บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 3371 - บทที่ 3380

“ชื่อของฉันงั้นเหรอ?“ทำราวกับว่าถ้ารู้ว่าฉันเป็นใครแล้วเธอจะมีปัญญามาแก้แค้นอย่างนั้นแหละ“ถ้าไม่ใช่เพราะตัวตนที่ฉันมี ฉันคงฆ่าเธอไปเป็นร้อยครั้งแล้ว”แอนเซลมองเธอด้วยท่าทางเย็นชาคนที่เหลือได้แต่ยืนตากระตุกอยู่อย่างนั้นพวกเขาปลดเซฟตี้ของปืนออกทันที แต่ในขณะนั้นอาวุธของพวกเขาเย็นวาบและหนักผิดปกติฮาร์วีย์มองดูสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างอยากรู้อยากเห็น ในตอนที่เขาเลือกเกษียณตัวเองออกมาเมื่อนานมาแล้ว แอนเซลเองก็ทำแบบเดียวกัน ในตอนนั้นแอนเซลยังไม่ใช่เทพสงครามแต่นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาแอนเซลก็ฝึกตัวเองอย่างหนัก เขาจะสามารถทะลวงขีดจำกัดของตัวเองและสามารถขึ้นเป็นเทพสงครามคนใหม่ได้ หากมีโอกาสได้แสดงฝีมือ!ฮาร์วีย์รู้สึกประหลาดใจกับทักษะของแอนเซลเขาแทบไม่ต้องเสียแรงเลยด้วยซ้ำ“ฉันก็นึกว่าใคร! ที่แท้ก็ผู้บัญชาการตอร์เรสนี่เอง!”ในที่สุดบัตเลอร์จอห์นก็จำแอนเซลได้ ในขณะที่ทุกคนตัวแข็งอยู่กับที่“ผู้บัญชาการตอร์เรสผู้เลื่องชื่อมีทักษะที่น่าสะพรึงกลัวหลังกลับจากกองทัพ และใช้โอกาสนี้ก้าวขึ้นเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของสถานีตำรวจฟลัตเวลล์”“ฉันน่ะสงสัยจริง ๆ ว่าเด็กเหลือขอไร้สมองอย่างนายจะมีทัก

ชายสูงอายุในวัยห้าสิบเดินกอดอกก้าวมาข้างหน้าชายผู้นี้เป็นหัวหน้าตระกูลจอห์น กาวิน จอห์นเขาเป็นพ่อของเอลเลียต และยังเป็นน้องชายของผู้นำระดับสูงของโกลด์เด้น พาเลซอีกด้วย“แอนเซลไม่มีความหมายอะไรเลย“แม้ว่าเขาจะเป็นเทพสงคราม แต่เขาก็เทียบกับโกลด์เด้น พาเลซไม่ได้“ถึงอย่างนั้น หัวหน้าผู้ฝึกสอนก็ไม่ใช่คนที่เราจะล้อเล่นด้วยได้!“เราจะไม่พูดถึงสงครามระหว่างยูโร-อเมริกา แต่เป็นเรื่องหลังจากนั้น สงครามโลกครั้งที่หนึ่งในตะวันออกกลาง“เป็นเพราะหัวหน้าผู้ฝึกสอน เทพสงครามจากประเทศอื่น ๆ จึงไม่กล้าก้าวเข้ามาในเขตแดนของประเทศ H แค่เหตุผลข้อนี้เพียงอย่างเดียวก็พอที่จะพิสูจน์ให้เห็นได้แล้วว่าผู้ชายคนนั้นน่ากลัวแค่ไหน“จนกว่าจะเข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลตอร์เรสกับผู้ชายคนนั้น…“การตั้งตัวเป็นศัตรูกับเขาในตอนนี้ไม่เข้าท่าเลยสักนิด“ปล่อยให้แอนเซลปกป้องฮาร์วีย์ตามที่เขาต้องการได้เลย“ทำไมนายต้องสู้กับคนที่มีกำลังสนับสนุนมากมายขนาดนั้นเพื่อคนที่นายไม่รู้จักด้วย?”กาวินมองเอลเลียตด้วยแววตาขมขื่น“คราวหน้า หัดใช้สมองแทนอารมณ์ และเลิกพูดอะไรโง่ ๆ เพียงเพราะถูกอารมณ์พาไปได้แล้ว”“ผมมันสะ

เวลาเก้าโมงเช้า ที่โรงพยาบาลเพื่อประชาชนแห่งฟลัตเวลล์ฮาร์วีย์ ยอร์กนำผลไม้ที่เขาเก็บก่อนหน้านี้มาเยี่ยมแมนดี้ ซิมเมอร์นั่นเพราะภรรยาของเขาได้รับบาดเจ็บ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะทุ่มเทถึงขนาดนี้ลิเลียน เยตส์ทนฮาร์วีย์ไม่ได้ แต่เขาเข้าใจดีว่าเธอจะมีพฤติกรรมแบบไหนดังนั้นทุกครั้งที่เขามาเยี่ยมแมนดี้เขาจึงมักจะนำเช็คก้อนโตมาเพื่อปิดปากลิเลียนเสมอลิเลียนเป็นผู้หญิงหน้าเลือด แต่ก็ดีที่เมื่อได้เงิน เธอก็สามารถปิดปากของตัวเองลงได้สนิท ฮาร์วีย์จึงสามารถรักษาสุขภาพจิตของตัวเองได้เป็นอย่างดีตลอดเวลาที่ต้องอยู่ร่วมกับเธอหลังจากคุยกับแมนดี้เพียงเล็กน้อย ฮาร์วีย์ก็ทิ้งผลไม้ไว้และเดินจากไป เพราะเขาไม่ต้องการรบกวนการพักผ่อนของแมนดี้เนื่องจากมีการแพร่ระบาดของเชื้อโรค ฮาร์วีย์จึงสวมหน้ากากอนามัยอย่างระมัดระวัง และเตือนแมนดี้และลิเลียนไม่ให้ออกจากห้องผู้ป่วยเพื่อที่พวกเธอจะได้ไม่ไปรับเชื้ออะไรมาขณะที่ฮาร์วีย์กำลังจะลงไปชั้นล่าง ลิฟต์ก็ถูกเปิดออก แพทย์ผู้ซึ่งสวมเสื้อกาวสีขาวและสวมหน้ากากอนามัยปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับรถเข็น ส่วนสูงและน้ำหนักของเขาเกือบจะเท่ากับของฮาร์วีย์แพทย์คนนั้นหรี่ตาเล็

แต่ทันทีที่แพทย์ผู้นั้นนั่งลงบนเบาะคนขับ ร่างกายของเขาก็แข็งขึ้นมีดผ่าตัดจออยู่บนลำคอของเขาในทันที"สายัณห์สวัสดิ์…"ฮาร์วีย์ ยอร์กโผล่ศีรษะออกมาก่อนที่จะแสดงรอยยิ้มจาง ๆทันทีที่แพทย์คนนั้นเห็นหน้าฮาร์วีย์ เขาก็ถึงกับตะลึงงัน ไม่คาดคิดเลยว่าจะได้พบกับอีกฝ่ายตัวเป็น ๆเขาพยายามเอื้อมมือไปยังที่พักแขนหวังจะรีบหยิบปืนอย่างรวดเร็วด้วยมือสั่นเทา แต่ร่างกายของเขาก็ต้องหยุดชะงักอีกครั้งเมื่อฮาร์วีย์เริ่มลงแรงไปกับมีดผ่าตัดในมือ“นั่นไม่เข้าท่าเลย…ฮาร์วีย์ยิ้ม“ถ้านายจะเลียนแบบฉัน อย่างน้อยก็พยายามให้มากกว่านี้หน่อยสิ ฉันไม่ใช่พวกสิงปืนไวหรอกนะ”นายแพทย์ผู้นั้นฉายแววเย็นชาในดวงตา“ฉันไม่ได้อยากจะฆ่านาย…“แต่ในเมื่อนายรนหาที่…“ฉันก็ไม่มีทางเรื่องอื่นนอกจากต้องจัดการนายเสีย”“จัดการฉันเหรอ?” ฮาร์วีย์ถามด้วยรอยยิ้ม“ตอนนี้ฉันเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบ“ฉันไม่สนเรื่องที่นายฆ่าเฟร็ดดี้หรอก…“แต่คงไม่ดีเท่าไหร่ถ้านายจะโยนความผิดมาให้ฉัน”ฮาร์วีย์มองเห็นการกระทำทั้งหมดแต่ไม่ได้พยายามที่จะหยุดมัน นั่นก็เพราะเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับความขัดแย้งเหล่านี้เลยนายแพทย์คนนั้นสูดลมหายใจ

เอลเลียต จอห์นพยักหน้าเบา ๆ“พ่ออย่าห่วงไปเลย! ผมจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว!”"จริงสิ เราจะเชื่อใจนักฆ่าที่เราส่งออกไปได้มากแค่ไหน?” เกวิน บาวเออร์ถาม"ทุกอย่างปกติดี! ผมเตรียมแผนหลบหนีไว้ให้เขาแล้วด้วย!“เขาจะออกจากชายแดนไปพร้อมเงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์เมื่อทำภารกิจสำเร็จ! เขาจะได้ไปเป็นเศรษฐีที่ต่างประเทศ!“ด้วยผลประโยชน์มากมายที่รอเขาอยู่ เขาไม่มีทางขายพวกเราออกไปแน่!” เอลเลียตกล่าวด้วยท่าทางมั่นใจกาวินพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นเตรียมเดินออกไปจากจุดนี้ ตามองไปที่ลูกชาย“ฉันสอนนายมาตลอดเลยนะเอลเลียต!“เราไว้ใจได้เฉพาะคนตายเท่านั้น!”เอลเลียตตัวแข็งก่อนที่จะแสดงรอยยิ้มจาง ๆ ออกมา“ผมก็บอกพ่อแล้วไง ว่าผมได้เตรียมทางหนีทีไล่เอาไว้เรียบร้อยแล้ว“เศรษฐีนั่นจะต้องเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุในไม่ช้า”……ขณะที่พ่อและลูกชายกำลังวางแผนขั้นต่อไปอยู่นั้น เคย์เดน บัลเมอร์ก็มาถึงจุดนัดพบ หลังจากที่เขาพาตัวประกันไปและมอบหมายให้เขาล้วงทุกอย่างจากแพทย์คนนั้น ฮาร์วีย์ ยอร์กก็โทรหา แอนเซล ตอร์เรสฮาร์วีย์ไม่ได้ปิดบังสถานการณ์เลยแม้แต่น้อย เขาเปิดเผยทุกอย่างต่อน้องชายคนนี้จนหมดเปลือกในเ