หนึ่งพันล้านบาท วิลเลียมจะตัดสินใจยังไง?ลิลี่เป็นผู้นำของตระกูลลินดัน แม้ว่าการแข่งขันว่ายน้ำจะเพื่อความบันเทิง แต่พันล้านบาทไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ถ้าตระกูลลินดันต้องสูญเสียเงินหนึ่งพันล้านบาทไป ตระกูลของพวกเขาจะต้องพินาศวิลเลียมยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไรสักคำเคนท์หัวเราะ "งั้น ตระกูลลินดันก็ไม่เดิมพัน? มันก็แค่เกมส์ แต่ตระกูลลินดันก็กลัวซะแล้วเหรอ? ฉันนึกว่าแดร์ริล—ลูกเขยบ้านคนอื่น—จะเป็นคนขี้ขลาดแค่คนเดียว ฉันไม่รู้มาก่อนว่าทั้งตระกูลลินดันก็เป็นเหมือนกัน แม้แต่วิลเลียมก็เป็นไอ้ขี้ขลาด ฮ่าฮ่า"วิลเลียมหงุดหงิดเมื่อได้ยินแบบนั้น "ทำไมตระกูลลินดันจะไม่เข้าร่วมล่ะ?"เคนท์ดูถูกเขาได้ยังไง? เขาเป็นหลานคนโตที่สุดของตระกูลลินดันเชียวนะ! วิลเลียมโมโห แต่ลิลี่เป็นผู้นำตระกูล เขาหันไปหาลิลี่แล้วขอร้อง "ลิลี่ เราควรเข้าร่วมและแสดงการสนับสนุนในเมื่อเคนท์เชิญชวน เธอคิดว่าไง?"ความจริงคือ ทุกคนในตระกูลลินดันนั้นอิจฉาลิลี่ ผู้หญิงมาเป็นผู้นำของตระกูลพวกเขาได้ยังไง?หากพวกเขาแพ้การแข่งขันว่ายน้ำ ตระกูลลินดันจะเสียหนึ่งพันล้านบาทและลิลี่จะเป็นผู้รับผิดชอบเพียงคนเดียว! ลิลี่และแดร์ริลต้องเป็นตัวแทนขอ
สมัยที่เขาออกจากตระกูล แดร์ริลนั้นอาศัยอยู่ในหมู่บ้านพักหนึ่ง และเรียนการว่ายน้ำด้วยตัวเอง ดังนั้นท่าว่ายน้ำของเขาจึงดูประหลาด"ฮ่าฮ่า ดูลูกเขยลินกันสิ เขาว่ายท่าลูกหมาเหรอ?""โอ้ ท่าลูกหมา นั่นมันตลกชะมัด!"หญิงสาวบางคนเริ่มหัวเราะคิดคักลิลี่กัดริมฝีปากอย่างโมโหเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะจากที่หาด เมื่อเธอมองดูท่าว่ายน้ำของแดร์ริล เธอจึงรู้สึกว่ามันตลกเช่นกันมันชัดเจนว่าแดร์ริลไม่เคยได้รับการสอนว่ายน้ำระดับมืออาชีพมาก่อน แต่เขากลับมีความมั่นใจ แม้ว่าเขาจะไม่ช้า แต่ความเร็วของเขาไม่สามารถชนะการแข่งได้แน่ ถ้าไม่ได้อันดับหนึ่ง ก็เท่ากับแพ้เดิมพันเธอควรเชื่อในเขาไหม? เงินหนึ่งพันล้านเชียวนะ!ถ้าพวกเธอแพ้ ตระกูลลินดันจะต้องจ่ายพันล้านบาท อะไรจะเกิดหลังจากนั้น? บางทีเธออาจจะเสียตำแหน่งผู้นำตระกูลด้วยเมื่อคิดถึงเรื่องพวกนั้น ลิลี่เริ่มกังวล เธอพยายามอย่างที่สุดเพื่อเพิ่มความเร็ว ยังไงก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะชนะทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง"นั่นอะไร?""โอ้ตายแล้ว นั่นมันฉลาม? ทำไมถึงมีครีบเทาอยู่ในน้ำ?""ฉลาม! ฉลาม! กลับมา! ว่ายกลับมาเร็ว!"ทั้งสิบผู้กำลังขมักเขม้นว่า
ในตอนนั้น 'ฉลาม' ก็ว่ายเข้าหาเมแกน!เมแกนกลัวมาก เธอตะโกน "เคนท์ ช่วยด้วย!"แม้เธอจะมีประสบการณ์ชีวิตมามาก แต่นั่นคือฉลาม ที่กำลังเข้ามาหาเธอเคนท์แสยะยิ้ม มันถึงเวลาที่เขาจะเป็น 'ฮีโร่ผู่ช่วยชีวิต'! ฮ่าฮ่า!เขาต้องการแสดงให้เมแกนเห็นว่าเขาเท่ขนาดไหน นี่เป็นเหตุผลที่เขาจัดฉากการโจมตีของ 'ฉลาม' ขึ้นมา'ฉลาม' พุ่งเข้าหาเหล่าหญิงสาวอย่างร้ายกาจและรุนแรง!อย่างไรก็ตาม พวก 'ฉลาม' ดูจะไม่กัด...ไซเลอร์และจัสตินเริ่มสังเกตข้อนั้นเช่นกัน พวกเขาจึงรั้งตัวไว้ แล้วกลับไปปกป้องคู่ของพวกเขาในอีกด้านหนึ่ง แดร์ริลเพียงแค่ลอยอยู่อีกด้านแล้วดูอยู่เฉย ๆ ลิลี่ผิดหวัง ทำไมแดร์ริลไม่มาปกป้องเธอในสถานการณ์แบบนี้?ดูเหมือนเธอจะประเมินเขาสูงไป"เคนท์ เร็วเข้า! เร็ว..." เมแกนกลัวมาก ทำไม 'ฉลาม' นั่นถึงตามแค่เธอ?"เมแกนที่รัก ไม่ต้องกลัว สามีของเธอมาแล้ว!" เคนท์หัวเราะเสียงดังในขณะที่ว่ายเข้าไปหาเธอ เขาดึงมีดที่เขาเตรียมมาก่อนหน้านี้ออกมาในเวลาเดียวกันเคนท์ทำตัวกล้าหาญที่สุดที่เขาทำได้ เขาว่ายเข้าไปหาเมแกน โอบเธอไว้ที่เอว เขาใช้มืออีกข้างถือมีดแล้วตะโกนใส่ 'ฉลาม' "ไอ้เวร! แกกล้าเข้าหาเมียฉันเหรอ?
"ว้าว แสดงดีมากเลยนะเนี่ย!" แดร์ริลหัวเราะ เหมือนเขากำลังดูหนังอยู่เลย จากนั้นแดร์ริลก็ว่ายไปหาลิลี่"หนูน้อยลิลี่ เกิดอะไรขึ้น?" แดร์ริลถามในขณะที่เขาเข้าหาลิลี่ที่มีใบหน้าอารมณ์เสีย'หรือว่าเธอยังผวาจากฉลามปลอมพวกนั้น?' แดร์ริลคิดลิลี่ผิดหวังและตอบอย่างเย็นชา "ฉันไม่เป็นไร ฉันไม่มีอารมณ์ อย่ามาพูดกับฉัน"เธอหันหลังแล้วว่ายน้ำไปที่หาดโดยไม่หันกลับมามองแดร์ริลคู่หมั้นของคนอื่นสู้อย่างกล้าหาญกับฉลาม ทำให้คู่หมั้นเขาภูมิใจ แต่สามีของเธอกลับไม่ทำอะไรเลยเธอรู้สึกว่าเธอมันโง่ที่คิดว่าแดร์ริลกลายเป็นคนใหม่แล้วหลังจากได้งาน ดูเหมือนเขาจะไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เธอไม่ควรบอกให้เขามาทัศนศึกษากับเธอเลยแดร์ริลตะลึงกับการตอบสนองของลิลี่ เธอเป็นอะไรไปน่ะ?ในขณะที่เขากำลังจะตามเธอเพื่อตามหาเหตุผล ก็มีใครบางคนตะโกนออกมาจากฝูงชนที่หาดอีกครั้ง"มีฉลามอีกตัว!""เ-ี่ย! มันมีอีกตัว!"ภายใต้เสียงกรีดร้องและตะโกนจากกลุ่มคน ครีบสีดำในน้ำก็อยู่ไม่ไกล!กลุ่มคนนั้นไม่ได้กลัวมากเท่าก่อนหน้าหลัวจากเห็นเคนท์ฆ่าฉลามอย่างง่ายดายแม้ว่าจะมีฉลามอีกตัว มันก็ไม่น่ามีอะไรกังวลแล้วเมื่อเคนท์อยู่ที่นี่แม้ว่ามั
ทุกคนปิดปากของตัวเองพร้อมกัน บางคนกรีดร้องด้วย!ฉลามพร้อมกับปากกว้างของมันอ้าขึ้นแล้วพุ่งโจมตีลิลี่!"ไม่นะ..." ลิลี่ปิดตาลงอย่างสิ้นหวังแล้วอยู่นิ่งรอความตายของเธอแต่เธอก็ต้องแปลกใจเมื่อปากฉลามใหญ่โตนั่นไม่มาถึงเธอเสียทีเธอเปิดตาอย่างช้า ๆ แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นที่เกิดขึ้นตรงหน้าด้วยตาตัวเองไม่ใช่แค่ลิลี่ แต่ทุกคนก็ถึงกับหยุดหายใจ บรรยากาศรอบ ๆ หยุดนิ่งโดยสิ้นเชิง!มันคือภาพของแดร์ริลที่กำลังขี่อยู่บนหลังของฉลาม โดยจับครีบของมันไว้ และระดมรัวหมัดใส่ฉลามอะไรเนี่ย?ทุกคนตะลึงและไม่สามารถพูดอะไรได้เลย ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาฉลามนั้นส่ายตัวไปมาอย่างดิ้นรน และฟันแหลมคมของมันก็บาดไปตามแขนของแดร์ริล ทำให้เขามีแผลขนาดใหญ่พร้อมเลือดที่ทะลักออกมา"ไปได้แล้ว ไป!" แดร์ริลตะโกนขณะที่โชกไปด้วยเลือด"ต-แต่ แล้วนายล่ะ?" ลิลี่ตัวสั่นและเริ่มร้องไห้"แดร์ริล ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดที่คิดว่านายเป็นคนขี้ขลาด นายต่างหากที่เป็นคนช่วยฉัน!""ไปสิ ผมบอกให้ไป!" แดร์ริลตะโกนด้วยเสียงทั้งหมดที่เขามีลิลี่รู้ว่าเธอต้องไปและออกห่างจากเขาเมื่อได้ยินเขาตะโกน เธอภาวนาให้เขาปลอดภัยในขณะที่เธอว่ายไปที่หา
ลิลี่นั่งอยู่ที่พื้นอย่างหมดอาลัยตายอยาก ภายใต้เสียงมากมายของกลุ่มคน'นี่เขา...เขาตายแล้วจริงเหรอ? ไม่ ไม่ ฉันจะไม่ยอมให้ตาย เขาตายไม่ได้!' เธอคิด"พวกคุณยืนนิ่งทำอะไร? ไปช่วยเขาสิ ช่วยเขา” ลิลี่ตะโกนใส่กลุ่มคนใบหน้าทุกคนดูลำบากใจและไม่มีใครมองกลับไปที่ลิลี่เธอบ้ารึเปล่า? มีฉลามยาวสิบฟุตอยุ่ตรงนั้นนะ! ไม่มีใครกล้าโดดน้ำลงไปช่วยหรอกเขาก็แค่ลูกเขยที่อาศัยบ้านคนอื่นอยู่ ชีวิตเขาไม่มีค่าอะไร โชคดีแล้วที่คนอื่นไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ไม่มีใครขอให้เขาทำตัวเป็นฮีโร่แล้วช่วยลิลี่ลิลี่ไม่ยอม เธอสวมรองเท้าส้นเข็มของเธอแล้วเดินไปหาวิลเลียม "วิลเลียม นายเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลลินดันเหมือนกัน นายต้องช่วยเขา!"เธอขอให้คนอื่นช่วยไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงหันไปขอวิลเลียมวิลเลียมยิ้มเย็นชาแล้วกล่าว "ฉันรู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับแดร์ริล แต่ฉันว่ายน้ำไม่แข็ง อีกอย่าง ฉันจะโดนฆ่าแน่ถ้าฉันไปที่นั่น ถ้าประเมินจากขนาดฉลามดู"แม้ว่าเสียงของเขาจะดูแย่ แต่เขากำลังตื่นเต้นอยู่ภายในลิลี่รู้สึกหมดหวังเมื่อได้ยินคำพูดเย็นชาของเขาวิลเลียมเสริม "ลิลี่ ความผิดเธอนั่นแหละ! เธอเป็นคนที่อยากจะเข้าร่วมการ
ทุกคนเงียบสนิทแดร์ริลมาถึงหาด พร้อมกับฉลามยาวสิบฟุตที่ถูกลากที่ตามหาด"เอื้อก!" หนึ่งในกลุ่มคนกลืนน้ำลายอึกใหญ่เขาทำได้ยังไง? มันเป็นไปได้ยังไงที่เขาสามารถฆ่าฉลาม?คนนับร้อยมองแดร์ริล ทุกคนตะลึงและแปลกใจ นี่มันเหลือเชื่อ!แดร์ริลยิ้ม "ทำไมภรรยาที่รักของผมถึงร้องไห้หนักขนาดนี้? คุณกำลังเป็นห่วงสามีที่รักของคุณอยู่เหรอครับ?""นาย..." ลิลี่ใจสลายก่อนหา้นี้ เมื่อเธอคิดว่าจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว เธอเพียงต้องการกอดเขาแน่ ๆ เมื่อเธอเห็นเขาเดินมาตามชายหาดใบหน้างดงามของเธอเปียกปอนด้วยน้ำตา เธอไม่คาดคิดว่าแดร์ริลจะยังเล่นมุกตลกได้ในขณะที่เรียกแทนกันว่าสามีและภรรยาต่อหน้าทุกคน นี่มันน่าอาย!"หยุดเลย ฉ-ฉันไม่ได้เป็นห่วงนายสักหน่อย!" ลิลี่กล่าวเสียงเบาขณะที่กำลังปาดน้ำตา เธอไม่มองแดร์ริลกลับ"แดร์ริล!" เมแกนและอีวอนเดินเข้ามา "คุณเป็นอะไรไหม?"ต้องขอบคุณแดร์ริลที่ทุกคนสามารถหนีรอดจากการเป็นอาหารของฉลามได้สาวงามทั้งสามล้อมรอบเขา ทำให้บุรุษทุกคนอิจฉา"ผมไม่เป็นไร" แดร์ริลตอบสาว ๆ พร้อมรอยยิ้มแดร์ริลนั่นยุ่งกับการดูลิลี่ จากนั้นก็เมแกนและอีวอน ทั้งสามยังไม่มีโอกาสได้เปลี่ยนชุดของพวกเธอ
'แดร์ริลโชคดีที่ได้เป็นเพื่อนของแด๊กซ์ แต่ทั้งคู่ไม่ได้อยู่ระดับเดียวกัน พวกเขาจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้นาน' เคนท์คิด เขาจัดฉากเรื่องฉลาม แต่แดร์ริลกลับเป็นคนได้รับความสนใจทั้งหมด แม้แต่เมแกนก็เมินเขาแล้วตอนนี้"เอาล่ะ ได้โปรดเงียบด้วย" เอ็ดเวิร์ดเดินออกมาแล้วกล่าว"พวกคุณทุกคนมาจากตระกูลร่ำรวยและมีชื่อเสียง ทุกคนมีชีวิตสะดวกสบาย เป้าหมายของการทัศนศึกษาครั้งนี้คือให้ทุกคนได้ท้าทายสัญชาตญาณเอาชีวิตรอดของตัวเอง เราจะเอาฉลามไปทำบาร์บีคิวทีหลัง ตอนนี้เราต้องจัดการที่นอนกันแล้ว" เอ็ดเวิร์ดกล่าวเสียงดัง"เยี่ยม!" ทุกคนเห็นเป็นเอกฉันท์ทุกคนเริ่มดําเนินการหาที่พักหลังจากกินปลาเผา"มาเร็ว ตรงนี้มีถ้ำด้วย มันใหญ่พอให้พวกเราทุกคนพัก" ใครบางคนตะโกนด้วยความตื่นเต้นไม่นานหลังจากนั้นทุกคนไปที่ถ้ำ...บริษัท แพลทินัมบริษัทถูกรายล้อมไปด้วยแฟนคลับจำนวนมากที่ถือป้ายกระดาษและแท่งไฟ พวกเขาตื่นเต้นมาก!สื่อทั้งหมดในเมืองตงไห่ก็มาเช่นกันพวกเขาทั้งหมดกำลังรอใครบางคน ใช่ จีเซลล์ ลินด์ท นั่นเองแม้ว่าจะมีปัญหาทางเทคนิคเกิดกับหูฟังของเธอในเหตุการณ์ก่อนหา จีเซลล์ก็ยังเป็นที่นิยมอยู่ดีไม่ใช่เพียงแค่เ
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ