บทที่ 20

"ส่งคลิปกล้องวงจรปิดมาให้ฉัน"

หลังวางโทรศัพท์เสร็จ ไม่นานคนรับใช้ก็ส่งคลิปวิดิโอมา

เห็นจี้อี่หนิงกระโดดลงมาจากชั้นสอง แล้วขึ้นรถเสิ่นซื่อทั้งที่เสื้อผ้ายังขาดวิ่น ต่อมาตอนที่ตัวเองขับรถผ่านไป เสิ่นซื่อไม่ได้เรียกตัวเองไว้ พลันสีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือเปลี่ยนเป็นไม่ดีอย่างมากขึ้นมาทันที

เสิ่นซื่อปกติก็ไม่เคยยุ่งเรื่องคนอื่นอยู่แล้ว แต่ทำไมถึงช่วยจี้อี่หนิง?

เมื่อนึกถึงจี้อี่หนิงที่มีสภาพเสื้อผ้าขาดวิ่นถูกผู้ชายคนอื่นเห็น ในใจเสิ่นเยี่ยนจือมีไฟบางอย่างโหมลุกขึ้นมา

เขาไม่คิดอะไรทั้งนั้น จี้อี่หนิงต้องกลับไปยังบ้านเช่าแน่

เฉินเสวี่ยหรงดูคลิปกล้องวงจรปิดด้วยเหมือนกัน จึงกล่าวอย่างขับเขี้ยวเคี้ยวฟัน “แม่ว่าแล้วเธอไม่คู่ควรกับลูกหรอก ลูกดูชุดที่เธอสวมสิเหมือนอะไรก็ไม่รู้ ตระกูลเสิ่นขายหน้าหมดเพราะเธอแล้ว!”

เสิ่นเยี่ยนจือขมวดคิ้ว มองเฉินเสวี่ยหรงด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“แม่ เรื่องนี้เป็นปัญหาของผม แม่โทษอี่หนิงโดยไม่ถามถึงสาเหตุและผล มันจะไม่ยุติธรรมเกินไปหน่อยหรอครับ?”

“ลูกหมายความว่ายังไง? แม่เป็นเดือดเป็นร้อยแทนลูก แต่ลูกกลับพูดแทนยัยจี้อี่หนิงนั่น แม่คือแม่แท้ๆ ของลูก แม่จะไม่อยากเห็นลูกไ