บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 3351 - บทที่ 3360

ดาห์เลียรู้ว่าเซียนน่ามีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา...แต่เธอก็ไม่มีเจตนาที่จะยอมแพ้ท้ายที่สุดแล้วคนนอกก็ไม่สามารถสู้มหาอำนาจในท้องถิ่นได้ตระกูลตอร์เรสดูเหมือนจะมีภูมิหลังที่แข็งแกร่งเมื่อเทียบกับตระกูลอื่น ๆ แต่พวกเขาเทียบกับตระกูลจอห์นไม่ได้เลยท้ายที่สุดแล้วโคลตันก็ได้พ่ายแพ้ต่อหัวหน้าแห่งวังทองคำเมื่อพวกเขาชิงบัลลังก์กันมาก่อน และด้วยอาการบาดเจ็บจากอดีตของเขา เขาจึงจวนจะสิ้นชีวาดาห์เลียไม่ได้ตั้งใจจะขอโทษเธอเพียงแต่รู้สึกว่าเธอจะไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการทำให้สถานการณ์บานปลายอีกต่อไปเพียงเพราะผู้หญิงที่มีอำนาจเพียงเล็กน้อยเฟร็ดดี้ไม่ได้แสดงความกลัวใด ๆ เช่นกัน สิ่งเดียวที่เขาทำคือการมองเซียน่าอย่างหื่นกามแน่นอนว่าเขายังคงสนใจเธอเป็นอย่างมากฮาร์วีย์เหลือบไปเห็นผู้สูงอายุในชุดคลุมสีดำที่ยืนอยู่ข้างหลังเฟร็ดดี้ บุคคลนี้ไม่ได้มีความโดดเด่นแต่อย่างใด แต่ยังสามารถเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา ๆ เป็นไปได้สูงว่าเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านโยคะจากอินเดีย“ฉันไม่ต้องการคำขอโทษของเธอ“หรือเงินของเธอ“ฉันไม่ต้องให้พ่อทูนหัวของฉันมาสู้กับเธอด้วย“ฉันสามารถจัดการกับเธอด้วยตัวเองอย่างง่า

โลแกนอยู่ในชุดเครื่องแบบใหม่ เขาเดินไปตรงกลางห้องอย่างดุเดือดจกานั้นเขาก็กอดอกด้วยสีหน้าที่สง่าผ่าเผยเซียนน่าขมวดคิ้วแต่ไม่ได้พูดอะไรดาห์เลียเผยสีหน้าฉงนและมองเซียนน่าอย่างมีเลศนัย“เกิดอะไรขึ้น?“พวกคุณคิดว่าที่ฟลัตเวลล์ไม่มีกฎหมายหรือไง?! พวกคุณคิดอย่างนั้นใช่ไหม?!“พวกคุณกำลังดูถูกทั้งกองกำลังตำรวจ!“คุณถึงกับจะใช่อาวุธเพื่อจัดการปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ด้วยเหรอ?!“พวกคุณจะฆ่าทุกคนเลยหรือไง?!” โลแกนถามโดยไม่สนใจด้วยซ้ำว่าใครถูกหรือผิดอย่างไรก็ตาม ใครที่รู้ทันก็จะสามารถบอกได้ว่าเขากำลังต่อว่าเซียนน่า ยิ่งไปกว่านั้น เขาดูค่อนข้างจะเคารพดาห์เลียด้วยซ้ำทุกครั้งที่เขามองเธอ“ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะสร้างปัญหานะผู้ตรวจการ! แต่พวกอินเดียวางยาฉัน และผู้หญิงคนนี้ก็พยายามจะช่วยให้พวกเขาเอาเปรียบฉัน!” เซียน่าพูดอย่างเย็นชา“มันเป็นเพียงความเข้าใจผิดค่ะผู้อำนวยการโบวี่!” ดาห์เลียตอบโต้ด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น“ใช่ พวกเราผิดพลาดไปและยินดีที่จะขอโทษและชดเชยให้…“แต่คุณไรท์ไม่ยอมรับคำขอโทษของพวกเรา! เธอยังต้องการตัดตอนนายน้อยการ์เซียด้วย!“เธอไม่รู้ได้ยังไงว่าเรื่องนี้จะกลายเป็นข้อพิพาททา

ขณะที่เซียนน่ากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ฮาร์วีย์ก็ถอนหายใจแล้วก้าวออกมา“ผมมีเรื่องจะพูด” เขาเริ่มอย่างใจเย็น“โอ้? ที่นี่มีคนรนหาที่ตายด้วย?!”โลแกนเงยหน้าขึ้นด้วยความโกรธ“จะบอกอะไรฉันเหรอพ่อหนุ่ม? อยากให้ฉัน…”ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ ร่างกายของเขาก็แข็งทื่อทันทีที่เขาเห็นฮาร์วีย์ร่างกายของเขาเริ่มสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้“คะ… คุ… คุณ…”โลแกนไม่อาจเอ่ยชื่อของฮาร์วีย์ออกมาด้วยซ้ำเขารีบก้มตัวทันทีและยืนข้างหน้าฮาร์วีย์ด้วยท่าทางกังวลดาห์เลียชะงักเมื่อเห็นภาพนั้น“มีอะไรรึเปล่าผู้อำนวยการโบวี่? คุณรู้จักเด็กคนนี้เหรอ?”เธอคิดว่าโลแกนจำคนผิดสำหรับเธอ เธอคิดว่าจะไม่มีใครสามารถทำให้โลแกนกลัวได้ขนาดนี้นอกจากตระกูลบาวเออร์และตระกูลจอห์นฮาร์วีย์เมินดาห์เลียโดยสิ้นเชิงและมองโลแกนด้วยความใจเย็น“มานี่สิ” เขาพูดพร้อมกับกระดิกนิ้วชี้โลแกนเริ่มหน้ามืด เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องทำตามที่ฮาร์วีย์สั่ง ดาห์เลียและเฟร็ดดี้จ้องมองเขาด้วยความสับสน“ฉะ- ฉันขอโทษคุณยอร์ก ฉันไม่รู้...” เขาพูดขณะที่ตัวสั่นอย่างไม่หยุดหย่อนเพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปทางด้านซ้ายของใบหน้าของโลแกน

“อ๊ากกก!”เฟร็ดดี้นอนตัวสั่นบนพื้นด้วยความเจ็บปวดราวกับว่าเขาถูกแทงมาหลายสิบครั้งก่อนหน้านี้เขายังทำตัวสูงส่งและยิ่งใหญ่ เขาคิดว่าเขาได้วางแผนทุกอย่างไว้ดีแล้ว แต่ในขณะนั้นมันกลับไม่ได้สำคัญแต่อย่างใดความเจ็บปวดเป็นสิ่งเดียวที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียว อย่าว่าแต่การข่มขู่ฮาร์วีย์เขายังมีชีวิตอยู่ แต่มันคงจะดีกว่าถ้าเขาตายไปเสีย“นายน้อยการ์เซีย!“เป็นอะไรไป?“เกิดอะไรขึ้น?!”ดาห์เลียและคนอื่น ๆ สีหน้าเปลี่ยนทันทีหลังจากที่เห็นเฟร็ดดี้อยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ ๆ เฟร็ดดี้ล้มลงกับพื้นได้อย่างไร?!เขาตกใจเพราะเสียงปืนของฮาร์วีย์เหรอ?ไม่มีทาง!เฟร็ดดี้แข็งแกร่งกว่านั้นมาก!ผู้สูงอายุในชุดคลุมสีดำรีบวิ่งมาหาเฟร็ดดี้อย่างรวดเร็วเขาชื่อครอยซ์ เขาเป็นยอดฝีมือของอารามสวรรค์ของอินเดียและยังเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของเฟร็ดดี้อีกด้วยเขาเชี่ยวชาญด้านโยคะ แต่ในขณะเดียวกันก็ยังเชี่ยวชาญทักษะทางการแพทย์บางอย่างด้วยเขาจับเส้นเลือดของเฟร็ดดี้ทันทีและยัดยารักษาหัวใจที่ออกฤทธิ์เร็วสองสามเม็ดเข้าไปในปากของเฟร็ดดี้...ทว่า

ฉับ!ราเชลตัดแขนของครอยซ์ทันทีเลือดกระเซ็นไปทั่วทุกที่ มันเป็นภาพที่สยดสยองมากครอยซ์ไม่มีเวลาแม้แต่จะร้อง เขากัดฟันขณะที่เขาโซเซถอยไปข้างหลังและพยายามกัดฟันสู้ความเจ็บปวดอย่างเต็มที่เนื่องจากเขาเป็นนักสู้ที่มีประสบการณ์ เขาจึงรู้สึกได้ถึงเจตนาสังหารของราเชลราเชลอาจจะคิดที่จะฆ่าเขาตั้งแต่วินาทีที่เขาจะเข้าไปหาฮาร์วีย์แล้วขณะที่ครอยซ์ก้าวถอยหลัง ราเชลก็เหวี่ยงดาบของเธอไปข้างหน้า ความเร็วของดาบเธอเร็วกว่าความเร็วของส้อมที่เธอขว้างก่อนหน้านี้มากครอยซ์ตกใจมากเมื่อสัมผัสได้ถึงความเร็วและความแข็งแกร่งของราเชล เขาพยายามหลบโดยสัญชาตญาณโดยเร็วที่สุดต่อให้เขาจะเร็วแล้ว แต่ราเชลก็เร็วกว่าเขามากขณะที่ครอยซ์ตอบสนองแม้จะเพียงเล็กน้อย ดาบก็แทงทะลุร่างกายของเขาไปแล้ว“อึก…!”ครอยซ์ล้มลงกับพื้นทันทีด้วยสีหน้าที่หวาดกลัวก่อนที่จะหายใจเฮือกสุดท้ายในที่สุดเขาไม่เคยคิดฝันว่ายอดฝีมืออย่างเขาจะจบลงในสภาพที่ต่ำต้อยเช่นนี้แต่ไม่ว่าเขาจะไม่พอใจและโกรธเคืองแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจากโลกนี้ไปพร้อมกับความรู้สึกเหล่านั้นผู้คนต่างตกใจมาก พวกเขามองราเชลโดยไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเอ