ขณะที่เซียนน่ากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ฮาร์วีย์ก็ถอนหายใจแล้วก้าวออกมา“ผมมีเรื่องจะพูด” เขาเริ่มอย่างใจเย็น“โอ้? ที่นี่มีคนรนหาที่ตายด้วย?!”โลแกนเงยหน้าขึ้นด้วยความโกรธ“จะบอกอะไรฉันเหรอพ่อหนุ่ม? อยากให้ฉัน…”ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ ร่างกายของเขาก็แข็งทื่อทันทีที่เขาเห็นฮาร์วีย์ร่างกายของเขาเริ่มสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้“คะ… คุ… คุณ…”โลแกนไม่อาจเอ่ยชื่อของฮาร์วีย์ออกมาด้วยซ้ำเขารีบก้มตัวทันทีและยืนข้างหน้าฮาร์วีย์ด้วยท่าทางกังวลดาห์เลียชะงักเมื่อเห็นภาพนั้น“มีอะไรรึเปล่าผู้อำนวยการโบวี่? คุณรู้จักเด็กคนนี้เหรอ?”เธอคิดว่าโลแกนจำคนผิดสำหรับเธอ เธอคิดว่าจะไม่มีใครสามารถทำให้โลแกนกลัวได้ขนาดนี้นอกจากตระกูลบาวเออร์และตระกูลจอห์นฮาร์วีย์เมินดาห์เลียโดยสิ้นเชิงและมองโลแกนด้วยความใจเย็น“มานี่สิ” เขาพูดพร้อมกับกระดิกนิ้วชี้โลแกนเริ่มหน้ามืด เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องทำตามที่ฮาร์วีย์สั่ง ดาห์เลียและเฟร็ดดี้จ้องมองเขาด้วยความสับสน“ฉะ- ฉันขอโทษคุณยอร์ก ฉันไม่รู้...” เขาพูดขณะที่ตัวสั่นอย่างไม่หยุดหย่อนเพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปทางด้านซ้ายของใบหน้าของโลแกน
“ถ้านายไม่กล้าก็ไปบอกให้หัวหน้านายมาทำสิ!“หรือนายรู้อยู่แล้วว่าเขาก็ไม่สามารถทำอะไรฉันได้เหมือนกัน?“บทเรียนครั้งก่อนยังไม่พอสำหรับนายเหรอ?“นายอยากตายหรือไง? ทำไมนายถึงได้ยืนหยัดเพื่อผู้กระทำผิดอีกแล้ว?“ดูเหมือนว่าครั้งนี้ฉันคงจะต้องปลดนายออกจากตำแหน่ง นายจะได้มีเวลามากมายทบทวนความผิดพลาดของตัวเองเมื่อนายอยู่หลังลูกกรง!”ปัง!“ฉันขอโทษคุณยอร์ก!”โลแกนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องหมอบลงกับพื้น“ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอีก! ได้โปรด! ให้โอกาสฉันเถอะ!“ผมผิดเองครับคุณไรท์!“แต่ผมไม่มีทางเลือกอื่นจริง ๆ!”โลแกนมีสีหน้าเศร้าสร้อยตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าการถูกลากเข้ามาพัวพันในการทะเลาะระหว่างผู้มีอำนาจหมายความว่าอย่างไรทั้งสองฝ่ายมีภูมิหลังที่ทรงพลังและประวัติศาสตร์อันยาวนาน...อย่างไรก็ตาม เขาเป็นเพียงรองผู้บัญชาการของสถานีตำรวจฟลัตเวลล์เท่านั้น เขาไม่ได้มีใครคอยหนุนหลังเขาด้วยเขาไร้อำนาจในสถานการณ์เช่นนี้!ฮาร์วีย์เตะโลแกนลงกับพื้นก่อนที่จะเหลือบมองเซียนน่า“มีบางอย่างที่คุณไม่สามารถทำได้เพราะตัวตนของคุณ คุณไรท์“เพราะฉะนั้นผมจะจัดหารให้คุณเอง”เซียนน่ากำลังสับสน เนื่องจากภ
“อ๊ากกก!”เฟร็ดดี้นอนตัวสั่นบนพื้นด้วยความเจ็บปวดราวกับว่าเขาถูกแทงมาหลายสิบครั้งก่อนหน้านี้เขายังทำตัวสูงส่งและยิ่งใหญ่ เขาคิดว่าเขาได้วางแผนทุกอย่างไว้ดีแล้ว แต่ในขณะนั้นมันกลับไม่ได้สำคัญแต่อย่างใดความเจ็บปวดเป็นสิ่งเดียวที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียว อย่าว่าแต่การข่มขู่ฮาร์วีย์เขายังมีชีวิตอยู่ แต่มันคงจะดีกว่าถ้าเขาตายไปเสีย“นายน้อยการ์เซีย!“เป็นอะไรไป?“เกิดอะไรขึ้น?!”ดาห์เลียและคนอื่น ๆ สีหน้าเปลี่ยนทันทีหลังจากที่เห็นเฟร็ดดี้อยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ ๆ เฟร็ดดี้ล้มลงกับพื้นได้อย่างไร?!เขาตกใจเพราะเสียงปืนของฮาร์วีย์เหรอ?ไม่มีทาง!เฟร็ดดี้แข็งแกร่งกว่านั้นมาก!ผู้สูงอายุในชุดคลุมสีดำรีบวิ่งมาหาเฟร็ดดี้อย่างรวดเร็วเขาชื่อครอยซ์ เขาเป็นยอดฝีมือของอารามสวรรค์ของอินเดียและยังเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของเฟร็ดดี้อีกด้วยเขาเชี่ยวชาญด้านโยคะ แต่ในขณะเดียวกันก็ยังเชี่ยวชาญทักษะทางการแพทย์บางอย่างด้วยเขาจับเส้นเลือดของเฟร็ดดี้ทันทีและยัดยารักษาหัวใจที่ออกฤทธิ์เร็วสองสามเม็ดเข้าไปในปากของเฟร็ดดี้...ทว่า
ครอยซ์ตะโกนลั่นอย่างโกรธจัด จากนั้นเขาก็เหวี่ยงขาไปทางหน้าฮาร์วีย์ร่างกายของเขาบิดเบี้ยวอย่างผิดปกติ พลังอันน่าสะพรึงกลัวกำลังห่อหุ้มตัวเขาฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะมองครอยซ์ด้วยซ้ำ เขายังคงยกปืนขึ้นสูง เตรียมที่จะยิงอีกครั้งในเวลาเดียวกัน ราเชลก็ปรากฏตัวขึ้นจากมุมหนึ่งของห้องและเหวี่ยงมือของเธอ ส้อมบินตรงไปที่หัวของครอยซ์ทันที!การซุ่มโจมตี!เป็นการโจมตีที่น่ากลัวจริง ๆ!สีหน้าของครอยซ์เปปลี่ยนเป็นเย็นชา เขารู้สึกได้ว่าการโจมตีของราเชลน่ากลัวเพียงใด เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะหยุดการโจมตีของเขาและเหวี่ยงหมัดไปทางส้อมที่กำลังลอยมาเคร้ง!ส้อมกระเด็นหายไป แต่ครอยซ์คำรามก่อนที่เขาจะถอยหลังไปสองสามก้าวดาห์เลียและคนอื่น ๆ ตกใจมากเมื่อเห็นดังนั้นยอดฝีมือชาวอินเดียเสียเปรียบในพริบตา!ครอยซ์มาจากอารามสวรรค์ว่ากันว่าพวกเขาทุกคนเปรียบได้กับทหารชั้นสูงอย่างน้อยที่สุด! พวกเขาล้วนเป็นคนที่น่ากลัว!แต่เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองจากส้อมเพียงอันเดียวได้อย่างไร?เรเชลไม่เสียเวลาและกระทืบพื้นทันที ส้อมอีกอันปลิวไปทางครอยซ์ขณะที่ดาห์เลียและคนอื่น ๆ ยังคงตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจเคร้ง!ครอยซ
ฉับ!ราเชลตัดแขนของครอยซ์ทันทีเลือดกระเซ็นไปทั่วทุกที่ มันเป็นภาพที่สยดสยองมากครอยซ์ไม่มีเวลาแม้แต่จะร้อง เขากัดฟันขณะที่เขาโซเซถอยไปข้างหลังและพยายามกัดฟันสู้ความเจ็บปวดอย่างเต็มที่เนื่องจากเขาเป็นนักสู้ที่มีประสบการณ์ เขาจึงรู้สึกได้ถึงเจตนาสังหารของราเชลราเชลอาจจะคิดที่จะฆ่าเขาตั้งแต่วินาทีที่เขาจะเข้าไปหาฮาร์วีย์แล้วขณะที่ครอยซ์ก้าวถอยหลัง ราเชลก็เหวี่ยงดาบของเธอไปข้างหน้า ความเร็วของดาบเธอเร็วกว่าความเร็วของส้อมที่เธอขว้างก่อนหน้านี้มากครอยซ์ตกใจมากเมื่อสัมผัสได้ถึงความเร็วและความแข็งแกร่งของราเชล เขาพยายามหลบโดยสัญชาตญาณโดยเร็วที่สุดต่อให้เขาจะเร็วแล้ว แต่ราเชลก็เร็วกว่าเขามากขณะที่ครอยซ์ตอบสนองแม้จะเพียงเล็กน้อย ดาบก็แทงทะลุร่างกายของเขาไปแล้ว“อึก…!”ครอยซ์ล้มลงกับพื้นทันทีด้วยสีหน้าที่หวาดกลัวก่อนที่จะหายใจเฮือกสุดท้ายในที่สุดเขาไม่เคยคิดฝันว่ายอดฝีมืออย่างเขาจะจบลงในสภาพที่ต่ำต้อยเช่นนี้แต่ไม่ว่าเขาจะไม่พอใจและโกรธเคืองแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจากโลกนี้ไปพร้อมกับความรู้สึกเหล่านั้นผู้คนต่างตกใจมาก พวกเขามองราเชลโดยไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเอ
ลูกน้องของดาห์เลียทุกคนนอนอยู่บนพื้น เหลือเพียงแต่ดาห์เลียคนเดียวที่ยังยืนอยู่สีหน้าของเธอเย็นชาขณะที่เธอพยายามจะถอยไปโดยสัญชาตญาณ“ผมยังไม่ตายเลยนะคุณจอห์น คุณจะไปทั้ง ๆ ที่ผมยังมีชีวิตอยู่เหรอ?”ในที่สุดฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าเขาเคลื่อนไหวช้ามาก แต่ทันใดนั้นเขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าดาห์เลียทันที จากนั้นเขาก็ตบไหล่เธอเบา ๆทันใดนั้นความรู้สึกกดดันที่น่าสะพรึงกลัวก็ทำให้ดาห์เลียต้องยืนอยู่กับที่แต่ในฐานะนายหญิงแห่งตระกูลจอห์น ไม่มีทางที่เธอจะยอมง่าย ๆ ขนาดนี้!ดาห์เลียหายใจเข้าลึก ๆ และกล่าวอย่างเย็นชา “ถ้าแน่จริงก็ลองแตะต้องฉันสิ ไอ้สารเลว!”ในขณะเดียวกันสมาชิกแก๊งโอเวอร์ลอร์ดที่อยู่ข้างนอกก็ตั้งสติได้ พวกเขากำลังจะรีบเข้ามาช่วยดาห์เลียด้วยอาวุธของพวกเขา แต่ราเชลก็หยุดพวกเขาทั้งหมดไว้“แตะต้องคุณงั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์ยกคางของดาห์เลียขึ้นก่อนที่จะตบหน้าเธออย่างแรงใบหน้าของดาห์เลียบวมขึ้นในทันที“ถ้าผมทำแล้วจะทำไม?” ฮาร์วีย์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นในน้ำเสียงของเขา“คุณคิดว่าผมจะทำไม่ได้งั้นเหรอ?”ดาห์เลียเกือบจะฟันหักจากการตบ เธอทำได้เพียงกัดฟันอย่างเงียบ ๆ ด้วยความไม่พอใจ
แม้ว่าทุกคนจะตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ แต่ความอยากรู้อยากเห็นของฮาร์วีย์มากจนมันปรากฏบนใบหน้าของเขาฮาร์วีย์รู้ว่าผู้ชายที่มีชื่อเล่นนั้นจะต้องเป็นยอดฝีมือที่แท้จริง ผู้ชายคนนั้นคงจะสามารถทำให้ฮาร์วีย์ต้องออกแรงสู้อย่างจริงจังไม่มากก็น้อย“ไม่สำคัญว่าที่อื่นนายจะทำตัวยิ่งใหญ่แค่ไหนหรอกพ่อหนุ่ม…“ที่ฟลัตเวลล์มันไม่สำคัญว่านายเป็นใคร ยังไงนายก็จะต้องจะคุกเข่า!“นายปล่อยมือจากคุณจอห์นจะดีกว่า!“รักษานายน้อยการ์เซียด้วย! แล้วฉันจะปล่อยนายไป!“แต่ถ้านายไม่ทำตามที่ฉันสั่ง ก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือน!”จู่ ๆ หน้าต่างทั้งห้องก็แตกออกเป็นชิ้น ๆวินาทีต่อมาร่างของคน ๆ หนึ่งก็กระโดดผ่านหน้าต่างเข้ามารอยแตกคล้ายกับใยแมงมุมเกิดขึ้นบนพื้นหินอ่อนทันทีที่เท้าของเขาสัมพัสกับพื้น การปรากฏตัวของเขาน่ากลัวมากจนผู้คนอดไม่ได้ที่จะถอยด้วยความกลัวพวกอินเดียต่างก็ตกใจเหมือนกันพวกเขาเชื่ออย่างแท้จริงว่าพวกเขาเป็นที่หนึ่งในเรื่องศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็กลับต้องประหลาดใจเมื่อได้เห็นยอดฝีมือที่มีความสามารถขนาดนี้ในประเทศ Hยอดฝีมือเช่นนี้จะปรากฏเฉพาะในนวนิยายและภาพยนตร์เท่านั้น...แต่เขากลับยืนอยู่ต่อ
ฮาร์วีย์ยักไหล่“ฆ่าเธอให้ได้จริง ๆ ก่อนแล้วค่อยมาถามผมใหม่”บูลโดเซอร์เผยรอยยิ้มก่อนที่จะกระโจนเข้าหาราเชลและเริ่มการต่อสู้ครั้งใหญ่บูลโดเซอร์มีสิทธิ์ที่จะโอ้อวด เขาเป็นยอดฝีมือจริง ๆเมื่อเทียบกับครอยซ์แล้ว เขาเหนือกว่าครอยซ์มากมือที่แดงก่ำของเขาช่างน่าสะพรึงกลัว ทุก ๆ การเคลื่อนไหวที่เขาทำนั้นเต็มไปด้วยความมีอำนาจและความสยดสยองคลื่นกระแทกสัมผัสได้ทุกครั้งที่การโจมตีของเขาปะทะกัน ราวกับว่าเขาต้องการกลืนกินศัตรูทั้งเป็นราเชลเป็นนักสู้ที่ค่อนข้างจะมีประสบการณ์ เธอชักดาบออกมาอีกครั้งเพื่อโจมตี...แต่เนื่องจากการเคลื่อนไหวของเธอยังขาดการคำนวณไปเล็กน้อย บูลโดเซอร์จึงพยายามหาช่องโหว่ให้เขาได้จู่โจมเธอก่อนแม้ว่าราเชลจะไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เธอก็ยังเสียเปรียบดาห์เลียและคนอื่น ๆ หัวเราะด้วยความดีใจเมื่อเห็นดังนั้นแน่นอนว่าในสายตาของพวกเขา ฮาร์วีย์ที่ขี้อวดจะจบเห่เมื่อราเชลถูกฆ่าทว่า ราเชลยังคงไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ เธอสงบสติอารมณ์ตนเองขณะที่นึกถึงคำสอนของฮาร์วีย์และเร่งการโจมตีให้เร็วยิ่งขึ้น แข็งแกร่งยิ่งขึ้น และหนักแน่นยิ่งขึ้น!กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!ดาบและมือที่เปื้อนเลือด