู้สึกเสียใจมาก ดวงตาแดงก่ำขณะที่พูดว่า “นายใหญ๋ ผมทำอย่างที่คุณสอนผม แต่ว่าชายคนนี้ไม่ใช่แขกของเรา เขาเป็นคนไม่สำคัญที่แอบเข้ามาในกาสิโน”เฟลิกซ์ตัวสั่นเทิ้มเพราะความโมโห เขาชี้ไปที่แดร์ริลและบอกว่า “คนไม่สำคัญเหรอ? แกตาบอดเหรอไง? แกรูัไหมว่าถ้าไม่มีเขาฉันก็ไม่มีวันนี้? เขาคือวีรบุรุษของจักรวาลโลก คนที่ฉันจะต้องซาบซึ้งในบุญคุณเขาไปตลอดชีวิต เขาคือประมุขสำนักประตูสุราลัย แดร์ริล ดาร์บี้ ดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย แกกล้าดียังไงไปเรียกเขาว่าคนไม่สำคัญ? วันนี้ฉันน่าจะฆ่าแกซะ!”อะไรนะ?ทุกคนต่างก็พากันพูดไม่ออกนิโคลัสนั้นตื่นตะลึงมาก เขามาทำงานกับเฟลิกซ์ได้ไม่นานและเพิ่งได้เลื่อนขั้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้ แต่เขารู้ว่าเฟลิกซ์เคยบอกว่าก่อนที่จะมาเป็นายใหญ่นั้นชีวิตเขาเลวร้ายแค่ไหน ลูกพี่แดร์ริลช่วยเขาไว้เพื่อให้ได้ความสำเร
”ข้า-”ฉากเอ๋อตื่นตระหนกอย่างมากเมื่อพวกเขาถามเช่นนั้น เธอตัวสั่นเทิ่ม ส่ายหัวและบอกว่า “ข้าแค่ผ่านมา ข้าไม่มีบัตรวีไอพี”‘บัตรวีไอพีคืออะไรกัน? เป็นเหมือนป้ายเพื่อผ่านเข้าสถานที่นี้เหรอ?’แม้ว่าเธอจะอยู่มาเป็นพันปีแล้วและยังมีความรู้มากมาย แต่ว่านี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอมาในสังคมยุคสมัยใหม่ และยังเป็นครั้งแรกที่เธอต้องเจอเรื่องแบบนี้ เธอนั้นทั้งสับสนและร้อนรน“คุณไม่มีบัตรวีไอพีเหรอ?”ดวงตานิโคลัสแดงก่ำ เขากล้าหาญขึ้นมาทันที เขาชี้ไปที่ฉางเอ๋อและตะคอกว่า “ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นคนที่แอบเข้ามาในกาสิโนสินะ นังผู้หญิงร้ายกาจ หากไม่ใช่เพราะเธอฉันก็คงไม่ต้องเสียมารยาทกับลูกพี่แดร์ริลหรอก วันนี้อย่าคิดจะไปจากที่นี่ได้นะ”นิโคลัสแอบดูสีหน้าท่าทางของเฟลิกซ์ไปด้วยสีหน้าเฟลิกซ์ก็มืดครึ้มเช่นกัน เขาพิจารณาฉางเอ๋อก่อนที่จะสั่งคนของเขา “พวกนายยังรออะไรอยู่อีก? จับผู้หญิงคนนี้ไปสอบสวน ถามว่าทำไมเธอถึงแอบเข้ามาที่ห้องวีไอพี”ขวับใบหน้างดงามของฉางเอ๋อซีดเผือดเธอกัดปากแน่น ทั้งตกใจและโมโห เฟลิกซ์ดูเหมือนคนที่เธอไม่ควรไปทำให้ขุ่นเคือง เธอคงต้องอับอายไปตลอดกาลหากว่าพวกเขาจับเธอไป เธอนั้นเป็นเทพธ
แดร์ริลก็ไม่ได้อยากจะเอาเรื่องอะไรกับฉางเอ๋อ แต่ว่าเธอมักจะดูถูกเขาอยู่เสมอดังนั้นเขาจึงอย่างจะแกล้งเธอหนัก ๆ โดยมีเฟลิกซ์ช่วยซะหน่อยเอ่อ…เฟลิกซ์เป็นคนฉลาด เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าแดร์ริลแค่ล้อเล่น? ตอนแรกเขาก็ตกใจแต่จากนั้นเขาก็ทำสีหน้ามืดครึ้มต่อมาเฟลิกซ์หันไปหาฉางเอ๋อและบอกว่า “คุณผู้หญิง ลูกพี่แดร์ริลพูดถูก เราไม่สามารถปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านไปง่าย ๆ คุณบอกว่าคุณรู้จักลูกพี่แดร์ริลแล้วคุณเป็นอะไรกับเขาล่ะ?”“ข้า-” ฉางเอ๋อกัดริมฝีปาก เธอรู้สึกสับสนนั่นสิ แล้วเธอเป็นอะไรกับแดร์ริลกัน?เพื่อนเหรอ? คนอย่างเขาไม่คู่ควรหรอกแต่หากว่าเธอไม่พูดอะไรออกมาสักอย่าง เฟลิกซ์ก็จะไม่ปล่อยเธอไปแน่ฉางเอ๋อกัดริมฝีปากอีกครั้ง หากว่าเป็นในสถานการณ์ปกติจะมีใครกล้ามาพูดกับเธอแบบนี้กัน? แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น เธอโดนสกัดจุดอยู่และเธอไม่สามารถใช้พลังภายในได้เลยสักนิดแดร์ริลแอบหัวเราะอีกครั้งเขายินดีมากจริง ๆฉางเอ๋อนั้นสูงส่งและแข็งแกร่งมาตลอด เธอไม่คาดว่าจะต้องเจอสถานการณ์ลำบากเช่นนี้แดร์ริลพ่นควันบุหรี่พลางยืนขึ้นและหัวเราะ เขาหันไปหาฉางเอ๋อและบอกว่า “เอาล่ะที่รัก ผมก็แค่ล้อคุณเล่นเท่าน
เมื่อเฟลิกซ์เรียกเธอว่าพี่สะใภ้ ฉางเอ๋อก็กระทืบเท้าอย่างฉุนเฉียว เธอดึงแขนแดร์ริลและบอกเบา ๆ ว่า “แดร์ริล รีบไปกันเถอะ”เธอเป็นจักรพรรดินีแต่เธอต้องมายอมรับว่าตัวเองมีความสัมพันธ์กับแดร์ริล มันน่าอับอายจนพูดแทบไม่ออกเธออยากจะไปก่อนที่คนพวกนี้จะรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธออืมแดร์ริลคำรามตอบในคอก่อนที่จะบอกว่า “แต่ว่า เมื่อกี้ท่านเรียกกระหม่อมว่าอะไรนะ?”แดร์ริลเอามือป้องหูแบบแกล้ง ๆ พร้อมกับยิ้มและมองฉางเอ๋อฉางเอ๋อตัวสั่นระริกเมื่อเธอเห็นแววเสียดสีในรอยยิ้มของแดร์ริล เธอจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเขาหมายความว่าอะไร?“สวามี…” ฉางเอ๋อพูดเบา ๆ พร้อมกัดริมฝีปากใบหน้าเธอแดงก่ำ เธอเห็นแดร์ริลเป็นเพียงไพร่ไร้ยางอายและไม่มีความเคารพนับถือใด ๆ ให้เขา เธอถึงขึ้นเกลียดเขาด้วยซ้ำแต่ตอนนี้เธอต้องมาโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งและเรียกเขาว่าสวามี“สวามีฟังดูเป็นทางการเกินไป ไหน ๆ เราก็อยู่ที่ทวีปมิสท์ลอเรน เราควรต้องทำตามธรรมเนียมของพวกเขา เรียกกระหม่อมว่าสามีแทนดีกว่า” แดร์ริลพูดพร้อมรอยยิ้ม“เจ้า-”ฉางเอ๋อเดือดจัด เธอมองแดร์ริล เธอนั้นทั้งอับอายและโมโหในเวลาเดียวกันจนพูดอะไรไม่ออกอีกแดร์ริลนั้น
เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมาเจอพวกเธออีกครั้งที่กาสิโน โชคชะตาช่างน่าพิศวงนักขณะที่เขาคิดเรื่องนี้ แดร์ริลก็กำลังจะพาฉางเอ๋อออกไปจากกาสิโน สิ่งสำคัญที่สุดที่พวกเขาต้องทำตอนนี้ก็คือกลับไปและหาลิลี่ ซู่หรง และคนอื่น ๆ เขาจะเอาเวลาที่ไหนไปพบปะกับพวกพี่น้องบ็อกซ์ล่ะ?อีกอย่างเขาก็เอาแก่นแท้ของมังกรของพวกเขามา แล้วแดร์ริลจะมีหน้าไปพบพวกเธอได้อย่างไร?ตอนนั้นทิฟฟานี่กำลังยุ่งอยู่กับไพ่เธอก็เลยไม่เห็นแดร์ริล แต่ว่าแอชลีย์ที่นั่งอยู่หันมาสบตากับเขาพอดี“แดร์ริล ดาร์บี้เหรอ?”“หยุดนะ”เขาเพิ่งเดินไปได้ไม่กี่ก้าวเมื่อได้ยินเสียงคนตะโกนเรียกอยู่ด้านหลัง แดร์ริลหยุดเดินและหันกลับไปมอง เขาเห็นแอชลีย์รีบวิ่งมาหาทั้งที่ใส่ส้นสูง เธออยากจะไล่ตามเขา ใบหน้างดงามของเธอเย็นชามาก“โอ้ว”ความวุ่นวายนั้นทำให้คนหันมาสนใจ ทุกคนต่างก็หันมาดูพวกเขาว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากนั้นทิฟฟานี่ก็เห็นแดร์ริลเหมือนกัน เธอตัวสั่นก่อนที่จะรีบพุ่งเข้ามาหาเขา เธอด่าเขาว่า “ดีจริง ๆ แดร์ริล นายกล้าดียังไงกลับมาที่เมืองว่านไห่อีก?”ทิฟฟานี่ดูโกรธจัด แต่เธอก็ยังดูมีเสน่ห์และน่ารักน่าเอ็นดูแดร์ริลยินดีมาก เขายิ้มและมองทิฟฟานี
”ไม่นะ”แอชลีย์ที่เงียบมาตลอดตะโกนว่า “แดร์ริล วันนี้นายต้องมากับเราแล้วมาพบตระกูลเรา แล้วก็เอาแก่นแท้ของมังกรมาคืนเราด้วย”แดร์ริลไม่เพียงแค่แข็งแกร่งเท่านั้นแต่ว่าเขายังเจ้าเล่ห์อีกด้วย วันนี้การที่พวกเขาได้เจอกันเป็นเรื่องบังเอิญเพราะฉะนั้นพวกเธอจะปล่อยเขาไปง่าย ๆ ไม่ได้บรรยากาศตึงเครียดเล็กน้อยฉางเอ๋อนิ่วหน้า เธอแอบกังวลอยู่‘ทำไมถึงมีปัญหาเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อนนะ? เราเพิ่งจัดการเรื่องในห้องนั้นจบไปเมื่อกี้ แล้วก็มีอีกเรื่องงอกขึ้นมา เจ้าแดร์ริลนี่กวนใจนัก การตามเขาก็มีแต่นำโชคร้ายมาให้ข้า’ขณะที่เธอคิดเรื่องนี้ ฉางเอ๋ออดไม่ได้ที่จะหันไปมองแดร์ริลอย่างเกลียดชัง“ถ้างั้นเธอต้องการยังไง?” แดร์ริลมองแอชลีย์ เขาไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “คุณแอชลีย์ ฉันเอาแก่นแท้ของมังกรมาไม่ได้ตอนนี้ หยุดฉันไว้ก็ไม่มีประโยชน์ ตอนที่ฉันว่างผมจะแวะไปหาพวกเธอ แบบนั้นคุณคิดว่ายังไง?”“มีสองทางเลือก” สีหน้าแอชลีย์ว่างเปล่า เธอพูดอย่างเย็นชา “ไม่คืนแก่นแท้ของมังกรให้เรามา ก็ตามเรากลับไปที่ตระกูล ไม่มีทางเลือกที่สามแล้ว”‘กรรม’แดร์ริลรู้สึกหงุดหงิดรำคาญใจ เขามองแอชลีย์พร้อมเลิกคิ้ว เขาบอกว
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ