Share

บทที่ 27

Penulis: แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ
คำพูดลวกๆ ของเขา ทำให้หลิ่วอี๋หนิงเหมือนตกลงไปในอุโมงค์น้ำแข็ง

เธอรู้ดี เสิ่นเยี่ยนจือสามารถทำได้ และตระกูลหลิ่วก็ไร้ความสามารถที่จะต่อกรได้

เธอยกมือขึ้น และตบลงบนหน้าตัวเองอย่างแรง

"เพียะ!"

"ทำต่อไป"

เริ่มแรก หลิ่วอี๋หนิงยังรู้สึกถึงความเจ็บบนใบหน้า แต่หลังจากตบมาถึงช่วงหลัง ๆ สองแก้มก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว เธอได้แค่ทำแบบนี้ซ้ำ ๆ อย่างรู้สึกชา

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ และไม่รู้ว่าตบตัวเองไปกี่ครั้ง ในระหว่างที่หลิ่วอี๋หนิงรู้ว่าจะเป็นลมได้ทุกเมื่อ ในที่สุดเสิ่นเยี่ยนจือก้ลุกขึ้นเดินมาอยู่ข้างหน้าเธอ

เขาปรายตามองเธอ ราวกับมองมดแมลงตัวหนึ่ง

"คุณหลิ่ว หวังว่าคุณจะจำบนเรียนวันนี้ได้ จากนี้ไปหากเจอภรรยาผมก็เดินอ้อมไปซะ หากมีครั้งต่อไป ผมจะไม่ปล่อยคุณไปง่าย ๆ แบบนี้อีก"

สิ้นเสียง เขาก็เดินผ่านเธอไปโดยไม่ชายตาแลมองเลยว่าเธอจะมีปฏิกิริยายังไง

บอดี้การ์ดที่คอยป้องกันไม่ให้เธอหลบหนีก็ตามออกไปเหมือนกัน ไม่นาน ภายในห้องก็เหลือแค่เพียงหลิ่วอี๋หนิงคนเดียว

ในที่สุดความรู้สึกที่ตึงมาตลอดก้คลายลง หลิ่วอี๋หนิงกุมหน้าร้องไห้อย่างเงียบ ๆ

ตั้งแต่เด็กจนโต เธอไม่เคยเสียความรู้สึกขนาดนี้มาก่อนเลย

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 28

    เสิ่นเยี่ยนจือรู้สึกในคำพูดของมารดามีความหมายแฝงอยู่ เขากำลังจะถามอย่างละเอียด คนรับใช้ก็ประคองเสิ่นซื่อเยี่ยนที่เมาแบบกึ่ม ๆ เข้ามาในห้องนั่งเล่นครั้นเห็นเสิ่นซื่อเยี่ยน เขาก็ขมวดคิ้ว แล้วกล่าวเสียงต่ำ "แม่ ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ"พูดจบ ก็หมุนตัวเดินผ่านเสิ่นซื่อเยี่ยนออกไปเสิ่นซื่อเยี่ยนขมวดคิ้ว แต่แค่ทำหน้าบึ้งตึงเท่านั้นไม่ได้พูดอะไรเมื่อกลับมาถึงวิลล่า เขาก็โทรหาหยางอวี่ ให้เขาซื้อวิลล่าหลังหนึ่งในนามของฉินจืออี้หยางอวี่ตกใจเล็กน้อย "บอส หากคุณนายรู้เข้า...""ทำแบบลับๆ หน่อย อย่าให้ใครรู้ โดยเฉพาะอี่หนิง"หากเธอรู้ว่าเด็กในท้องฉินจืออี้ยังอยู่ ต้องยืนกรานจะหย่ากับเขามากขึ้นแน่เมื่อนึกมาถึงตรงนี้ เสิ่นเยี่ยนจือก็รู้สึกอารมณ์เสีย"ได้ครับบอส ผมเข้าใจแล้ว"วางสายเสร็จ หยางอวี่อดถอนหายใจออกมาไม่ได้เสิ่นเยี่ยนจือกำลังวางแผนจะผลักไสจี้อี่หนิงออกไป เดิมเรื่องการนอกใจก็เป็นเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้อยู่แล้ว ตอนนี้ยังเลี้ยงคนอยู่ข้างนอกอีก ช่างเป็นการขุดหลุมศพสำหรับการแต่งงานของพวกเขาจริง ๆแต่เขาก็เป็นแค่เลขาคนหนึ่ง ได้เพียงแค่ทำตามที่เสิ่นเยี่ยนจือบอกเท่านั้นหลายวันต่อมา ห

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 29

    "ดูเหมือนผมจะคิดผิดพี่สะใภ้ใหญ่ว่าใจดีเกินไปแล้ว ยังไงลูกชายตัวเองก็ผิดก่อน ยังกล้าสาดน้ําใส่ลูกสะใภ้อย่างเต็มปากเต็มคํา แม่สามีที่พิลึกพิลั่นแบบนี้ก็หายากจริง ๆ นั่นแหละ"ทุกครั้งที่เสิ่นซื่อพูดแม้แต่คําเดียว สีหน้าของเฉินเสวี่ยหรงก็ย่ําแย่ขึ้นมานิดหนึ่ง สุดท้ายก็เย็นชาลง"น้องสาม นี่เป็นเรื่องในครอบครัวของเรา เธอเป็นคนนอก อย่าเข้ามายุ่งจะดีกว่า"เสิ่นซื่อเลิกคิ้วขึ้น "เดิมทีผมก็ไม่คิดจะสอดมือเข้ามายุ่ง แต่พี่สะใภ้ใหญ่รังแกสาวน้อยคนแบบนี้ ไม่คิดว่ามันเกินไปหรือครับ?"เธอก็แค่เห็นว่าตระกูลจี้ล้มละลายแล้ว แม้ว่าเธอจะทําอะไรกับจี้อี่หนิงก็ตาม ตระกูลจี้ก็ไม่สามารถทําอะไรเธอได้ ดังนั้นเธอจึงกล้าทําตัวไร้ยางอายแบบนี้เฉินเสวี่ยหรงกัดฟันด้วยความโกรธ "มากเกินไปหรือ เพียงเพราะเยี่ยนจือมีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ข้างนอก เธอก็เลยย้ายออกไป แล้วยังจะหย่าอีก ใครทําเกินไปกันแน่?""งานเลี้ยงนอกใจไม่ได้ผิดก่อนหรอกหรือ? เป็นตระกูลเสิ่นของพวกเราที่ทําผิดต่อจี้อี่หนิง ไม่ใช่จี้อี่หนิงที่ทําผิดต่อตระกูลเสิ่น ถ้าพี่สะใภ้ใหญ่คิดเรื่องนี้ไม่ได้ ผมว่าเยี่ยนจือก็ไม่ต้องทํางานที่เสิ่นซื่อกรุ๊ปแล้ว"ใบหน้าของเฉิ

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 30

    เสิ่นเยี่ยนจือนิ่งไป ขมวดคิ้วถามว่า "หมายความว่ายังไง?""คุณไปถามก็รู้แล้ว"พูดจบเธอก็เดินอ้อมเขาออกไปสีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือมืดหม่นลง เขาโทรหาเฉินเสวี่ยหรงทันที"แม่ วันนี้แม่ไปหาอี่หนิงมาเหรอ?"เฉินเสวี่ยหรงถูกเสิ่นซื่อสั่งสอนในร้านอาหาร ตอนนี้ในใจกําลังลุกเป็นไฟ ได้ยินดังนั้นก็แค่นหัวเราะอย่างเย็นชา"เธอไปฟ้องแกเหรอ ไม่รู้จักกาลเทศะจริง ๆ!"เมื่อได้ยินคําพูดนี้ ดวงตาของเสิ่นเยี่ยนจือก็ฉายแววโกรธ "แม่ ผมบอกแม่แล้วว่าอย่ามายุ่งเรื่องระหว่างผมกับอี่หนิง ทําไมแม่ไม่ฟัง?""ถ้าฉันไม่ได้ทําเพื่อแก แกคิดว่าฉันยอมไปหามันเหรอ ก็แค่มีผู้หญิงอยู่ข้างนอกก็ทำเป็นโวยวายจะย้ายออกไป แม้แต่ผู้หญิงตัวเองก็ยังควบคุมไม่ได้ ถ้าไปถึงหูคนอื่นเขาจะหัวเราะเยาะแกยังไงกัน!""นี่เป็นเรื่องของเรา ถ้าแม่ยังแอบไปหาอี่หนิงอีก ผมจะไม่ยุ่งเรื่องพ่อผมอีก""แก!"เสิ่นเยี่ยนจือไม่ได้ให้โอกาสเธอพูดอะไรเลย กดวางสายไปทันทีเขาเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋า คิ้วของเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิดเรื่องการนอกใจก่อนหน้านี้ยังไม่ได้คลี่คลายเลย ตอนนี้เฉินเสวี่ยหรงก็มาหาเรื่องจี้อี่หนิงอีกแล้ว ถ้าเขาเป็นจี้อี่หนิงก็คงไม่อยากให

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 31

    เขาเพิ่งจะรู้ตอนนี้เองว่า ลับหลังแล้วเธอทำกับจี้อี่หนิงแย่ขนาดนี้นี่ตลอดสามปีที่พวกเขาแต่งงานกัน เวลาที่ตัวเขาไม่อยู่เธอพูดจากับจี้อี่หนิงแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?จู่ๆ เสิ่นซื่อก็โผล่เขามาในกล้องวงจรปิด มือที่เสิ่นเยี่ยนจือกำโทรศัพท์อยู่ขาวซีดเห็นเส้นเลือดเมื่อเห็นเสิ่นซื่อปกป้องจี้อี่หนิง เขาโกรธมากแต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกอ่อนใจเขาต่างหากที่เป็นสามีของจี้อี่หนิง คนที่ควรอยู่ข้างกายจี้อี่หนิงตอนนั้นควรเป็นเขาแท้ๆ แต่เขากลับไม่ปรากฏตัว และถ้าไม่ใช่จี้อี่หนิงบอกให้เขาไปถามเฉินเสวี่ยหรงเอาเอง เขาก้คงไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้เลยยิ่งคิดเยี่ยนจือก็ยิ่งรู้สึกผิดเขาผิดต่อจี้อี่หนิง ผิดต่อความรักที่มีให้กันมาแปดปีเขาปิดคลิปวิดีโอแล้วส่งข้อความหาเลขา[ต่อไปถ้าคุณนายให้คุณช่วยจัดการเรื่องพ่อผมอีก คุณไม่ต้องยุ่งแล้วนะ][ได้ครับ งั้นแล้วทางฝั่งอาเล็กจะให้สืบต่อไหมครับ?][สืบต่อไป]เดิมทีจี้อี่หนิงคิดว่าหลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน เสิ่นเยี่ยนจือจะหยุดไปสักสองสามวัน ไม่คิดว่าวันต่อมาเขาจะหอบช่อดอกไม้มายืนอยู่หน้าประตูพอเห็นเธอสายตาของเสิ่นเยี่ยนจือฉายแววดีใจ "อี่หนิง...""มีธุระอะไร?"

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 32

    เมื่อเห็นสายตาผิดหวังของจี้อี่หนิง หัวใจเสิ่นเยี่ยนจือก็ราวกับถูกจับไว้แน่น เขาเจ็บจนหายใจไม่ออก"อี่หนิง ผมรู้ไม่ว่าตอนนี้ผมจะรับปากกับคุณยังไงคุณก็ไม่มีทางเชื่อ ต่อไปผมจะพิสูจน์ด้วยการกระทำ ผมจะต้องทำได้แน่นอน"จี้อี่หนิงไม่คิดจะฟังคำรับประกันของเขา เธอเดินผ่านเขาไปเลยเสิ่นเยี่ยนจือทำท่าจะตามไป แต่โทรศัพท์ในกระเป๋าดันดังขึ้นมาพอดีพอรับสายก็ได้ยินเสียงเคร่งขรึมของเลขาก็ดังลอดมา"ประธานเสิ่น บริษัทมีปัญหาด้านความร่วมมือครับ"เสิ่นเยี่ยนจือส่ายตาเคร่งขรึม "เดี๋ยวผมไป"เขาตามไปถึงทางเข้าหมู่บ้านเห็นจี้อี่หนิงนั่งแท็กซี่ออกไปเสิ่นเยี่ยนจือเม้มริมฝีปากแล้วหมุนตัวขึ้นรถมุ่งหน้าไปบริษัทหลังจากจัดการเรื่องที่บริษัทเสร็จแล้วถึงค่อยๆ จัดการปัญหาระหว่างเขากับจี้อี่หนิงตอนที่จี้อี่หนิงมาถึงร้านอาหาร สือเวยก็รออยู่ที่นั้นแล้ว"อี่หนิง เธอมาได้สักที เมื่อกี้ฉันได้ยินข่าวเม้าส์มาล่ะ รอเล่าให้เธอฟังเลยเนี่ย"จี้อี่หนิงนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับอีกฝ่าย เอากระเป๋าวางลงบนเก้าอี้ข้างๆ แล้วเลิกคิ้ว "ข่าวอะไร?""ได้ยินมาว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนไม่รู้หลิ่วอี๋หนิงไปทำอะไรให้เสิ่นเยี่ยนจือเลยโดนตบในห้อ

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 33

    น้ำเสียงที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงดังขึ้นมาพร้อมกัน สือเวยหันหน้าไปมองที่ไม่ไกลด้านหลังตัวเอง ผู้หญิงสวมเดรสสายเดี่ยวสีแดงผิวขาวหน้าตาสะสวย ผมม้วนลอนด์ตัวสูงคนหนึ่งกำลังชี้ชุดสูทที่เธอถูกใจเมื่อรู้ตัวตัวว่าเธอมองอยู่ ผู้หญิงคนนั้นมองกลับมาแล้วยิ้มให้"คุณคะ คือว่าฉันจะซื้อชุดนี้ให้แฟนน่ะค่ะ เดี๋ยวเราก็จะเจอกันแล้ว คุณยกให้ฉันได้ไหมคะ?"สือเวยชอบสูทชุดนี้มากไม่อยากยกให้ แต่อีกฝ่ายก็พูดจาแบบเกรงใจ เธอเลยลังเลพนักงานขายที่อยู่ใกล้ๆ เอ่ยปากว่า "คุณสือคะ ชุดสูทชุดนี้มีแค่ชุดเดียวเท่านั้น คุณเป็นลูกค้าวีไอพีของร้านเรามีสิทธิ์เลือกชื้อได้ก่อนค่ะ"เมื่อได้ยินอย่างนี้ ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้วมีแค่ชุดเดียว งั้นเธอต้องซื้อให้ได้"คุณพูดอบบนี้หมายความว่าไง? เลือกปฏิบัติเหรอ?"ผู้ที่หญิงที่อยู่ตรงหน้าท่าทางเอาเรื่อง แต่พนักงานขายก็ไม่ได้ลุกลี้ลุกลนแต่อย่างใด บนใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มตามมาตรฐาน"คุณค่ะ ลูกค้าวีไอพีร้านเรามีสิทธิ์เลือดซื้อได้ก่อนค่ะ คุณลองดูชุดอื่นดีไหมคะ ชุดสูทร้านเรามีหลายแบบ..."ยังพูดไม่ทันจบก็โดนผู้หญิงคนนั้นขัดขึ้นมาเสียก่อน"ชุดอื่นในร้านคุณโลว์มาก ชุดอื่นให้ฉัน

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 34

    จี้อี่หนิงเดินเข้าไปกุมมือเย็นเฉียบของสือเวยแล้วพูดเบาๆ ว่า "เวยเวย มันอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้ อย่าเสียใจไปเลย"สือเวยพยักหน้า "อืม ฉันรู้"ก่อนที่โจวเส้าชิงจะมาเธอจะไม่เชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด นอกจากเขาจะมายอมรับด้วยตัวเองไม่นานนักอิงฟานเลขาของโจวเส้าชิงก็มาเขารีบเดินเข้ามาหาผู้หญิงคนนั้นโดยไม่สังเกตเห็นสือเวยกับจี้อี่หนิงที่อยู่ข้างๆ"คุณจู้ ประธานโจวกำลังประชุมอยู่เลยให้ผมมาแทนครับ"จู้อวี่เซวียนเชิดหน้ามองมาทางสือเวยกับจี้อี่หนิง "อ๋อ พวกเขาจะแย่งชุดนี้กับฉัน"อิงฟานหันหน้ามากำลังพูด แต่พอเห็นสือเวยกับจี้อี่หนิงชัดๆ สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป"คุณสือ..."ตอนนี้ในใจของอิงฟานมีแค่สองคำคือซวยแล้วสือเวยเป็นแฟนปัจจุบันของโจวเส้าชิง ส่วนจู้อวี่เซวียนเป็นคู่ขวัญที่โตมาด้วยกันกับโจวเส้าชิง ไม่คืดเลยว่าจู้อวี่เซวียนกลับประเทศมาวันแรกก็จะเจอกับสือเวย แถวยังมีปัญหากันอีกด้วยพอสังเกตุเห็นสีหน้าแปลกๆ ของอิงฟาน จู้อวี่เซวียนก็ขมวดคิ้ว "คุณรู้จักเธอเหรอ?"ตอนนี้อิงฟานไม่กะใจจะตอบคำถามของจู้อวี่เซวียน เพราะตอนนี้สือเวยกำลังมองมาที่เขาด้วยสีหน้าที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 35

    "ไม่เป็นแล้ว ฉันยกให้เธอ"ผู้ชายที่มีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากทำให้เธอต้องทุกข์ทรมานใจจู้อวี่เซวียนชะงัก ยังไม่ทันได้พูดอะไรสือเวยก็หันหลังเดินออกไปแล้วสีหน้าของอิงฟานเปลี่ยนไปอย่างแรง เขารีบตามไป "คุณสือ... เรื่องนี้เป็นการเข้าใจผิด อย่างน้อยคุณก็น่าจะให้โอกาศประธานโจวได้อธิบายนะครับ"สือเวยชะงักฝีเท้าแล้วมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย"เมื่อสามเดือนก่อนเขาไปอเมริกา ฉันติดต่อเขาไม่ได้อยู่สามวัน ต่อมาเขาบอกว่างานยุ่ง เข้าทพงานอยู่จริงเหรอ?"เมื่อเห็นสีหน้าลุกลี้ลุกลนของอิงฟาน สือเวยก็ยิ้มเยาะใส่เขา"ตอนนี้คุณยังพูดได้เต็มปากไหมว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด?"เธอชอบเขามากก็จริง แต่เธอก็ไม่โง่ตอนนั้นที่เธอไม่เซ้าซี้เรื่องนี้ก็เพื่อให้โอกาสโจวเส้าชิง แต่โจวเส้าชิงกลับทำให้เธอผิดหวัง"ระหว่างประธานโจวกับคุณจู้ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลยนะครับ วันนั้นเพราสุนัขของคุณจู้เสียชีวิตเธอสภาพย่ำแย่ ประธานโจวเลย...""ไม่ต้องอธิบายแล้ว ไม่จำเป็นแล้ว"ที่จู้อวี่เซวียนกล้าพูดอย่างมั่นอกมั่นใจว่าโจวเส้าชิงเป็นแฟนเธอ ก็เพราะการกระทำของโจวเส้าชิงเวลาอยู่กับเ

Bab terbaru

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 272

    เงียบไปสักครู่ เสิ่นซื่อเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าเย็นชา: "ผมจะไปหลังจากประชุมเสร็จ"ตอนเที่ยง จี้อี่หนิงเพิ่งขึ้นไปถึงชั้นบนสุด ซุนสิงก็ขวางเธอไว้"คุณจี้ ตอนนี้ประธานเสิ่นไม่อยู่ในห้องทำงานครับ""เขายังอยู่ในที่ประชุมหรือ?"ซุนสิงส่ายหน้า มองเธอพลางพูดว่า: "ไม่ใช่ เช้านี้ท่านผู้เฒ่าเสิ่นโทรหาเขา เขากลับไปบ้านเดิมแล้วยังไม่ได้กลับมาครับ"จี้อี่หนิงรู้สึกใจหายวูบ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องเช้านี้"ฉันเข้าใจแล้ว เลขาซุน ขอบคุณที่บอกฉันเรื่องนี้ค่ะ"เห็นว่าสีหน้าเธอแทบไม่เปลี่ยน ซุนสิงขมวดคิ้ว "คุณจี้ คุณไม่ไปหาเขาหรือ?""ถึงฉันไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร อีกอย่างถ้าคนในตระกูลเสิ่นเห็นฉันตอนนี้ พวกเขาจะยิ่งอารมณ์เสียค่ะ""เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเพราะคุณ คุณไม่ควรจะแบกรับมันไปพร้อมกับประธานเสิ่นหรือ?"ซุนสิงมองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ น้ำเสียงเย็นชาความรู้สึกของเสิ่นซื่อ เขาไม่มีสิทธิ์ถาม แต่ตอนนี้ท่าทีของจี้อี่หนิง ทำให้เขารู้สึกว่าเสิ่นซื่อช่างน่าเสียดายเขาต่อสู้กับตระกูลเสิ่นเพื่อเธอคนเดียว แต่จี้อี่หนิงกลับแค่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเขา ไม่มีท่าทีว่าจะร่วมแบกรับเลยสักนิด"เลขาซุน ถ้าเขาต้อง

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 271

    "ผมว่าทำไมเธอรีบหย่ากับผม ที่แท้ก็ปีนเกาะอาเล็กของผมนี่เอง จี้อี่หนิงเธอก็ไม่ต่างอะไรจากพวกผู้หญิงไร้ค่าข้างนอกนั่นเลย""เพียะ!"จี้อี่หนิงตบเขาหนึ่งที ทันใดนั้นคนรอบข้างก็หันมามองทั้งหมดเสิ่นเยี่ยนจือไม่เคยรู้สึกอับอายขายหน้าขนาดนี้มาก่อน ดวงตาพ่นไฟ ยื่นมือไปบีบคอของจี้อี่หนิงแต่ยังไม่ทันได้แตะตัวเธอ ก็ถูกเตะหนึ่งที ล้มลงไปกับพื้นเสิ่นซื่อโอบจี้อี่หนิง มองลงมาที่เสิ่นเยี่ยนจือ"เธอเป็นป้าคนใหม่ของนาย ต่อไปพูดจาให้สุภาพหน่อย ไม่งั้นไม่ใช่แค่โดนเตะเท้าเดียวเท่านั้นนะ"เมื่อได้ยินคำว่าป้าคนใหม่ เสิ่นเยี่ยนจือหน้าเขียว"อาเล็ก คุณปู่คุณย่าจะไม่มีวันยอมให้คุณแต่งงานกับผู้หญิงที่หย่าร้างมาแล้ว แล้วการที่คุณอยู่กับเธอ ก็จะกลายเป็นเรื่องตลกของเมืองเซิน!"ยิ่งพูด สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือก็ยิ่งดูภูมิใจท่านผู้เฒ่าเสิ่นและท่านแม่เฒ่าเสิ่นลำเอียงรักเสิ่นซื่อมากขนาดนั้น ผู้หญิงที่แนะนำให้เสิ่นซื่อก็พิถีพิถันคัดสรรมา ไม่คิดว่าสุดท้ายเสิ่นซื่อจะสนใจของมือสอง!"ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ นายคิดว่าแต่งงานกับฉินจืออี้ แล้วจะยังมีโอกาสสืบทอดเสิ่นซื่อกรุ๊ปหรือไง?"สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือแข็งค้าง มือ

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 270

    จี้อี่หนิงก้มหน้าลง "ได้"เมื่อใกล้ถึงบริษัท จี้อี่หนิงยังคงให้เสิ่นซื่อจอดรถที่ปากทางเหมือนเดิมเขาขมวดคิ้ว สีหน้าแสดงความไม่พอใจ "ฉันน่าอับอายขนาดนั้นเลยหรือ?""ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเพิ่งหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือ ถ้าตอนนี้มีคนในบริษัทเห็นเราอยู่ด้วยกัน มันจะส่งผลเสียต่อคุณ""ฉันไม่สนใจ""แต่ฉันสนใจ และฉันก็ต้องการเวลาสักพักเพื่อปรับตัวกับความสัมพันธ์ของเรา ดังนั้นเรื่องที่เราคบกันขอให้เป็นความลับก่อนได้ไหม?"จี้อี่หนิงมองเขา ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวังและความระมัดระวังเล็กน้อยเสิ่นซื่อยื่นมือปิดตาเธอ เสียงทุ้มต่ำแหบพร่า "ได้ แต่ฉันต้องเก็บดอกเบี้ยนิดหน่อย"จี้อี่หนิงชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย "ดอกเบี้ยอะไร?"ขนตาปัดฝ่ามือของเสิ่นซื่อส่งความรู้สึกคันเล็กน้อยเขาเอื้อมมือไปรัดเอวเธอ ก้มหน้าลงจูบ"อื้อ..."จี้อี่หนิงชะงักไปครู่หนึ่ง โดยสัญชาตญาณอยากจะหลบหนีเพิ่งจะถอยหลัง หลังก็ชนประตูรถ ไม่มีโอกาสหลบหนีแม้แต่น้อย ได้แต่ปล่อยให้เสิ่นซื่อทำตามใจชอบไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน เสิ่นซื่อก็ปล่อยเธอในที่สุดจี้อี่หนิงหอบหายใจแล้ว ใบหน้าขาวนวลเดิมก็ขึ้นสีแดงระเรื่อเธอจ้อง

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 269

    เมื่อกลับถึงวิลล่า เสิ่นซื่อให้คนรับใช้พาจี้อี่หนิงไปพักผ่อน ส่วนตัวเองไปที่ห้องทำงานติดต่อซุนสิงเพื่อสืบสวนชายที่ชนกับจี้อี่หนิงคืนนี้"ประธานเสิ่นได้ตรวจสอบแล้ว ชายคนนั้นคือฉินหลางนักแสดงหนุ่มที่กำลังฮอต คืนนี้นัดพบกับแฟนสาวนอกวงการที่ร้านอาหารนั้น หลังจากพบว่ามีปาปารัซซี่ รีบออกมาอย่างรีบร้อนแล้วชนกับคุณจี้"เสิ่นซื่อมีสีหน้าเย็นชา เสียงไร้ความรู้สึก "ให้บทเรียนเขาหน่อย"ซุนสิงตกใจในใจ รู้สึกว่าตนประเมินความสำคัญของจี้อี่หนิงในใจของเสิ่นซื่อต่ำเกินไปหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาเสนอว่า: "งั้นผมจะให้คนเปิดเผยเรื่องที่เขามีแฟนนอกวงการออกไปนะครับ?"พอดีฉินหลางมีละครรักที่กำลังจะออกอากาศ ช่วงนี้กำลังสร้างกระแสคู่จิ้นกับนางเอก ถ้าเปิดเผยเรื่องที่เขามีแฟนตอนนี้ คงจะสร้างผลกระทบเชิงลบไม่น้อย“อืน”อีกด้านหนึ่ง จัวเสี่ยวเทียนกลับถึงสตูดิโอ ดูภาพในกล้อง ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัวคืนนี้ถ่ายได้แค่ภาพฉินหลางที่รีบออกจากร้านอาหาร ส่วนแฟนสาวนอกวงการ แม้แต่เงาก็ไม่เห็นและหลังจากคืนนี้ คงจะระวังตัวมากขึ้น ไม่ให้ปาปารัซซี่ถ่ายภาพได้อีก หลายเดือนนี้คงเสียเวลาเปล่าทันใดนั้น ภาพหนึ่งในกล้องดึงดูด

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 268

    พูดจบ ไม่ให้โอกาสเสิ่นเยี่ยนจือได้พูดอีก จี้อี่หนิงวางสายและบล็อกเขาทันทีไม่นานหลังจากนั้น มีเบอร์ที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา จี้อี่หนิงทำเป็นไม่เห็น หลังจากที่โทรมาหลายครั้งก็หยุดไปจี้อี่หนิงนำอาหารที่เธอทำมาวางบนโต๊ะ เพิ่งจะจัดการครัวเสร็จ กริ่งประตูก็ดังขึ้นหลังจากดูแล้วว่าคนที่หน้าประตูคือเสิ่นซื่อ จี้อี่หนิงจึงเปิดประตูได้กลิ่นอาหารหอม ดวงตาของเสิ่นซื่อเปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ"คุณทำอาหารหรือ?"จี้อี่หนิงพยักหน้า ถอยข้างๆให้เสิ่นซื่อเข้ามา "อืม เรากินอาหารเย็นก่อน แล้วค่อยไปกัน"เพิ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่น ก็เห็นอาหารสามอย่างกับซุปหนึ่งถ้วยวางอยู่บนโต๊ะ สองจานเป็นเนื้อสัตว์ หนึ่งจานเป็นผัก บวกกับซุปไข่มะเขือเทศ ดูแล้วทั้งสีสัน กลิ่น และรสชาติน่าจะครบถ้วน ชุดอาหารก็จัดไว้เรียบร้อยแล้วหลังจากนั่งลง เสิ่นซื่อพูดขึ้นมาทันทีว่า: "คุณทำอาหารบ่อยเหรอ?"จี้อี่หนิงยิ้มน้อยๆ "ไม่นะ ก่อนหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือ ส่วนใหญ่แม่บ้านเป็นคนทำอาหารค่ะ"“อืน”เสิ่นซื่อไม่พูดอะไรอีก หยิบตะเกียบขึ้นมาชิมอาหารคำหนึ่ง เงียบไปสองวินาที วางตะเกียบลงแล้วยกแก้วน้ำข้างๆขึ้นมาดื่มจากนั้นก็ไม่ยอมแพ้ ห

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 267

    เมื่อเสิ่นซื่อมาถึง จี้อี่หนิงกำลังนั่งเหม่ออยู่บนโซฟาเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เธอเงยหน้ามองไปที่ประตู ดวงตาของเธอแดงก่ำ แววตาเต็มไปด้วยความไร้ที่พึ่งและความกลัว เหมือนกระต่ายน้อยที่ตกใจกลัว"อาเล็ก มาแล้วนะคะ"เสิ่นซื่อเดินมาข้างเธอ พูดเสียงเครียด "มีบาดเจ็บไหม?"จี้อี่หนิงส่ายหน้า "ฉันไม่เป็นไร... ตอนนั้นฉันกับเวยเวยไปดื่มที่บาร์ ไม่ได้อยู่บ้าน... พอกลับมาก็เป็นแบบนี้แล้ว..."เสิ่นซื่อขมวดคิ้ว "แจ้งตำรวจแล้วหรือยัง?""แจ้งแล้วค่ะ ตำรวจน่าจะมาในอีกสักครู่""อืม ที่นี่คงอยู่ไม่ได้แล้ว ผมจะให้ซุนสิงหาบ้านใหม่ให้คุณ""แล้วอีกสองสามวันนี้... ฉันไปพักที่บ้านคุณได้ไหม?"ทันทีที่พูดจบ ทั้งห้องนั่งเล่นก็ตกอยู่ในความเงียบ เงียบจนแทบได้ยินเสียงหายใจของกันและกันดวงตาทั้งสองของเสิ่นซื่อหรี่ลงอย่างอันตราย เขาเอ่ยทีละคำ "คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไร?"สายตาตรงไปตรงมาของเขา ดูเหมือนจะสามารถทะลุทะลวงทุกอย่าง ทำให้จี้อี่หนิงรู้สึกว่าตัวเองไม่มีที่หลบซ่อน ราวกับว่าความคิดเล็กๆ น้อยๆ ทั้งหมดของเธอถูกเขามองทะลุเธอบังคับตัวเองให้สบตากับเขา พยักหน้าและพูดว่า "ฉันรู้คะ"เสิ่นซื่อมองเธอ แล้วยิ้ม

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 266

    พอเพิ่งติดต่อได้ เสียงร้อนรนของเวินจิ้งหงก็ดังมาตามสาย "ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? พ่อของเธอไปหาตระกูลเสิ่นเพื่อเธอ แต่กลับถูกกลั่นแกล้ง แล้วเขาดื่มเหล้าเพื่อขอขมาจนต้องเข้าห้องฉุกเฉิน!"จี้อี่หนิงรู้สึกเหมือนมีเสียงระเบิดในหัว เธอยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ และกว่าจะตอบสนองได้ก็ผ่านไปหลายวินาที"ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ!"ขณะที่พูด จี้อี่หนิงตัวสั่นไปทั้งตัวสือเวยก็ตื่นขึ้นมาตอนนั้นพอดี เมื่อเห็นว่าจี้อี่หนิงมีอารมณ์ไม่ปกติ เธอจึงรีบลุกขึ้น "อี่หนิง เกิดอะไรขึ้น?"จี้อี่หนิงเงยหน้ามองเธอ ตาของเธอแดงก่ำ น้ำตาไหลไม่หยุด"พ่อของฉันเกิดเรื่อง ฉันไม่สามารถขับรถได้..."สีหน้าของสือเวยเคร่งขรึมลง เธอคว้ามือของจี้อี่หนิงแล้วพูดเสียงทุ้ม "เมื่อคืนเราดื่มเยอะมาก ตอนนี้เราขับรถไม่ได้เหมือนกัน ให้เราเรียกแท็กซี่ไปโรงพยาบาลกัน"เธอจูงจี้อี่หนิงออกจากบาร์ และเรียกแท็กซี่ที่ริมถนนตรงไปยังโรงพยาบาลเมื่อพวกเธอไปถึงหน้าห้องฉุกเฉิน การผ่าตัดเพิ่งเสร็จสิ้นหมอมีสีหน้าเหนื่อยล้า แต่เมื่อมองไปที่จี้อี่หนิงและเวินจิ้งหงสายตากลับเต็มไปด้วยความโกรธ "ทุกครั้งที่ผมตรวจ ผมก็เตือนว่าคนไข้ห้ามสูบบุหรี่และดื่มแอลกอฮอล์

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 265

    เวินจิ้งหงหน้าตาเครียด เลยสะบัดมือพูดว่า "ได้ๆๆ ฉันไม่พูดแล้ว ใครๆ ก็บอกว่าเป็นแม่เลี้ยงนี่ยาก ทำอะไรก็ไม่ถูกใจทั้งสองฝ่าย ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว!"จี้เหว่ยหงขมวดคิ้ว สีหน้าดูจนใจ "ผมไม่ได้มีความคิดแบบนั้น""แล้วคุณหมายความว่ายังไง? สองปีที่คุณป่วยฉันดูแลคุณอย่างเต็มที่ ก็ไม่ได้ทำร้ายลูกสาวคุณด้วย คราวนี้เธอก่อเรื่องใหญ่ ฉันแค่ว่าเธอไปนิดหน่อยก็ทำไม่ได้อีกเหรอ?"เห็นเวินจิ้งหงมีท่าทีรุกเร้า จี้เหว่ยหงรู้สึกหงุดหงิด เขาหันหน้าไปอีกทางไม่พูดอะไรต่อเวินจิ้งหงยิ่งโกรธมากขึ้น เริ่มบ่นพึมพำถึงความลำบากที่ต้องดูแลจี้เหว่ยหงในช่วงหลายปีที่ผ่านมาหลังจากอดทนฟังอยู่สองสามนาทีจี้เหว่ยหงก็ทนไม่ไหว ตะโกนด้วยความโกรธว่า: "การที่คุณดูแลผมมันเหนื่อยก็จริง แต่ก่อนที่เภสัชกรรมเหว่ยหงจะล้มละลาย ผมให้คุณไม่พอหรือไง? ลูกสาวของผมยังไงก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณจะมาพูดได้!"เวินจิ้งหงหัวเราะเยาะ "ดี งั้นคุณก็ให้เธอมาดูแลคุณแล้วกัน! อย่าให้ฉันดูแลคุณอีกเลย!"พูดจบ เวินจิ้งหงก็หันหลังเดินออกไปด้วยความโกรธเมื่อประตูห้องพยาบาลถูกปิดอย่างแรง ห้องก็กลับมาเงียบอีกครั้งจี้เหว่ยหงถอนหายใจ หยิบโทรศัพท์ข้างตัวโทรออก

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 264

    สองคนหันหลังกลับพร้อมกัน โดยไม่รู้ว่าจี้เหว่ยหงตื่นขึ้นมาแล้วตั้งแต่เมื่อไหร่จี้อี่หนิงรีบเข้าไปช่วยพยุงเขา แต่กลับถูกเขาผลักออกไป"อี่หนิง เธอทำให้พ่อผิดหวังมาก"เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่ผิดหวังของจี้เหว่ยหง ร่างของจี้อี่หนิงก็แข็งทื่อไปทั้งตัว"พ่อ... แม้แต่พ่อก็ไม่เข้าใจหนูเหรอ?"ที่เธอทำแบบนี้ ก็เพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้เขา เธอคิดว่าถึงแม้ทุกคนจะไม่เข้าใจเธอ อย่างน้อยจี้เหว่ยหงก็น่าจะเข้าใจ"พ่อเข้าใจเธอแล้วจะมีประโยชน์อะไร? เรื่องนี้มันผ่านไปแล้ว เธอขุดมันขึ้นมาใหม่ก็จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอเท่านั้น ชีวิตของเธอยังอีกยาวไกล ถ้าเธอส่งเสิ่นซื่อเยี่ยนเข้าคุก คนในตระกูลเสิ่นจะแก้แค้นเธอยังไง?"ตอนนี้เขาไม่มีความสามารถที่จะปกป้องเธอได้ การที่เธอทำแบบนี้จะทำลายชีวิตของเธอไปตลอดกาล"หรือว่าหนูควรจะทำเป็นไม่รู้อะไรเลย แล้วก็ใช้ชีวิตอยู่กับเสิ่นเยี่ยนจือต่อไปด้วยความเกลียดชังอย่างนั้นเหรอ?""เธอจะอยู่กับเขาหรือไม่ ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่เหวยหงล้มละลาย เรื่องนี้ตอนนี้ยังมีทางแก้ไขได้ไหม?"จี้อี่หนิงสูดหายใจลึกๆ "ไม่ได้แล้ว หลักฐานหนูส่งให้ตำรวจไปแล้ว และถึงแม้จะยังแก้ไขได้ หนู

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status