บทที่ 139

ว่ากันว่ารัฐมนตรีหูคนนี้เกิดในตระกูลหู ซึ่งเป็นตระกูลใหญ่ตระกูลหนึ่ง และเป็นนักบำเพ็ญเพียรชั้นสูงผู้หนึ่ง เขาเคยได้เรียนรู้คำสอนและคาถาของลัทธิเต๋าจากนักพรตเต๋าผู้มีพลังแข็งแกร่งมากท่านหนึ่ง เขาอายุยังน้อย แต่ก็ได้รับการฝึกฝนขั้นสูงระดับจนถึงระดับสามแล้ว ทั่วทั้งทิศตะวันตกเฉียงใต้ เขาคือคนที่มีพรสวรรค์ที่หาตัวได้ยากมาก

เขายกกาน้ำชาที่ชงเสร็จแล้ว เทลงในถ้วยน้ำชาและผลักไปข้างหน้า แล้วพูดว่า “คุณหยวน เชิญชิมชาถ้วยนี้ดูสิครับ”

ฉันจึงเดินเข้าไปและนั่งลงตรงข้ามเขา มือเรียวถือชาไว้ในมือทั้งสองข้างและจิบไปหนึ่งที เพียงแค่จิบครั้งเดียวก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมคลุ้งไปทั่วริมฝีปากและฟัน ชาสีเหลืองอำพันไหลเข้าสู่ร่างกายและถูกห้อมล้อมด้วยพลังจิตจาง ๆ โดยไม่คาดคิด

พลังงานจิตนั้นหายากอย่างที่สุด แม้แต่อาหารกับยาที่ฉันทำยังเทียบไม่ได้ นี่เป็นชาแห่งจิตวิญญาณ ในยุคนี้ชาแห่งจิตวิญญาณถือว่าเป็นสิ่งที่ประเมินค่าไม่ได้เลย

“เป็นชาที่ดีจริง ๆ” ฉันอุทานขึ้น

พลันมุมปากของเขากระตุกเล็กน้อย “เมื่อเทียบกับยาต้มถ่ายพิษปาเจินของคุณแล้ว ของเหล่านี้แทบอะไรไม่ได้หรอกครับ”

ฉันยิ้มตอบ “องค์กรของคุณช่วยฉันได้มาก และฉัน