Share

บทที่ 98

เมื่อฉันทำหมูเส้นผัดหน่อไม้ฝรั่งเสร็จ เสี่ยวหลินก็รีบวิ่งเข้ามายกมันออกไป จากนั้นทั้งสองคนก็กินจนหมดจานอย่างรวดเร็ว

และพอฉันทำอาหารทั้งหมดเสร็จแล้ว พวกเขาก็เข้ามายกอาหารทุกจานออกไปทันที ตอนที่ฉันยกซุปไก่ชามสุดท้ายออกไป บนโต๊ะก็เหลือไว้เพียงแต่จานเปล่า

“อร่อยมากเลยครับ ผมนี่กินจนอิ่มแปล้เลย” เสี่ยวหลินกล่าว “อีกอย่างผมรู้สึกว่าอาการบาดเจ็บที่เกิดจากการฝึกศิลปะการต่อสู้ที่สั่งสมมานานหลายปีก็ดีขึ้นด้วย คุณหยวน ผมรู้แล้วว่าทำไมร่างกายของคุณถังถึงได้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง”

เสี่ยวหลินหันไปมองเย่เซียนหลัวพลางเอ่ย “ดูสิ น้องเย่เห็นหรือยัง พี่บอกแล้วว่างานนี้มันดี”

ใบหน้าของเย่เซียนหลัวเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย ก่อนก้มหน้าก้มตาดื่มซุปต่อ

หลังจากทานอาหารมื้อนี้หมด ฉันคิดว่าบอดี้การ์ดทั้งสองคนคงมีกำลังใจในการทำงานเต็มเปี่ยม

เย็นวันนั้น ถังหมิงหลีมาหาตอนที่เราเพิ่งทานอาหารค่ำเสร็จพอดี ทว่าจู่ ๆ ก็มีสายเรียกเข้าจากหมอฉินอ๋าย น้ำเสียงของเขาเป็นกังวลเล็กน้อย “คุณหยวนหรือเปล่าครับ? อาการป่วยของน้องชายของคุณมีบางอย่างเปลี่ยนไป รบกวนรีบมานะครับ”

จุนเหยาหน้าเปลี่ยนสี ในใจเกิ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status