น็อต
ชีวิตของผมแม่งโคตรจะมีความสุข ผมกับใบบัวเป็นแฟนกันแล้วครับหมายถึงเป็นแฟนกันแบบผู้หญิงผู้ชายทั่วไป มีหลายอย่างเกิดขึ้นแต่ผมไม่อยากพูดถึงมัน ผมอยากอยู่กับปัจจุบันมากกว่า
“คิดถึงจัง ฟอด” ผมหันไปหอมแก้มแฟนตัวเอง
“พี่น็อตอายเขา”
“พี่ไม่เห็นอายเลย ก็เราเป็นแฟนกัน อีกอย่างอยู่ในรถครับ” ผมบอกก่อนจะฉีกยิ้มให้
“ไปได้แล้วค่ะบัวหิวข้าว” ยังจะมาทำหน้างอนใส่อีก ใบบัวไม่ได้ย้ายมาอยู่กับผมที่คอนโดหรอกครับ มีมาค้างบ้าง ใจผมก็อยากให้ย้ายมาอยู่ด้วยเพราะอยู่บ้านคนเดียวเป็นห่วง
“กินพี่รองท้องก่อนมั้ย พี่อร่อยนะ” ผมยิ้มกริ่มให้
“พี่น็อตเดี๋ยวเถอะ”
“วันนี้นอนกับพี่นะครับ” ผมหันมาอ้อน
“ก็ได้ค่ะ นอนด้วยก็ได้”
ผมขับรถกลับคอนโดทันที ผมกับใบบัวชอบทำกับข้าวกินกันเองครับ ผมว่ามันมีความสุขดีนะได้ทำอะไรกับคนที่เรารักมีเวลาให้กัน
คอนโด
“อ้าวพี่ใบบัวไปไหนมาคะ” และนี่เป็นสิ่งที่ผมเบื่อที่สุด ยัยเด็กแก่แดดย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกับผมและที่สำคัญห้องตรงข้ามกับผมด้วย
“พี่พึ่งกลับจากมหาลัยจ้ะ” แฟนผมตอบก่อนจะยิ้มให้
“ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะหนูช่วยถือมั้ย” ผมขยับถุงหนีทำเอาเธอถึงกับชะงัก
“เข้าห้องดีกว่าครับที่รัก” ผมบอก
“ไว้เจอกันนะคะหนูบัว”
“ใบบัวครับพี่ลืมมือถือไว้ที่รถ เดี๋ยวพี่ลงไปเอาก่อนนะ” ผมบอก
“ค่ะ พี่น็อตเอากระเป๋ามาให้บัวด้วยนะคะ” ใบบัวบอกผมก่อนผมจะยิ้มและตอบกลับพร้อมมองบางคนด้วยความสะใจ
“ครับ มาอยู่ด้วยกันเลยมั้ยล่ะจะได้ไม่ลืมอีก” ผมยิ้มอ่อนให้คนที่ยืนมองหน้าผมอยู่
ผมเดินมาที่ลานจอดรถ ผมรู้ทั้งหมดว่าทำไมยัยเด็กแก่แดดถึงมาอยู่คอนโดเดียวกับผม แต่แล้วยังไงอยากอยู่ก็อยู่แค่อย่ามายุ่งกับผมก็พอ
“ตามฉันมาทำไม” ผมหันกลับมาถาม
“บัวก็แค่อยากให้พี่คุยกับบัวบ้าง ไม่ใช่ทำเหมือนบัวเป็นอากาศ”
“ฉันไม่ได้เห็นเธอเป็นอากาศ แต่ฉันไม่เคยมองเห็นเธอมีตัวตนเลยต่างหาก บอกตั้งหลายครั้งแล้วว่าอย่ามายุ่งกับฉัน ขนาดหมามันยังฟังรู้เรื่องเลย” ผมพูดก่อนจะยิ้มให้เธอ
"คุยดีๆ ก็ได้นี่คะ หนูฟังภาษาคนรู้เรื่อง"นอกจากจะปากดีแล้วก็ยังเก่งอีกด้วย
"ถ้าฟังภาษาคนรู้เรื่องเธอจะไม่ทำแบบนี้"ผมมองไล่สายตาจากเท้าจนถึงเส้นผมสีแดงของเธอ
"บัวทำอะไร"
"ไม่อายบ้างเลยหรอ ก้มมองตัวเธอเองเถอะ"เธอก้มมองตัวเองด้วยสายตาที่สั่นแต่ไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับมาเพราะมันคือเรื่องจริงไง
"....."
"ทั้งสีผมทั้งการแต่งตัว ฉันจะบอกให้นะและเธอก็ช่วยจำใส่สมองที่มันมีน้อยของเธอเอาไว้ได้วย ต่อให้เธอศัลยกรรมหน้าให้เหมือนใบบัวฉันก็ไม่ชอบเธออยู่ดี"ผมบอกก่อนจะเดินกลับเข้าคอนโด ทำไมผมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ทุกวัน
"อย่ากลืนน้ำลายตัวเองล่ะ"เธอพูดจนผมต้องหันกลับมาบอกเธอทันที
"ต่อให้เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในโลก ฉันก็ไม่เอา"
“ขอให้เธอทิ้งพี่”
บัว
จะว่าฉันโง่หรืออะไรก็แล้วแต่ ต่อให้พี่เขาจะด่าจะพูดอะไ ฉันไม่สนใจหรอก และฉันก็ยังจะชอบพี่น็อตต่อแค่ชอบอ่ะทำไมคะมันผิดมากนักหรอ ฉันไม่ได้ไปทำให้ใครเดือดร้อนสักหน่อย ฉันย้ายมาอยู่คอนโดเพราะพี่น็อต ฉันเปลี่ยนเป็นอีกคนก็เพราะพี่น็อต แต่เหมือนสิ่งที่ฉันทำมันจะไร้ค่ามากสินะ
ฉันก็ได้แต่หวังว่าสักวันเขาจะเลิกกันแล้วพี่น็อตจะหันมามองฉันบ้าง แต่สิ่งที่คิดกับความเป็นจริงมันต่างกันคนละขั้วเลย พี่น็อตไม่แม้จะมองหน้าฉันแถมรังเกียจฉันเหมือนฉันเป็นขยะ
“เห้อ ถ้าเลิกชอบได้หนูเลิกไปนานแล้วมั้ยล่ะ” ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง แล้วเดินเข้าร้านสะดวกซื้อ ฉันขอที่บ้านมาอยู่คอนโดคนเดียว อาหารทำเป็นค่ะแต่ขี้เกียจซื้อกินง่ายกว่า
“ถ้ายังเดินถือมาม่าคัพรอบร้านแบบนี้คงไม่ได้กินกันพอดี” นี่ฉันเดินรอบร้านงั้นหรอ
ฉันยืนจ้องหน้าผู้ชายที่ยิ้มให้ฉัน ดูแล้วน่าจะรุ่นเดียวกันเนาะ แล้วเขาจะมายืนยิ้มให้ฉันทำไมล่ะเนี่ยบ้าหรือเปล่าคนรู้จักกันก็ไม่ใช่
“เราชื่อเหนือ เธอชื่ออะไร” เป็นมิตรชัวร์ถามแบบนี้
“เดี๋ยวแป้ปนะขอไปเติมน้ำร้อนก่อน แล้วจะมาตอบ” ฉันรีบเดินมากดน้ำร้อนก่อนจะจ่ายเงินแล้วเดินมานั่งที่ลานพักผ่อน
“เราชื่อบัว”
“อยู่คอนโดนี่หรอ” เหนือถามฉัน
“อืม นายก็อยู่ที่นี่หรอ” ฉันถามพร้อมกินมาม่าไปด้วย
“คอนโดนี่ของครอบครัวเราเอง ถ้าเธออยู่ที่นี่เราว่าเราจะย้ายมาอยู่เหมือนกัน” ฉันหรี่ตามองนี่ฉันกำลังโดนจีบอยู่ใช่มั้ยเนี่ย
“มันคอนโดเธอนี่”
“อายุเท่าไร่หรอ”
“สิบแปดปีย่างสิบเก้าแล้ว นายล่ะ”
“เท่าเธออ่ะ เธอน่ารักดีนะ ชอบผมสีนี้หรอ” งุ้ย ชมแบบนี้หนูบัวก็เขินสิคะ
“เปล่าหรอกแค่อยากลองเปลี่ยนดู”
ฉันกับเหนือเรานั่งคุยกันจนค่ำ เหนือคุยสนุกมากอ่ะไม่น่าเบื่อด้วยแถมเรายังเรียนที่เดียวกันอีกนะบังเอิญที่สุด
“เราต้องไปแล้ว ไว้เจอกันใหม่นะ” เหนือบอกฉัน
“อืม ได้สิ”
“เราขอเบอร์หรือไลน์บัวได้มั้ย” เหนือหันกลับมาถามฉัน
“ได้สิไหนๆ ก็เป็นเพื่อนกันแล้ว” ฉันกดมือถือตัวเองก่อนจะส่งมือถือคืนเหนือไป
ฉันเดินเข้าคอนโดอิ่มท้องแถมสบายใจมีคนคุยด้วย อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องโดนด่าว่าคุยภาษาคนไม่รู้เรื่อง เป็นคนก็คุยภาษาคนรู้เรื่องค่ะอีกอย่างหนูบัวเห่าไม่เป็นเน้อ
“ที่มาอยู่คอนโดนี่เพราะจะได้อ่อยผู้ชาย” ฉันกำลังสแกนคีย์การ์ดแต่ต้องชะงักเพราะเสียง...
“หึงหรอคะที่เห็นบัวคุยกับคนอื่น” ฉันยิ้มแล้วตอบกลับ
“เธอไม่ได้ค่ามีค่าขนาดนั้นหรอกนะ อย่าสำคัญตัวผิด” เจ็บดีจัง
“แล้วพี่จะมาเหน็บบัวทำไม”
“ฉันกลัวว่าเธอจะท้องก่อนเรียนจบ เพราะคนที่น่าสงสารที่สุดคือพ่อกับแม่เธอ” ฉันยืนอ้าปากค้างกับคำพูดของพี่น็อต
“พี่น็อตเห็นบัวง่ายขนาดนั้นเลยหรอคะ และอีกอย่างบัวไม่เคยพาใครมาคอนโดไม่เหมือนพี่หรอก” ว่าจะไม่ตอบโต้แล้วนะ
“ทำไมเสียใจที่ไม่เป็นเธอหรอที่ฉันพาเข้าห้อง”
“พี่น็อตทำอะไรคะ” เสียงของพี่ใบบัวเดินมาถาม
“คนที่ง่ายไม่ใช่หนู” ฉันพูดจบก็เข้าห้องทันที คอยดูนะโดนทิ้งมาฉันจะนั่งหัวเราะให้ฟันร่วงเลย
น็อต
“อย่าไปสนใจเลยกลับเข้าห้องดีกว่าครับ” ผมพาแฟนตัวเองกลับเข้าห้องทันที ปากเก่งให้ตลอดยัยเด็กบ้า
“พี่น็อตทำไมไม่พูดกับน้องเขาดีๆ ล่ะคะ” ใบบัวถามผม
“หน้าพี่ยังไม่อยากจะมองเลย แล้วจะให้พี่คุยดีด้วยไม่มีทางหรอก” ผมบอกก่อนจะทิ้งตัวลงนอนแล้วดึงใบบัวเข้ามากอด
“สองมาตรฐาน”
“ฟอด แค่พี่มีบัวคนอื่นช่างมันพี่ไม่สนใจหรอก”
“ขอบคุณนะคะ” ใบบัวพูดก่อนจะจับแก้มผม
“อย่าทิ้งพี่ไปไหนนะ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีบัว”
น็อตความสุขของผมมันสุขจนล้นใจ แต่เหมือนความสุขของผมมันใกล้จะหมดเวลาแล้วผมยืนฟังแฟนผมคุยกับเพื่อนของผู้ชายคนนั้น เขารักใบบัวมากสินะถึงได้ตัดสินใจจบชีวิตตัวเองด้วยวิธีที่สิ้นคิดแบบนั้น ผมควรจะดีใจใช่มั้ยที่ได้ยินเรื่องที่คนที่ชื่อพายุมาบอกกับแฟนของผม“กลับคอนโดกันครับ” ผมเดินเข้ามาหาแต่ดูเหมือนใบบัวจะยืนเหม่อลอยไม่ได้สนใจคำพูดของผมเลย“ไม่จริง” ถึงคำพูดของใบบัวมันจะเบาแต่ผมได้ยินเต็มสองหู“ใบบัวครับกลับคอนโด” ผมสะกิดแขนจนใบบัวสะดุ้ง“คะ....ค่ะกลับค่ะ”ตามจริงผมกับใบบัวคบกันมาพักใหญ่แล้วครับ ผมเองรักใบบัวตั้งแต่แรกเจอเลยแต่เพราะตอนนั้นเธอมีแฟนอยู่แล้วจนเธอเลิกกับแฟนผมก็เริ่มเข้าหาเธอใหม่ผมขับรถกลับคอนโดระหว่างทางใบบัวเหม่อลอยนั่งมองนอกกระจกรถไม่พูดไม่จา“โอเคมั้ย” ผมถามออกไปจนใบบัวหันมามองผมพร้อมยิ้มให้“ไม่ได้เป็นไรสักหน่อย” ใบบัวตอบผมก่อนจะหันมองไปที่นอกกระจกรถอีกครั้งไม่ใช่ว่าผมไม่รู้อะไรเลยนะ ผมรู้ว่าใบบัวกำลังเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะต้นเหตุมันมาจากเธอ แต่ผมก็ไม่อยากถามอะไรตอนนี้ ใบบัวเองพยายามจะกลั้นน้ำตาและทำเสียงให้เป็นปกติเพื่อให้ผมสบายใจ“บัวรักพี่น๊อตนะ” ผมอึ้งกับคำพ
น็อตอึก อึก“ไอ้น็อตเบาๆ” เสียงของไอ้ไทยเอ่ยห้ามผมเมื่อผมกระดกเพียวๆ เข้าปากเหมือนกินน้ำเปล่า“กูพึ่งรู้ว่าการเป็นคนดี ผลตอบแทนของมันแม่งเจ็บดีว่ะ” ผมบอกเพื่อนตัวเองหลังจากที่ผมไปส่งใบบัวมาผมก็มานั่งกินเหล้าที่ห้องไอ้เอ็มเจ“แล้วมึงเป็นทำไม ถ้ามันทำให้เจ็บ” ไอ้เอ็มเจถามผม“ฮึก กูอยากได้ใบบัวทั้งตัวและหัวใจและกูไม่อยากเห็นแก่ตัว” น้ำตาของผมไหลออกมาและนี่เป็นครั้งแรกที่ผมร้องไห้“คนดีจ๋า”“กูรักใบบัวมากแค่ไหนพวกมึงก็รู้” ผมยกแก้วเหล้าเข้าปากทันทีที่พูดจบ“กูรู้ แล้วมึงคิดว่าใบบัวจะกลับไปหาคนนั้นจริงหรอ” ใบบัวรักเขามากอันนี้ผมรับรู้มาตลอด“ไม่รู้ พวกมึงเลิกถามกูสักทีได้ป่ะ แค่นี้กูยังเจ็บไม่พอ”ผมนั่งกินเหล้ากับเพื่อนเกือบตีสาม ผมไม่มีวันลืมใบบัวได้ไม่มีวัน แต่ผมก็ไม่คิดจะแย่งเธอมาเพราะผมรักเธอขอแค่ได้เฝ้ามองเห็นรอยยิ้มแค่นี้ ผมไม่รู้ว่าผมจะรักใครได้อีกมั้ยเพราะหัวใจผมยกให้ใบบัวไปแล้ว“ไปส่งกูหน่อย” ผมไอ้ไอ้สองตัวที่นั่งเล่นเกมส์อยู่“นอนห้องกูก่อนก็ได้นะ” ไอ้เอ็มเจบอก“กูคิดถึงใบบัว ไปส่งกูหน่อย”สุดท้ายพวกมันก็มาส่งผมที่คอนโด ผมเมาแต่สติผมยังมีผมให้พวกมันส่งแค่หน้าคอนโดเท่านั้น ผมหวัง
น็อตผมไม่ได้เมาขนาดที่ไม่รู้ว่าผมทำอะไรลงไปหรอกนะ แต่ที่ผมทำลงไปเมื่อกี้ผมตั้งใจทำในเมื่ออยากได้ผมมากนักผมก็จัดให้ ส่วนเรื่องที่ผมนั่งหาของหน้าห้องน่ะหรอผมทำแหวนที่ใบบัวเคยใส่ล่วง ผมไม่รู้ว่ามันหายไปไหน“คิดถึงหนูจัง” ผมเดินเข้ามาในห้องนอนก็เจอรูปของผมกับใบบัวถ่ายด้วยกันมันยิ่งทำให้ผมคิดถึง ผมไม่รู้ว่าผมจะลืมใบบัวได้มั้ยเพราะใบบัวเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมรักและรักมาก แต่ผมอยากเห็นคนที่ผมรักมีความสุขแค่เห็นเธอยิ้มผมก็ดีใจแล้ว แต่ถ้าวันไหนใบบัวไม่มีใครผมก็พร้อมที่จะเข้าไปในชีวิตของใบบัวอีกครั้ง แต่ส่วนคนที่ผมไล่ออกจากห้องไปต่อให้เธอจะตายอยู่ตรงหน้าผมก็ไม่มีวันได้เข้ามาอยู่ในใจผมหรอกครืด ครืดผมมองมือถือตัวเองไม่ใช่ใครหรอกครับนอกจากไอ้เอ็มเจโทรมาเช็คแค่นั้นแหละ(มึงโอเค ให้กูไปนอนเป็นเพื่อนมั้ย)“กูไม่โอเค แต่กูอยู่ได้ ขอบใจที่เป็นห่วง”(เอาดีๆ ไอ้น็อต พวกกูเป็นห่วงมึง)“เออ กูไม่ฆ่าตัวตายหรอก”(ไอ้สัสพูดเป็นลาง)“มีอะไรอีกมั้ยกูจะนอนกูเหนื่อย”(มึงไปทำอะไรมาถึงเหนื่อย)“กูออกกำลังกาย แค่นี้”ผมกดตัดสายเพราะถ้าไม่ทำพวกมันจะถามจนผมจนมุม ผมไม่ชอบโกหกด้วยและพวกมันก็รู้ว่ายัยเด็กนั่นตามผมอยู่ไ
บัว“เป็นยังไงบ้าง ทำไมเป็นลมไปนอนกองกับพื้นแบบนั้นล่ะ”ภาพสุดท้ายที่ฉันจำได้คือฉันตามพี่น็อตออกมาเพื่ออธิบายเรื่องแหวนวงนั้น แล้วภาพทั้งหมดมันก็ตัดไป“บัวได้ยินเรามั้ย โอเคมั้ย” ฉันมองหน้าคนที่เรียกฉัน“นะ...เหนือ”“ใช่เราเองพอดีเรามาดูความเรียบร้อย เจอเธอเป็นลมอยู่หน้าห้องก็เลยอุ้มเธอเข้ามาน่ะ” เหนือบอกฉันก่อนจะส่งยิ้มให้“ขอบคุณนะ เราโอเค” ฉันยิ้มตอบ“อ้อ เราให้ป้าแม่บ้านไปซื้อข้าวให้อยู่ ไปทำอะไรมาถึงไม่สบาย” เหนือถามฉัน“พอดีเราแพ้อากาศน่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะ”“งั้นเดี๋ยวเราอยู่เป็นเพื่อน ให้ป้าแม่บ้านมาก่อนเราค่อยจะไป” ทำไมคนที่นั่งตรงนี้ไม่ใช่พี่น็อต ฉันจะดีใจกว่านี้ถ้าพี่เขาเป็นห่วงฉันสักนิดเหนือนั่งเป็นเพื่อนและคุยกับฉันจนป้าแม่บ้านมาเหนือจึงกลับ ฉันกับเหนือเราเรียนคณะเดียวกันฉันเองก็พึ่งรู้นี่แหละ พรุ่งนี้ฉันมีเรียนแถมยังต้องทำกิจกรรมอีกตั้งหลายอย่างด้วย เฮ้อ แค่คิดก็เหนื่อย ส่วนเรื่องพี่น็อตอย่าบอกให้ฉันเลิกรักพี่เขาเลยนะคะเพราะฉันทำไม่ได้จริงๆ จะด่าว่าฉันโง่ก็ได้ ไม่เป็นฉันก็คงไม่มีวันเข้าใจหรอกมหาลัย“โอเคนะ บัวไหวนะ” นับตังค์เพื่อนของฉันเองถามขึ้น แถมยังเอามือมาแตะหน้าผาก
น็อตผมเดินออกมาทันทีที่พูดจบ ทำไมชีวิตของผมต้องมาเจอเรื่องหน้าเบื่ออะไรแบบนี้ด้วยวะ คือเข้าใจว่าไม่ชอบมั้ยอ่ะแค่เห็นหน้ามันก็รำคาญแล้วป่ะ“แรงไปหรือเปล่าไอ้น็อต น้องเป็นผู้หญิงนะ” ไอ้เอ็มเจทักผม“กูแรงได้กว่านี้ ถ้าขืนยังแส่เรื่องของกูอีก”“แล้วมึงจะไปไหน” ไอ้ไทยทีถามขึ้น“กินเหล้าห้องมึง” ผมบอก ผมไม่อยากไปกินเหล้าที่ผับเพราะคนแม่งเยอะ“ห้ามเมานะครับ เพราะกูไม่ไปส่งมึงที่คอนโด” ไอ้ไทยทีชี้หน้าผม“ไง สามหนุ่มรู้สึกว่าช่วงนี้มาคณะบริหารบ่อยเหลือเกิน” แพมเดินเข้ามาทักพวกผม“ว่าจะไม่มาแล้วว่ะ คณะแม่งน่าเบื่อ” ผมตอบ“ปากดีไปเถอะ อย่าให้เห็นมานั่งเฝ้ารุ่นน้องเรานะน็อต”“ไร้สาระ ไปล่ะเสียเวลากินเหล้า”บัวฉันยืนมองพี่น็อตที่เดินออกไป ฉันก็แค่อยากให้พี่เขามีความสุขแค่นั้นเอง ทำไมต้องด่าต้องว่ากันแรงขนาดนั้นด้วย จะใจร้ายกับฉันไปถึงไหนกัน“บัว มายืนทำอะไรคนเดียวตรงนี้” เหนือถามฉัน“อ๋อ พอดีเจอพี่ที่รู้จักน่ะเลยยืนคุยกันนิดหน่อย” ฉันยิ้มตอบ“อืม ไปเถอะทุกคนรออยู่”“ไปสิ เราช่วยถือมั้ย” เหนือไหวไหล่ก่อนจะเดินนำฉันไปที่โต๊ะ ซึ่งทุกคนมองฉันอย่างจับผิด“นับบอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งเรื่องของเขา ทำไมไม่ฟั
บัวติ๊ด ติ๊ดอืม ฉันค่อยๆ ปรับสายตาพร้อมควานหานาฬิกาปลุก ภาพสุดท้ายที่ฉันจำได้คือพี่น็อตรังแกฉันจนเกือบตีสามและฉันหลับไปตอนไหนไม่รู้“อือ กี่โมงแล้วเนี่ย” ฉันกดปิดเสียงนาฬิกาปลุก วันนี้ฉันมีเรียนตอนเก้าโมงเช้าและตอนนี้มันก็เจ็ดโมงแล้ว ส่วนพี่น็อตฉันไม่รู้ว่าเขาออกไปตอนไหนโอ้ย เจ็บ เมื่อฉันก้าวขาลงจากเตียง ร่างกายของฉันเหมือนมันร้าวไปทั้งตัวไ ม่รักแล้วมาทำกับฉันแบบนี้ทำไมกัน ฉันจำได้เมื่อคืนพี่น็อตบอกว่าฉันเป็นของเขาถึงแม้ว่าพี่เขาจะพูดแค่เพราะอยากเอาชนะ แต่ฉันก็ดีใจฉันกลั้นใจเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ วันนี้มีสอบฉันจะขาดไม่ได้และเหนือบอกว่าจะมารับฉัน แต่ฉันก็ต้องตกใจกับสิ่งที่พี่น็อตฝากไว้ นี่พี่เขาเล่นทิ้งลอยบนตัวฉันไว้เต็มไปหมด ใจร้ายเกินไปมั้ย“บัว ขึ้นรถได้แล้ว” ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวพร้อมกลบรอยที่พี่น็อตฝากไว้หวังว่าจะไม่มีคนเห็นนะ“ทำไมมาเร็วจัง” ฉันถามเหนือเพราะอีกเกือบยี่สิบนาทีที่เรานัดกันไว้“ทีบัวยังมารอเราเร็วเลย กินไรหรือยัง” เหนือถามฉัน“ยังเลย เหนือล่ะ” ฉันถามกลับก่อนจะมองไปที่กล่องแซนวิสที่เหนือซื้อมา“เราซื้อมาให้ เรากินแล้ว” เหนือยิ้มตอบฉัน“ขอบคุณนะเหนือ” ฉันหยิบแซน
น็อตผมมองคนอวดเก่งที่เดินกลับเข้าไปในผับ ในเมื่ออยากลองดีกับผมนัก ก็ได้เดี๋ยวผมจัดให้ ผมเดินกลับเข้ามาในผับก่อนจะกวาดสายตามองคนที่กำลังเดินขึ้นไปบนเวที“น้องบัวจะร้องเพลงค่ะ” แพมเอ่ยขึ้น“น้องเขาร้องเพลงเป็นด้วยหรอ” ไอ้ไทยทีถาม“เพราะเลยแหละ” ผมมองลงไปด้านล่าง “อ่อยผู้ชายล่ะสิ” ผมพูดก่อนจะยอ้มให้เพื่อน“อคติก็แบบนี้แหละ ไม่ลองฟังดูก่อนคะ” แพมเหน็บผม“เงียบครับ กูจะฟังเพลง” ไอ้เอ็มเจรีบแทรกทันที“อาจจะไม่เพราะนะคะแต่จะร้องจากใจ เพลงนี้ขอมอบให้สำหรับคนแอบรักเนอะ” คนแอบรัก“เจ็บปวดเสมอเมื่อเห็นว่าเธอห่วงใยแต่เขาใส่ใจทุกเรื่องราวของคนไกลแล้วคนใกล้ตัวอย่างฉัน ที่คอยเฝ้าเอาใจต้องเก็บอาการอยู่ร่ำไปเจียมหัวใจคบไปอย่างเพื่อนเธอเธอคงคิดถึงแต่เขาคนไกล จึงไม่เผื่อใจให้ฉันเธอเอาแต่คิดถึงเขาทุกคืนวันไอ้ฉันมันเลยต้องทนเหงาใจถึงแม้จะอยู่ใกล้เธอแค่นี้แต่ใจรักแท้ก็แพ้คนห่างไกล ไม่อาจชนะใจเธอเจ็บปวดเสมอเมื่อเห็นว่าเธอห่วงใยแต่เขาใส่ใจทุกเรื่องราวของคนไกลแล้วคนใกล้ตัวอย่างฉัน ที่คอยเฝ้าเอาใจต้องเก็บอาการอยู่ร่ำไปเจียมหัวใจคบไปอย่างเพื่อนเธออยากบอกกับเธอว่ารักซักคำก็บอกได้เพียงแววตาได้ย
น็อต“มารอเอาเธอไง”ผมพูดก่อนจะมองคนที่ยืนอยู่ตรงประตูห้องนอน แถมยังมองผมด้วยสายตาที่สั่นจนผมรู้สึกได้ ที่ผมไม่ทำอะไรเธอที่ผับไม่ใช่ว่าผมกลัวเพื่อนเธอหรอกนะครับ ผมแค่ไม่อยากเอาตัวเองเข้าไปแลกกับสิ่งที่ผมไม่คู่ควรแค่นั้น ผมกลับมารอจัดการตัวต้นเหตุไม่ดีกว่าหรอ ผมกลับมาได้สักพักแล้วแหละและผมยังไม่ได้เข้าห้องตัวเองเลย“ไปต่อไหนมาล่ะ” ผมถาม“บัวไม่ใช่ผู้หญิงกลางคืน บัวแค่ไปงานวันเกิดเพื่อนบัวแค่ไปสนุกแค่นั้น” สนุกงั้นหรอ“อ้าวหรอ ก็เห็นแต่งตัวเหมือนออกไปหาแขก” ผมพูดก่อนจะมองตั้งแต่หัวจรดเท้า“แค่นี้ใช่มั้ยคะที่จะพูด ถ้าจบแล้วรบกวนออกไปด้วยค่ะ” ผมเดินลงจากเตียงก่อนจะย่างก้าวเข้าไปหา ถอยเลยหรอครับ“ฉันโตแล้วไม่ต้องไล่”“งั้นก็ไปสิคะ จะอยู่ทำไม” รู้สึกว่าตั้งแต่มีเพื่อนผู้ชายนี่จะปากดีขึ้นทุกวัน“เมื่อกี้ฉันบอกเธอว่าไง” ผมถามเธออีกที“.......”“ฉันบอกเธอที่ผับแล้วนี่จำไม่ได้หรือโง่” ผมถามอีกรอบก่อนที่เธอจะเดินหันหลังเดินออกไป คิดว่าจะหนีผมพ้นหรอ“พี่เกลียดบัวแล้วทำแบบนี้ทำไม” คำถามนี่ผมต้องตอบทุกครั้งเลยมั้ยวะ“เธอเอามันส์ว่ะ จบป่ะ” ผมบอกก่อนจะลากเธอเข้าห้อง“ปล่อยบัวนะ”“จะเล่นตัวทำไมวะ ทำยั
เบลเยียมน็อตตอนนี้ผมอยู่ที่เบลเยียม ผมพาเมียตัวเองมาพักผ่อนและที่สำคัญผมพาเด็กมาสำรวจ เพราะผมคุยกับบัวแล้วว่าจะให้แฝดมาเรียนที่นี่หนึ่งปี ผมอยากให้ลูกได้ลองใช้ชีวิตเองโดยที่ไม่มีพ่อกับแม่คอยซัพพอร์ต แต่ผมยังไม่ได้บอกหรอกนะเพราะแฝดไม่ยอมแน่ๆ“พี่น็อตบัวต้องคิดถึงลูกแน่เลย” เมียผมงอแง ที่จริงบัวไม่เห็นด้วยกับผมหรอกแต่ขัดผมไม่ได้“คิดถึงก็มาหาครับ อีกอย่างแฝดจะได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างด้วยตัวเองพี่ว่ามันคุ้มมากนะบัว” ผมบอกเมีย“คิดว่าลูกจะยอมมั้ยคะ” ผมคิดมาเรียบร้อยแล้วครับผมรู้วิธีการรับมือกับฝาแฝดสุดแสบยังไง“ไม่ยอมก็ลองดู”ผมเดินออกมาหาลูกที่เดินสำรวจที่พัก ดูท่าทางจะชอบมากสะด้วยก่อนที่ไอ้ไทยทีเพื่อนรักของผมกับเมียมันจะเดินหน้าบึ้งตึงเข้ามาหาผม ผมชี้เข้าไปที่ห้องอีกฟาก เรื่องนี้ผมบอกมันตอนที่มาถึงเบลเยียมแล้ว“น็อตมึงจะให้หลานกูมาลำบากแบบนี้ไม่ได้ กูไม่ยอม” ไอ้ไทยทีว่าผม“ใช่ค่ะแล้วฮันน่าก็ยังเด็กด้วยนะคะพี่น็อต” เมียไอ้ไทยทีบอก ผมละเบื่อสองผัวเมียนี่จริงๆ เลย“ก็ตามใจกันแบบนี้ถึงไม่โตกันสักที ไม่รู้แหละกูตัดสินใจไปแล้ว” ผมบอก“หนูไปหาฮันน่าดีกว่า เบื่อพ่อใจดำ” เมียเพื่อนผมเดินงอนอ
หลายสิบปีผ่านไปบัวหลังจากที่ฉันเรียนจบพี่น็อตก็ขอฉันแต่งงานทันที จนตอนนี้เราใช้ชีวิตคู่แบบสามีภรรยาอย่างสมบูรณ์แบบ พี่น็อตเองก็ทำธุรกิจของครอบครัวส่วนฉันพี่น็อตไม่ให้ทำอะไรเลย“คุณแม่ขา วันนี้น่าขอไปเที่ยวกับเพื่อนนะคะ”หลังแต่งงานพี่น็อตก็ตั้งใจปั๊มลูกและไม่นานฉันก็ตั้งท้องจนมีเด็กแฝดชายหญิง ตอนแรกที่พี่น็อตรู้ว่าฉันท้องเขาเป็นลมจนต้องหามเข้าโรงพยาบาลคิดเรื่องนี้ทีไรก็ยังขำอยู่เลย “จะกลับตอนไหนคะ” ฉันถามฮันน่าแฝดน้องซึ่งเป็นผู้หญิง“แม่ครับถ้าน่าไปได้เตอร์ก็ไปได้” ฮันเตอร์ลูกชายคนโตของฉันเองค่ะ ชื่อลูกพี่น็อตเป็นคนตั้งเองและเราสองคนเลี้ยงลูกเองไม่มีพี่เลี้ยง พี่น็อตเปลี่ยนไปมากยิ่งตอนมีลูกความดุนี่เพิ่มทวีคูณเลยค่ะ ถึงจะดุแต่ก็ตามใจ“สองทุ่มกลับค่ะ” ฮันน่าบอกฉันก่อนจะเดินไปชนไหล่พี่ชาย แฝดคู่นี้นิสัยเหมือนกันเลยค่ะดื้อ ไม่ยอมคน แต่เวลานิ่งจะเหมือนพี่น็อตมากเหมือนมากสะจนน่ากลัวเลย ลูกของฉันถึงจะเป็นแฝดแต่หน้าตาไม่ได้เหมือกันสะทีเดียว จนบางคนคิดว่าไม่ได้เป็นพี่น้องกันด้วยซ้ำ“เตอร์ไปนะครับ กลับพร้อมน่า” ฉันมองลูกชายที่วิ่งออกไปเขาสองคนอายุสิบเจ็ดย่างสิบแปดแล้วค่ะ วันเวลาผ่านไปเร็วมา
หลายเดือนต่อมาน็อตชีวิตของผมตอนนี้โคตรจะมีความสุขเลยว่ะ เพราะตั้งแต่ทะเลาะกับเมียครั้งนั้นผมกับบัวก็ไม่เคยทะเลาะกันอีกเลย ผมเองก็เรียนใกล้จะจบแล้วส่วนเมียผมก็เหลืออีกไม่กี่ปี ที่จริงผมอยากจะขอเมียแต่งงานนะแต่เพราะเมียผมบอกว่าขอเรียนให้จบก่อนผมก็โอเค แต่คิดว่าผมจะยอมง่ายๆ อย่างนั้นหรอ ผมให้พ่อกับแม่ผมไปขอหมั้นบัวไว้ ตอนแรกท่านก็ตกใจแต่สุดท้ายพวกท่านก็แล้วแต่ ผมให้บัวย้ายมาอยู่กับผมเลยเพราะตอนนี้ก็เหมือนเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว“ไงมึง ช่วงนี้ดูมีความสุขมาก” ไอ้ไทยทีเหน็บผม“ยังกับมึงไม่มี” ผมแซวมันกลับเพราะไอ้ห่านี่กำลังมีความรัก“แน่นอน” มันไหวไหล่ให้ผม“เหอะ ความรักแม่งห่วยแตก” ทุกคนเขาก็มีความสุขดีครับแต่ยกเว้นไอ้เอ็มเจที่เลิกกับแฟนมาได้เกือบเดือนแล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเลิกเพราะมันไม่บอกอะไรเลย มันบอกแค่ว่าผู้หญิงแม่งหลายใจ“เอาน่ามึงคิดสะว่าเป็นบทเรียน” ผมรู้ว่าเพื่อนผมมันจริงจังกับความรักมากแค่ไหนถึงขั้นวางแผนแต่งงานแต่สุดท้ายความฝันก็ดับไป เพราะเพื่อนผมโดนบอกเลิกทั้งที่มันไม่ทันตั้งตัวเลย ช่วงนี้มันเลยทำตัวเละเทะกินเหล้าควงผู้หญิงไม่ซ้ำเลยสักวัน“บทเรียนห่วยแตก” ผมส่ายหน้าแม่งค
น็อต 'เราเลิกกันมั้ยคะ' ถ้าเป็นหลายวันที่ผ่านมาเมียผมมาพูดแบบนี้ป่านนี้เราคงเลิกกันจริงๆ ไปแล้ว แต่ตอนนี้ผมว่าถึงเวลาที่ผมต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อรักษาคนที่ผมรักและรักผม ผมไม่สนใจคำพูดของเมียตัวเองหรอกผมรีบเดินเข้าห้องนอนก่อนจะทิ้งตัวลงที่เตียงนุ่มๆ "เลิกไปคนเดียวเถอะ พี่ไม่เลิกด้วยหรอกนะ"ผมบอกก่อนที่เมียผมจะเดินตามเข้ามาแล้วมองหน้าอย่างหาเรื่อง "มันอาจจะดีกับเราทั้งสองฝ่าย" “พี่ไม่ได้ต้องการแบบนี้” ผมบอก “บัวเหนื่อยบัวไม่อยากเจ็บ บัวไม่อยากโดนเปรียบเทียบกับใคร พี่น็อตเข้าใจมั้ยคะ” เมียผมบอกเสียงสั่น ผมดีดตัวลุกขึ้นแล้วเดินไปอุ้มเมียมานอนที่เตียงก่อนจะดึงเข้ามากอดไว้ "ที่มาเนี่ยมาง้อ ไม่ได้มาฟังคำบอกเลิกป่ะวะ"ผมพูดข้างหูของคนที่ดิ้นดุ๊กดิ๊ก "............" "เดี๋ยวนี้เก่งขนาดกล้าบอกเลิกผัวตัวเอง"ผมถามอย่างเอาเรื่อง แต่ดูเหมือนว่าเมียผมจะไม่กลัวผมเลยสักนิด “พี่ไม่เหนื่อยบ้างหรอที่ต้องทำแบบนี้” “พี่ขอโทษเรื่องวันนั้นพี่อารมณ์ร้อนไปหน่อย แต่พี่ไม่ได้ตั้งใจจะเอาบัวไปเปรียบกับใคร” ผมบอกก่อนจะกระชับกอดให้แน่นขึ้น “แต่พี่ก็พูดแล้ว บัวรู้ว่าบัวผิดที่โกหกแต่จะให้บัวทำยังไงคะในเมื่อเรื่อ
น็อตต่อผมรู้ว่าไม่ควรจะเอาใบบัวเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องเล็กๆ ที่มันกำลังจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ แต่ปากผมแม่งไวไง เมียผมยืนอึ้งอยู่หน้าห้องก่อนจะเดินตามผมเข้ามาในห้อง และตอนนี้อามรมณ์ผมไม่โอเคมากๆ"เหมือนบัวกำลังโดนพี่บอกเลิกทางอ้อม"ผมปรายตามองเมียตัวเองที่ยืนพูดอยู่ตรงหน้าผมเนี่ย"อยากคิดอะไรก็เชิญ เป็นคนเริ่มเองนะ"ผมบอกเพราะตอนนี้ผมจะอธิบายหรือพูดอะไรไปเมียผมก็คงไม่ฟังหรอก"สุดท้ายพี่ก็ลืมเธอไม่ได้""พูดจบหรือยัง ถ้าจบแล้วพี่จะไปนอน"ผมบอกก่อนจะเดินไปที่เตียง"พี่น็อต""แล้วแต่จะคิด ถ้าสิ่งที่พี่ทำทั้งหมดบัวยังเชื่อแบบนั้นพี่ก็ไม่มีอะไรจะพูดต่อ""แล้วจะให้บัวคิดยังไง""ไม่จบหรอบัว ทำไมพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้วะ" ผมตะคอกใส่หน้าเมียตัวเองจนเธอเงียบไป“................”“พี่จะนอนกับไอ้ไทย ไม่ต้องรอ ถ้าจะกลับห้องก็ล็อกให้ด้วยแล้วกัน” ผมบอกแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อแล้วเดินออกจากห้องทันที เพราะถ้าอยู่ต่อมีหวังผมได้เลิกกับเมียจริงๆ แน่ไม่ใช่ว่าผมลืมใบบัวไม่ได้นะ ผมเคลียร์ตัวเองหมดทุกอย่างแล้วถึงเปิดใจรับอีกคนเข้ามา ผมไม่ได้หาคนมาแทนที่คนเก่าเพราะผมรู้ว่าแต่ละคนไม่เหมือนกัน ผมรักบัวบูชาที่เธอเป็
บัวฉันมองพี่น็อตที่เดินโมโหออกไป ฉันเคยเจอพี่น็อตโมโหนะมันอาจจะน่ากลัวกว่านี้ แต่ครั้งนี้มันต่างจากทุกครั้งเพราะพี่น็อตนิ่งจนฉันรู้สึกกลัว ที่จริงฉันไม่ได้ตั้งใจโกหกพี่เขาหรอกก็จะไปร้านเค้กนั่นแหละ แต่พอเดินผ่านสนามฟุตบอลวันนี้มันมีแข่งฉันกับนับก็เลยนั่งดูก่อนแต่ไม่คิดว่าพี่น็อตจะมาเจอเพราะนั่งดูแป๊บเดียวไง“ให้นับช่วยคุยมั้ยบัว” นับตังค์ถามฉัน“ไม่เป็นเป็นไรหรอกนับ” ฉันยิ้มตอบเพื่อให้เพื่อนสบายใจฉันรู้ว่าพี่น็อตเกลียดคนโกหกที่สุดและครั้งนี้พี่เขาคงจะโกรธฉันมากแน่ๆ นับตังค์มาส่งฉันที่คอนโดฉันรีบเข้าคอนโดทันทีเพราะไม่รู้ว่าพี่น็อตจะอยู่ที่คอนโดหรือเปล่าฉันเปิดประตูห้องเข้ามาก็เจอแต่ความเงียบพี่น็อตยังไม่กลับ ฉันไม่แม้จะกล้าโทรหาพี่น็อตด้วยซ้ำเพราะกลัวว่าพี่เขาจะโกรธไปมากกว่านี้ ฉันเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำทันทีก่อนจะออกมานั่งรอพี่น็อตที่โซฟาด้านนอก“เที่ยงคืนแล้วนะ” ฉันพูดกับตัวเองพรางมองนาฬิกาไปด้วย เที่ยงคืนแล้วพี่น็อตก็ยังไม่กลับไม่รู้ว่าไปไหน เฮ้อ ไม่น่าเลยบัวไม่น่าไปดูเลยน็อตหลังจากที่ผมบอกเมียตัวเองผมก็เดินออกมากับเพื่อนผมทันที ผมโมโหมากที่โดนเมียโกหกถึงมันจะแค่เรื่องเล็กน้อย แต
บัว“อือ เมื่อยจัง”ฉันค่อยๆ ปรับสายตาทำไมมันปวดเมื่อยไปหมดแบบนี้ ฉันไม่รู้ว่าฉันสลบไปตอนไหนเพราะพี่น็อตไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยสักนิด ทำไมเหมือนมีอะไรซุกอยู่ตรงหน้าอก ฉันรีบเปิดผ้าห่มออกดู อึก พะ..พี่น็อตเอาหน้าซุกอกฉันไม่พอนี่ยังจะ...จ๊วฟ“อือ พี่จะกินนม” นั่นแหละค่ะฉันค่อยๆ ดันหัวพี่น็อตออกก่อนจะก้าวลงจากเตียง ทำไมร่างกายของฉันมันเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แบบนี้สุดท้ายฉันก็เดินมาถึงห้องน้ำสำเร็จ ฉันรีบอาบน้ำก่อนที่พี่น็อตจะตื่นเพราะว่าฉันไม่รู้ว่าพี่น็อตเขาจะยังจับฉันกินอีกหรือเปล่า“ตื่นแล้วหรอคะ” ทันทีที่ฉันเปิดประตูออกมาก็เจอพี่น็อตนั่งอยู่บนเตียง“ครับ บัวตื่นนานแล้ว” ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าห้องแต่งตัว“พี่น็อตไปอาบน้ำได้แล้ว” ฉันตะโกนบอก“แล้วทำไมไม่รออาบพร้อมพี่ล่ะ” ยังจะมีหน้ามาถามอีกนะ“ถ้าอาบพร้อมพี่น็อต วันนี้ทั้งวันก็อาบไม่เสร็จหรอกค่ะ รู้มั้ยบัวตื่นมาพี่น็อตนอนอยู่ท่าไหน” ฉันบอกแกมประชด“ก็นอนกอดบัวไง”“ไม่ใช่พี่น็อตนอนแล้วกินนมบัวหรอคะ ภาพที่บัวเห็นมันเป็นแบบนั้นนะ” ฉันบอก“พี่จำไม่เห็นได้เลย”“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ” ฉันเดินมาบอกก่อนที่พี่น็อต...“ครับคุณเมีย” ฉันไม่ได้อาย
น็อตบทเพลงรักของหนุ่มสาวทั้งสองบรรเลงไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและท่าทางที่ถูกเปลี่ยนไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าพรึ่บ“ซี้ด ง้อผัวหน่อยครับ” ผมพลิกตัวมานั่งพิงหัวเตียงก่อนจะดึงเมียตัวเองมานั่งคร่อม“อ๊ะ ลึก”“ง้อหน่อยครับ ง้อผัวหน่อย” ผมพูดอ้อนเมียตัวเองที่ตอนนี้แดงไม่ทั้งตัวเลย“บัว ทะ...ทำไม่เป็น อืม” นี่ยังไม่ขยับผมก็ใจจะขนาดแล้ว“โอ้ว เมียจ๋าขยับทีจะฆ่าผัวทางอ้อมหรือไงกันครับ ซี้ด” ผมจับสะโพกเล็กของเมียให้ขยับขึ้นลงช้าๆพั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ“อ๊ะ อ๊ะ เสียว บัวเสียว อ๊า” สอนง่ายกว่าใครก็เมียผมนี่แหละ ในเมื่อเริ่มจับทางได้แล้วผมก็ปล่อยให้เมียคุมเกมส์เองทันทีพั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ“โอ้ว เมียจ๋าแรงอีก อ๊า”“อ๊ะ อ๊ะ พี่น็อต อ๊ะ อ๊ะ อืม”ผมพึ่งรู้ว่าเมียตัวเองเวลาไม่ใส่อะไรแล้วแม่งโคตรยั่ว ทั้งหน้าอกที่พอดีมือผิวที่ขาวมากแถมหุ่นเมียผมบอกได้คำเดียวว่าแซ่บมากพั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บจ๊วฟ จ๊วฟผมดึงตัวเมียเข้ามาก่อนจะดื่มนมและไม่รู้ว่ารอบที่เท่าไหร่กับการดื่มนมที่ไม่จบไม่สิ้นของผม กินเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อสักที“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อืม เสียว”พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ“แรงอีกที่รัก พี่จะเสร็จ โอ้ว ซี
บัวอเมริกาตอนนี้ฉันอยู่ที่อเมริกาแล้วมาคนเดียวด้วยส่วนคนอื่นบอกจะตามมาทีหลัง ฉันเก็บของเข้าห้องพักเรียบร้อย ก่อนมาพี่เอ็มเจบอกชื่อโรงแรมและเบอร์ห้องที่พี่น็อตพักให้ฉัน แต่ตอนนี้คนที่ฉันกำลังตามหาเหมือนจะไม่อยู่ห้องแล้ว ไปไหนของเขาโทรหาก็ปิดเครื่องหนีกันอีก ฉันเองก็พึ่งรู้ว่าพี่น็อตนี่ขี้งอนมากฉันกลับมานั่งที่ห้องพักตัวเองเพราะคิดไม่ออกว่าพี่น็อตจะไปอยู่ที่ไหน ที่ผ่านมาความทรงจำของฉันกับพี่เขาค่อนข้างเลวร้ายอ่ะ คิดไม่ออกจริงๆ และไม่รู้ว่าฉันนั่งคิดนานเท่าไหร่จนเผลอหลับไปอือ ฉันค่อยๆ ปรับสายตามองไปรอบๆ ห้อง นี่ฉันเผลอหลับไปฉันหยิบมือถือมาดูเวลา นะ..นี่สามทุ่มแล้วหรอ ฉันลืมบอกไปฉันพักโรงแรมเดียวกับพี่น็อตค่ะแต่คนละชั้น พรุ่งนี้ค่อยตื่นแต่เช้าไปหาที่ห้องก็แล้วกันเนาะวันนี้ขอพักเอาแรงก่อนเพราะนั่งเครื่องมาหลายชั่วโมงน็อตเพื่อนผมบอกว่าเมียผมมาตั้งแต่เมื่อวานแต่ทำไมผมถึงยังไม่เจอ เมื่อวานผมไปนั่งรอที่ที่ไอ้เหนือพาเมียผมไปดูพระอาทิตย์ตก นั่งรอจนดึกก็ไม่เห็นมีวี่แววก๊อก ก๊อกผมหันมองประตูใครมาเคาะตั้งแต่เช้าขนาดนี้หรือเพื่อนผมมันจะมาถึงกันแล้ว ผมเดินมาเปิดประตูกำลังจะอ้าปากด่าแต่ดันเจอเ