บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 4091 - บทที่ 4100

เห็นได้ชัดว่าคนที่รู้สึกเคอะเขินมากที่สุดก็คือเวสตินและน้องสาวของเขาพวกเขามีแต่ความหวาดกลัวและโกรธเกรี้ยวอย่างมาก ราวกับว่าพวกเขาโดนฝูงชนรุมตบหน้า พวกเขาอยากจะพูดอะไรออกมาก แต่ก็ไม่สามารถเอื้อนเอ่ยอะไรออกมาได้สักคำเดียวเวสตินเป็นลูกชายของประธานบริษัทดีพสกาย คอร์ปอเรชั่น เขาเชื่อว่าเขาเป็นคนโรแมนติกที่ได้จัดเตรียมโชว์สุดยิ่งใหญ่ให้กับผู้หญิงที่เขารัก...แต่แล้วเกิดอะไรขึ้นล่ะ?เขาไม่เพียงแต่เหยียบย่ำฮาร์วีย์ไม่สำเร็จเท่านั้น แต่ยังรู้สึกอับอายอย่างมากทันทีที่ 'หัวใจแห่งท้องฟ้า' ปรากฏขึ้นมา“หืม! แกคิดว่านั่นราคาแพงแล้วเหรอ?!”แต่ยังไงก็ตามฮาร์ลีย์ก็ปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ เธอกัดฟันและจ้องมองฮาร์วีย์อย่างฉุนเฉียว“นั่นไม่มีค่าอะไรสำหรับพี่ชายฉันเลย!“เงินในกระเป๋าของเขามีค่ามากกว่านั้น!“เงินจำนวนนั้นคงเท่ากับเงินที่แกเก็บออมมาทั้งชีวิตสินะใช่ไหม?“หรือแกอาจขโมยสร้อยคอเส้นนั้นมาก็ได้!“แกมีอะไรแพง ๆ ที่อยากเอามาโชว์อีกไหมล่ะ?”ฮาร์ลีย์พูดราวกับว่าเธอได้รับความกล้าหาญกลับคืนมาแล้วในขณะนั้นพนักงานเสิร์ฟรีบเดินเข้ามาแล้วพูดว่า "มีรถของใครจอดอยู่ตรงทางเข้า ช่วยออกไปย้ายร

ผู้หญิงคนนั้นมองไปรอบ ๆ ก่อนจะส่งเสียงทั้งน้ำตา "ใครก็ได้ช่วยฉันหน่อยได้ไหม?!”“คุณปู่ของฉันติดอยู่ในรถ!”ผู้สูงอายุคนนั้นมีสีหน้าที่ดูแย่มาก โครงเหล็กของรถเมอร์เซเดส-เบนซ์เริ่มส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดแล้วด้วยทุกคนต่างรู้ว่าคน ๆ นั้นจะถูกบีบอัดอยู่ข้างในทันทีที่โครงเหล็กนั้นหักลงแม้แต่ 911 ก็ช่วยอะไรไม่ได้ผู้คนที่อยู่รายรอบต่างหยุดถ่ายรูปหลังจากได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงคนนั้น พวกเขารู้สึกผิดกับเรื่องนี้เป็นอย่างมากมีบางคนที่อยากเข้าไปช่วย แต่เริ่มลังเลก่อนจะตัดสินใจที่จะไม่ไปทุกคนต่างรู้ว่าคน ๆ นั้นถ้าไม่ใช่คนร่ำรวยก็ต้องเป็นคนที่มีอำนาจ คงจะดีถ้าพวกเขาเข้าไปช่วยคน ๆ นั้นได้...แต่ถ้าพวกเขาช่วยไม่ได้ ก็คงจะเป็นเรื่องแย่มากเมื่อจะถูกลากเข้าไปพัวพันในเรื่องนี้ด้วยเอี๊ยด!มีเสียงที่ฟังดูน่าสยดสยองดังมาจากโครงรถคันนั้น ดูเหมือนว่ามันกำลังจะพังทะลายลงมาได้ทุกเมื่อผู้สูงอายุที่ติดอยู่ข้างในร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด มีเลือดไหลออกมาจากปากของเขาด้วยผู้หญิงคนนั้นเริ่มตื่นตระหนกทันทีที่เห็นภาพนั้นเธอมองไปรอบ ๆ แล้วเห็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่อยู่ใกล้ ๆ เธอสองสามคน“ได้โปรด! ช่วยคุณ

ฮาร์วีย์ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งในเรื่องนี้ แต่เขาทนที่จะเห็นชายชราคนนี้ต้องทนทุกข์ทรมาณไม่ได้หลังจากใคร่ครวญในเรื่องนี้อยู่พักหนึ่ง เขาก็พูดกับผู้หญิงคนนั้นว่า "คุณปู่ของคุณมีอะไรไม่ดีอยู่ในตัว"“ที่คุณต้องประสบอุบัติเหตุก็เพราะเรื่องนี้นั่นแหละ“ผมแนะนำให้คุณไป…”“อะไรไม่ดีเหรอ?”ผู้หญิงคนนั้นเดือดดาลเป็นอย่างมาก“แกพยายามฆ่าคุณปู่ของฉันเพียงเพี่อจะเอาเงิน!“แล้วยังกล้าพูดแบบนั้นเพื่อเอาตัวรอดจากเรื่องนี้ได้ยังไงกัน?!“ฉันจะตีแกให้น่วมเลยถ้ายังพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้อยู่อีก!”ผู้หญิงคนนั้นเริ่มรู้สึกโกรธมากขึ้นก่อนจะเหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าแปะ!การตบของเธอไม่ได้ฟาดลงบนใบหน้าของฮาร์วีย์เพราะซีนเธียร์ได้ยกมือขึ้นมากันเอาไว้“พี่เขยของฉันเป็นคนดีนะคุณผู้หญิง!“เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ลุกขึ้นมาช่วยคุณ! คุณไม่ได้ขอบคุณเขาก็แย่พอแล้วนะ นี่ยังจะพยายามตบตีเขาอีกเหรอ?!“คุณโทรเรียกตำรวจได้เลยถ้าคุณคิดว่าการกระทำของเขาทำให้คุณปู่ของคุณต้องทนทุกข์ทรมานล่ะก็!“ถ้าเจ้าหน้าที่ตำรวจต้องการให้เรารับผิดชอบเราก็ยอม!“แต่อย่าอาจหาญมาทำร้ายกันเพียงเพราะเราเข้าไปช่วยคุณ!”ท่าทีดุดันของซีนเธีย

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! คุณเอามาด้วยเหรอ?กาเบรียลระเบิดหัวเราะออกมาก่อนจะมองไปที่ถุงพลาสติกของฮาร์วีย์“คุณจะไม่พูดถึงเรื่องนี้ใช่ไหม?“คุณเดินทางมาที่นี่เพียงเพื่อขอความยินยอมจากพ่อแม่ในการแต่งงานใหม่ แต่คุณยังเอาของขวัญแบบนี้มาให้เหรอ?ก่อนที่แมนดี้จะทันได้พูดอะไร กาเบรียลก็ก้าวไปข้างหน้าและคว้าถุงพลาสติกออกมาจากมือของฮาร์วีย์หลังจากนั้นก็เปิดถุงดูแล้วเห็นหัวไชเท้าสด ๆ วางอยู่ในถุง“หัวไชเท้าเหรอ? คุณเพิ่งดึงเจ้านี่ขึ้นมาจากพื้นดินเหรอ?“มีราคาถึงหนึ่งดอลลาร์หรือเปล่าเนี่ย?“ไม่น่าแปลกใจเลยที่พ่อแม่เอาแต่เรียกคุณว่าไอ้คนโสโครกไร้ประโยชน์!“คุณนำสิ่งนี้มาให้เพื่อขอความยินยอมจากพวกท่านเหรอ?“ทำไมถึงได้หน้าด้านอย่างนี้?“ออกไปซะ!“ครอบครัวของเราไม่ต้อนรับคุณ!”ในขณะที่กาเบรียลกำลังพูดอยู่นั้น เหล่าคนร่ำรวยที่มีความคุ้ยเคยกับไซม่อนและลิเลียนต่างก็ทำสีหน้าแปลก ๆ ในขณะจ้องมองฮาร์วีย์สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม พวกเขาเชื่อว่าการปรากฎตัวของฮาร์วีย์จะทำให้มาตรฐานของการมาพบเจอกันต้องลดลงฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะจัดการกับผู้คนที่นี่ เขารู้ว่าคนพวกนี้ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยว

ผู้ชายที่มีความสามารถอย่างแท้จริงจะไม่ยอมเป็นลูกเขยที่เกาะภรรยาหรอกนะที่สำคัญกว่านั้นก็คือแขกเหรื่อพวกนั้นย่อมยืนอยู่ข้างเดียวกับกาเบรียลเป็นธรรมดา เพราะพวกเขาได้บางสิ่งบางอย่างจากเขา“หุบปากซะเถอะถ้าแกไม่รู้เรื่องอะไรฮาร์วีย์! หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!“ใช่แล้ว! ดูสภาพตัวเองสิ! แกกล้าใส่ร้ายกาเบรียลอย่างนั้นได้ยังไง!?!“แกอวดอ้างตัวว่าเป็นมืออาชีพหรือยังไง?! แกคิดว่านี่เป็นของปลอมเพียงเพราะแกบอกอย่างนั้นเหรอ?“ฉันได้ยินว่าแกไม่มีพื้นเพทางการศึกษามาเลยด้วยซ้ำ! แกไม่มีสิทธิ์มาตีราคาภาพวิจิตรอักษรนี้ถ้าแกยังอ่านอะไรไม่ออกเลย!“กาเบรียลเป็นนักสะสมที่มีชื่อเสียงอย่างมากในเมืองนี้! ถ้าเขาบอกว่าเป็นของจริงก็ต้องเป็นของจริงอย่างแน่นอน!”ฝูงชนต่างอยู่ในความโกลาหล พวกเขาทำการเยาะเย้ยฮาร์วีย์อย่างไม่ปราณี ซึ่งเป็นอะไรที่บาดหูมากสีหน้าของแมนดี้และซีนเธียดูมืดมนลงทันทีพวกเขาไม่คิดว่ากาเบรียลจะไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้“เราแค่ต้องหาผู้เชี่ยวชาญคนอื่นมาตีราคาภาพนี้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น“ฉันจะเป็นคนจ่ายค่าจ้างให้กับผู้เชี่ยวชาญเอง"หัวใจของกาเบรียลเต้นไม่เป็นจังหวะนอกจากท่าทีที่ดู