บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 151 - บทที่ 160

2090

บทที่ 151

แดร์ริลไม่สนใจเสียงหัวเราะเขายักไหล่ในขณะที่หยิบเหยือกเซรามิกขึ้นมาจากพื้น มีขวดและเหยือกมากมายในถ้ำ ไม่แน่ใจว่าใครบ้างที่ทิ้งพวกมันไว้เขาล้างกระป๋อง มองไปรอบ ๆ แล้วกล่าว "จัสติน, วิลเลียม, และเคนท์ ถอดเสื้อของพวกนายออกซะ""ทำไมฉันต้องทำ? แกบ้ารึไง?" เคนท์ตะโกน"ฉันต้องจุดไฟเพื่อทำโอสถ แล้วกิ่งไม้ก็เปียกฝนหมดแล้ว เพราะฉะนั้นฉันเลยต้องการเสื้อของพวกนายเพื่อก่อไฟ" แดร์ริลตอบอย่างสุขุมจัสตินร้อง "แล้วทำไมต้องเป็นเสื้อพวกเรา? ทำไมแกไม่ใช้เสื้อของแกเอง? ไม่คิดเหรอว่าพวกฉันอาจเป็นหวัดจากอากาศแบบนี้?"แดร์ริลตอบ "ได้ งั้นเสื้อของพวกนายก็สำคัญกว่าชีวิตของแนนซี่สินะ"“แกกล้าดียังไง?!”เคนท์โมโหมาก "ได้! ฉันจะให้มันกับแก ฉันจะรอดูว่าแกจะทำยังไงต่อไป ถ้าแนนซี่ไม่ตื่นขึ้นมา"พวกเขาทั้งสามคนมองหน้ากันเองแล้วเริ่มถอดเสื้อออกในขณะที่คนอื่น ๆ หัวเราะใส่พวกเขาไฟถูกจุดในเวลาต่อมา พร้อมกับชามเซรามิกที่เดือดปุด ๆ ในขณะที่แดร์ริลกำลังปรุงโอสถแดร์ริลนั้นระวังและจริงจังในทุกการลงมือวิลเลียมและเคนท์นั้นหัวเราะใส่เขา "เขาดูตลกชะมัด! นั่นเป็นวิธีทำโอสถของแกเหรอ? ปลอม!"เคนท์กุมท้องในขณะที่หัว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 152

แด๊กซ์ทำเหมือนเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย และนั่งเงียบ ๆ อย่างไร้อารมณ์ข้างภรรยาของเขาอีวอนรู้สึกแย่มากเมื่อเห็นทุกคนหัวเราะใส่แดร์ริล "ฉันไม่มีประสบการณ์ ฉันเองก็ไม่แน่ใจ มันอาจมีบางคนที่ใช้เหยือกเซรามิกในการผลิคโอสถ..."นี่เธองี่เง่าขนาดไหนกัน เธอวุ่นวายกับการอธิบายความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับการปรุงโอสถจนมันกลายเป็นการดูถูกแดร์ริลโดยไม่ตั้งใจ"ฮ่าฮ่า คุณยัง คุณไม่จำเป็นต้องปกป้องเขาอีกแล้ว""ใช่ ต่อให้เจ้าลูกเขยบ้านคนอื่นนี่ช่วยคุณจากฉลามเมื่อเช้านี้ คุณก็ไม่จำเป็นต้องกตัญญูแบบนั้น เขามันเสแสร้ง!"วิลเลียมหัวเราะ "บางทีหม้อนั้นอาจจะระเบิดด้วยซ้ำ เขาปรุงอะไรไม่ได้ทั้งนั้น แดร์ริล หยุดแสดงสักที แกไม่เหนื่อยเหรอ?"เปรี๊ยะ! เสียงสะท้านจากในเหยือกเซรามิกดังออกมาจนทำให้ทุกคนตกใจจนต้องถอยหลัง เหยือกเซรามิกนั้นไม่ได้แตก เพราะมันคือเสียงที่มาจากการรวบรวมพลังงานในเหยือกเซรามิกแดร์ริลค่อย ๆ เปิดฝาเหยือกออกมาช้า ๆ พร้อมกับทุกคนที่แอบดูอย่างกังวลก่อนที่จะพลันพูดไม่ออก หญิงสาวบางคนกรีดร้องออกมาและรู้สึกอ่อนเปลี้ยมีโอสถสีดำนอนนิ่งอยู่ที่ก้นเหยือกเซรามิกและมันก็ปลดปล่อยกลิ่นอายที่ดีมากออกมาในเวลา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 153

มิส ลาน่า โทมัส นั้นสวยมาก แต่เธอก็เข้มงวดมากด้วย รูปถ่ายของเธอจากมุมต่าง ๆ นับสิบรูปนั้นแสดงเรือนร่างอันไร้ที่ติของเธอแล้วจีเซลล์ต้องการอะไรกัน? รูปของลาน่าพวกนี้มันอะไร?เวร! ในขณะที่รูปเหล่านั้นอยู่ คนบางคนที่อยู่รอบเขาก็เห็นรูปด้วยเช่นกัน และตามมาด้วยเสียงตะโกนของเคนท์ "มาดูนี่เร็ว! แดร์ริลกำลังดูรูปสาวฮอตด้วย ฮ่าฮ่า นี่มันน่าขยะแขยงนะ อย่างน้อยก็ไปทำในที่ลับตาสิ!"หญิงสาวเกือบทั้งหมดมองแดร์ริลด้วยความโกรธเมื่อได้ยินแบบนั้น สตรีทุกคนดูหมิ่นชายที่น่ารังเกียจแดร์ริลรู้สึกอาย เขาปิดมือถือทันทีแล้วแกล้งมองไปรอบ ๆ ในขณะที่พยายามจัดการบรรยากาศน่าอึดอัดไปด้วยจากนั้นเขาก็ยืนขึ้นพร้อมกับคิ้วที่ขมวดแน่น"แกทำอะไร? เป็นบ้าเหรอ?" เคนท์ตะโกนแดร์ริลไม่ได้ตอบ เขามองไปตรงหน้ากำแพงถ้ำจากนั้นก็เดินไปทางออกของถ้ำ เขาถอนหายใจแล้วกล่าว "มีบางอย่างไม่ปกติเกี่ยวกับถ้ำนี้"ลิลี่และแด๊กซ์รู้สึกจนปัญญา เขาพูดถึงอะไร? ถ้ำนี้มันมีปัญหาอะไร?แดร์ริลชี้ไปที่อ่าวตรงข้ามถ้ำห่างออกไปหลายร้อยไมล์แล้วกล่าวอย่างช้า ๆ "ถ้าเรามองจากที่นี่ไปถึงอ่าวตรงหน้าที่เราแข่งว่ายน้ำกัน ไม่คิดว่ามันดูเหมือนมังกรหลับเหร
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 154

เกิดอะไรขึ้นกับลิลี่? ทำไมเธอถึงหน้าแดง?"ฉัน… ฉันจะไปกับนาย" อีวอนเดินออกมาจากกลุ่มคนในตอนนั้น เธอต้องสนับสนุนเขาเพราะก่อนหน้านี้คำพูดของเธอทำให้แดร์ริลถูกพวกเขาดูถูก อย่างน้อยมันก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นที่ได้ทำแบบนี้อะไรนะ? อีวอนจะไปกับแดร์ริล? ทำไม? ทำไมเทพธิดาถึงไปกับเขา?ตระกูลยังนั้นถึงกับทนไม่ได้ แดร์ริลเป็นแค่ลูกเขยบ้านอื่น ในขณะที่อีวอนนั้นยังคงโสด ทำไมเธอถึงอยากไปกับเขา?"คุณยัง อย่าไปฟังเขา""ใช่ ใครจะไปรู้ว่าเขาจะทำอะไร เขาแสร้งทำเป็นปรุงโอสถ แต่คุณนายแซนเดอร์สก็ยังไม่ได้สติ! อย่าโดนเขาหลอก!"เมื่อได้ยินแบบนั้น "ประธานแซนเดอร์ส หมอนี่พยายามจะหนีเพราะเขารู้ว่าโอสถมันไม่ได้ผล อย่าถูกเขาหลอก"เคนท์มั่นใจมากในตอนที่เขาพูด เขาคิดในใจ 'แดร์ริลไม่มีทางหลอกเราได้'"ใช่ เคนท์พูดถูก""เขาแค่พยายามจะหนีเพราะเขารู้อยู่แล้วว่าจะไม่มีใครไปกับเขา เขาแค่ถามเป็นมารยาทไปแบบนั้น"แด๊กซ์เมินพวกเขาในขณะที่แดร์ริลนั้นโมโหเมื่อได้ยินคำพูดพวกนั้น เมื่อไหร่คนพวกนี้จะหุบปากลงสักที!แดร์ริลไม่อยากจะอธิบายมากไปกว่านี้อีก "มันเรื่องของพวกนายว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อฉัน แต่อย่ามาหาฉันแล้วร้องไห้ข
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 155

โอ้ ใช่ แดร์ริลสร้างกระท่อมใบไม้เพียงแค่หลังเดียว พวกเธอทั้งหมดจะอยู่ยังไง?อีวอนและลิลี่พลันรู้สึกฉงนแดร์ริลหัวเราะและกล่าว "มันไม่ง่ายที่จะสร้างสักหลังขึ้นมา อีกอย่าง คืนนี้ก็หนาวเย็น เราจะแบ่งปันความอบอุ่นกันได้หากอยู่ใกล้กัน พวกคุณไม่เห็นด้วยเหรอ?"ฮ่าฮ่า จะมีเทพธิดาถึงสองคนใช้เวลายามราตรีกับเขา เขาจะสร้างกระท่อมอีกหลังทำไม?ลิลี่หน้าแดง "นายอยากจะนอนอยู่ระหว่างพวกเราใช่ไหม? อย่าแม้แต่จะคิดเชียว!" จากนั้นเธอก็ดึงอีวอนไปแล้วกล่าว "เราเข้าไปพักกันเถอะ"ลิลี่ตะโกนเมื่อพวกเธอเข้าไปในกระท่อม "แดร์ริล ได้โปรดเฝ้าข้างนอกกระท่อมด้วย นายเก่งที่สุด!"ลิลี่ถึงกับตัวสั่นเมื่อพูโแบบนั้น เธอไม่เคยอ่อนโยนกับแดร์ริลแบบนี้มาก่อน"คุณ… คุณจะทิ้งผมไว้ข้างนอก?" แดร์ริลขอร้องในขณะที่ลิลี่เพียงหัวเราะออกมา "นายเข้ามาไม่ได้เพราะว่าอีวอนยังโสดอยู่"เฮ้อ! แดร์ริลจุดบุหรี่แล้วหลับตาลงแดร์ริลตื่นขึ้นมาเพราะความหนาวโดยที่ไม่รู้เวลา เขาเพียงได้ยินเสียงหายใจของสตรีด้านในและถึงกับกลืนน้ำลายแดร์ริลคิด 'พวกเธอหลับอยู่รึเปล่า? ฉันควรแอบดูไหม? ไม่ทำอะไร ก็แค่แอบดูนี่ ใช่ไหม?'ในขณะที่แดร์ริลกำลังจะคลาน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 156

คนทั้งหมดในถ้ำเริ่มตอบสนอง "คุณแดร์ริล ดึงฉันขึ้นไปก่อน...""แดร์ริล ช่วยฉันก่อน...""คุณแดร์ริล ช่วยภรรยาฉันก่อน เธอท้องสองเดือน..."มันยังมีหินที่ตกลงมาในถ้ำอีก และดูเหมือนว่าถ้ำกำลังจะถล่มอีกครั้งในอีกไม่นานภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ทุกคนล้วนต้องการถูกช่วยเหลือก่อนเพราะยิ่งนานไปก็ยิ่งอันตราย!เคนท์ร้องออกมาในขณธที่เขาดันตัวเองไปข้างหน้า เขาเงยหน้าไปหาแดร์ริลด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง "คุณแดร์ริล คุณชายแดร์ริล ช่วยฉันก่อน ฉันจ่ายให้คุณได้..."เคนท์ไม่สนใจว่าเขาจะเคยมีความแค้นกับแดร์ริลหรือไม่ เขาเพียงต้องการมีชีวิตรอด!แดร์ริลมองเขาด้วยรอยยิ้ม "เคนท์ นายลืมไปแล้วเหรอว่าพูดอะไรกับฉันไว้? ไม่ใช่ว่านายบอกว่าจะเรียกฉันว่าคุณพ่อเหรอ?""แก!"ไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่นนี่ล้ำเส้นเกินไปแล้ว!เคนท์จะไม่สนใจมันเลย หากไม่ใช่เพราะว่าเขาอยู่ต่อหน้าคนนับร้อย! มากไปกว่านั้น เมแกนก็อยู่กับเขาด้วย!แดร์ริลแค่นเสียงหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วเมินเขาก่อนจะกล่าวเสียงดัง "ทุกคนเงียบลงก่อน ฉันจะช่วยทุกคน แต่สุภาพสตรีก่อนนะ"หลังจากที่แดร์ริลกล่าวจบ เขาก็มองที่เมแกน "มาสิ คุณรออะไรอยู่?"แดร์ริลต้องช่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 157

เมแกนที่ปกติสูงส่งและอหังการนั้นไม่รู้เลยว่าทำไมเธอถึงกล่าวอะไรแบบนี้ ใบหน้าของเธอพลันแดงเมื่อกล่าวจบ และมันยิ่งมีเสน่ห์เหนือปกติเมื่ออยู่ภายใต้แสงจันทร์แดร์ริลเลิกคิ้วของเขา ต่อให้ได้ฟังที่เมแกนกล่าว เขาก็ไม่มีความต้องการจะช่วยเคนท์!หมอนี่มันเน่าถึงราก เขาล่อฉลามตัวจริงให้มันโจมตีในตอนกลางวันจนพวกเขาเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด ไม่มีทางที่แดร์ริลจะให้อภัยเขา"ได้โปรด พี่ชาย… ได้โปรดช่วยเขา..." เมแกนกล่าวย้ำอย่างแผ่วเบาและจับแขนแดร์ริลแน่นเคนท์รู้สึกเหมือนมีหนามยอกในหัวใจเมื่อได้ยินเทพธิดาของเขาเรียกชายอื่นว่า 'พี่ชาย' แต่เขาไม่กล้าพูดถึงเรื่องนี้แดร์ริลถอนหายใจแล้วใจอ่อนหลังจากได้ยินการขอร้องที่แสนมีเสน่ห์ของเมแกน เขาใช้เชือกแล้วดึงเคนท์ออกมาจากถ้ำแดร์ริลไม่แม้แต่จะสนใจพูดกับเคนท์หลังจากช่วยเขาขึ้นมา เขาเพียงแค่กลับไปที่กระท่อมใบไม้"แดร์ริล นายน่าทึ่งมาก ๆ"ลิลี่ ผู้ซึ่งรอคอยเขาที่กระท่อมด้วยความยินดี ทนไม่ไหวจนต้องตะโกนหาแดร์ริลเมื่อเขาเข้ามาลิลี่ได้สอบถามคนที่พักผ่อนอยู่รอบข้างว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วพบว่าแดร์ริลนั้นได้ช่วยเหลือพวกเขาด้วยตัวเองนี่แดร์ริลยังใช่คนที่ถูกเรียกว่า
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 158

ไบรอันนั้นมอบวิธีบ่มเพราะที่เรียกว่า คัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็น ให้นายท่านชราแห่งดาร์บี้เป็นของขวัญเมื่อห้าปีก่อนสำนักเส้าหลินและสำนักบู๊ตึ๊งนั้นมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดฉันพี่น้อง เหล่าบรรพบุรุษของทั้งสองสำนักได้ร่วมมือกันสร้างคัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็นที่บรรดาศิษย์ของทั้งสองสำนักได้ใช้ฝึกบ่มเพาะ แน่นอน มันสงวนไว้ให้เพียงเหล่าศิษย์ชั้นยอด ศิษย์ดาดดื่นทั่วไปไม่มีทางได้เห็นมันนายท่านชราแห่งดาร์บี้ได้เริ่มปิดประตูบ่มเพาะหลังจากได้รับคัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็น และห้าปีก็ผ่านไปราวกับกะพริบตา ตอนนี้ในที่สุดนายท่านชราแห่งดาร์บี้ก็ได้บรรลุพลัง การเก็บตัวของเขาสิ้นสุดแล้วในวันนี้!ตัวตนสำคัญมากมายในเมืองตงไห่และแม้กระทั่งเมืองรอบ ๆ ได้เร่งมาที่คฤหาสน์เพื่อแสดงความยินดีกับนายท่านชราแห่งดาร์บี้เมื่อได้รับข่าวงานเลี้ยงยิ่งใหญ่ได้จัดขึ้นในถฤหาสน์พร้อมมื้อจัดเลี้ยงที่เลิศหรูแม้แต่เหล่าบริกรก็ยังงดงามทุกคนล้วนกระตือรือร้นที่จะรอดูนายท่านชราแห่งดาร์บี้ ในที่สุดเขาก็ปรากฏตัวนายท่านชราแห่งดาร์บี้สวมชุดผ้าฝ้ายแบบจีนซึ่งแผ่รังสีความแตกต่างออกมา ท่าทางของเขาทั้งยินดี แต่ก็แฝงไว้ด้วยความจริงจังและอหังการ"คุ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 159

ปัง!คำพูดของยูมิยิ่งเติมเชื้อไฟให้ความโกรธของนายท่านชรา จนทำให้เขาฟาดมือใส่โต๊ะ "คนของฉัน จงไปนำตัวแดเนียลและภรรยาของเขามา ฉันอยากจะถามพวกเขาว่าเลี้ยงลูกมายังไง!"อารมณ์ของนายท่านชราแห่งดาร์บี้เดือดพล่านในตอนนั้น!แบรนดอนและแอ๊บบี้ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ต่างมองหน้ากันอย่างกังวล พวกเขารู้สึกว่าแดร์ริลไม่ใช่คนไม่ดีจากการที่ได้ปฏิสัมพันธ์กันคราวก่อนใครจะไปคิดว่าเขาจะทำเรื่องแบบนี้!นี่เขาเป็นหมาป่าในคราบแกะงั้นเหรอ?สามวันต่อมา ณ ทะเลสาบมังกรทะยานวันนี้อากาศค่อนข้างแจ่มใส และดวงอาทิตย์ก็เจิดจ้า ตระกูลฮูห์ได้เรียกรถบัสมาเพื่อรับพวกเขาในตอนเช้าตรู่เพราะการทัศนิศึกษาได้จบลงคนมากมายมีแผลฟกช้ำจากสิ่งที่เกิดขึ้นในถ้ำเมื่อไม่กี่วันก่อน เด็กร่ำรวยพวกนี้ถูกประคบประหงมมาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นต่อให้แผลของพวกเขาเริ่มจะฟื้นตัวและไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้วก็ตาม แต่พวกเขาก็ยังยืนกรานจะไปตรวจอาการที่โรงพยาบาลโดยไม่ต้องคิดให้มากความ เหล่าผู้บาดเจ็บชุลมุนวุ่นวายพากันขึ้นรถบัสเมื่อมาถึงแด๊กซ์, เวนดี้, แดร์ริล, เมแกน, และที่เหลือที่ไม่ได้มีอาการบาดเจ็บได้ขึ้นรถบัสคันสุดท้ายมันเป็นเวลากลางวัน รถบัสได้
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 160

"เร็วเข้า เปิดประตูสิ" เมแกนทนไม่ไหวและบอกคนขับรถมันเป็นเรื่องที่ดีเสมอในการช่วยเหลือคนในยามที่เขาไม่มีคนช่วยคนขับรถเห็นด้วยแล้วเปิดประตู แฝดทั้งคู่ดีใจที่เห็นแบบนั้น พวกเขาพยุงน้องสาวไปที่ประตูหน้าอย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเองที่แดร์ริลยืนขึ้น "เดี๋ยวก่อน ฉันคิดว่าเราแค่โทรเรียกรถพยาบาลมารับพวกเขาก็พอ""ทำไม?"เมแกนขมวดคิ้วด้วยความงุนงงแดร์ริลหัวเราะ "ไม่มีเหตุผลโดยเฉพาะหรอก ก็แค่รถบัสเต็มแล้ว จะมีที่ไหนว่างให้พวกเขาอีก?"ทุกคนบนรถโกรธเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของแดร์ริลแดร์ริลพูดอะไรที่ไร้มนุษยธรรมแบบนี้ได้ยังไง? พวกเขาขึ้นมาไม่ได้เพราะไม่มีที่นั่ง? น้องสาวของพวกเขาบาดเจ็บรุนแรง จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอไปถึงโรงพยาบาลไม่ทันเวลาในความจริง ไม่ใช่ว่าแดร์ริลไม่เห็นอกเห็นใจ แต่เป็นเพราะเขาเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อพี่น้องเหล่านี้ปรากฏตัวมินนี่ดูเหมือนจะบาดเจ็บและเจ็บปวด แต่กลับไม่มีเหงื่อสักหยดบนใบหน้าของเธอ ชัดเจนว่าเธอต้องแกล้งทำ มากยิ่งไปกว่านั้น แดร์ริลแอบเห็นรอยสักใต้มือซ้ายของเธอในขณะที่เธอยกแขนขึ้นจากการมองเพียงครั้งเดียว มันดูเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติกับพี่น้องฝาแฝดทั้งสอง แต่แ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
1415161718
...
209
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status