All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 131 - Chapter 140

2090 Chapters

บทที่ 131

เธอเห็นแดร์ริลเริ่มถอดเสื้อผ้าแล้วทอดกายลงบนโซฟา"คุณ!" เมแกนจ้องเขา แต่สุดท้ายก็ต้องปล่อยเขาทำตามที่ต้องการ ในเมื่อเขากำลังจะนอนบนโซฟาในขณะเดียวกัน แดร์ริลหยิบมือถือออกมาขณะที่นอนอยู่ มันมีเหจุผลที่เขาต้องนอนที่นี่เพราะว่ามันดึกมากแล้ว หากเขากลับบ้านตอนนี้ ลิลี่จะนอนไม่หลับดี อีกอย่าง เขาคงรำคาญซาแมนธาผู้ซึ่งจะแหกปากใส่เขาอีกไม่นานนัก เมแกนก็เดินออกมาแล้วชี้ไปที่โซฟา "ถ้าคุณจะนอนที่นี่คืนนี้ก็ทำตัวให้ดี อย่าเดินไปไหนล่ะ"หลังจากทำใจพูดแบบนั้นออกไปได้ เธอก็รีบกลับเข้าห้องนอนของเธอทันทีครู่หนึ่ง เธอก็ถือเสื้อผ้าของตัวเองแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเธอลังเลตอนที่เธอกำลังจะปิดประตู เธอจ้องแดร์ริลโดยไม่รอให้เธอพูดจบ แดร์ริลยิ้มและกล่าว "ไม่ต้องห่วง ผมไม่แอบมองหรอก"ใบหน้าของเมแกนแดงขึ้นพร้อมกับหัวใจที่เต้นเร็ว เธอรีบปิดประตูลงทันทีเสียงดังสาดกระเซ็นดังขึ้นไม่นานในห้องน้ำบ้านของเธอถูกออกแบบในสไตล์ยุโรป ดังนั้นประตูห้องน้ำของเธอจึงทำจากกระจกหนา แม้ว่าจะไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องน้ำ แต่แดร์ริลก็สามารถเห็นเงาราง ๆ ของร่างกายเมแกนจากที่เขาอยู่ได้เสียงดำไหลยังคงดำเนินต่อไปในห้องน
Read more

บทที่ 132

ทำไมมันถึงรู้สึกเหมือนเธอกำลังชวนแดร์ริลไปเดทกลางดึกยังไงอย่างงั้นเลย?แดร์ริลส่ายหัวแล้วกล่าว "ไม่จำเป็น ผมจะไปรับมันพรุ่งนี้"อีวอนผิดหวังเล็กน้อยเมื่อได้ยิน เธอกล่าวเสียงอ่อย "ไม่เป็นไร ถ้าอย่างนั้น ฉันจะรอคุณโทรมาพรุ่งนี้"เมแกนเดินออกมาจากห้องน้ำในตอนที่เขาวางมือถือพอดีแม้ว่าเธอจะสวมชุดนอนแบบดั้งเดิม แต่เธอก็ไม่สามารถซ่อนรูปร่างที่เซ็กซี่ได้เลยเธอปล่อยผมยาวสยายลงพาดผ่านไหล่และแก้มแดงฉ่ำของเธอ หลังจากอาบน้ำร้อนมา นั่นทำให้เธอยิ่งดูดึงดูดมากกว่าเดิมแดร์ริลหยุดมองเธอไม่ได้เลย ในที่สุดเขาเข้าใจความหมายของคำว่า 'ยั่วยวน' แล้วเมแกนรู้สึกถึงความเร่าร้อนในสายตาของแดร์ริลที่มองมาที่เธอ เธอถาม "คุณยังไม่นอนเหรอ?"แดร์ริลยิ้ม "ผมรอคุณมาตรวจดาบของผม"เขาหยิบดาบกลืนโลหิตออกมาในขณะที่กล่าวภายใต้แสงสลัวของห้องโถง ดาบกลืนโลหิตเปล่งประกายจากสีแดงเลือดอันผิดปกติของมัน มันมีรูปสลักมังกรอยู่บนใบดาบ นั่นยิ่งทำให้มันดูอลังการเมแกนหยุดตัวเองไม่ให้เดินเข้าหามันไม่ได้เลยเมื่อเธอเห็นดาบนั้นในฐานะของหัวหน้าหน่วยตำรวจ และในฐานะของสมาชิกสำนักง้อไบ๊ เมแกนมั่นใจว่าดาบเล่มนี้ไม่ได้อยู่ในระดับอ
Read more

บทที่ 133

เนื่องจากลักษณะภูมิศาสตร์ที่ติดทะเล สภาพอากาศของเมืองตงไห่จึงไม่ค่อยปกตินัก มันร้อนในเวลากลางวัน และหนาวในเวลากลางคืนแต่ก็มีสถานที่หนึ่งที่ทุกคนมักจะรวมตัวกันไม่ว่าสภาพอากาศจะเป็นอย่างไรตำหนักไข่มุกถูกต้องแล้ว ร้านแผงลอยข้างทางทั้งหมดเองก็ล้วนขายวัตถุโบราณ เหล่าผู้ที่หลงไหลในวัตถุโบราณเองก็ล้วนรวมตัวที่นี่เช่นกัน พวกเขาซื้อของราคาถูกโดยหวังว่ามันจะเป็นของที่มีมูลค่าสูงคนขายวัตถุโบราณไม่กี่คนกำลังมีการต่อรองที่ดุเดือดกับลูกค้าของพวกเขาเสียงของเครื่องยนต์รถดังออกมาเมื่อแดร์ริลหยุดรถ เขาเหลือบมองไปทั่วเพื่อดูให้มั่นใจว่าไม่มีอะไรที่เขาควรจะซื้อไว้ ก่อนจะเดินขึ้นชั้นบน อีวอนที่รอการมาถึงของเขามานานที่ตำหนักไข่มุกอยู่ชั้นบนอีวอนเดินมาหาเขาด้วยรองเท้าส้นเข็มของเธอพร้อมกับรอยยิ้มเมื่อเห็นว่าแดร์ริลมาถึง "ทำไมอยู่ ๆ คุณถึงสนใจหนังสือเกี่ยวกับอาวุธกองทัพขึ้นมาล่ะ?"อีวอนสงสัย ในวงการวัตถุโบราณ อาวุธกองทัพนั้นไม่ใช่สิ่งที่เป็นที่นิยมในหมู่พวกเขา แล้วแดร์ริลจะค้นคว้าพวกมันไปทำไมแดร์ริลยิ้ม "ก็ไม่มีอะไรมาก ผมแค่อยู่ ๆ ก็สนใจในสรรพาวุธอาวุธโบราณขึ้นมาเท่านั้นเอง"อีวอนกัดริมฝีปากแล้
Read more

บทที่ 134

หลังจากไม่กี่ชั่วโมง แดร์ริลก็ปาดเหงื่อของเขาแล้วจัดเก็บยาแก้พิษนับสิบที่เขาปลิดออกมา"ลูกพี่แดร์ริล คุณคือผู้ช่วยชีวิตของพวกเรา" สกายเลอร์รู้สึกซึ้งใจมากในขณะที่ถือยาแก้พิษพร้อมหยาดน้ำในดวงตาเขานำป้ายหยกออกมา "ลูกพี่แดร์ริล นี่เป็นของของมาสเตอร์แห่งนิกายจ้าวสวรรค์ มันเป็นสิ่งแทนตัวตนของมาสเตอร์ วันก่อนผมรีบมากไปและไม่ได้นำมันให้คุณ โปรดเก็บมันให้ดี หากมีเหตุการณ์ที่เกิดความเข้าใจผิดกับคนจากนิกายจ้าวสวรรค์ โปรดแสดงป้ายนี้ให้พวกเขาดู แล้วพวกเขาจะรู้ว่าคุณคือสมาชิกของนิกาย"แดร์ริลพยักหน้า แล้วเก็บป้ายหยกเข้าตัวก่อนจะจับไหล่ของสกายเลอร์ แล้วกล่าว "เร็วสิ ไปช่วยแก็งของนาย"สกายเลอร์พยักหน้าแล้วจากไปทันทีเมื่อเขาจากไป แดร์ริลก็เริ่มการค้นคว้าคัมภีร์โอสถแห่งอนันต์ ตอนนี้เขามีบุปผาสองสีแล้ว เขาอยากรู้ว่าเขาจะสามารถผลิตโอสถอะไรออกมาได้อีกในช่วงค่ำ ที่อาณาเขตตระกูลลินดันลิลี่และเจดนั่งอยู่ที่โซฟาทั้งคู่สวมกระโปรงสั้นในกำลังเพลิดเพลินกับไอศกรีมภายใต้อากาศที่ร้อนระอุลิลี่กล่าวเสียงนิ่ม "เจด ฉันไม่คิดเลยว่าจู่ ๆ เธอจะกลายมาเป็นเศรษฐีอสังหาฯ เธอไปพบใครมา? ใครลงทุนในธุรกิจของเธอ?"ล
Read more

บทที่ 135

มันก็แค่การออกทัศนศึกษา ทำไมต้องหาชุดใหม่ดด้วย?"ผมไม่ไปทัศนศึกษาได้ไหม?" แดร์ริลถามเคนท์ต้องอยู่ที่นั่นแน่ เพราะการจัดทัศนศึกษานั้นมาจากตระกูลฮูห์ แดร์ริลไม่อยากพบเขาซาแมนธาจ้องเขา "ความจริง ฉันเองก็ไม่อยากชวนแกไปงานของสังคมชั้นสูงหรอก แต่เพราะลิลี่เป็นประธานแล้ว และแกก็เป็นสามีของเธอ แกต้องไป"แดร์ริลพยักหน้า "ก็ได้ ผมจะไปซื้อชุดใหม่"ซาแมนธากล่าวอย่างเย็นชา "ค่อยดีหน่อย ไปเอาเงินที่ลิลี่ถ้าแกไม่มีเงินพอซื้อของดี ๆ อย่าใส่เสื้อผ้าถูก ๆ แล้วทำให้ลิลี่อับอาย"แดร์ริลพยักหน้าอีกครั้งในที่สุดซาแมนธาก็ออกไปจากห้องหลังจากบ่นเขาหลายครั้งเมื่อเธอออกไป แดร์ริลก็รีบนำหนังสือ 'สรรพาวุธกองทัพโบราณ' ออกมาอีกครั้งหนังสือนั้นปกคลุมด้วยรอยขีดข่วนและตัวอักษรก็อ่านได้ยากไม่เพียงเท่านั้น มันยังมีคราบสีน้ำตาลที่ดูเหมือนเลือดบนปก เมื่อสภาพของมัน หนังสือเล่มนี้ดูจะผ่านมาหลายยุคหลายสมัยเลยทีเดียวตระกูลยังนั้นเป็นนักสะสมวัตถุโบราณโดยแท้ พวกเขาแม้กระทั่งมีหนังสือแบบนี้แดร์ริลเริ่มอ่านหนังสือหน้าแรกนั้นเป็นชนิดของอาวุธที่เรียกว่า ค้อนอสนี ค้อนที่มีความสามารถในการอัญเชิญสายฟ้ามาได้ มันเป็
Read more

บทที่ 136

"หน้าไม่อาย คนอื่นเขาเรียกนายว่าลูกเขยบ้านคนอื่นนะ นายไม่รู้เหรอ?" ลิลี่หน้าแดง แต่เธอก็รีบขอโทษทันที "ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น"แดร์ริลไม่ได้ใส่ใจคำพูดของเธอ "ไม่ต้องห่วง ผมไม่สนใจสิ่งที่คนอื่นพูดหรอก คุณคือภรรยาของผม ผมสนใจแค่สิ่งที่คุณคิดกับผมเท่านั้น"ลิลี่ยิ้มและลากแดร์ริลไปชอปปิ้งเธอต้องการซื้อสูทให้เขา อย่างไรก็ตาม ตลอดสามปีที่แต่งงานมา แดร์ริลนั้นชินชากับการสวมใส่ชุดถูก ๆ ที่ไม่มียี่ห้อเสียแล้ว เขารู้สึกไม่สบายตัวเอาเสียเลย สุดท้าย หลังจากต่อรองอยู่นาน แดร์ริลก็ซื้อชุดไปรเวทมียี่ห้อมาสองชุดในขณะที่แดร์ริลกำลังจะจ่ายเงินที่แคชเชียร์หลังจากลองชุด ลิลี่ก็เข้ามาหยุดเขา"ฉันไม่เคยให้อะไรนายเลยตลอดสามปีที่แต่งงานกันมา ให้ฉันจ่ายมันให้นายเอง นายเพิ่งจะซื้อเสื้อผ้าให้ฉันตั้งมากมายก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ?" ลิลี่ยิ้มแดร์ริลรู้สึกอบอุ่นกับคำพูดของลิลี่มาก เขาไม่ได้ปฏิเสธและอนุญาตให้ลิลี่จ่ายบิลให้เขาเช้าวันต่อมา ตระกูลฮูห์ส่งรถขนส่งมารับตระกูลตระกูลฮูห์นั้นค่อนข้างมีชื่อเสียงในเมืองตงไห่ พวกเขาส่ง Mercedes Business-class มานับสิบ ๆ คัน รถทั้งหมดจอดอยู่ข้างถนนอย่างเร
Read more

บทที่ 137

"แกหัวเราะทำไม?"จัสตินอารมณ์เสีย เขาชี้ใส่แดร์ริลแล้วตะโกนเขารู้ว่าแดร์ริลเป็นลูกเขยที่อยู่บ้านภรรยา ทำไมเทพธิดาอย่างลิลี่ถึงได้แต่งงานกับคนไร้ประโยชน์ได้! แม้ว่ามันจะเป็นการแต่งงานหลอก ๆ มันก็ไม่ยุติธรรมอยู่ดีจัสตินอิจฉาแดร์ริล ดังนั้นเขาจึงระบายใส่เขา "ถ้าแกกล้าหัวเราะอีกครั้ง ฉันจะฉีกปากแกออกซะ ตลกอะไรนักหนา?""ไม่มีอะไร ชื่อของนายฟังดูเจ๋งดีนะ" แดร์ริลกล่าวคนรอบ ๆ เขาเริ่มออกเสียงชื่อของเขาหลังจากได้ยินคำพูดของแดร์ริล จัสติน ควินน์ จัส-อิน-ควีน?นั่นมันฟังดูตลกมากจัสตินเก็บความโกรธไม่ได้อีกเมื่อเห็นคนรอบข้างเริ่มหัวเราะใส่เขา เขากำลังจะพุ่งเข้าใส่แดร์ริล แต่ลิลี่หยุดเขา เธอกล่าวเสียงเบา "คุณควินน์ เรามาที่นี่เพื่อสนุกและเล่นเกมส์กัน คุณไม่จำเป็นต้องโมโหเลย""ก็ได้ เทพธิดาที่รักพูดถูก" จัสตินเก็บอารมณ์ทันที เขายื่นมือของเขาไปที่ลิลี่ แล้วคว้าจับมือไว้ "เทพธิดาที่รักของผม มันเป็นเกียรติของผมที่ได้พบคุณ ผมชื่นชมคุณมานานพอสมควรแล้ว"แดร์ริลแสยะยิ้ม เขาเกือบก่อเรื่องตอนที่ผู้คนนั้นหัวเราะเรื่องชื่อของชายคนนั้นก่อนที่เขาจะเปลี่ยนอารมณ์อย่างรวดเร็วแล้วพยายามจะพูดคุยกับภรรยาเ
Read more

บทที่ 138

เมแกนจ้องเขา "ฉันไม่อยากอารมณ์เสีย ถ้านายยังทำตัวแบบนี้อยู่อีก ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันแล้วเชิญเที่ยวคนเดียว""ก็ได้ ฉันจะฟังเธอ" เคนท์ตอบพร้อมกับยิ้มทันทีแม้ว่าเขาจะบอกแบบนั้น แต่ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธเมื่อมองไปที่แดร์ริล'ลูกเขยบ้านคนอื่นกล้ามาท่องเที่ยวกับพวกเราได้ยังไง? ฉันจะทำให้แกต้องขายหน้า!' เคนท์คิด"สวัสดีทุกคน ขอบคุณที่อดทนรอ" เอ็ดเวิร์ด ฮูห์ เดินออกมาข้างหน้าแล้วพูดใส่ไมโครโฟนเอ็ดเวิร์ดคือพ่อของเคนท์ เขาเป็นหัวหน้าของตระกูลฮูห์ และเป็นผู้จัดการทัศนศึกษานี้ด้วยเช่นกันเขาเดินไปด้านหน้าฝูงชน มองไปรอบข้าง ก่อนจะกระแอมแล้วกล่าว "ทุกคน ณ ที่นี้ คือชนรุ่นใหม่ของตระกูลของพวกคุณ ผมเชื่อว่าทุกคนคงรู้กฏของการทัศนศึกษาครั้งนี้แล้ว เพราะฉะนั้นผมจะไม่บอกมันซ้ำอีก มีสิ่งเดียวที่ผมต้องย้ำเตือนทุกคน ได้โปรดดูแลความปลอดภัยของตนเอง ขอย้ำ ได้โปรดดูแลความปลอดภัยของตัวพวกคุณเอง!"เอ็ดเวิร์ดเสริม "ตอนนี้เราอยู่ที่ทะเลสาบมังกรทะยาน มันเป็นอ่าว ใกล้ทะเลนั้นมีปลามากมาย เราได้เตรียมคันเบ็ดตกปลาให้พวกคุณทุกคนแล้ว ดินเนอร์ของพวกเราขึ้นอยู่กับปลาที่พวกคุณตกได้!"ทุกคนหลุดหัวเราะออกมาหล
Read more

บทที่ 139

หนึ่งพันล้านบาท วิลเลียมจะตัดสินใจยังไง?ลิลี่เป็นผู้นำของตระกูลลินดัน แม้ว่าการแข่งขันว่ายน้ำจะเพื่อความบันเทิง แต่พันล้านบาทไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ถ้าตระกูลลินดันต้องสูญเสียเงินหนึ่งพันล้านบาทไป ตระกูลของพวกเขาจะต้องพินาศวิลเลียมยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไรสักคำเคนท์หัวเราะ "งั้น ตระกูลลินดันก็ไม่เดิมพัน? มันก็แค่เกมส์ แต่ตระกูลลินดันก็กลัวซะแล้วเหรอ? ฉันนึกว่าแดร์ริล—ลูกเขยบ้านคนอื่น—จะเป็นคนขี้ขลาดแค่คนเดียว ฉันไม่รู้มาก่อนว่าทั้งตระกูลลินดันก็เป็นเหมือนกัน แม้แต่วิลเลียมก็เป็นไอ้ขี้ขลาด ฮ่าฮ่า"วิลเลียมหงุดหงิดเมื่อได้ยินแบบนั้น "ทำไมตระกูลลินดันจะไม่เข้าร่วมล่ะ?"เคนท์ดูถูกเขาได้ยังไง? เขาเป็นหลานคนโตที่สุดของตระกูลลินดันเชียวนะ! วิลเลียมโมโห แต่ลิลี่เป็นผู้นำตระกูล เขาหันไปหาลิลี่แล้วขอร้อง "ลิลี่ เราควรเข้าร่วมและแสดงการสนับสนุนในเมื่อเคนท์เชิญชวน เธอคิดว่าไง?"ความจริงคือ ทุกคนในตระกูลลินดันนั้นอิจฉาลิลี่ ผู้หญิงมาเป็นผู้นำของตระกูลพวกเขาได้ยังไง?หากพวกเขาแพ้การแข่งขันว่ายน้ำ ตระกูลลินดันจะเสียหนึ่งพันล้านบาทและลิลี่จะเป็นผู้รับผิดชอบเพียงคนเดียว! ลิลี่และแดร์ริลต้องเป็นตัวแทนขอ
Read more

บทที่ 140

สมัยที่เขาออกจากตระกูล แดร์ริลนั้นอาศัยอยู่ในหมู่บ้านพักหนึ่ง และเรียนการว่ายน้ำด้วยตัวเอง ดังนั้นท่าว่ายน้ำของเขาจึงดูประหลาด"ฮ่าฮ่า ดูลูกเขยลินกันสิ เขาว่ายท่าลูกหมาเหรอ?""โอ้ ท่าลูกหมา นั่นมันตลกชะมัด!"หญิงสาวบางคนเริ่มหัวเราะคิดคักลิลี่กัดริมฝีปากอย่างโมโหเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะจากที่หาด เมื่อเธอมองดูท่าว่ายน้ำของแดร์ริล เธอจึงรู้สึกว่ามันตลกเช่นกันมันชัดเจนว่าแดร์ริลไม่เคยได้รับการสอนว่ายน้ำระดับมืออาชีพมาก่อน แต่เขากลับมีความมั่นใจ แม้ว่าเขาจะไม่ช้า แต่ความเร็วของเขาไม่สามารถชนะการแข่งได้แน่ ถ้าไม่ได้อันดับหนึ่ง ก็เท่ากับแพ้เดิมพันเธอควรเชื่อในเขาไหม? เงินหนึ่งพันล้านเชียวนะ!ถ้าพวกเธอแพ้ ตระกูลลินดันจะต้องจ่ายพันล้านบาท อะไรจะเกิดหลังจากนั้น? บางทีเธออาจจะเสียตำแหน่งผู้นำตระกูลด้วยเมื่อคิดถึงเรื่องพวกนั้น ลิลี่เริ่มกังวล เธอพยายามอย่างที่สุดเพื่อเพิ่มความเร็ว ยังไงก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะชนะทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง"นั่นอะไร?""โอ้ตายแล้ว นั่นมันฉลาม? ทำไมถึงมีครีบเทาอยู่ในน้ำ?""ฉลาม! ฉลาม! กลับมา! ว่ายกลับมาเร็ว!"ทั้งสิบผู้กำลังขมักเขม้นว่า
Read more
PREV
1
...
1213141516
...
209
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status