Share
บทที่ 143
Related chapters
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 144
“ทำไมล่ะ เธอไม่กล้าเปิดเหรอ?” ฉันถาม “หรือว่ามีกลโกงอะไรหรือเปล่า?”“ไม่มี ไม่มีแน่นอน” ฉินนีรีบเอ่ยอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะเอื้อมมือไปเปิดถ้วยลูกเต๋า หนึ่งจุดหนึ่งลูก สองจุดอีกหนึ่งลูก แต้มรวมเป็นน้อยฉันชนะแล้ว สีหน้าของทุกคนดูไม่ดีนัก และรอยยิ้มที่แสนเย็นชาก็ปรากฎขึ้นที่มุมปากของฉัน ดวงตาของฉันค่อย ๆ กวาดไปที่ใบหน้าของทุกคน กลุ่มเด็กน้อยเหล่านี้ยังกล้าที่จะโกงฉันอีกหรือไม่เสี่ยวฉงผู้เป็นเจ้าแห่งการทอยลูกเต๋าผู้นี้ เมื่อเปิดถ้วยเธอก็จะใช่นิ้วของเธอปัดถ้วยลูกเต๋าทำให้ลูกเต๋าข้างในสั่นไหวอีกครั้งทักษะที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ดูเหมือนว่าประสบการณ์ชีวิตของเสี่ยวฉงจะไม่ธรรมดาเสี่ยวฉงจ้องมาที่ฉันอย่างมุ่งร้าย ราวกับจะฟันฉันออกเป็นพัน ๆ ครั้ง จุนเหยายิ้มมุมปากพลันเอ่ย “ผู้แพ้ จะต้องถูกลงโทษด้วยการดื่มเบียร์หนึ่งแก้ว”ทุกคนโล่งใจ แต่เมื่อเห็นฉันหยิบแก้วเบียร์ใบใหญ่ออกมา สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปหึ หึ คิดเล่นกับฉัน ก็ดูสิว่าใครจะเล่นใคร “อะไรกัน แพ้ไม่ได้เหรอ?” ฉันยิ้ม “ใครบอกว่าแพ้ไม้ได้” เจียงซ่าวลุกขึ้นยืนในทันที “ทุกคนต่างรู้ว่าฉันคือนี้คือเจ้าแห่งการเดิมพัน ใช่ไหม?”พูดจบเ
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 145
ฉันไม่สามารถซ่อนสายตารังเกียจได้ จึงก้มหน้าลงและไม่มองหน้าของเขาแม้แต่นิดเดียว“นาย นายมาที่นี่ทำไม?” ฉันถามอย่างแคลงใจ“คืนนี้ฉันมีนัดคุยเรื่องธุรกิจที่นี่” เขาเอ่ยเบา ๆ “ฉันคิดว่าที่นี่จะเป็นเรือส่วนตัวซะอีก”“เหอะ ๆ” เขาหัวเราะ “เด็กไม่กี่คนจะจองเรือสำราญแบบนี้เองได้ยังไง”ฉันถึงกับพูดไม่ออก“แล้วเธอมาที่นี่ทำไม?” เขาเดินใกล้เข้ามาอีกสองเก้าจนได้กลิ่นมิ้นต์จาง ๆ ออกมาจากตัวเขา ฉันเคยได้กลิ่นนี้มาก่อน มันทำให้ฉันนึกถึงเรื่องในวันนั้น พลันตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อย“นึกไม่ถึงว่าเธอจะชอบอยู่กับเด็กแบบนี้” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยการเสียดสี “นอกใจหรือไง? หรือว่าเธอไม่ชอบถังหมิงลี่แล้วเหรอ? คนที่อยู่ในสายตาของเธอคือใครกันแน่ ใช่คุณชายเจียงที่จับมือถือแขนเธอเมื่อกี้หรือเปล่า? หรือเป็นคุณชายอู๋ที่มองเธอไม่เลิกกันล่ะ?”ฉันไม่ต้องการที่จะปะทะคารม จึงรวบรวมความกล้าแล้วพูดออกไป “มันก็ใช่เรื่องของนาย”หยินเฉิงเหยาจ้องมาที่ฉันด้วยสายตาเย็นชา ฉันจึงจ้องเขากลับตรง ๆ “แล้วนายชี้หน้าฉันทำไม? เราสนิทกันเหรอ? นายเป็นอะไรกับฉัน?” ฉันถามรัวด้วยความเกรี้ยวกราดมือหนาจับไหล่ฉันในทันที นั่นทำให้ฉันตก
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 146
ฉันส่ายหัวแล้วตอบว่า “ไม่”“ในเมื่อไม่ใช่ เธอก็ไม่จำเป็นต้องขอร้องแทนมัน” อู่หยู่เจี๋ยเอ่ยเสียงเย็น “เว้นแต่ว่ามันจะคุกเข่าขอโทษฉัน และโขกหัวสามครั้ง ไม่งั้นวันนี้ก็อย่าหวังเลยว่าจะออกจากเรือไปในสภาพที่สมบูรณ์”หยินเฉิงเหยามีท่าทีราวกับได้ยินเรื่องที่น่าขบขันอย่างมาก “นายมีค่าพอที่จะให้ฉันคุกเข่าเหรอ? รู้ไหมว่าถ้าพ่อแม่นายมาที่นี่ พวกเขาก็ยังต้องให้เกียรติฉัน แล้วนายยังกล้าพูดจาหยาบคายกับฉันอีกเหรอ?” อู๋หยู่เจี๋ยจ้องเขม็งอย่างไม่ยอมแพ้ “ในเมื่อพูดดี ๆ แล้วไม่ฟังกัน ก็คงต้องใช้กำลัง จัดการเลย”ทันทีที่เสียงนั้นเอ่ยขึ้น ชายร่างสูงทั้งสองก็พุ่งเขาหาหยินเฉิงเหยาราวกับกระสุนปืนใหญ่ฉันส่ายหัวและถอนหายใจเบา ๆ เป็นเรื่องจริงที่ลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือ อู๋หยู่เจี๋ยเย่อหยิ่งและเอาแต่ใจเป็นทุนเดิม ถึงได้กล้าทำตามใจตัวเองแบบที่ไม่รู้จักภูมิหลังของอีกคนในซินซีย่าคลับแห่งนี้รนหาที่ตายแท้ ๆ แววตาของหยินเฉิงเหยาเย็นชาลง เขาลงมือในทันที มือหนาชกทั้งสองคน คนละหนึ่งหมัด พวกเขาทั้งสองยังไม่ทันได้จับทางว่าเขาต่อยมาได้อย่างไร หน้าอกก็ปะทะแรงกับแรงกระแทก พลันกระเด็นถอยหลังไปราวกับกระสอบทรายทุกคน
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 147
ชายวัยกลางคนกระชากตัวอู๋หยู่เจี๋ยขึ้นมา “รีบขอโทษคุณหยินสิ”“แต่พ่อ” อู๋หยู่เจี๋ยพูดอย่างโกรธเคือง “หมอนั่นทำร้ายเฮยอิงกับเฮยเป้านะ พ่อยังจะให้ผมขอโทษอีกเหรอ?”อู๋ซุนหลินตบลูกชายตัวเองอย่างแรง “พวกนั้นเริ่มก่อน อย่าพูดว่าคุณหยินทำร้ายพวกมัน แม้ว่าจะฆ่าพวกมันจนตาย เขาก็ไม่ผิด”อู๋หยู่เจี๋ยตกตะลึง เขาเกิดมาจนจะอายุยี่สิบปี นี่เป็นครั้งแรกที่อู๋ซุนหลินทุบตีเขา และยังทำต่อหน้าผู้คนมากมายอีกด้วยพออู๋ซุนหลินเห็นว่าลูกชายไม่ยอมขอโทษ จึงพูดอย่างร้อนรนว่า “ถ้าแกไม่รีบแก้ไขข้อผิดพลาด วันข้างหน้าพ่อก็คงเลี้ยงดูได้แค่น้องชายของแก”อู๋หยู่เจี๋ยหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ คนที่พ่อเขาเรียกว่าน้องชาย ความจริงแล้วคือลูกบุญธรรมและเป็นลูกนอกกฎหมายของพ่อ เขาเฝ้าจับตาดูตำแหน่งผู้สืบทอดมรดกมาตลอด และแม่ของเขาก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ตำแหน่งของเขามั่นคง ถ้ามันต้องถูกน้องชายที่ต้อยต่ำแย่งชิงไปในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ แม่และเขาจะต้องตกยากลำบากเป็นแน่เขาสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ แล้วหันไปหาหยินเฉิงเหยาพลันโค้งตัวขอโทษ “คุณหยิน ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันยังเด็กและยังไม่รู้ความ คุณใจกว้างมากที่อดทน”แม้ว่าอู๋หยู่เจี๋ยจะเอ
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 148
ฉันโต้กลับทันที โดยใช้พื้นฐานการชกมวยและไพ่ที่ถือในมือทั้งหมด ก่อนจะพบว่าที่ทำไปทั้งหมดนั้นสูญเปล่า เขาเป็นเหมือนแมวที่หยอกล้อเล่นกับหนู ทั้งยังหลบเลี่ยงอย่างเจ้าเล่ห์ด้วยท่าทีสบายอารมณ์ ฉันกัดฟันกรอดไม่พอใจที่ตัวเองอ่อนแอเกินไปทันใดนั้นเขาก็เริ่มลงมือ พอฉันชกหน้าอกของเขา เขาก็คว้าข้อมือของฉันไว้ แล้วดึงรั้งรอบเอวให้เข้าไปแนบชิด“นายจะทำอะไร?” ฉันพูดด้วยความโกรธ“เถียงพอหรือยัง?” เขาพูดเสียงเย็นร่างเล็กตัวสั่นด้วยความโกรธ “นายต้องการอะไร? ฉันจะไม่มีวันเอายาให้นายแน่นอน”“แน่ใจเหรอ?” เขาวางมือไว้บนหัวของฉัน จากนั้นก็ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าใบเล็ก ๆ แล้วหยิบขวดหยกสองสามใบออกมา ฉันเริ่มรู้สึกกังวลขึ้นมาทันที “คนบ้า เอาคืนมาให้ฉันนะ”เขาเปิดฝาขวดแล้วนำขวดไปไว้ใต้จมูกพลันสูดดมมันเข้าไป สัมผัสแปลกประหลาดแวบเข้ามาในดวงตาของเขา “ในขวดเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของยาและพลังงานทางจิตวิญญาณ นี่เธอเอาของล้ำค่าแบบนี้พกไปไหนมาไหนงั้นเหรอ?”ฉันจ้องเขาด้วยความโกรธ แต่ท่าทางของเขากลับดูอารมณ์ดีจนน่าหมั่นไส้ ร่างสูงเอ่ยหร้อมรอยยิ้ม “ฉันขอซื้อยาพวกนี้ทั้งหมด”ฉันตอบกลับอย่างโกรธเคือง “ไม่ขาย”“ไม่ขาย
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 149
“ไม่” ฉันพูดขึ้นทันที “ของมา ยาไป เท่านั้น” “ได้ ของจะมาถึงพรุ่งนี้ตอนเช้าเมื่อเรือเทียบท่าแล้ว”มุมปากของเขากระตุกยิ้มยั่วยุ “ฉันยังมีวัตถุดิบปรุงยาล้ำค่าอยู่มากมายในมือให้เธอเลือกสรรนะ”ดวงตาของฉันฉายแววเย้ยหยัน “นายต้องการวิธีปรุงยางั้นหรือ?”“แล้วเธอจะขายเหรอ?” เขาเลิกคิ้วขึ้น“นายคิดว่าคนที่อยู่เบื้องหลังฉัน จะยอมให้ฉันทำแบบนั้นเหรอ?”ร่างสูงมองฉันอย่างมีเลศนัย และหยุดพูดถึงเรื่องการปรุงยา ฉันจึงแอบโล่งใจและถามเขาว่า “นายจะไปไหน?” “เราคุยเรื่องธุรกิจกันจบแล้ว ฉันจะอยู่ที่นี่ไปทำไมอีก?” แต่ฉันยังไม่ได้ยาที่เขาเอาไปคืนมาเลย ฉันกลัวว่าเขาจะเล่นตุกติก“เพราะว่าเธอเป็นหุ้นส่วนธุรกิจ เราจึงต้องคุยกันให้เยอะขึ้น” เขาเริ่มพูดอีกครั้ง “ฉันมีหญ้าดวงใจ แลกกับการที่เธอทำอาหารให้ฉัน สนใจไหม?”ฉันรำพึงรำพันในใจ คิดว่าฉันจะยอมจำนนเพราะเห็นแก่หญ้างั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ! ขาเรียวก้าวเท้าออกจากห้อง ทว่าเดินไปได้แค่สองก้าว สุดท้ายก็หันหลังกลับโดยไม่ได้ตั้งใจ “นายจะนำหญ้าดวงใจมาให้ฉันจริง ๆ เหรอ?”หยินเฉิงเหยายกยิ้ม พลางจิบไวน์แดง “ฉันอยากกินข้าวแล้ว”จุนเหยาเดินเข้าครัวอย่างสิ้นหวัง โชคดี
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 150
นี่คือทักษะเวทย์ที่ทำได้โดยวิญญาณชั่วร้ายเท่านั้น พลังหยินที่ทลายกระดูกนี้มีพิษร้ายแรง มันสามารถกัดกร่อนผิวหนังของมนุษย์ลงไปถึงกระดูกได้ เมื่อมนุษย์ถูกมนต์พลังหยินทลายกระดูกนี้ก็จะเน่าเปื่อยเป็นหนองทั่วทั้งตัว พลังนี้ร้ายแรงกว่าในละครโทรทัศน์เสียอีกวิญญาณร้ายสามารถฝึกตนให้กลายเป็นพลังหยินทลายกระดูกได้ ซึ่งพละกำลังจะต้องแข็งแกร่งมาก และจะต้องถูกเลี้ยงโดยหมอผีมือฉกาจเป็นแน่“ระวัง!” หยินเฉิงเหยากระโดดเข้ามาหาฉัน ก่อนดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขน และใช้หลังของเขาปกป้องพลังหยินทลายกระดูกนั่นแทน“กลั้นหายใจ แล้วใช้กำลังภายในต่อต้าน”ฉันฟื้นกำลังภายในขึ้นมาทันทีและสร้างเกราะป้องกันจิตวิญญาณไว้รอบ ๆ ร่างกาย ปิดกั้นปราณแห่งความเย็นยะเยือกทลายกระดูก จากนั้นหยินเฉิงเหยาก็หยิบยาเม็ดยัดเข้าไปในปากของเขา แล้วฟาดอู๋หยู่เจี๋ยด้วยมือเปล่า อู๋หยู่เจี๋ยกระเด็นไปกระแทกกำแพงอย่างแรง ทิ้งคราบเลือดเอาไว้และสิ้นใจทันทีวิญญาณชั่วร้ายครอบงำร่างของให้ลุกขึ้นมาอีกคร้ัง ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาว ใบหน้าบอบช้ำน่ากลัว การเคลื่อนไหวของเขาแข็งแกร่งราวกับสัตว์ดุร้าย เขาคำรามและพุ่งเข้ามาหาพวกเราใบหน้าของหยินเฉิงเหยา
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 151
เมื่อเรือสำราญจอดเทียบที่ชายฝั่ง หัวหน้าจินก็พาคนมาเก็บกวาดด้วยตัวเอง ศพเหล่านั้นมีสีหน้าที่น่าเกลียดน่ากลัวอย่างยิ่ง เขากัดฟันกรอดขณะกล่าว “พวกองค์กรนิกายนักฆ่า พวกหมาหมู่ มันกล้าลงมือทำในอาณาเขตของเรา ถ้าไม่สั่งสอนพวกมันสักหน่อย พวกมันคงเหิมเกริมยิ่งกว่านี้อีก”เขาหันกลับมาพูดกับฉัน “คุณหยวนครับ ไม่ต้องกังวลนะครับ พวกเราจะกำชับเบื้องบนให้ครับ”ฉันพยักหน้า หูชิงหยูย่อมรู้ดีว่าควรทำอย่างไรขณะก้าวลงเรือ มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งขับรถมาส่งตลับหยกสองตลับ ศีรษะของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อโชก สาเหตุคงเพราะกลัวว่าฉันจะรอไม่ไหวมือเรียวเปิดตลับออก เห็ดหลินจือเคลือบเปล่งประกายรัศมีหลากสีจาง ๆ และสมุนไพรที่อยู่ตรงกลางก็มีสีทองอ่อน ๆ เช่นกัน ดูแล้วเหมือนใบไม้สีทองที่ทำมาจากทองคำถึงแม้อายุของมันจะไม่สูงมาก แต่สภาพถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว ฉันพอใจมากจุนเหยาหยิบของแล้วเดินออกไป ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงผิดหวัง “ไม่พูดอะไรสักคำหน่อยเหรอ ได้ของแล้วก็จะไปเลยงั้นสิ?”“ธุระเสร็จแล้ว จะให้พูดอะไรอีกล่ะ” ร่างเล็กเอ่ยตอบ พลันสาวเท้าออกไปโดยไม่หันหลังกลับชายวัยกลางคนใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อ
Latest chapter
