MasukShare
บทที่18
Terakhir Diperbarui:
2025-02-08 08:00:49"เอาไก่ย่างมั้ย"
"เอา""กาย หรือ ไก่ย่าง""ไก่ย่างงงงงง""อย่าไปพูดคำนี้กับคนอื่นนะ""มีแต่กายนี่แหละ ที่คิดทะลึ่ง""รู้หรอ กายคิดอะไร""รู้""คิดว่า?""..."ปึก"โอ้ย!""ตัวเองนั่นแหละ ทะลึ่ง""หึ"ไอ้เด็กบ้านี่! เขาเอาหน้าผากกว้างของตัวเองมาชนเข้ากับหน้าผากมนของฉันแทนการใช้มะเหงกเพราะมือกำลังยุ่งอยู่กับการแกะไก่ให้ฉันอยู่ แถมยังเอาสิ่งที่ตัวเองคิดมายัดเยียดให้ฉันคิดเหมือนเขาอีก ร้ายกาจที่สุด ใจดีด้วยหน่อยไม่ได้เลยจริงๆระหว่างรอเขาอาบน้ำ ฉันก็หยิบไอแพดขึ้นมานอนวาดรูปไดอารี่เก็บไว้ เพราะตั้งแต่ไปค่ายฉันก็ยังไม่ได้วาดเลยสักรูป พอหัวถึงหมอนหนังตาก็ปิดสนิทเหมือนถูกปิดสวิตช์ทุกคืนรูปแรกที่ฉันเลือกวาด เป็นรูปเขาที่กำลังยืนทาสีมีฉันนั่งเทสีอยู่ใกล้ๆ ส่วนอีกรูปก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราสองคนกำลังนั่งมองตากันอยู่หน้าเต๊นท์ตอนที่คนอื่นๆ กำลังเล่นเกมส์กันอย่างสนุก วาดไปก็คิดถึงช่วงเวลาตอนนั้นไปมันอดทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมาไม่ได้ พอวาดเสร็จฉันก็โพสต
Bab terkait
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่19
"พีช""เรียกเป็นเพื่อน""หรือจะให้เรียกเป็นแฟน?""...""ที่รัก""นี่ ไม่ต้องมาแกล้งเลยนะ""หึ""ไปขับรถเล่นกันมั้ยหรืออยากนอนพัก""อยากไป แต่ก็อยากนอน""ต้องแยกผ้าใส่เครื่องซักผ้าด้วยแหละ""อืม เอาไปปั่นที่ร้านข้างๆ ตรงนี้มั้ย""จะได้ไปหากาแฟกินด้วย""ไปสิ เอาผ้ากายไปปั่นด้วยกันสิ"เมื่อเช้าเราสองคนพากันไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะและแวะกินโจ๊กร้านประจำของเขาจนอิ่ม แต่ก็ยังซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋กับมากินกันที่ห้องอีก เลยทำให้ฉันแปลงร่างเป็นแม่หมูนอนอืดอยู่บนโซฟาอย่างตอนนี้ มีเขานั่งที่พื้นพิงหลังกับโซฟาอยู่ใกล้ๆ ฉันเริ่มชินกับการมีเขานอนเล่นเกมส์อยู่ข้างๆ ซะแล้วสิ พอเราสองคนตกลงกันเรียบร้อย ฉันก็ปลีกตัวมาแยกผ้าใส่ถุงซัก ส่วนเขาก็ลงไปเอากระเป๋าขึ้นมาแยกผ้าเพื่อเอาไปซักพร้อมกัน อันที่จริงที่ห้องฉันก็มีเครื่องซักผ้านะ แต่เห็นคนไปใช้บริการร้านนี้เยอะเลยอยากจะลองไปใช้บ้าง เดินลงมาไม่ถึงห้านาทีก็ถึงร้านเครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าขนาดใหญ่ เขาเลือกเครื่องใกล้ก
Terakhir Diperbarui : 2025-02-08ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่20
Part 'นาวา'ผมได้แต่นั่งมองหน้าพี่ชายแฟนตัวเองอย่างใช้ความคิดว่าควรจะรับมือยังไงดี เพราะดูตั้งใจจะเป็นอริกับผมอย่างเห็นได้ชัด ขัดแข่งขัดขาคอยกันซีนผมสุดสุด ทำผมมืดแปดด้านไปหมด ส่วนเธอก็ดูลั้ลลาที่มีคนมาช่วยหนีไปนอนคลุมโปงบนเตียงนุ่มนุ่มไม่สนใจผมเลยสักนิด ตอนนี้ผมได้แต่แอบทดไว้ในใจก่อน รอเธอหายโกรธผมเมื่อไหร่รับประกันได้เลยว่าเธอไม่ได้ลุกจากเตียงแน่หลังจากนอนคิดวิธีชนะใจพี่เมียทั้งคืน ผมก็รีบตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพื่อไปซื้อวัตถุดิบมาทำอาหารเช้าสไลต์ญี่ปุ่นเพื่อทำคะแนนสักหน่อย เพราะนึกขึ้นได้ที่เธอเคยบอกว่าอลันชอบกินอาหารญี่ปุ่นเป็นชีวิตจิตใจผมเลยอยากจะขอลองดูสักตั้ง โดยเมนูที่ผมเลือกทำในวันนี้เป็นเมนูง่ายๆ อย่างแซลมอนย่างเกลือ เสิร์ฟคู่กับต้นหอมญี่ปุ่นย่างปรุงรสด้วยเกลือพริกไทยและเลมอนช่วยเพิ่มรสชาติ มีเครื่องเคียงเป็นทามาโกะยากิและซุปมิโสะ ทันทีที่ผมจัดจานเสร็จเรียบร้อยก็เหมือนเป็นนาฬิกาปลุกให้สองพี่น้องตื่นขึ้นมาอย่างตรงเวลา ผมเลยเปิดขวดชาเขียวเย็นยี่ห้อด้งที่ซื้อมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ตเทลงแก้วสำหรับผม เธอและพี่ชายของเธอ หันไปมองเธอที่กำลังเดินงัวเงียมาหาผม"ม
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่21
"ฮัลโหล พี่ลัน""โอเคค่ะ เดี๋ยวลลิลลงไป รอแป็บน๊า""พี่นาวา ลลิลกลับห้องก่อนนะคะ""เดี๋ยวพี่ลงไปนะ""เดี๋ยวค่ะ พี่ลงไปด้วยเลยดีกว่า""..." หลังจากกินมื้อเย็นที่พี่ชายสุดหล่อซื้อเข้ามาให้เป็นไก่ทอดเกาหลีชุดใหญ่พร้อมกับเบียร์เย็นเย็นห้าหกขวดที่ดูเหมือนว่าซื้อมาเผื่อแฟนน้องสาวด้วยนะ บอกแล้วว่าพี่ลันหน่ะน่ารักแค่ฟอร์มจัดนิดหน่อยเฉพาะกับบางคนเท่านั้นแหละแต่ทำไมวันนี้ฉันถึงรู้สึกว่าห้องขนาดห้าสิบตารางเมตรที่เคยกว้างเกินไปสำหรับฉัน เวลานี้มันกลับคับแคบเกินไปสำหรับฉัน พี่ลัน และพี่นาวา ที่นั่งเบียดอยู่บนโซฟาตัวเดียวกันมีพี่ลันนั่งขั้นกลางเราสองคนระหว่างกำลังดูซีรีย์โรแมนติกคอมเมดี้ด้วยกัน อืม... จะพูดยังไงดีแต่มันก็ได้ฟิลลิ่งไปอีกแบบนั่นแหละ"หนู กินป๊อปคอร์นมั้ยคะ""...""อะ เอ่อ""พี่ลัน แบ่งลลิลกินบ้างสิ""อะ พี่ถือให้""หนูน้ำอัดลมค่ะ""แต๊งกิ้ว""..."ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นพี่ลันทำตัวเหมือนเด็กแบบนี้เลยสักครั้ง ทุกครั้งที่พี่นาวาพยาย
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่22
"วันนี้มึงไปร้องเพลงป่ะ""ไปดิ ร้องสี่ทุ่ม""ทำไม จะไป?""เออ อยากชิลหน่อยหว่ะ""ลลิลไปด้วยสิ""...""ทำไมพี่ลันทำหน้าแบบนั้นคะ""พะ พี่อยากไปแบบผู้ชายผู้ชาย""แบบหนุ่มโสดงี้?""อ่าฮะ""พี่นาวา ก็อยากไปแบบหนุ่มโสด?""พี่ยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะคะ""ลัน มึงอย่าหาเรื่องให้กู คดีเก่ากูยังเคลียร์ไม่จบ""ฮ่าๆๆ กลัวนี่หว่า""กวนตีนกูไม่พัก"ฉันถึงกับวางช้อนแล้วเปลี่ยนมานั่งกอดอกมองเอ็ดดุอย่างคาดโทษทั้งพี่ลันและพี่นาวา จนสองคนนั้นพากันเลิ่กลั่กรีบทำเป็นเฉไฉหาเรื่องตีกันไม่กล้ามองหน้าฉัน นี่ขนาดบอกว่ายังไม่ค่อยสนิทนะแต่แววเริ่มออกแล้ว ฉันอยากจะรู้จริงๆ เลย ถ้าสนิทจะขนาดไหนคงพากันเที่ยวฉ่ำน่าดู พี่ชายฉันยิ่งฮอตอยู่ด้วยเห็นแบบนี้เสน่ห์แรงสุดสุดเพราะฉันเคยแอบไปส่องคนที่มาฟอลโลช่องทางโซเชียลของพี่ลันมีแต่สาวสวย น่ารัก ลุคนางแบบ จะแซ่บหรือใสใส มีมากดติดตามครบทุกสไตล์ แล้วลองมาอยู่กับพี่นาวาหล่อแบดลุคกร้าวใจของฉันสิ มีหวังฉันได้ปวดหัวทุกวันแน่"อย่าให้ลลิลรู
Terakhir Diperbarui : 2025-02-10ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่23
"อ๊ะ พะ พี่นาวา""หนูตอบพี่ก่อนค่ะ""หายโกรธพี่ยังคะ""มะ มาถามอะไรตอนนี้คะ""ตอบเร็ว ไม่ตอบไม่ต่อนะ""ไม่ต่อก็ไม่ต่อ ลลิลไม่ง้อ""แต่พี่ง้อ""พี่ปวดไปหมดแล้ว"ฉันรีบพาร่างอันเปลือยเปล่าของตัวเองวิ่งเข้าห้องน้ำทันที ที่เขาแสดงความเจ้าเล่ห์กับฉันเป็นเขาเองนั่นแหละที่จะเดือดร้อน แต่ฉันคิดผิด เพราะเขาตามเข้ามาโดยไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลยสักชิ้นไม่ต่างจากฉันเลยสักนิด แถมอาวุธร้ายของเขายังพร้อมรบมากมากจนหน้าฉันร้อนผ่าวไปหมดที่ได้เห็นเต็มๆ ตาแบบนี้ ก่อนจะมายืนซ้อนด้านหลังฉันตรงอ่างล่างหน้าจับขาข้างหนึ่งพาดกับขอบอ่างแล้วกดอาวุธร้ายจนในคราวเดียวทันที ใช้สองมือกอบกุมก้อนลูกบอลสองก้อนของฉันอย่างหวังดีเหมือนช่วยพยุงไม่ให้ฉันล้มแต่กลับบีบเคล้นเต็มแรงจนแดงไปหมด ฝากรอยคิสมาร์กไปตามซอกคอไหล่มนและแผ่นหลังจนทั่วขยับเอวสอบเร็วและแรงจนร่างของฉันสั่นคลอนไปตามแรงโยกของเขา แถมหวังดีเอามือใหญ่มากอบกุมเนินสามเหลี่ยมเอาไว้ไม่ให้กระแทกกับขอบอ่างแต่กลับใช้นิ้วแหวกว่ายไปตามรอยแยกแล้วเล่นวนอยู่อย่างนั้นไม่หยุด จนฉันอ่อนปวกเปียกแทบยืนไม่ไหวระบา
Terakhir Diperbarui : 2025-02-10ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่24
"หนูคะ วันหยุดยาวนี้ไปไหนมั้ย""ลลิลไม่รู้จะไปไหนค่ะ พี่ลันก็มีงาน""คนคงเยอะด้วย""บินไปหาคุณแม่พี่ที่สวิตกันมั้ย""จะดีเหรอคะ ลลิลกลัวคุณแม่พี่ดุ""แม่พี่อยากเจอหนูจะตาย""บ่นจนพี่หูชาแล้วไม่พาหนูไปหาสักที""จริงเหรอคะ แล้วค่าตั๋วเท่าไหร่คะ""ลลิลจะได้ดูเงินในบัญชี""หึ หนู แฟนหนูรวยมากนะเผื่อหนูลืม""ลลิลไม่ลืม แต่ลลิลอยากจ่ายเอง"ฉันไม่อยากให้ใครมาว่าได้ว่าคบกับเขาเพราะว่าเขารวย พยายามแชร์ค่าใช้จ่ายค่าข้าวหรือของเล็กๆ น้อยๆ ตลอดเท่าที่จะทำได้ เพราะฉันก็ต้องเก็บเงินไว้จ่ายค่าเทอมที่เหลืออีกสองเทอมสุดท้ายและไว้ใช้จ่ายยามจำเป็นด้วย ถึงแม้ว่าพี่ลันจะโอนค่าขนมเข้าบัญชีไว้ให้ฉันใช้ทุกเดือนไม่ให้ขาดมือหรือจะเรียกว่ามีเหลือใช้ก็เถอะ ในเมื่อเขาไม่ยอมบอกฉันเลยเปิดแอพพลิเคชั่นสายการบินของหนูมายดูค่าตั๋วทั้งขาไปขากลับ ก่อนจะมาคำนวณเงินในบัญชีและตอบตกลงไปกับเขาโดยใช้เงื่อนไขเดิมว่าฉันจะจ่ายค่าตั๋วเครื่องบินเอง ส่วนเขาก็ขอจ่ายค่าที่พักกับค่าช้อปปิ้งให้ฉันห้ามมีข้อแม้ เพราะเขาบอกว่าเป็นเขาที่ชวนฉันไปเขาก็ต้องดูแล"หนูอยากไปซื้อเสื้อผ้าเพิ่มมั้ย เผื่ออยากใส่ถ่ายรูปสวยสวย""อืมมม ลลิลว่าลลิลเคยเอฟ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-11ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่25
"ลลิลลูก เรียนจบแล้วมาอยู่กับแม่ที่นี่มั้ยคะ""ละ... ""แม่ครับ น้องต้องอยู่กับผม""ถามน้องรึยัง หน่ะเรา""น้องต้องอยู่กับผมอยู่แล้วครับ""แต่พี่นาวาคะ สวิตเป็นเมืองในฝันของลลิลเลยนะคะ""..." ฉันพูดออกไปแค่นั้น เขาก็ตีหน้าบึ้งตึงไม่พูดไม่จาอีกเลย เป็นคุณพ่อกับคุณแม่ที่ถามไถ่ชวนฉันคุยตลอดมื้อเย็น ปล่อยให้เขานั่งหน้าหงิกเหมือนเด็กโดนขัดใจอยู่คนเดียว จนถึงช่วงค่ำคุณแม่ก็พาฉันมานอนด้วย โดยให้คุณพ่อไปนอนห้องรับแขกแทน ทำฉันรู้สึกเกรงใจท่านมากๆ แต่เพราะท่านแอบกระซิบบอกว่าคุณแม่อยากมีลูกสาวมานานแล้วและเอ็นดูฉันมากขอให้ฉันเติมความฝันให้คุณแม่ท่านหน่อย ฉันเลยไม่อิดออดเดินตามคุณแม่เข้าห้องนอนมาอย่างง่ายดาย แถมท่านยังหาชุดนอนสมัยสาวๆ ให้ฉันยืมใส่นอนอีกด้วยก๊อก ก๊อก ก๊อก"เจ้าตัวแสบมาทวงของรักคืนแล้วแน่ๆ""เดี๋ยวแม่ไปเปิดเองจ๊ะ""ไงเรา หายงอนแล้ว?" "โธ่! คุณแม่ครับ ผมไม่ได้งอนสักหน่อย""ผมแค่ใช้ความคิด""ผมพาน้องกลับห้องได้รึยังครับ""แม่ขอยืมตัวลูกสาวแม่ก่อน""เรากลับไปนอนคนเดียวคืนนึง""แต่ผม...""ไม่มีแต่ กู๊ดไนท์นะจ๊ะลูกชาย"ผมได้แต่เดินคอตกกลับมาห้องฝั่งตรงข้าม กลายเป็นหมาหัวเน่าของจริง ท
Terakhir Diperbarui : 2025-02-11ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่26
หลังจากเล่นสกีเสร็จฉันก็แทบสลบ ทั้งสนุกทั้งตื่นเต้น กว่าฉันจะพอเล่นได้เขาก็สอนอย่างใจเย็นอยู่สองรอบ ประกบคู่ฉันไม่ห่างกลัวว่าจะได้รับอันตรายหรือเกิดอุบัติเหตุ ตอนเล่นก็ไม่รู้สึกเหนื่อยเท่าไหร่ แค่พอเล่นเสร็จนี่สิ ฉันถึงกับทิ้งตัวลงนอนบนพื้นผิวหิมะแผ่หลา จนเขาหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายบอกว่าจะเก็บไว้แบล็คเมล์ฉัน ถ้าฉันทิ้งเขา "พี่นาวา ลลิลอยากซื้อของฝากไปให้พี่ลันกับเพื่อนๆ ค่ะ""กระเป๋าให้พี่ลัน ส่วนเพื่อนๆ เป็นชอกโกแลต""โอเคค่ะ เดี๋ยวพี่พาไป""พี่นาวาว่าใบไหนเหมาะกับพี่ลันคะ""ขาวเหลืองมั้ยคะ ลายสวย""ถือได้สะพายได้ เข้ากับลัน""เนอะ ลลิลก็ชอบใบนี้""tote bag ใบนี้ก็เข้ากับหนูนะ""ไม่ชอบหรอ""ชอบค่ะ แต่ลลิลขอดูงบชอกโกแลตของเพื่อนๆ ก่อนได้มั้ยคะว่าเหลือพอรึป่าว""หึ ค่ะ" พอออกมาจากห้องน้ำ ฉันถึงกับเลิ่กลั่กหันซ้ายหันขวามองหาเขาที่บอกว่าจะรอฉันอยู่ตรงนี้ แต่เขากลับหายไปในกลีบเมฆ ฉันเลยเดินไปนั่งรอที่เก้าอี้ที่อยู่ไม่ไกลเพื่อที่จะได้เห็นเขาทันที ผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีเขาก็ก้าวเท้ายาวมาทางฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้มตามปกติ แต่เหมือนในมือเขาจะมีถุงช้อปปิ้งเพิ่มขึ้นมานะ ค่อยไปขอดูตอนถึงบ้านคุณแม่แล้
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12
Bab terbaru
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่43
หลังจากวันนั้นที่เราสองคนคุยกันเรื่องแต่งงาน ผมก็เข้าไปหาอนุญาตคุณพ่อคุณแม่ของขิมทันทีที่เดินทางถึงกรุงเทพ ซึ่งท่านทั้งสองคนก็อนุญาตและไม่รับเงินค่าสินสอด อยากให้เราสองคนเก็บเงินไว้สร้างครอบครัวกันมากกว่า แถมยังช่วยหาฤกษ์ให้เราสองคนได้รวดเร็วทันใจผมด้วย"บี๋คะ ลูกค้าเพิ่มข้าวหมูทรงคัตสึกลับบ้านสองที่นะ""ครับบี๋""บี๋เหนื่อยมั้ย"ฟอด"กำลังใจจากขิมค่ะ"จุ๊บ"ขอบคุณครับ"ใช่ครับ หลังจากแต่งงานกันเธอก็ขอเรียกแทนกันว่าเบบี๋เพื่อให้ดูพิเศษกว่าตอนเป็นแฟนกันซึ่งผมก็ไม่ได้ติดกลับมองว่าน่ารักมากด้วยซ้ำ"บี๋ คิดเห็นเงินเสร็จยัง""สะ เสร็จแล้ว""ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะครับ""เชิญ""บี๋!""คืนนี้โดนแน่ตัวเล็ก""..."มีเมียน่ารักมันก็น่าหงุดหงิดหัวใจเหมือนกันนะ ผมเห็นไอ้ผู้ชายคนนี้มาฝากท้องที่ร้านของเราหลายวันแล้ว คอยส่งยิ้มหวานให้เมียผมตลอด สงสัยคงต้องเจอสลอดสักที 'หึ' คิดแล้วก็ของขึ้น! ได้แต่ทดโทษเอาไว้จัดการฟาดก้นกลมคนตัวเล็กสักทีสองทีในคืนนี้ ผมใช้เงินเก็บส่วนหนึ่งมาซื้อบ้านเก่าและรีโนเวทใหม่เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นสาขาที่สองของครอบครัวเธอ โดยที่สาขานี้มีผมเป็นพ่อครัวผ่านการฝึกฝนกับเจ้าของสูตรอย่
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่42
"กรี๊ด/กรี๊ด"ฟิ้ววว ตุบ"เฮ้ย!""พี่ลันตามลลิลมาเร็วๆ นะคะ""..."ไปงานแต่งงานมาก็หลายงานแต่มาได้ช่อดอกไม้ที่งานแต่งของน้องสาวตัวเองอย่างไม่ได้ตั้งใจ ผมเลยต้องคว้ามากอดไว้ด้วยแขนล่ำๆ ของผมข้างหนึ่ง หันไปมองสาวข้างๆ ที่ผมล็อคมงไว้สักพัก กำลังยืนบิดไปบิดมาเอานิ้วชี้จิ้มเข้าหากันอย่างเขินอาย หรือว่านี่จะเป็นสัญญาณบอกว่าถึงเวลาของผมกับเธอแล้ว ก่อนจะเอื้อมไปโอบเอวเล็กเข้ามากอดข้างกายและก้มลงไปกระซิบข้างหูหอมๆ"สงสัยต้องรีบตามลลิลไปจริงๆ แล้วสิ" "ไปไหน ปาร์ตี้หรอ ไปสิ""หึ" ฟอด"พี่ลัน ทำอะไรเนี่ย คนมองใหญ่แล้ว เห็นมั้ย""หมันเขี้ยว""อะไรเล่า""ไม่ต้องเลย ห้ามหมันเขี้ยวขิม""ไปกันเลยมั้ย""ขิมจะได้มีเวลาแต่งตัวเยอะๆ""อืม"มีเวลาอีกตั้งหลายชั่วโมงกว่าจะถึงงานปาร์ตี้ริมหาดฉลองแต่งงานของคู่รัก เหลือมากพอที่จะให้ผมทำอะไรอะไรได้สองสามรอบให้หายหมันเขี้ยวคนตัวเล็กสักหน่อย ยิ่งวันนี้ชุดที่ตัวเล็กใส่เป็นชุดเดรสกระโปรงยาวผ้าซาตินแขนตุ๊กตาคอกว้างสีชมพูถึงจะเป็นชุดเรียบๆ แต่มันดูเซ็กซี่มากสำหรับผมพอดับเครื่องยนต์ปุ๊บไฟข้างในของผมก็ติดปั๊บจนรู้สึกปวดหนึบ รีบจูงมือเล็กเดินไปยังห้องพักส่ว
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่41 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
"น่ารักแบบนี้นี่เอง พี่ลันถึงหวง""ไม่ยอมพามาเจอลลิลเลย""ลลิลก็สวยมากๆ""สวยกว่าพี่ลันอีก""แปลกๆ นะตัวเล็ก""ว่าแต่เป็นคนเดียวกันกับที่ลลิลแอบเห็นที่ทะเลรึป่าวคะพี่ลัน""ห๊ะ พี่ลันมีหลายคนงั้นหรอ""เฮ้อ อยู่ดีดีงานก็เข้า""หึ""ขำอะไรมึง"หลังจากฉันพาพี่ลันไปเปิดตัวกับครอบครัวฉันอย่างเป็นทางการ พี่ลันก็ผลันตัวเองจากลูกค้าขาประจำเป็นพนักงานเสิร์ฟมือโปร จนขึ้นแท่นเป็นพนักงานดีเด่นของร้าน ทำให้พี่ๆ พนักงานในร้านพากันแซวยกใหญ่ขออย่ามาแย่งงานกันเลย ทำเอาคุณพ่อคุณแม่หัวเราะชอบใจกันใหญ่ และเอ็นดูพี่ลันเพิ่มขึ้นอีกสิบเท่า แต่ขิมคนนี้จะไม่ยอมให้มาแย่งตำแหน่งลูกรักไปได้แน่นอน ขิมไม่ยอม! มาวันนี้ก็ถึงตาเขาบ้าง เขาพาฉันมาแนะนำให้รู้จักกับลลิลน้องสาวคนสวยอายุเท่ากันกับฉัน สวยมากอัธยาศัยดีมากด้วย ทำให้ความเกร็งที่ฉันมีหมดไปได้อย่างง่ายดายตั้งแต่ไม่กี่นาทีแรกที่เราเจอกันและเพราะเราอายุเท่ากันด้วยแหละเลยคุยกันถูกคอสนิทกันเร็วมาก แถมพี่นาวาแฟนลลิลก็หล่อมากดูเหมาะสมเข้ากันสุดสุดเราสี่คนพากันมาลองบุฟเฟ่ต์ซีฟู้ดเจ้าดังที่บางแสน เพราะพี่ลันอยากกินปูนึ่งกับปลาหมึกกระดองย่าง ส่วนลลิลกับฉันก็อยากกินกุ้
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่40 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
สามเดือนแล้วที่ผมกับตัวเล็กเป็นแฟนกันแบบที่ผมยัดเยียดสถานะตัวเองให้เธอทุกวัน คิดแล้วก็ขำตัวเองเหมือนกันนะ แต่ผมอยากได้คนนี้และไม่อยากปล่อยให้หลุดมือไปด้วย แค่นี้ผมก็คิดว่าเราเจอกันช้าเกินไปสำหรับผมด้วยซ้ำ"ครบโปรแล้ว ตัวเล็กพาพี่ไปเจอคุณพ่อคุณแม่ได้ยัง""พี่ลันก็ไปเจอคุณแม่ขิมทุกวันอยู่แล้วนี่""มันเหมือนกันมั้ย"ใช่ครับ...ที่เธอพูดไม่ผิด ผมไปเจอคุณแม่เธอทุกวัน ในฐานะลูกค้าประจำของร้านมื้อกลางวันบ้างมื้อเย็นบ้างกินจนครบทุกเมนู บางวันก็เจอคุณพ่อเธอด้วย แต่เราเพียงแค่ยิ้มทักทายกันเท่านั้นอันที่จริง ผมขอไปเจออยากจะแนะนำตัวเองในฐานะลูกเขยตั้งแต่วันแรกหลังจากที่ผมขอเธอเป็นแฟนแล้ว แต่เป็นเธอที่ไม่มั่นใจเพราะความสัมพันธ์แบบก้าวกระโดดของเรา เลยกลัวว่าผมจะหมดโปรเหมือนกับเพื่อนๆ ของเธอที่เจอ ผมเลยพยายามทำให้เธอเห็นตามรับตามส่งอยู่ด้วยกันทุกวันห้องเธอบ้างห้องผมบ้างถ้าถามว่ามีงอนกันมั้ยก็ต้องยอมรับว่ามี มันเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งน่าจะเหมือนกับคู่อื่นๆ ส่วนใหญ่จะเป็นความดื้อเงียบของเธอมากกว่า แต่ที่งอนกันหลายชั่วโมงที่สุดก็น่าจะเป็นต
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่39
วันนี้ฉันเลิกเรียนเสร็จก็รีบแยกจากเพื่อนๆ นั่งรถมาหาคุณพ่อคุณแม่ที่ร้าน ไม่รู้ว่าวันนี้มีลูกค้าเยอะรึป่าวและก็คิดถึงกุ้งเทมปุระที่คุณพ่อทำด้วย เอากลับไปฝากพี่ลันด้วยดีกว่าพอมาถึงคุณแม่ก็ให้ฉันไปรับออเดอร์จากลูกค้าในห้องวีไอพี เพราะพี่พี่พนักงานกำลังยุ่งอยู่กับการเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้าสองสามโต๊ะ ฉันจึงรีบเอากระเป๋าไปเก็บในตู้และหยิบผ้ากันเปื้อนสีดำที่สีโลโก้ร้านขึ้นมาใส่ถือแท็บเล็ตไปรับออเดอร์ทันที"ขอโทษที่ทำให้รอนะคะ" "ลูกค้ารับอะไรดีคะ""พะ พี่ลัน" "..." "ราเมนหนึ่งที่ค่ะ""ลันละคะ""ข้าวหน้าเนื้อ" "เพิ่มกุ้งเทมปุระกับเกี๊ยวซ่ามาแชร์กันมั้ยลัน""ได้""รับเครื่องดื่มอะไรดีคะ""ชาเขียวเย็นสองค่ะ""กรุณารอสักครู่นะคะ" ลมหายใจของฉันแทบหยุดชะงักมันอึ้งจนทำตัวไม่ถูกไม่คิดว่าลูกค้าในห้องวีไอพีจะเป็นคนคุ้นหน้าที่นั่งหันหลังให้ ฉันจำเขาได้ทันทีทั้งกลิ่นน้ำหอมเสื้อผ้าแม้แต่ทรงผม เขาอยู่ฝั่งตรงข้ามกับสาวสวย สวยมากดูเหมาะสมกับพี่ลันมากๆ เลย แถมดูสนิทสนมกันด้วย ฉันพยายามตั้งสติแล้วเดินออกมาด้วยสีหน้าท่าทางปกติเพราะไม่อยากให้คุณแม่สงสัย พยายามทำตัวให้ยุ่งๆ ไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่านไปต่างต่าง
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่38 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
"พี่ลันนน""อย่าวิ่ง เดี๋ยวล้ม"พรึ่บ ฟอด"ตัวเล็กหิวมั้ย""ไม่หิวค่ะ""งั้นไปนั่งรอพี่ทำงานอีกนิดนึงนะ""ได้ค่ะ"หลังจากวางสายจากเขาไม่นาน ฉันก็มาถึงสถานีจุดหมายปลายทางของวันนี้ ทันทีที่ฉันแตะบัตรโดยสารออกมาเรียบร้อย ฉันก็เห็นพี่ลันยืนใส่หูฟังไร้สายสีขาวสองมือล้วงกระเป๋ารออยู่ ผู้ชายอะไรขนาดแค่ใส่เสื้อฮู้ดสีดำกับกางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบยังหล่อเท่ห์ชะมัดเลย แอบถ่ายรูปไว้หน่อยดีกว่าฉันยืนตกอยู่ในภวังค์ความหล่ออยู่ไม่นาน ก็รีบวิ่งเข้าไปหาคนที่มายืนรอรับฉัน พอพี่ลันหันมาเห็นก็เอ็ดดุเบาเบาด้วยความเป็นห่วงนั่นแหละ ก่อนจะใช้แขนแกร่งคล้องคอฉันเข้าไปหาและก้มลงมาหอมผมสีน้ำตาลฟอดใหญ่ ทำหน้ากลมๆ ของฉันร้อนผ่าวใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างไม่ต้องสืบหาสาเหตุ ก้มหน้าก้มตาเดินไปกับเขาโดยที่แขนแกร่งยังคงโอบไหล่ฉันอยู่อย่างนั้นท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่มองมาทางเราสองคน"ตัวเล็กอยากฟังงานพี่มั้ย""ขิมฟังได้หรอ""ฟังได้""ถ้าเป็นตัวเล็ก พี่อนุญาต""..."เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เข้ามาห้องอัดเสียงแบบนี้ บรรยากาศต่างจากกองถ่ายที่ฉันเคยไปถ่ายโฆษณาโดยสิ้นเชิง กองถ่ายมีผู้คนพลุกพล่านแต่ที่นี่เวลานี้มีแค่เขาที่กำล
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่37 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
"ถ้าสนใจสมัครเป็นแฟนลูกสาวเจ้าของร้านต้องทำยังไงครับ""..."ตึก ตึก ตึก"...""ทะ ทั้งหมดหนึ่งพันสี่ร้อยห้าสิบบาทค่ะ""หึ นี่ครับ ไม่ต้องทอน""พี่ลัน!""พี่รอตัวเล็กที่รถนะ""อื้ม"เสียงหัวใจของฉันมันดังระรัวจนแทบจะทะลุออกมาข้างนอกเพราะคำถามของเขา ฉันไม่แน่ใจว่าที่พี่ลันถามนั้นเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบจริงๆ หรือเพียงแค่หยอกล้อกันเล่นเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรเพียงแค่เป็นเขาใจฉันก็พร้อมจะหวั่นไหวได้อย่างง่ายดายกว่าฉันจะเรียกสติตัวเองกลับมาได้ก็ตอนที่กำลังยืนม้วนไปมาจนหันไปเห็นคุณแม่ยืนมองมาจากเคาน์เตอร์ด้วยสีหน้างุนงง ฉันจึงรีบแจ้งค่าอาหารกับเขาอย่างร้อนรน แต่เขาก็ยังแกล้งกันโดยการเอามือมาสัมผัสมือฉันเข้าอย่างจังตอนที่ฉันเอื้อมมือไปรับเงินจากเขา คอยดูนะ ถ้าขิมมีโอกาสเมื่อไหร่จะเอาคืนพี่ลันให้หนักเลยเพราะวันนี้คุณพ่ออนุญาตให้พนักงานในร้านเลิกงานเร็วเป็นการตอบแทนที่ช่วยทำงานอย่างขยันขันแข็งกันมาทั้งวัน ฉันเลยอยู่ช่วยคุณพ่อคุณแม่เก็บร้านจนเสร็จ ดีที่พวกท่านรีโนเวทชั้นสองและชั้นสามเป็นห้องนั่งเล่นและห้องนอนไว้เป็นเหมือนบ้านเลยไม่ต้องเหนื่อยเดินทางไปเดินทางมาปิดร้านเรียบร้อยก็ขึ้นไ
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่36 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
(เสียงเพลงนาฬิกาปลุก)"งื้อ" "ขออีกห้านาทีอย่าพึ่งปลุกได้มั้ย""...""ขิมง่วง""หึ""อย่ามาหัวเราะนะ""..." "เอ๊ะ เสียงใคร""พี่ลัน""พี่ลัน...ไม่รู้จัก""รู้จัก""ห๊ะ"ผมตื่นตั้งแต่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกของเธอดัง คงจะตั้งไว้เพราะเธอบอกว่าวันนี้จะเข้าไปช่วยงานที่ร้าน เลยมีโอกาสได้นอนมองคนในอ้อมแขนพลิกตัวไปมาอย่างงัวเงียบ่นงุ้งงิ้งเหมือนเด็กขี้เซาไม่ยอมตื่น แถมยังพูดคนเดียวเถียงคนเดียวอีกจนผมต้องคุยตอบเธอด้วย ทำผมหลุดขำออกมาให้กับท่าทางตลกแต่น่าเอ็นดูของเธอคนตัวเล็กจะรู้มั้ย ว่าเวลานี้ภาพของเธอมันดูเซ็กซี่ขนาดไหน ปากเล็กเล็กสีชมพูเหมือนทาลิป แก้มป่องป่องสีพีชดูสุขภาพดี ผมยุ่งเหยิงไม่เป็นทรง ในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำที่พอดีตัวสำหรับผมแต่กลับตัวใหญ่โคร่งสำหรับเธอ จนคอเสื้อเปิดกว้างเห็นเนินภูเขาลูกโตที่ผมเคยสัมผัสมาแล้ว นั่งมองผมตาแป๋วอยู่บนเตียง"บราก็ไม่ใส่""อุ้ย ก็ขิมซักไว้นี่"จุ๊บ"อื้อ""พะ พี่ลัน""หืม""ดะ เดี๋ยวขิมไปร้านสาย""ไม่นาน""อ๊ะ อื้อ"ด้วยท่านั่งที่ไม่ระวังทำให้ชายเสื้อล่นขึ้นสูง ยิ่งเธอยกสองแขนเล็กขึ้นไปปิดด้านบน ด้านล่างก็วับวับแวมแวมอยากออกมาทักทาย ทำผมหายใจไม่ทั่วท้อง
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่35 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด"เย่ พี่ลันกลับมาแล้ว""ขิมหิวจนกินไส้กรอกหมดตู้เย็นแล้วค่ะ""หึ มีข้าวหน้าเนื้อ กับซูชิโรล""พี่ลันกินเป็นเพื่อนขิมได้มั้ยคะ""แค่ซูชิก็ได้ นะคะ""อ่าฮะ" "ใจดีกับขิมที่สุด""..."และแล้วพี่ลันก็กลับมาภายในเวลาสองชั่วโมงพอดีเป๊ะไม่ขาดไม่เกิน มาพร้อมอาหารญี่ปุ่นร้านดังที่ฉันรู้จักเป็นอย่างดีเพราะเป็นร้านของคุณพ่อคุณแม่ฉันเอง แล้วเชื่อมั้ยข้าวกล่องที่เขาหิ้วกลับมาฝากฉัน เป็นเมนูโปรดที่คุณพ่อทำให้ฉันกินตั้งแต่เด็กๆ เลย บังเอิญจัง... แอบรู้สึกแปลกๆ เหมือนกันนะ ที่ต้องมานั่งกินข้าวต่อหน้าคนที่พึ่งรู้จักกันเพียงข้ามคืนแบบก้าวกระโดดด้วยนี่แหละ แต่ขอกินเติมพลังก่อนแล้วกัน เพราะตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้มีเพียงไส้กรอกหนึ่งถุงเล็กตกถึงท้องเอง ขิมหิวไม่ไหวแล้ว..."ทะ ทำไม พี่ลันมองขิมแบบนั้นละ""เรามาทำความรู้จักกันหน่อยมั้ย""คะ ได้ค่ะ""งั้นขิมแนะนำตัวเลยนะคะ""はじめまして 私は雪村ケミカです。" (Hajimemashite. Watashi wa Yukimura Khemika desu.)(ยินดีที่ได้พบคุณ ฉันชื่อ เขมิกา ยูกิมูระ ค่ะ)"Khim と呼んでください。" (Khim to yonde kudasai.)(โปรดเรียกฉันว่า 'ขิม')"ขิม อายุ 20ปี เรียนนิเทศน์ เอก
