Episode 1 : ตกหลุมรัก

น็อต

ในชีวิตพวกคุณเคยตกหลุมรักใครตั้งแต่แรกเจอมั้ยครับ ผมไม่รู้ว่ามันพรหมลิขิตหรือเรื่องบังเอิญที่ผมได้เจอรุ่นน้องคนหนึ่งที่มหาลัย ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัว ผมชื่อน็อตครับ เรียนวิศวะโยธา ปีสาม

“กูได้ยินข่าวว่ามึงเรียนวิศวะป่ะ” ไอ้เอ็มเจเดินมาชนไหล่ผมพร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม

“แล้วมึงมาทำไม” ผมย้อนถามเพื่อน

“ใครน้อ!! กล้าทำเสือจำศีลตื่นได้ขนาดนี้” ไอ้ไทยทีก็อีกคน

“น้องคนนั้นน่ารักว่ะ” ไอ้เอ็มเจชี้ไปทางเด็กผู้หญิงผมสีแดงที่กำลังเดินมา นี่แหละครับพรหมลิขิตของผม ผมไม่รู้ว่าเธอชื่ออะไร อาทิตย์ที่แล้วเธอเดินผ่านผมที่คณะและที่ผมมาคณะบิรหารก็เพราะเธอนี่แหละ

“อ้าวหนุ่มวิศวะมาทำอะไรที่คณะบริหารไม่ทราบคะ” แพมเป็นเพื่อนของพวกผมครับและเป็นแฟนรุ่นพี่ของพวกผมด้วย

“ถามคุณน็อตเลยครับ” ไอ้เอ็มเจรีบโยนให้ผม

“แหม ยิ้มขนาดนี้เล็งคนไหนหรอน็อต” แพมเอ่ยแซวผม

“น้องคนนั้น” ผมบอกไปตามตรงเพราะผมไม่มีอะไรต้องปิดบังเพื่อนอยู่แล้ว

“ชัดเจนดีกูชอบ” ไอ้ไทยทีชูสองนิ้วให้ผม

“อ๋อ น้องใบบัวน่ะหรอ”

ใบบัวอย่างนั้นหรอชื่อน่ารักแฮะ ผมนั่งมองน้องที่เดินผ่านโต๊ะพวกผมไปก่อนที่เธอจะนั่งลงโต๊ะด้านหลังของผม

“ใบบัวเลิกเรียนแล้ว” แพมเดินเข้าไปถาม

“เลิกแล้วค่ะ พี่แพมมีอะไรให้บัวช่วยมั้ย” ผมพึ่งได้ยินเสียงของเธอแบบชัดเจนก็วันนี้แหละ หน้าตาว่าน่ารักแล้วพอได้ยินเสียงแม่งยิ่งน่ารัก

“ไม่มีจ้า นั่งกับพวกพี่มั้ย” แพมเอ่ยชวนก่อนที่เธอจะหันมาพร้อมผมที่หันไปมองพอดี

“โอ๊ะ ขอโทษค่ะ” หน้าของเราเกือบชนกันก่อนที่ผมจะรีบหันกลับ

“ครับ”

“หนุ่มวิศวะเพื่อนพี่เอง โสดจ้า เผื่อใครจะสนใจ” แพมเล่นผมแล้วไงล่ะ

"สวัสดีค่ะ"ใบบัวยิ้มให้ผมมั้ง

"เอ่อ....ดีครับ"ผมตอบกลับไป

"พี่ว้ากใช่มั้ยคะ ถ้าจำไม่ผิดพี่ชื่อน็อต"เพื่อนของเธอถามผม

"พี่ดังขนาดนั้น"ผมถามกลับ

"ใครจะไม่รู้จักล่ะคะ อดีตเดือนมหาลัย"

ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่ผมนั่งฟังเธอคุยกับเพื่อน ผมนั่งยิ้มจนเพื่อนผมมองหน้าก่อนพวกมันจะเตะขาผมให้หันกลับไปมอง

“พี่แพมบัวไปแล้วนะคะ” เธอเดินมาหาแพมก่อนจะหันมายิ้มให้ผม

“ไว้เจอกัน เดี๋ยวพี่พาไปทัวร์คณะวิศวะ” ผมถลึงตาใส่แพมที่พูดเหน็บผม

"ไว้เจอกันนะคะพี่น็อต"ใบบัวยิ้มให้ผมก่อนจะบอกเพื่อนผมและแพม

“ขอตัวนะคะ” ผมมองตามคนที่เดินออกไป

"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับน้องใบบัว"ไอ้เอ็มเจยิ้มเย้ยผม

“น้องสวยนะคะ นิสัยดีด้วย แต่เสียอย่างเดียว” แพมพูดขึ้นทำผมขมวดคิ้วกับประโยคบอกเล่าของแพมทันที

“อะไรวะ”

“ดูปากแพมนะคะ ใบบัวมีแฟนแล้วค่ะ” ผมนิ่งกับคำพูดไปพักใหญ่ มีแฟนแล้วงั้นหรอ

“เชี้ย แดกแห้วแล้วมึงไอ้น็อต” ไอ้เอ็มเจบอกผม

“กูกลับล่ะ” ผมเดินออกจากโต๊ะทันที นี่ผมช้าไปหรือเธอมีแฟนมาก่อนหน้านั้นอยู่แล้ววะ ผมไม่เคยคบใครเป็นแฟนจริงจัง และผมก็ไม่ชอบให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผมด้วย แต่ยกเว้นกับเธอไง ทำไมเราไม่เจอกันตั้งนานวะ

“มีแล้วก็เลิกได้แหละมึง” ไอ้ไทยทีบอกผม

“มึงพูดเหมือนรู้จักแฟนน้องเขา” ไอ้เอ็มเจถาม

“รู้ดิ รู้จักดีด้วย” ผมหยุดชะงักก่อนจะหันมาถามเพื่อนตัวเอง

“ใคร”

“ชื่อฟีนส์เป็นเพื่อนเจ้าของมหาลัยของเรานี่แหละ แถมเป็นเจ้าของห้างด้วย” เพื่อนผมบอก

“แล้วมึงรู้จักเขาได้ยังไง”

“ก็...เด็กกูบอกว่าพี่เขาเด็ด”

“แสดงว่าเจ้าชู้” ไอ้เอ็มเจถามต่อ

“ตัวพ่อเลยครับ ไม่มีใครไม่รู้จักพี่เขา”

ผมฟังเพื่อนพูดเรื่องแฟนของเธอ เธอจะรู้มั้ยว่าแฟนเธอเป็นแบบนี้ผมยืนนิ่งคิดอะไรในหัว มีแล้วก็เลิกได้งั้นหรอ

“มึงก็ยังมีสิทธิ์นะเว้ย”

“กูรอสิทธิ์นั้นอยู่”