น็อต
ปกติผมจะอยู่คอนโดสะส่วนใหญ่แต่วันนี้แม่ผมโทรตามให้กลับบ้าน ที่บ้านผมทำธุรกิจเครื่องเพชรครับ ผมไม่ชอบก็เลยเรียนตามที่ตัวเองอยากจะเรียน แต่สุดท้ายแล้วผมก็ต้องมาสานต่องานของที่บ้านอยู่ดี
“สวัสดีครับแม่” ผมกล่าวทักทายแม่ตัวเองแล้วเดินเข้าไปกอดท่าน
“หล่อขึ้นนะเรา มีความรักใช่มั้ยเนี่ย” แม่ถามพร้องจ้องหน้าผมเพื่อจับผิด
“ก็ไม่เชิงครับ”
“ใครกันน้อที่ทำให้ลูกแม่ยิ้มได้ แม่ชักอยากจะเห็นหน้าสะแล้วสิ” แม่ผมยิ้มกริ่มก่อนจะหรี่ตามองผม
“คุณพ่อล่ะครับ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันที
“ประชุมครับ เรียนเป็นยังไงบ้าง”
“ก็ดีครับ แล้วแม่จะไปเที่ยวไหนอีกล่ะคราวนี้” ผมถามเพราะพ่อกับแม่ผมชอบทิ้งลูกชายไปเที่ยวกันสองคน
“ฮ่องกงแค่นี้เองลูก ไปด้วยมั้ยล่ะ”
“ผมมีเรียนครับ”
“ติดเรียนหรือติดสาว” แม่ผมถาม
“เธอมีแฟนแล้วครับแม่ ผมอกหักตั้งแต่ยังไม่เริ่มจีบเลย” ผมบอกแม่ไปตามตรง
“เรื่องของวัยรุ่นแม่ไม่ยุ่งดีกว่า ไปกินข้าวกัน”
ผมเดินตามแม่มาที่โต๊ะอาหารนานๆ จะได้กินข้าวกับแม่สักที เพราะปกติผมไม่ค่อยกลับบ้าน และพ่อกับแม่ผมก็ไม่ค่อยอยู่
ผมนั่งกินข้าวกับแม่จนพ่อผมกลับมาก็ไม่วายโดนแซวเรื่องสาวๆ อีก ผมเองก็ไม่ได้มีอะไรต้องปิดบังท่านเพราะผมไม่รู้จะโกหกไปทำกัน
“ผมกลับคอนโดดีกว่า” ผมบอกไป
“ขับรถดีๆ นะลูก”
ผมเดินออกจากบ้านเพราะผมจอดรถข้างนอก ส่วนในบ้านโรงจอดรถเต็มครับ เพื่ออะไรก็ไม่ทราบเหมือนกันแต่พ่อผมท่านเป็นคนรักรถ แต่ก็ช่างเถอะ
จึก จึก
ผมหันกลับมามองคนที่จิ้มหลังผม ผมมองหน้ายัยเด็กที่ใสชุดนักเรียนมอปลายที่ยืนยิ้มให้ผม เธอเป็นเด็กข้างบ้านแต่ผมไม่ค่อยได้คุยกับเธอหรอก
“พี่น็อต”
“อือ ว่า”
บัว
ตอบสั้นจังคนอุตส่าห์ยิ้มทัก สวัสดีค่ะหนูชื่อ บัว ชื่อจริงบัวบูชา ตอนนี้กำลังจะเรียนจบมอปลายแล้ว ฉันกำลังยืนจ้องหน้าพี่น็อตอยู่ ที่จริงเรารู้จักกันค่ะเพราะบ้านติดกัน
“มีอะไรมั้ยจะกลับ หลบ” จะผลักทำไมกัน ใจ้ราย
“ก็อยากคุยด้วยค่ะ สบายดีหรอคะ” ฉันถาม
“ก็ดี แต่จะดีกว่านี้ถ้าคนที่คุยไม่ใช่เธอ”พี่น็อตพูดเสียงดุ
“ไม่อยากคุยกับบัวหรอ” ฉันถามไปตามตรง
“หน้าฉันเหมือนอยากคุยมั้ยล่ะ หลบ” งื้อ ใจร้ายอีกแล้วนะ ยังไงก็ไม่หลบหรอก
“พูดกับหนูเพราะๆ สิแล้วหนูจะหลบ” ฉันกางแขนออกบังประตูรถไว้
“หลบ บอกให้หลบไงวะพูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง” พี่น็อตตะคอกใส่ฉันจนฉันสะดุ้ง
“ก็อยากให้คุยกับบัวดีๆ บ้าง”
“ฉันไม่อยากคุยกับเด็กแก่แดดอย่างเธอ”
ฉันยอมรับก็ได้ว่าฉันน่ะชอบพี่น็อตชอบมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วค่ะ ฉันอยากให้พี่เขามองฉันบ้างอีกอย่างฉันไม่เด็กแล้วนะ
“เด็กแล้วไงคะ รักใครไม่เป็นหรอ” ฉันพูดใส่หน้า
“หลบเกะกะว่ะ อยากหัวแตก” พี่น็อตผลักฉันออกรอบที่สองแล้วนะ
“พี่ไม่รู้หรอกว่าการแอบรักมันเจ็บแค่ไหน” ฉันบอกพี่เขาไป ก่อนที่พี่เขาจะหลักฉันอีกรอบจนฉันไปกองอยู่กับพื้น
“ทำไมฉันจะไม่เข้าใจ เลิกยุ่งกับฉันได้สักทีได้ป่ะ แม่งน่ารำคาญว่ะ”
บัวคำก็รำคาญสองคำก็รำคาญ คอยดูเถอะถ้าตกหลุมรักฉันเมื่อไหร่จะเอาให้หาทางออกไม่เจอเลย ทุกคนรู้มั้ยคะว่าคติของฉันคืออะไร ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลกแต่ฉันไม่อยากครองโลกฉันอยากครองพี่น็อตคนเดียว ฉันยืนมองรถคันหรูที่ขับออกไปด้วยความเร็ว"ถ้ากลับมาอีกที จะปล่อยลมยางเลยคอยดู"ฉันยืนขึ้นปัดกระโปรงตัวเอง เพราะไอ้พี่น็อตบ้า ผลักมาได้คนนะเว้ยไม่ใช่ลูกบาส"หนูบัวยืนทำอะไรตรงนั้นคะ เข้าบ้านได้แล้ว"เสียงของคุณแม่ฉันเองค่ะ"พอดีหมาวิ่งชนหนูค่ะ"ฉันบอกก่อนจะเดินเข้าบ้าน หึ หยิ่งแบบนี้หนูชอบค่ะ ไม่อยากจะบอกว่าฉันเข้าเรียนที่มหาลัยเดียวกับพี่น็อตด้วยนะแต่ฉันเรียนบริหาร ไว้เจอกันค่ะแล้วพี่จะตกใจเพราะหนูทำอะไรได้มากกว่าที่พี่คิดค่ะน็อตผมขับรถออกมาอย่างหัวเสีย นี่คือเหตุผลนึงที่ผมไม่ค่อยกลับบ้านเพราะผมต้องมาเจอยัยเด็กแก่แดดนี่ไง ผมรู้สึกรำคาญและไม่อยากคุยกับเธอ แต่แม่ผมเอ็นดูเธอมาก ผมไม่ชอบเด็กแต่ยกเว้น ใบบัว ถึงผมจะรู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว มีแล้วก็เลิกได้ป่ะอีกอย่างผู้หญิงไม่ชอบคนเจ้าชู้และข้อนี้ผมชนะครับผมขับรถออกมานอกตัวเมือง ผมเบื่อยิ่งมาเจอยัยเด็กนั่นผมยิ่งเบื่อเข้าไปใหญ่"มานั่งอะไรแถวนี้คะ"ผมหันมองตามเสียง
น็อตในเมื่อผู้ชายคนนั้นจ้างใบบัวเป็นแฟน ผมก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังความรู้สึกตัวเอง ผมกับใบบัวนั่งมองพระอาทิตย์ตกด้วยกัน เธอมาคนเดียวแน่นอนผมไม่ยอมให้เธอกลับบ้านคนเดียวเหมือนตอนมาหรอกนะ“จะไปไหนต่อมั้ย” ผมถามคนที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆ จนผมอดยิ้มตามไม่ได้“กลับบ้านค่ะ แล้วพี่น็อตล่ะจะไปไหนต่อ”“พี่ขอไปส่งได้มั้ย ค่ำแล้วมันอันตราย” ผมบอกความต้องการออกไป“โอเค ประหยัดตังค์ค่ารถด้วย” ใบบัวพูดพร้อมหัวเราะออกมา“ให้พี่ส่งทั้งชีวิตยังได้” ผมพูดใบบัวถึงกับนิ่งไป ผมรุกแรงไปหรอ“หนุ่มวิศวะปากหวานก็เป็น” ใบบัวเอ่ยแซวผม“เฉพาะคนที่ชอบแหละครับ” ที่จริงผมไม่ค่อยพูดหรอกกับคนที่ไม่สนิทแต่ยกเว้นใบบัว ผมอยากคุยด้วย“อ่ะ อ่ะ บัวว่าเรากลับกันดีกว่าค่ะ” ใบบัวรีบเปลี่ยนเรื่องทันที“ไปครับ รถพี่จอดฝั่งนู้น” ผมกับใบบัวเดินมาที่รถ ก่อนที่ผมจะเจอคนที่ไม่อยากเจอ โลกแม่งกลมหรืออะไรวะเนี่ย“มาทำอะไรที่นี่อ่ะ” ผมมองหน้าใบบัวก่อนจะมองหน้าคนที่ยืนยิ้มอยู่“ใบบัวไปรอพี่ที่รถก่อน นี่กุญแจครับ” ผมยื่นกุญแจให้ก่อนที่บัวจะรับแล้วเดินไป"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร"เธอถามผม"ไม่เสือกสักเรื่องจะได้มั้ย จะไปไหนก็ไป"ผมตอบอย่างหัวเสีย แค่ห
น็อตผมกับใบบัวเราสนิทกันมากขึ้น ส่วนใบบัวก็ยังรับจ้างเป็นแฟนคนนั้นอยู่ แต่เหมือนว่าช่วงนี้ใบบัวจะมีเรื่องเครียดเพราะสีหน้าเธอไม่ค่อยดีเลยแต่ผมไม่อยากยุ่ง“โอเคมั้ย เล่าพี่ฟังได้นะ” ผมนั่งลงข้างใบบัว“บัวจะเลิกแล้วพี่น็อต บัวเหนื่อย” ผมรู้ว่าใบบัวหมายถึงอะไร“พี่ว่าเรามีอะไรมากกว่านั้น” ผมถาม“บัวรักเขา” ผมจุกกับคำที่ได้ยินใบบัวรักเขางั้นหรอ“ระ..รักหรอ”“ค่ะแค่รักไม่ได้อยากมาเป็นแฟน บัวไม่อยากเจ็บ”“แล้วบัวจะทำยังไงต่อไป” ผมถามอย่างน้อยใบบัวก็ยังไม่ได้ตกลงกับใครเป็นแฟน“ต่างคนต่างอยู่ค่ะ” ใบบัวตอบผมและผมรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินคำตอบจากเธอ“พี่ยังมีสิทธิ์อยู่มั้ย” ผมถามออกไปตามตรง“พี่น็อตชอบบัวจริงหรอ” ใบบัวถามกลับผม“ครับ ชอบมาตลอดแต่พี่เคารพในการตัดสินใจพี่จะไม่บังคับอะไรทั้งนั้น แต่พี่ขอแค่อย่าให้พี่เลิกชอบบัวเลยนะพี่ทำไม่ได้จริงๆ เพราะตอนนี้ใจพี่อยู่กับบัวแล้ว ไม่สิมันอยู่กับบัวตั้งแต่วันแรกแล้ว”“ขอบคุณนะคะสำหรับความรู้สึกดีๆ ที่มีให้บัว”ผมนั่งคุยกับใบบัวอยู่นานก่อนผมจะพาใบบัวมาส่งบ้าน แต่ยังไม่ถึงเลยผมก็ต้องเจอบุคคลที่ผมเบื่อขี้หน้ามากที่สุด“พี่น็อตไปไหนคะ” ผมอุตส่าห์หลีกแล้วแ
น็อตชีวิตของผมแม่งโคตรจะมีความสุข ผมกับใบบัวเป็นแฟนกันแล้วครับหมายถึงเป็นแฟนกันแบบผู้หญิงผู้ชายทั่วไป มีหลายอย่างเกิดขึ้นแต่ผมไม่อยากพูดถึงมัน ผมอยากอยู่กับปัจจุบันมากกว่า“คิดถึงจัง ฟอด” ผมหันไปหอมแก้มแฟนตัวเอง“พี่น็อตอายเขา”“พี่ไม่เห็นอายเลย ก็เราเป็นแฟนกัน อีกอย่างอยู่ในรถครับ” ผมบอกก่อนจะฉีกยิ้มให้“ไปได้แล้วค่ะบัวหิวข้าว” ยังจะมาทำหน้างอนใส่อีก ใบบัวไม่ได้ย้ายมาอยู่กับผมที่คอนโดหรอกครับ มีมาค้างบ้าง ใจผมก็อยากให้ย้ายมาอยู่ด้วยเพราะอยู่บ้านคนเดียวเป็นห่วง“กินพี่รองท้องก่อนมั้ย พี่อร่อยนะ” ผมยิ้มกริ่มให้“พี่น็อตเดี๋ยวเถอะ”“วันนี้นอนกับพี่นะครับ” ผมหันมาอ้อน“ก็ได้ค่ะ นอนด้วยก็ได้”ผมขับรถกลับคอนโดทันที ผมกับใบบัวชอบทำกับข้าวกินกันเองครับ ผมว่ามันมีความสุขดีนะได้ทำอะไรกับคนที่เรารักมีเวลาให้กันคอนโด“อ้าวพี่ใบบัวไปไหนมาคะ” และนี่เป็นสิ่งที่ผมเบื่อที่สุด ยัยเด็กแก่แดดย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกับผมและที่สำคัญห้องตรงข้ามกับผมด้วย“พี่พึ่งกลับจากมหาลัยจ้ะ” แฟนผมตอบก่อนจะยิ้มให้“ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะหนูช่วยถือมั้ย” ผมขยับถุงหนีทำเอาเธอถึงกับชะงัก“เข้าห้องดีกว่าครับที่รัก” ผมบอก“ไว้เจอ
น็อตความสุขของผมมันสุขจนล้นใจ แต่เหมือนความสุขของผมมันใกล้จะหมดเวลาแล้วผมยืนฟังแฟนผมคุยกับเพื่อนของผู้ชายคนนั้น เขารักใบบัวมากสินะถึงได้ตัดสินใจจบชีวิตตัวเองด้วยวิธีที่สิ้นคิดแบบนั้น ผมควรจะดีใจใช่มั้ยที่ได้ยินเรื่องที่คนที่ชื่อพายุมาบอกกับแฟนของผม“กลับคอนโดกันครับ” ผมเดินเข้ามาหาแต่ดูเหมือนใบบัวจะยืนเหม่อลอยไม่ได้สนใจคำพูดของผมเลย“ไม่จริง” ถึงคำพูดของใบบัวมันจะเบาแต่ผมได้ยินเต็มสองหู“ใบบัวครับกลับคอนโด” ผมสะกิดแขนจนใบบัวสะดุ้ง“คะ....ค่ะกลับค่ะ”ตามจริงผมกับใบบัวคบกันมาพักใหญ่แล้วครับ ผมเองรักใบบัวตั้งแต่แรกเจอเลยแต่เพราะตอนนั้นเธอมีแฟนอยู่แล้วจนเธอเลิกกับแฟนผมก็เริ่มเข้าหาเธอใหม่ผมขับรถกลับคอนโดระหว่างทางใบบัวเหม่อลอยนั่งมองนอกกระจกรถไม่พูดไม่จา“โอเคมั้ย” ผมถามออกไปจนใบบัวหันมามองผมพร้อมยิ้มให้“ไม่ได้เป็นไรสักหน่อย” ใบบัวตอบผมก่อนจะหันมองไปที่นอกกระจกรถอีกครั้งไม่ใช่ว่าผมไม่รู้อะไรเลยนะ ผมรู้ว่าใบบัวกำลังเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะต้นเหตุมันมาจากเธอ แต่ผมก็ไม่อยากถามอะไรตอนนี้ ใบบัวเองพยายามจะกลั้นน้ำตาและทำเสียงให้เป็นปกติเพื่อให้ผมสบายใจ“บัวรักพี่น๊อตนะ” ผมอึ้งกับคำพ
น็อตอึก อึก“ไอ้น็อตเบาๆ” เสียงของไอ้ไทยเอ่ยห้ามผมเมื่อผมกระดกเพียวๆ เข้าปากเหมือนกินน้ำเปล่า“กูพึ่งรู้ว่าการเป็นคนดี ผลตอบแทนของมันแม่งเจ็บดีว่ะ” ผมบอกเพื่อนตัวเองหลังจากที่ผมไปส่งใบบัวมาผมก็มานั่งกินเหล้าที่ห้องไอ้เอ็มเจ“แล้วมึงเป็นทำไม ถ้ามันทำให้เจ็บ” ไอ้เอ็มเจถามผม“ฮึก กูอยากได้ใบบัวทั้งตัวและหัวใจและกูไม่อยากเห็นแก่ตัว” น้ำตาของผมไหลออกมาและนี่เป็นครั้งแรกที่ผมร้องไห้“คนดีจ๋า”“กูรักใบบัวมากแค่ไหนพวกมึงก็รู้” ผมยกแก้วเหล้าเข้าปากทันทีที่พูดจบ“กูรู้ แล้วมึงคิดว่าใบบัวจะกลับไปหาคนนั้นจริงหรอ” ใบบัวรักเขามากอันนี้ผมรับรู้มาตลอด“ไม่รู้ พวกมึงเลิกถามกูสักทีได้ป่ะ แค่นี้กูยังเจ็บไม่พอ”ผมนั่งกินเหล้ากับเพื่อนเกือบตีสาม ผมไม่มีวันลืมใบบัวได้ไม่มีวัน แต่ผมก็ไม่คิดจะแย่งเธอมาเพราะผมรักเธอขอแค่ได้เฝ้ามองเห็นรอยยิ้มแค่นี้ ผมไม่รู้ว่าผมจะรักใครได้อีกมั้ยเพราะหัวใจผมยกให้ใบบัวไปแล้ว“ไปส่งกูหน่อย” ผมไอ้ไอ้สองตัวที่นั่งเล่นเกมส์อยู่“นอนห้องกูก่อนก็ได้นะ” ไอ้เอ็มเจบอก“กูคิดถึงใบบัว ไปส่งกูหน่อย”สุดท้ายพวกมันก็มาส่งผมที่คอนโด ผมเมาแต่สติผมยังมีผมให้พวกมันส่งแค่หน้าคอนโดเท่านั้น ผมหวัง
น็อตผมไม่ได้เมาขนาดที่ไม่รู้ว่าผมทำอะไรลงไปหรอกนะ แต่ที่ผมทำลงไปเมื่อกี้ผมตั้งใจทำในเมื่ออยากได้ผมมากนักผมก็จัดให้ ส่วนเรื่องที่ผมนั่งหาของหน้าห้องน่ะหรอผมทำแหวนที่ใบบัวเคยใส่ล่วง ผมไม่รู้ว่ามันหายไปไหน“คิดถึงหนูจัง” ผมเดินเข้ามาในห้องนอนก็เจอรูปของผมกับใบบัวถ่ายด้วยกันมันยิ่งทำให้ผมคิดถึง ผมไม่รู้ว่าผมจะลืมใบบัวได้มั้ยเพราะใบบัวเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมรักและรักมาก แต่ผมอยากเห็นคนที่ผมรักมีความสุขแค่เห็นเธอยิ้มผมก็ดีใจแล้ว แต่ถ้าวันไหนใบบัวไม่มีใครผมก็พร้อมที่จะเข้าไปในชีวิตของใบบัวอีกครั้ง แต่ส่วนคนที่ผมไล่ออกจากห้องไปต่อให้เธอจะตายอยู่ตรงหน้าผมก็ไม่มีวันได้เข้ามาอยู่ในใจผมหรอกครืด ครืดผมมองมือถือตัวเองไม่ใช่ใครหรอกครับนอกจากไอ้เอ็มเจโทรมาเช็คแค่นั้นแหละ(มึงโอเค ให้กูไปนอนเป็นเพื่อนมั้ย)“กูไม่โอเค แต่กูอยู่ได้ ขอบใจที่เป็นห่วง”(เอาดีๆ ไอ้น็อต พวกกูเป็นห่วงมึง)“เออ กูไม่ฆ่าตัวตายหรอก”(ไอ้สัสพูดเป็นลาง)“มีอะไรอีกมั้ยกูจะนอนกูเหนื่อย”(มึงไปทำอะไรมาถึงเหนื่อย)“กูออกกำลังกาย แค่นี้”ผมกดตัดสายเพราะถ้าไม่ทำพวกมันจะถามจนผมจนมุม ผมไม่ชอบโกหกด้วยและพวกมันก็รู้ว่ายัยเด็กนั่นตามผมอยู่ไ
บัว“เป็นยังไงบ้าง ทำไมเป็นลมไปนอนกองกับพื้นแบบนั้นล่ะ”ภาพสุดท้ายที่ฉันจำได้คือฉันตามพี่น็อตออกมาเพื่ออธิบายเรื่องแหวนวงนั้น แล้วภาพทั้งหมดมันก็ตัดไป“บัวได้ยินเรามั้ย โอเคมั้ย” ฉันมองหน้าคนที่เรียกฉัน“นะ...เหนือ”“ใช่เราเองพอดีเรามาดูความเรียบร้อย เจอเธอเป็นลมอยู่หน้าห้องก็เลยอุ้มเธอเข้ามาน่ะ” เหนือบอกฉันก่อนจะส่งยิ้มให้“ขอบคุณนะ เราโอเค” ฉันยิ้มตอบ“อ้อ เราให้ป้าแม่บ้านไปซื้อข้าวให้อยู่ ไปทำอะไรมาถึงไม่สบาย” เหนือถามฉัน“พอดีเราแพ้อากาศน่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะ”“งั้นเดี๋ยวเราอยู่เป็นเพื่อน ให้ป้าแม่บ้านมาก่อนเราค่อยจะไป” ทำไมคนที่นั่งตรงนี้ไม่ใช่พี่น็อต ฉันจะดีใจกว่านี้ถ้าพี่เขาเป็นห่วงฉันสักนิดเหนือนั่งเป็นเพื่อนและคุยกับฉันจนป้าแม่บ้านมาเหนือจึงกลับ ฉันกับเหนือเราเรียนคณะเดียวกันฉันเองก็พึ่งรู้นี่แหละ พรุ่งนี้ฉันมีเรียนแถมยังต้องทำกิจกรรมอีกตั้งหลายอย่างด้วย เฮ้อ แค่คิดก็เหนื่อย ส่วนเรื่องพี่น็อตอย่าบอกให้ฉันเลิกรักพี่เขาเลยนะคะเพราะฉันทำไม่ได้จริงๆ จะด่าว่าฉันโง่ก็ได้ ไม่เป็นฉันก็คงไม่มีวันเข้าใจหรอกมหาลัย“โอเคนะ บัวไหวนะ” นับตังค์เพื่อนของฉันเองถามขึ้น แถมยังเอามือมาแตะหน้าผาก
เบลเยียมน็อตตอนนี้ผมอยู่ที่เบลเยียม ผมพาเมียตัวเองมาพักผ่อนและที่สำคัญผมพาเด็กมาสำรวจ เพราะผมคุยกับบัวแล้วว่าจะให้แฝดมาเรียนที่นี่หนึ่งปี ผมอยากให้ลูกได้ลองใช้ชีวิตเองโดยที่ไม่มีพ่อกับแม่คอยซัพพอร์ต แต่ผมยังไม่ได้บอกหรอกนะเพราะแฝดไม่ยอมแน่ๆ“พี่น็อตบัวต้องคิดถึงลูกแน่เลย” เมียผมงอแง ที่จริงบัวไม่เห็นด้วยกับผมหรอกแต่ขัดผมไม่ได้“คิดถึงก็มาหาครับ อีกอย่างแฝดจะได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างด้วยตัวเองพี่ว่ามันคุ้มมากนะบัว” ผมบอกเมีย“คิดว่าลูกจะยอมมั้ยคะ” ผมคิดมาเรียบร้อยแล้วครับผมรู้วิธีการรับมือกับฝาแฝดสุดแสบยังไง“ไม่ยอมก็ลองดู”ผมเดินออกมาหาลูกที่เดินสำรวจที่พัก ดูท่าทางจะชอบมากสะด้วยก่อนที่ไอ้ไทยทีเพื่อนรักของผมกับเมียมันจะเดินหน้าบึ้งตึงเข้ามาหาผม ผมชี้เข้าไปที่ห้องอีกฟาก เรื่องนี้ผมบอกมันตอนที่มาถึงเบลเยียมแล้ว“น็อตมึงจะให้หลานกูมาลำบากแบบนี้ไม่ได้ กูไม่ยอม” ไอ้ไทยทีว่าผม“ใช่ค่ะแล้วฮันน่าก็ยังเด็กด้วยนะคะพี่น็อต” เมียไอ้ไทยทีบอก ผมละเบื่อสองผัวเมียนี่จริงๆ เลย“ก็ตามใจกันแบบนี้ถึงไม่โตกันสักที ไม่รู้แหละกูตัดสินใจไปแล้ว” ผมบอก“หนูไปหาฮันน่าดีกว่า เบื่อพ่อใจดำ” เมียเพื่อนผมเดินงอนอ
หลายสิบปีผ่านไปบัวหลังจากที่ฉันเรียนจบพี่น็อตก็ขอฉันแต่งงานทันที จนตอนนี้เราใช้ชีวิตคู่แบบสามีภรรยาอย่างสมบูรณ์แบบ พี่น็อตเองก็ทำธุรกิจของครอบครัวส่วนฉันพี่น็อตไม่ให้ทำอะไรเลย“คุณแม่ขา วันนี้น่าขอไปเที่ยวกับเพื่อนนะคะ”หลังแต่งงานพี่น็อตก็ตั้งใจปั๊มลูกและไม่นานฉันก็ตั้งท้องจนมีเด็กแฝดชายหญิง ตอนแรกที่พี่น็อตรู้ว่าฉันท้องเขาเป็นลมจนต้องหามเข้าโรงพยาบาลคิดเรื่องนี้ทีไรก็ยังขำอยู่เลย “จะกลับตอนไหนคะ” ฉันถามฮันน่าแฝดน้องซึ่งเป็นผู้หญิง“แม่ครับถ้าน่าไปได้เตอร์ก็ไปได้” ฮันเตอร์ลูกชายคนโตของฉันเองค่ะ ชื่อลูกพี่น็อตเป็นคนตั้งเองและเราสองคนเลี้ยงลูกเองไม่มีพี่เลี้ยง พี่น็อตเปลี่ยนไปมากยิ่งตอนมีลูกความดุนี่เพิ่มทวีคูณเลยค่ะ ถึงจะดุแต่ก็ตามใจ“สองทุ่มกลับค่ะ” ฮันน่าบอกฉันก่อนจะเดินไปชนไหล่พี่ชาย แฝดคู่นี้นิสัยเหมือนกันเลยค่ะดื้อ ไม่ยอมคน แต่เวลานิ่งจะเหมือนพี่น็อตมากเหมือนมากสะจนน่ากลัวเลย ลูกของฉันถึงจะเป็นแฝดแต่หน้าตาไม่ได้เหมือกันสะทีเดียว จนบางคนคิดว่าไม่ได้เป็นพี่น้องกันด้วยซ้ำ“เตอร์ไปนะครับ กลับพร้อมน่า” ฉันมองลูกชายที่วิ่งออกไปเขาสองคนอายุสิบเจ็ดย่างสิบแปดแล้วค่ะ วันเวลาผ่านไปเร็วมา
หลายเดือนต่อมาน็อตชีวิตของผมตอนนี้โคตรจะมีความสุขเลยว่ะ เพราะตั้งแต่ทะเลาะกับเมียครั้งนั้นผมกับบัวก็ไม่เคยทะเลาะกันอีกเลย ผมเองก็เรียนใกล้จะจบแล้วส่วนเมียผมก็เหลืออีกไม่กี่ปี ที่จริงผมอยากจะขอเมียแต่งงานนะแต่เพราะเมียผมบอกว่าขอเรียนให้จบก่อนผมก็โอเค แต่คิดว่าผมจะยอมง่ายๆ อย่างนั้นหรอ ผมให้พ่อกับแม่ผมไปขอหมั้นบัวไว้ ตอนแรกท่านก็ตกใจแต่สุดท้ายพวกท่านก็แล้วแต่ ผมให้บัวย้ายมาอยู่กับผมเลยเพราะตอนนี้ก็เหมือนเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว“ไงมึง ช่วงนี้ดูมีความสุขมาก” ไอ้ไทยทีเหน็บผม“ยังกับมึงไม่มี” ผมแซวมันกลับเพราะไอ้ห่านี่กำลังมีความรัก“แน่นอน” มันไหวไหล่ให้ผม“เหอะ ความรักแม่งห่วยแตก” ทุกคนเขาก็มีความสุขดีครับแต่ยกเว้นไอ้เอ็มเจที่เลิกกับแฟนมาได้เกือบเดือนแล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเลิกเพราะมันไม่บอกอะไรเลย มันบอกแค่ว่าผู้หญิงแม่งหลายใจ“เอาน่ามึงคิดสะว่าเป็นบทเรียน” ผมรู้ว่าเพื่อนผมมันจริงจังกับความรักมากแค่ไหนถึงขั้นวางแผนแต่งงานแต่สุดท้ายความฝันก็ดับไป เพราะเพื่อนผมโดนบอกเลิกทั้งที่มันไม่ทันตั้งตัวเลย ช่วงนี้มันเลยทำตัวเละเทะกินเหล้าควงผู้หญิงไม่ซ้ำเลยสักวัน“บทเรียนห่วยแตก” ผมส่ายหน้าแม่งค
น็อต 'เราเลิกกันมั้ยคะ' ถ้าเป็นหลายวันที่ผ่านมาเมียผมมาพูดแบบนี้ป่านนี้เราคงเลิกกันจริงๆ ไปแล้ว แต่ตอนนี้ผมว่าถึงเวลาที่ผมต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อรักษาคนที่ผมรักและรักผม ผมไม่สนใจคำพูดของเมียตัวเองหรอกผมรีบเดินเข้าห้องนอนก่อนจะทิ้งตัวลงที่เตียงนุ่มๆ "เลิกไปคนเดียวเถอะ พี่ไม่เลิกด้วยหรอกนะ"ผมบอกก่อนที่เมียผมจะเดินตามเข้ามาแล้วมองหน้าอย่างหาเรื่อง "มันอาจจะดีกับเราทั้งสองฝ่าย" “พี่ไม่ได้ต้องการแบบนี้” ผมบอก “บัวเหนื่อยบัวไม่อยากเจ็บ บัวไม่อยากโดนเปรียบเทียบกับใคร พี่น็อตเข้าใจมั้ยคะ” เมียผมบอกเสียงสั่น ผมดีดตัวลุกขึ้นแล้วเดินไปอุ้มเมียมานอนที่เตียงก่อนจะดึงเข้ามากอดไว้ "ที่มาเนี่ยมาง้อ ไม่ได้มาฟังคำบอกเลิกป่ะวะ"ผมพูดข้างหูของคนที่ดิ้นดุ๊กดิ๊ก "............" "เดี๋ยวนี้เก่งขนาดกล้าบอกเลิกผัวตัวเอง"ผมถามอย่างเอาเรื่อง แต่ดูเหมือนว่าเมียผมจะไม่กลัวผมเลยสักนิด “พี่ไม่เหนื่อยบ้างหรอที่ต้องทำแบบนี้” “พี่ขอโทษเรื่องวันนั้นพี่อารมณ์ร้อนไปหน่อย แต่พี่ไม่ได้ตั้งใจจะเอาบัวไปเปรียบกับใคร” ผมบอกก่อนจะกระชับกอดให้แน่นขึ้น “แต่พี่ก็พูดแล้ว บัวรู้ว่าบัวผิดที่โกหกแต่จะให้บัวทำยังไงคะในเมื่อเรื่อ
น็อตต่อผมรู้ว่าไม่ควรจะเอาใบบัวเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องเล็กๆ ที่มันกำลังจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ แต่ปากผมแม่งไวไง เมียผมยืนอึ้งอยู่หน้าห้องก่อนจะเดินตามผมเข้ามาในห้อง และตอนนี้อามรมณ์ผมไม่โอเคมากๆ"เหมือนบัวกำลังโดนพี่บอกเลิกทางอ้อม"ผมปรายตามองเมียตัวเองที่ยืนพูดอยู่ตรงหน้าผมเนี่ย"อยากคิดอะไรก็เชิญ เป็นคนเริ่มเองนะ"ผมบอกเพราะตอนนี้ผมจะอธิบายหรือพูดอะไรไปเมียผมก็คงไม่ฟังหรอก"สุดท้ายพี่ก็ลืมเธอไม่ได้""พูดจบหรือยัง ถ้าจบแล้วพี่จะไปนอน"ผมบอกก่อนจะเดินไปที่เตียง"พี่น็อต""แล้วแต่จะคิด ถ้าสิ่งที่พี่ทำทั้งหมดบัวยังเชื่อแบบนั้นพี่ก็ไม่มีอะไรจะพูดต่อ""แล้วจะให้บัวคิดยังไง""ไม่จบหรอบัว ทำไมพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้วะ" ผมตะคอกใส่หน้าเมียตัวเองจนเธอเงียบไป“................”“พี่จะนอนกับไอ้ไทย ไม่ต้องรอ ถ้าจะกลับห้องก็ล็อกให้ด้วยแล้วกัน” ผมบอกแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อแล้วเดินออกจากห้องทันที เพราะถ้าอยู่ต่อมีหวังผมได้เลิกกับเมียจริงๆ แน่ไม่ใช่ว่าผมลืมใบบัวไม่ได้นะ ผมเคลียร์ตัวเองหมดทุกอย่างแล้วถึงเปิดใจรับอีกคนเข้ามา ผมไม่ได้หาคนมาแทนที่คนเก่าเพราะผมรู้ว่าแต่ละคนไม่เหมือนกัน ผมรักบัวบูชาที่เธอเป็
บัวฉันมองพี่น็อตที่เดินโมโหออกไป ฉันเคยเจอพี่น็อตโมโหนะมันอาจจะน่ากลัวกว่านี้ แต่ครั้งนี้มันต่างจากทุกครั้งเพราะพี่น็อตนิ่งจนฉันรู้สึกกลัว ที่จริงฉันไม่ได้ตั้งใจโกหกพี่เขาหรอกก็จะไปร้านเค้กนั่นแหละ แต่พอเดินผ่านสนามฟุตบอลวันนี้มันมีแข่งฉันกับนับก็เลยนั่งดูก่อนแต่ไม่คิดว่าพี่น็อตจะมาเจอเพราะนั่งดูแป๊บเดียวไง“ให้นับช่วยคุยมั้ยบัว” นับตังค์ถามฉัน“ไม่เป็นเป็นไรหรอกนับ” ฉันยิ้มตอบเพื่อให้เพื่อนสบายใจฉันรู้ว่าพี่น็อตเกลียดคนโกหกที่สุดและครั้งนี้พี่เขาคงจะโกรธฉันมากแน่ๆ นับตังค์มาส่งฉันที่คอนโดฉันรีบเข้าคอนโดทันทีเพราะไม่รู้ว่าพี่น็อตจะอยู่ที่คอนโดหรือเปล่าฉันเปิดประตูห้องเข้ามาก็เจอแต่ความเงียบพี่น็อตยังไม่กลับ ฉันไม่แม้จะกล้าโทรหาพี่น็อตด้วยซ้ำเพราะกลัวว่าพี่เขาจะโกรธไปมากกว่านี้ ฉันเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำทันทีก่อนจะออกมานั่งรอพี่น็อตที่โซฟาด้านนอก“เที่ยงคืนแล้วนะ” ฉันพูดกับตัวเองพรางมองนาฬิกาไปด้วย เที่ยงคืนแล้วพี่น็อตก็ยังไม่กลับไม่รู้ว่าไปไหน เฮ้อ ไม่น่าเลยบัวไม่น่าไปดูเลยน็อตหลังจากที่ผมบอกเมียตัวเองผมก็เดินออกมากับเพื่อนผมทันที ผมโมโหมากที่โดนเมียโกหกถึงมันจะแค่เรื่องเล็กน้อย แต
บัว“อือ เมื่อยจัง”ฉันค่อยๆ ปรับสายตาทำไมมันปวดเมื่อยไปหมดแบบนี้ ฉันไม่รู้ว่าฉันสลบไปตอนไหนเพราะพี่น็อตไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยสักนิด ทำไมเหมือนมีอะไรซุกอยู่ตรงหน้าอก ฉันรีบเปิดผ้าห่มออกดู อึก พะ..พี่น็อตเอาหน้าซุกอกฉันไม่พอนี่ยังจะ...จ๊วฟ“อือ พี่จะกินนม” นั่นแหละค่ะฉันค่อยๆ ดันหัวพี่น็อตออกก่อนจะก้าวลงจากเตียง ทำไมร่างกายของฉันมันเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แบบนี้สุดท้ายฉันก็เดินมาถึงห้องน้ำสำเร็จ ฉันรีบอาบน้ำก่อนที่พี่น็อตจะตื่นเพราะว่าฉันไม่รู้ว่าพี่น็อตเขาจะยังจับฉันกินอีกหรือเปล่า“ตื่นแล้วหรอคะ” ทันทีที่ฉันเปิดประตูออกมาก็เจอพี่น็อตนั่งอยู่บนเตียง“ครับ บัวตื่นนานแล้ว” ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าห้องแต่งตัว“พี่น็อตไปอาบน้ำได้แล้ว” ฉันตะโกนบอก“แล้วทำไมไม่รออาบพร้อมพี่ล่ะ” ยังจะมีหน้ามาถามอีกนะ“ถ้าอาบพร้อมพี่น็อต วันนี้ทั้งวันก็อาบไม่เสร็จหรอกค่ะ รู้มั้ยบัวตื่นมาพี่น็อตนอนอยู่ท่าไหน” ฉันบอกแกมประชด“ก็นอนกอดบัวไง”“ไม่ใช่พี่น็อตนอนแล้วกินนมบัวหรอคะ ภาพที่บัวเห็นมันเป็นแบบนั้นนะ” ฉันบอก“พี่จำไม่เห็นได้เลย”“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ” ฉันเดินมาบอกก่อนที่พี่น็อต...“ครับคุณเมีย” ฉันไม่ได้อาย
น็อตบทเพลงรักของหนุ่มสาวทั้งสองบรรเลงไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและท่าทางที่ถูกเปลี่ยนไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าพรึ่บ“ซี้ด ง้อผัวหน่อยครับ” ผมพลิกตัวมานั่งพิงหัวเตียงก่อนจะดึงเมียตัวเองมานั่งคร่อม“อ๊ะ ลึก”“ง้อหน่อยครับ ง้อผัวหน่อย” ผมพูดอ้อนเมียตัวเองที่ตอนนี้แดงไม่ทั้งตัวเลย“บัว ทะ...ทำไม่เป็น อืม” นี่ยังไม่ขยับผมก็ใจจะขนาดแล้ว“โอ้ว เมียจ๋าขยับทีจะฆ่าผัวทางอ้อมหรือไงกันครับ ซี้ด” ผมจับสะโพกเล็กของเมียให้ขยับขึ้นลงช้าๆพั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ“อ๊ะ อ๊ะ เสียว บัวเสียว อ๊า” สอนง่ายกว่าใครก็เมียผมนี่แหละ ในเมื่อเริ่มจับทางได้แล้วผมก็ปล่อยให้เมียคุมเกมส์เองทันทีพั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ“โอ้ว เมียจ๋าแรงอีก อ๊า”“อ๊ะ อ๊ะ พี่น็อต อ๊ะ อ๊ะ อืม”ผมพึ่งรู้ว่าเมียตัวเองเวลาไม่ใส่อะไรแล้วแม่งโคตรยั่ว ทั้งหน้าอกที่พอดีมือผิวที่ขาวมากแถมหุ่นเมียผมบอกได้คำเดียวว่าแซ่บมากพั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บจ๊วฟ จ๊วฟผมดึงตัวเมียเข้ามาก่อนจะดื่มนมและไม่รู้ว่ารอบที่เท่าไหร่กับการดื่มนมที่ไม่จบไม่สิ้นของผม กินเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อสักที“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อืม เสียว”พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ“แรงอีกที่รัก พี่จะเสร็จ โอ้ว ซี
บัวอเมริกาตอนนี้ฉันอยู่ที่อเมริกาแล้วมาคนเดียวด้วยส่วนคนอื่นบอกจะตามมาทีหลัง ฉันเก็บของเข้าห้องพักเรียบร้อย ก่อนมาพี่เอ็มเจบอกชื่อโรงแรมและเบอร์ห้องที่พี่น็อตพักให้ฉัน แต่ตอนนี้คนที่ฉันกำลังตามหาเหมือนจะไม่อยู่ห้องแล้ว ไปไหนของเขาโทรหาก็ปิดเครื่องหนีกันอีก ฉันเองก็พึ่งรู้ว่าพี่น็อตนี่ขี้งอนมากฉันกลับมานั่งที่ห้องพักตัวเองเพราะคิดไม่ออกว่าพี่น็อตจะไปอยู่ที่ไหน ที่ผ่านมาความทรงจำของฉันกับพี่เขาค่อนข้างเลวร้ายอ่ะ คิดไม่ออกจริงๆ และไม่รู้ว่าฉันนั่งคิดนานเท่าไหร่จนเผลอหลับไปอือ ฉันค่อยๆ ปรับสายตามองไปรอบๆ ห้อง นี่ฉันเผลอหลับไปฉันหยิบมือถือมาดูเวลา นะ..นี่สามทุ่มแล้วหรอ ฉันลืมบอกไปฉันพักโรงแรมเดียวกับพี่น็อตค่ะแต่คนละชั้น พรุ่งนี้ค่อยตื่นแต่เช้าไปหาที่ห้องก็แล้วกันเนาะวันนี้ขอพักเอาแรงก่อนเพราะนั่งเครื่องมาหลายชั่วโมงน็อตเพื่อนผมบอกว่าเมียผมมาตั้งแต่เมื่อวานแต่ทำไมผมถึงยังไม่เจอ เมื่อวานผมไปนั่งรอที่ที่ไอ้เหนือพาเมียผมไปดูพระอาทิตย์ตก นั่งรอจนดึกก็ไม่เห็นมีวี่แววก๊อก ก๊อกผมหันมองประตูใครมาเคาะตั้งแต่เช้าขนาดนี้หรือเพื่อนผมมันจะมาถึงกันแล้ว ผมเดินมาเปิดประตูกำลังจะอ้าปากด่าแต่ดันเจอเ