Share

บทที่ 30

Author: แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ
เสิ่นเยี่ยนจือนิ่งไป ขมวดคิ้วถามว่า "หมายความว่ายังไง?"

"คุณไปถามก็รู้แล้ว"

พูดจบเธอก็เดินอ้อมเขาออกไป

สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือมืดหม่นลง เขาโทรหาเฉินเสวี่ยหรงทันที

"แม่ วันนี้แม่ไปหาอี่หนิงมาเหรอ?"

เฉินเสวี่ยหรงถูกเสิ่นซื่อสั่งสอนในร้านอาหาร ตอนนี้ในใจกําลังลุกเป็นไฟ ได้ยินดังนั้นก็แค่นหัวเราะอย่างเย็นชา

"เธอไปฟ้องแกเหรอ ไม่รู้จักกาลเทศะจริง ๆ!"

เมื่อได้ยินคําพูดนี้ ดวงตาของเสิ่นเยี่ยนจือก็ฉายแววโกรธ "แม่ ผมบอกแม่แล้วว่าอย่ามายุ่งเรื่องระหว่างผมกับอี่หนิง ทําไมแม่ไม่ฟัง?"

"ถ้าฉันไม่ได้ทําเพื่อแก แกคิดว่าฉันยอมไปหามันเหรอ ก็แค่มีผู้หญิงอยู่ข้างนอกก็ทำเป็นโวยวายจะย้ายออกไป แม้แต่ผู้หญิงตัวเองก็ยังควบคุมไม่ได้ ถ้าไปถึงหูคนอื่นเขาจะหัวเราะเยาะแกยังไงกัน!"

"นี่เป็นเรื่องของเรา ถ้าแม่ยังแอบไปหาอี่หนิงอีก ผมจะไม่ยุ่งเรื่องพ่อผมอีก"

"แก!"

เสิ่นเยี่ยนจือไม่ได้ให้โอกาสเธอพูดอะไรเลย กดวางสายไปทันที

เขาเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋า คิ้วของเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิด

เรื่องการนอกใจก่อนหน้านี้ยังไม่ได้คลี่คลายเลย ตอนนี้เฉินเสวี่ยหรงก็มาหาเรื่องจี้อี่หนิงอีกแล้ว ถ้าเขาเป็นจี้อี่หนิงก็คงไม่อยากให
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Tikky Vvip
กำลังสนุกเลยค่ะ อัพต่อเลยนะคะ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 31

    เขาเพิ่งจะรู้ตอนนี้เองว่า ลับหลังแล้วเธอทำกับจี้อี่หนิงแย่ขนาดนี้นี่ตลอดสามปีที่พวกเขาแต่งงานกัน เวลาที่ตัวเขาไม่อยู่เธอพูดจากับจี้อี่หนิงแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?จู่ๆ เสิ่นซื่อก็โผล่เขามาในกล้องวงจรปิด มือที่เสิ่นเยี่ยนจือกำโทรศัพท์อยู่ขาวซีดเห็นเส้นเลือดเมื่อเห็นเสิ่นซื่อปกป้องจี้อี่หนิง เขาโกรธมากแต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกอ่อนใจเขาต่างหากที่เป็นสามีของจี้อี่หนิง คนที่ควรอยู่ข้างกายจี้อี่หนิงตอนนั้นควรเป็นเขาแท้ๆ แต่เขากลับไม่ปรากฏตัว และถ้าไม่ใช่จี้อี่หนิงบอกให้เขาไปถามเฉินเสวี่ยหรงเอาเอง เขาก้คงไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้เลยยิ่งคิดเยี่ยนจือก็ยิ่งรู้สึกผิดเขาผิดต่อจี้อี่หนิง ผิดต่อความรักที่มีให้กันมาแปดปีเขาปิดคลิปวิดีโอแล้วส่งข้อความหาเลขา[ต่อไปถ้าคุณนายให้คุณช่วยจัดการเรื่องพ่อผมอีก คุณไม่ต้องยุ่งแล้วนะ][ได้ครับ งั้นแล้วทางฝั่งอาเล็กจะให้สืบต่อไหมครับ?][สืบต่อไป]เดิมทีจี้อี่หนิงคิดว่าหลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน เสิ่นเยี่ยนจือจะหยุดไปสักสองสามวัน ไม่คิดว่าวันต่อมาเขาจะหอบช่อดอกไม้มายืนอยู่หน้าประตูพอเห็นเธอสายตาของเสิ่นเยี่ยนจือฉายแววดีใจ "อี่หนิง...""มีธุระอะไร?"

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 32

    เมื่อเห็นสายตาผิดหวังของจี้อี่หนิง หัวใจเสิ่นเยี่ยนจือก็ราวกับถูกจับไว้แน่น เขาเจ็บจนหายใจไม่ออก"อี่หนิง ผมรู้ไม่ว่าตอนนี้ผมจะรับปากกับคุณยังไงคุณก็ไม่มีทางเชื่อ ต่อไปผมจะพิสูจน์ด้วยการกระทำ ผมจะต้องทำได้แน่นอน"จี้อี่หนิงไม่คิดจะฟังคำรับประกันของเขา เธอเดินผ่านเขาไปเลยเสิ่นเยี่ยนจือทำท่าจะตามไป แต่โทรศัพท์ในกระเป๋าดันดังขึ้นมาพอดีพอรับสายก็ได้ยินเสียงเคร่งขรึมของเลขาก็ดังลอดมา"ประธานเสิ่น บริษัทมีปัญหาด้านความร่วมมือครับ"เสิ่นเยี่ยนจือส่ายตาเคร่งขรึม "เดี๋ยวผมไป"เขาตามไปถึงทางเข้าหมู่บ้านเห็นจี้อี่หนิงนั่งแท็กซี่ออกไปเสิ่นเยี่ยนจือเม้มริมฝีปากแล้วหมุนตัวขึ้นรถมุ่งหน้าไปบริษัทหลังจากจัดการเรื่องที่บริษัทเสร็จแล้วถึงค่อยๆ จัดการปัญหาระหว่างเขากับจี้อี่หนิงตอนที่จี้อี่หนิงมาถึงร้านอาหาร สือเวยก็รออยู่ที่นั้นแล้ว"อี่หนิง เธอมาได้สักที เมื่อกี้ฉันได้ยินข่าวเม้าส์มาล่ะ รอเล่าให้เธอฟังเลยเนี่ย"จี้อี่หนิงนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับอีกฝ่าย เอากระเป๋าวางลงบนเก้าอี้ข้างๆ แล้วเลิกคิ้ว "ข่าวอะไร?""ได้ยินมาว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนไม่รู้หลิ่วอี๋หนิงไปทำอะไรให้เสิ่นเยี่ยนจือเลยโดนตบในห้อ

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 33

    น้ำเสียงที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงดังขึ้นมาพร้อมกัน สือเวยหันหน้าไปมองที่ไม่ไกลด้านหลังตัวเอง ผู้หญิงสวมเดรสสายเดี่ยวสีแดงผิวขาวหน้าตาสะสวย ผมม้วนลอนด์ตัวสูงคนหนึ่งกำลังชี้ชุดสูทที่เธอถูกใจเมื่อรู้ตัวตัวว่าเธอมองอยู่ ผู้หญิงคนนั้นมองกลับมาแล้วยิ้มให้"คุณคะ คือว่าฉันจะซื้อชุดนี้ให้แฟนน่ะค่ะ เดี๋ยวเราก็จะเจอกันแล้ว คุณยกให้ฉันได้ไหมคะ?"สือเวยชอบสูทชุดนี้มากไม่อยากยกให้ แต่อีกฝ่ายก็พูดจาแบบเกรงใจ เธอเลยลังเลพนักงานขายที่อยู่ใกล้ๆ เอ่ยปากว่า "คุณสือคะ ชุดสูทชุดนี้มีแค่ชุดเดียวเท่านั้น คุณเป็นลูกค้าวีไอพีของร้านเรามีสิทธิ์เลือกชื้อได้ก่อนค่ะ"เมื่อได้ยินอย่างนี้ ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้วมีแค่ชุดเดียว งั้นเธอต้องซื้อให้ได้"คุณพูดอบบนี้หมายความว่าไง? เลือกปฏิบัติเหรอ?"ผู้ที่หญิงที่อยู่ตรงหน้าท่าทางเอาเรื่อง แต่พนักงานขายก็ไม่ได้ลุกลี้ลุกลนแต่อย่างใด บนใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มตามมาตรฐาน"คุณค่ะ ลูกค้าวีไอพีร้านเรามีสิทธิ์เลือดซื้อได้ก่อนค่ะ คุณลองดูชุดอื่นดีไหมคะ ชุดสูทร้านเรามีหลายแบบ..."ยังพูดไม่ทันจบก็โดนผู้หญิงคนนั้นขัดขึ้นมาเสียก่อน"ชุดอื่นในร้านคุณโลว์มาก ชุดอื่นให้ฉัน

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 34

    จี้อี่หนิงเดินเข้าไปกุมมือเย็นเฉียบของสือเวยแล้วพูดเบาๆ ว่า "เวยเวย มันอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้ อย่าเสียใจไปเลย"สือเวยพยักหน้า "อืม ฉันรู้"ก่อนที่โจวเส้าชิงจะมาเธอจะไม่เชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด นอกจากเขาจะมายอมรับด้วยตัวเองไม่นานนักอิงฟานเลขาของโจวเส้าชิงก็มาเขารีบเดินเข้ามาหาผู้หญิงคนนั้นโดยไม่สังเกตเห็นสือเวยกับจี้อี่หนิงที่อยู่ข้างๆ"คุณจู้ ประธานโจวกำลังประชุมอยู่เลยให้ผมมาแทนครับ"จู้อวี่เซวียนเชิดหน้ามองมาทางสือเวยกับจี้อี่หนิง "อ๋อ พวกเขาจะแย่งชุดนี้กับฉัน"อิงฟานหันหน้ามากำลังพูด แต่พอเห็นสือเวยกับจี้อี่หนิงชัดๆ สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป"คุณสือ..."ตอนนี้ในใจของอิงฟานมีแค่สองคำคือซวยแล้วสือเวยเป็นแฟนปัจจุบันของโจวเส้าชิง ส่วนจู้อวี่เซวียนเป็นคู่ขวัญที่โตมาด้วยกันกับโจวเส้าชิง ไม่คืดเลยว่าจู้อวี่เซวียนกลับประเทศมาวันแรกก็จะเจอกับสือเวย แถวยังมีปัญหากันอีกด้วยพอสังเกตุเห็นสีหน้าแปลกๆ ของอิงฟาน จู้อวี่เซวียนก็ขมวดคิ้ว "คุณรู้จักเธอเหรอ?"ตอนนี้อิงฟานไม่กะใจจะตอบคำถามของจู้อวี่เซวียน เพราะตอนนี้สือเวยกำลังมองมาที่เขาด้วยสีหน้าที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 35

    "ไม่เป็นแล้ว ฉันยกให้เธอ"ผู้ชายที่มีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากทำให้เธอต้องทุกข์ทรมานใจจู้อวี่เซวียนชะงัก ยังไม่ทันได้พูดอะไรสือเวยก็หันหลังเดินออกไปแล้วสีหน้าของอิงฟานเปลี่ยนไปอย่างแรง เขารีบตามไป "คุณสือ... เรื่องนี้เป็นการเข้าใจผิด อย่างน้อยคุณก็น่าจะให้โอกาศประธานโจวได้อธิบายนะครับ"สือเวยชะงักฝีเท้าแล้วมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย"เมื่อสามเดือนก่อนเขาไปอเมริกา ฉันติดต่อเขาไม่ได้อยู่สามวัน ต่อมาเขาบอกว่างานยุ่ง เข้าทพงานอยู่จริงเหรอ?"เมื่อเห็นสีหน้าลุกลี้ลุกลนของอิงฟาน สือเวยก็ยิ้มเยาะใส่เขา"ตอนนี้คุณยังพูดได้เต็มปากไหมว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด?"เธอชอบเขามากก็จริง แต่เธอก็ไม่โง่ตอนนั้นที่เธอไม่เซ้าซี้เรื่องนี้ก็เพื่อให้โอกาสโจวเส้าชิง แต่โจวเส้าชิงกลับทำให้เธอผิดหวัง"ระหว่างประธานโจวกับคุณจู้ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลยนะครับ วันนั้นเพราสุนัขของคุณจู้เสียชีวิตเธอสภาพย่ำแย่ ประธานโจวเลย...""ไม่ต้องอธิบายแล้ว ไม่จำเป็นแล้ว"ที่จู้อวี่เซวียนกล้าพูดอย่างมั่นอกมั่นใจว่าโจวเส้าชิงเป็นแฟนเธอ ก็เพราะการกระทำของโจวเส้าชิงเวลาอยู่กับเ

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 36

    ม่านตาของจี้อี่หนิงหดตัวลงอย่างกะทันหัน เธอสะบัดมือออกแล้วก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง"เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย?""คืนนั้นคุณเข้าพักที่โรงแรมเดียวกับอาเล็กของผม จากนั้นหลังจากคุณออกไปได้ไม่นาน อาเล็กก็ออกมาเหมือนกัน ที่สำคัญคือภาพกล้องวงจรผิดที่โรงแรมวันนั้นถูกคนลบไป"หากไม่มีกล้องวงจรปิดที่ไฟถนนในแนวทแยงหน้าโรงแรม เขาคงไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้และบังเอิญว่าภาพกล้องวงจรปิดของโรงแรมถูกลบในช่วงที่เธอเข้าและออกพอดี ถ้าเธอไม่ได้พยายามปกปิดอะไรบางอย่าง จะลบภาพวงจรปิดทำไม?ยิ่งคิดตาของเสิ่นเยี่ยนจือก็ยิ่งแดงปรากฎว่าพฤติกรรมของเสิ่นซื่อที่เขารู้สึกว่าผิดปกติ ตอนนี้มีคำตอบแล้วเมื่อเห็นเขามองเธอด้วยความผิดหวัง จี้อี่หนิงก็หัวเราะเยาะ"เสิ่นเยี่ยนจือ คุณคิดว่าฉันนอกใจคุณเหมือนกัน แล้วมือที่สามก็อาเล็กของคุณเอง?"เสิ่นเยี่ยนจือไม่ตอบ เขามองเธอตาแดงก่ำ แสดงว่าเขายอมรับ"แล้วไงต่อ? คุณคิดว่าฉันนอกใจคุณ แล้วคุณจะทำยังไง?"มือของเสิ่นเยี่ยนจือที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวค่อยๆ กำแน่นขึ้น คนหนึ่งคือภรรยาของเขาและอีกคนคืออาเล็กของเขา จะให้เขาบอกให้โลกรู้หรือไง?หากชายคนนั้นเป็นคนอื่น เขาจะทำให้ชีวิตของอีกฝ่า

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 37

    ในช่วงสามปีที่แต่งงานกันมา เธอถูกควบคุมทุกอย่าง แต่สิ่งที่เธอได้รับคือการที่เสิ่นเยี่ยนจือนอกใจ ตอนนี้เธอไม่คิดจะทำฝืนตัวเองให้ลำบากอีกแล้ว แบบไหนสบายใจก็เอาแบบนั้นหลังจากรับประทานอาหารเสร็จ จี้อี่หนิงก็ล้างจาน แล้วชงชาหนึ่งกา หยิบหนังสือมาอ่านที่ระเบียงพลางอาบแดดไปด้วยอ่านไปอ่านมาเธอก็รู้สึกง่วงและหลับไปบนเก้าอี้เอนตื่นมาอีกทีฟ้าก็เริ่มมืดแล้วเธอไปล้างในห้องน้ำ จี้อี่หนิงไม่คิดจะทำกับข้าวเองแล้วเลยหยิบกุญแจเตรียมตัวออกไปกินข้าวข้างนอกพแเปิดประตูก็เห็นเสิ่นเยี่ยนจือยืนอยู่ในเงามืด จี้อี่หนิงตกใจถอยหลังโดยไม่รู้ตัว"อี่หนิง ผมเอง"เสียงของเสิ่นเยี่ยนจือแหบแห้งเล็กน้อย เห็นได้ว่าเขายืนอยู่ตรงนี้มาตลอดทั้งบ่ายจี้อี่หนิงขมวดคิ้ว "คุณรออยู่ตรงนี้ทำไม?""อี่หนิง คุณให้อภัยผมไม่ได้จริงๆ เหรอ?"หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง จี้อี่หนิงมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉยและพูดว่า "เสิ่นเยี่ยนจือ เมื่อก่อนตอนคุณนอกใจฉันไปกับเลขาของคุณ คุณคงหมดเงินไปเยอะและเปลืองความคิดมากเลยใช่ไหม""หมายความว่าไง?"เมื่อเห็นความสับสนในดวงตาของเขา จี้อี่หนิงก็คิดว่าช่างน่าตลก เขาแสร้งทำเป็นงงทั้งที่เข้าใจหรือเปล่

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 38

    จี้อี่หนิงพยักหน้า "อืม""ถ้าอย่างนั้นคนที่จีบเธอก็ต้องรวยมาก ฉันจำได้ว่าความหมายของสร้อยข้อมือนี้คือฉันจะรักคุณไปตลอดชีวิต คนคนนั้นจะต้องชอบคเธอมาก"ดวงตาของจี้อี่หนิงฉายแววเยาะหยันโดยไม่มีใครสังเกตเห็นได้ เธอเก็บสร้อยข้อมือกลับเข้าไปในกล่อง"คงงั้นมั้ง"เมื่อเห็นว่าเธอดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เซี่ยงอวี่ก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อหลังจากที่คลุกคลีกันมาสักพัก เธอรู้ว่าจี้อี่หนิงภายนอกนั้นดูอ่อนโยนและว่าง่าน แต่จริงๆ แล้วเรื่องที่เธอไม่อยากพูดเธอจะไม่พูดถึงเลยสักคำอีกอย่างพวกเขาก็ไม่ได้สนิทกันถึงขั้นที่จะคุยความในใจกันได้ตอนที่จี้อี่หนิงปิดกล่องสร้อยข้อมือ หลิ่วอี๋หนิงบังเอิญเดินผ่านไปและเหลือบมองสร้อยข้อมือเพชรในกล่อง สายตาของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉาแต่หลังจากเจอถูกสั่งสอนที่บาร์เมื่อก่อนหน้านี้ เธอก็ไม่คิดจะเผชิญหน้ากับจี้อี่หนิงตรงๆ แล้ว เลยจากไปทันทีตอนเย็นพอจี้อี่หนิงเดินออกจากบริษัท เธอก็เห็นเสิ่นเยี่ยนจือยืนอยู่ไม่ไกลเธอเม้มริมฝีปากหยุดเดินแล้วมองไปที่เขาเสิ่นเยี่ยนจือเห็นเธอปุ๊บ เขาก็เดินเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว"อี่หนิง เย็นนี้ไปทานข้าวด้วยกันน

Latest chapter

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 340

    จี้อี่หนิงแววตาเต็มไปด้วยความรำคาญ “ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอ และก็ไม่ได้คิดว่าเธอเป็นตัวอันตรายอะไร สำหรับฉัน เธอก็แค่คนแปลกหน้าคนหนึ่งเท่านั้นเอง”เสิ่นเยี่ยนจือสีหน้าเจือความจนใจเล็กน้อย “เธอไม่ต้องดื้อขนาดนี้ก็ได้ เราก็เคยรักกันมาก่อน ถึงแม้ตอนนี้จะเลิกกันไปแล้ว ผมก็ยังอยากให้เธอมีชีวิตที่ดีขึ้น แค่อาเล็กของผม เขาไม่เหมาะกับเธอเลยจริงๆ”จี้อี่หนิงขมวดคิ้ว พูดอย่างเย็นชา “ฉันไม่อยากฟังคำพูดไร้สาระพวกนี้ หลบไป!”วันนี้เธอเจอหลี่เหวิน เดิมทีก็อารมณ์ดีอยู่แล้ว ไม่นึกว่าจะมาเจอเสิ่นเยี่ยนจือเลยทำให้อารมณ์ดีๆ หายหมดฉินจืออี้ที่อยู่ข้างๆ หัวเราะเยาะ “เยี่ยนจือ เธอไม่ต้องพูดแล้ว ปล่อยให้เธออยากเป็นเมียน้อยเถอะ ยังไงคนที่น่าอับอายสุดท้ายก็ไม่ใช่เธออยู่ดี”เดิมทีจี้อี่หนิงไม่คิดจะสนใจพวกเขาแล้ว แต่พอได้ยินแบบนี้ก็อดหันไปมองฉินจืออี้ไม่ได้“พูดถึงเรื่องเป็นเมียน้อย คุณฉินน่าจะมีประสบการณ์นะ ก็ในเมื่อเธอเองก็ได้ขึ้นแท่นภรรยาจากการเป็นเมียน้อยนี่ไม่ใช่เหรอ?”ใบหน้าฉินจืออี้เปลี่ยนสีทันที ตะโกนว่า “จี้อี่หนิงเธอพูดบ้าอะไร?! ฉันกับเยี่ยนจือจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ตอนนี้ฉันคือคุณนายเสิ่นอย่างถู

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 339

    หลังจากที่รุ่นพี่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย เธอก็ไปเรียนต่อที่เมืองเป่ย์เฉิง ส่วนจี้อี่หนิงกลับมาที่เมืองเซิน นับๆ ดูแล้ว ทั้งสองคนก็ไม่ได้เจอกันมานานกว่า 4 ปีแล้วจี้อี่หนิงตอบกลับข้อความ จากนั้นก็ถามว่าโรงแรมของรุ่นพี่อยู่ที่ไหน แล้วก็หาร้านอาหารท้องถิ่นใกล้โรงแรมไว้หนึ่งแห่งตอนหกโมงเย็นกว่าๆ จี้อี่หนิงเพิ่งเดินเข้าไปในร้านอาหาร ก็เห็นผู้หญิงผมสั้น หน้าเหมือนตุ๊กตาคนหนึ่งนั่งอยู่ริมหน้าต่างโบกมือให้เธอ“อี่หนิง นี่!”เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของรุ่นพี่แล้ว จี้อี่หนิงก็รู้สึกเหมือนได้ย้อนกลับไปสมัยเรียนมหาวิทยาลัย มุมปากของเธอก็เผลอยิ้มตามอย่างไม่รู้ตัวชื่อของรุ่นพี่คือหลี่เหวิน เป็นผู้เรียนเก่ง พอเรียนต่อก็สอบเข้าเรียนปริญญาเอกโดยไม่ต้องสอบอีกครั้ง ครั้งนี้มาเข้าร่วมงานสัมมนาพร้อมอาจารย์ที่ปรึกษาหลังจากจี้อี่หนิงนั่งลง หลี่เหวินก็พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มว่า “อี่หนิง เธอแทบไม่เปลี่ยนไปจากสมัยเรียนเลยนะ”“รุ่นพี่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย พอเห็นพี่ก็ทำให้นึกถึงตอนที่พี่พาหนูทำการทดลองสมัยเรียนมหาวิทยาลัยค่ะ"“อย่าเลย... พี่ไม่กล้ารับคำชม หลังๆ ก็เป็นเธอที่คอยช่วยพี่ด้วยซ้ำ ว่าแต่ สามีเธอล่ะ?

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 338

    ไม่นาน ซุนสิงก็กลับมา"ประธานเสิ่นครับ เช้านี้คุณจี้มีปากเสียงกับพนักงานของชิงหงที่หน้าประตูลิฟต์ คุณจี้ถูกผลักจนล้ม เวินลี่เจ๋อน่าจะพาคุณจี้ไปโรงพยาบาลครับ"เสิ่นซื่อขมวดคิ้ว "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีการปะทะกัน?"ซุนสิงลังเลเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยความระมัดระวัง "ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่คุณกับคุณฉีกลับมาคบกัน... นี่คือวิดีโอจากกล้องวงจรปิด คุณดูเองเลยครับ"เสิ่นซื่อรับแท็บเล็ตจากมือซุนสิง แล้วเปิดดูวิดีโอ กลับพบว่าหน้าตาของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก"ไล่ออกพนักงานที่ก่อเรื่องคนนั้น""ประธานเสิ่นครับ อย่างนี้จะไม่ดีเหรอครับ? เพราะว่าคุณจี้ก็ยังตบพนักงานคนนั้นเหมือนกัน"เสิ่นซื่อมองไปที่ซุนสิงด้วยสีหน้าที่เย็นชา "ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเคยประกาศว่าในบริษัทห้ามพูดถึงเรื่องส่วนตัวของผม"เมื่อเห็นดวงตาของเขามีความโกรธ ซุนสิงก็รีบพูดว่า "ครับ ผมจะไปดำเนินการเดี๋ยวนี้ครับ"ไม่นาน ข่าวการถูกไล่ออกของพนักงานคนนั้นก็แพร่กระจายไปในบริษัท พร้อมกับประกาศฉบับหนึ่ง【พนักงานทุกคนของชิงหง หากมีใครพูดถึงเรื่องส่วนตัวของประธานบริษัท หรือสร้างปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ จะถูกไล่ออกทันที!】พนักงานคนอื่นๆ ที่เคยพูดถ

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 337

    "เธอกับเธอเป็นอะไร ทำไมต้องช่วยเธอ?"ผู้หญิงพยายามจะสะบัดมือเขาออก แต่ไม่สำเร็จ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ"ผมกับเธอเป็นอะไรไม่จำเป็นต้องบอกเธอ พฤติกรรมที่เธอผลักเธอลงไปเมื่อกี้ถูกกล้องวงจรปิดจับได้หมดแล้ว เดี๋ยวผมจะพาเธอไปตรวจอาการ บิลค่ารักษาพยาบาลและค่าเสียหายทางจิตใจ ผมจะให้ทนายคุยกับเธอ""ฮ่ะๆ เธอก็ไม่ได้ตบฉันเหรอ? ตรวจอาการ ใครๆ ก็ทำได้! ฉันก็จะไปตรวจ!"เวินลี่เจ๋อมีแววความเย็นชาในตา เขาเข้าใกล้ผู้หญิงและพูดเสียงต่ำที่มีแค่สองคนฟังได้: "เธอควรอธิษฐานให้เธอไม่มีอะไร มิฉะนั้นผมจะฆ่าเธอ!"เสียงของเขาเย็นชาและใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม ทำให้ผู้หญิงรู้สึกหนาวเยือกในใจเธอมีลางสังหรณ์ว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ขู่เธอ เขากำลังพูดจริง!ขณะที่เธอยืนอึ้งไปด้วยความกลัว เขาก็ปล่อยมือเธอและหันหลังเดินไปทันที โดยอุ้มจี้อี่หนิงขึ้นและเดินเร็วไปที่ประตูจี้อี่หนิงไม่คิดว่า เมื่อคืนนี้ที่เธอพูดกับเวินลี่เจ๋อเขาจะช่วยเธอในวันนี้จนกระทั่งออกจากประตู เธอถึงได้สติและรีบพูดว่า: "ปล่อยฉันลงก่อน ฉันเดินเองได้ และก็ไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจ"ถึงแม้จะล้มแรง แต่คงไม่กระทบกระดูกอ

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 336

    เสียงแตรดังขึ้นจากข้างหลัง จี้อี่หนิงหันกลับไปและรีบขับรถไปจอดข้างทางเมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา มือของเธอสั่นสายยังคงเชื่อมต่ออยู่ เสียงของสือเวยที่เต็มไปด้วยความกังวลดังออกมาจากโทรศัพท์"อี่หนิง เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? ไม่มีอะไรใช่ไหม? เธอกำลังขับรถไปทำงานใช่ไหม? ฉันมันโง่จริงๆ ไม่ควรบอกข่าวนี้ตอนนี้เลย!"จี้อี่หนิงเช็ดน้ำตาที่มุมตาแล้วพูดเสียงเบาๆ "ไม่มีอะไร แค่โทรศัพท์หลุดจากมือไป""ถ้าไม่มีอะไรฉันก็โล่งใจ... ฉันไม่ควรโทรหาตอนนี้จริงๆ..."เสียงของสือเวยเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ก่อนหน้านี้ตอนที่เธอเห็นข่าวนั้นเธอโกรธมากจนไม่ได้คิดอะไร รีบโทรหาจี้อี่หนิงตอนนี้คิดแล้วรู้สึกเสียใจสุดๆ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับจี้อี่หนิง เธอคงไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้!"อืม ฉันต้องขับรถแล้ว เอาไว้คุยทีหลัง"พูดจบ จี้อี่หนิงก็วางสายเธอสูดหายใจลึก เปิดเว็บค้นหาเกี่ยวกับเสิ่นซื่อและฉีรั่วอวี่ข่าวทั้งหมดที่ปรากฏคือพวกเขาประกาศกลับมาคบกัน【รอแฟนเก้าห้าปี CEOชิงหง เสิ่นซื่อในที่สุดก็สมหวัง!】【เปิดเผยสาเหตุที่เสิ่นซื่อโสดมานาน เพราะรอแฟนเก่าไปเรียนต่อต่างประเทศ!】【เผยข่าวเสิ่นซื่อกับแฟนเก่ากลับมาคบกัน ทั้งค

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 335

    เสิ่นซื่อสีหน้าเย็นชา "วันนั้นที่เธอกลับมาประเทศ"เหนียเว่ยชิงตัวสั่นเล็กน้อย เขาสูดหายใจลึกก่อนพูดอย่างช้าๆ: "ที่เธอเลิกกับจี้อี่หนิงแล้วกลับไปอยู่กับรั่วอวี่ก็เพราะเธอเหลือเวลาแค่สามเดือนใช่ไหม?"เสิ่นซื่อขมวดคิ้ว "ผมไม่ได้กลับไปคบกับเธอ"เขาแค่สัญญาว่าจะอยู่กับเธอในช่วงสามเดือนนี้ แต่ไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปคบกัน"งั้น... เธอไม่รักรั่วอวี่แล้วจริงๆ เหรอ?""ตั้งแต่วันที่เธอเลือกจะไปต่างประเทศ พวกเราก็ไม่มีทางเป็นไปได้อีกแล้ว"มือที่ลงข้างลำตัวของเหนียเว่ยชิงกำแน่นทันที สีหน้าก็เริ่มตื่นเต้น "แต่รั่วอวี่รักเธอมาโดยตลอด ไม่เคยเปลี่ยนเลย และตอนนี้รั่วอวี่เหลือเวลาแค่สามเดือน เธอช่วย... หลอกรั่วอวี่สักหน่อยไม่ได้เหรอ?""ไม่ได้ มันไม่ยุติธรรมกับจี้อี่หนิง"เขาให้เธอรอเขาสามเดือน และก็เคยให้สัญญาว่าจะไม่กลับไปคบกับฉีรั่วอวี่แม้ว่าเธอจะไม่เชื่อ เขาก็จะไม่ลืมคำสัญญานั้น"อะไรที่ไม่ยุติธรรมล่ะ?รั่วอวี่ต้องการแค่สามเดือน หลังจากนั้นเธอก็สามารถกลับไปหาจี้อี่หนิงได้ นี่คือคำขอสุดท้ายของรั่วอวี่ ถึงแม้เธอจะไม่รักรั่วอวี่แล้ว แต่ครั้งหนึ่งพวกเธอก็เคยรักกัน เธอจะใจแข็งปล่อยให้รั่วอวี่จากไปอย

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 334

    "ขอบใจนะ แต่ไม่ต้องหรอก ต่อไปเราควรหลีกเลี่ยงการติดต่อกันเป็นการส่วนตัว ฉันไม่อยากถูกคนอื่นชี้หน้าด่าอีกแล้ว"หลังจากพูดอย่างเย็นชาจบ จี้อี่หนิงก็กำลังจะเดินผ่านเขาไป แต่เขากลับขวางไว้"อี่หนิง คำพูดที่แม่ผมพูดกับเธอ ผมขอโทษแทนเธอด้วยนะ ผมก็พูดกับเธอแล้ว เธอสัญญาว่าจะไม่มายุ่งกับเธออีก อย่าโกรธเลยนะ ได้ไหม?""ถ้าเธอคิดว่าคำพูดพวกนั้นมันผิดจริงๆ คนที่มาที่นี่คืนนี้ก็ควรเป็นเธอไม่ใช่เธอ"เวินลี่เจ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วมองเธอพร้อมพูดเสียงเบา "ถ้าเธอมาขอโทษด้วยตัวเอง เธอจะให้อภัยเธอไหม?"ใบหน้าของจี้อี่หนิงแสดงความไม่พอใจออกมา เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเวินลี่เจ๋อถึงต้องการให้เธอให้อภัยเวินจิ้งหงเวินจิ้งหงเป็นแค่แม่เลี้ยงของเธอ พวกเธอแทบไม่มีความเกี่ยวข้องกัน ไม่จำเป็นต้องปรับความเข้าใจ"สิ่งที่เธอพูดกับฉัน ฉันไม่มีวันลืม และก็ให้อภัยไม่ได้ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว อย่ามาหาฉันอีกเลย"ไม่ให้โอกาสเวินลี่เจ๋อพูดอีก จี้อี่หนิงก็เปิดประตูเข้าไปในบ้านทันทีเวินลี่เจ๋อยืนอยู่หน้าประตูสักพักก่อนจะจากไป พอกลับถึงบ้านก็เจอกับเวินจิ้งหงที่เพิ่งกลับมาหยิบเสื้อผ้าเมื่อเห็นกล่องอาหารในมือเขาเวินจิ้ง

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 333

    จี้อี่หนิงเม้มริมฝีปากแน่น แล้วกดโทรหาเขาโดยตรง“ฉันยังอยู่ข้างนอก ครั้งหน้าหาอะไรมาให้ไม่ต้องลำบากหรอกนะ”ปลายสายเงียบไปไม่กี่วินาที เสียงอบอุ่นของเวินลี่เจ๋อจึงดังขึ้น “โอเค ตอนนี้ก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว ให้ฉันไปรับเธอไหม?”เพราะคำพูดของเวินจิ้งหง จี้อี่หนิงจึงไม่อยากมีปฏิสัมพันธ์กับเวินลี่เจ๋อมากนัก“ไม่ต้อง ฉันมีเพื่อนมาส่ง ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็แค่นี้นะ”หลังจากวางสาย สือเวยถามด้วยความสงสัย “เมื่อกี้คุยกับใครน่ะ?”“พี่ชายต่างแม่ของฉัน”สือเวยดูตกใจเล็กน้อย “เขากลับมาแล้วเหรอ? เมื่อไหร่น่ะ?”เมื่อก่อนสือเวยไปบ้านจี้อี่หนิงบ่อย เลยเจอเวินลี่เจ๋ออยู่หลายครั้ง“ก็แค่ไม่กี่วันก่อนเอง”“โอ้ ตอนนี้เขาดูห่วงเธอดีนะ ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนไปบ้านเธอ เขาดูเย็นชาออก”“ก็โอเคล่ะ ใช่สิ…คืนนี้ฉันเป็นคนชวนแท้ๆ สุดท้ายเธอเป็นคนจ่าย เธอส่งบิลให้ฉันสิ เดี๋ยวฉันโอนให้”สือเวยมองค้อนเธอ “กับฉันยังจะคิดมากอีกเหรอ? ไว้คราวหน้าเลี้ยงคืนก็พอ แล้วเธอไปโรงพยาบาลกับเสิ่นซื่อทำไมล่ะ? เธอบาดเจ็บเหรอ?”จี้อี่หนิงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องน้ำคร่าวๆ ให้ฟัง หลังจากฟังจบสือเวยก็เดือดดาลทันที“ฉันก็รู้ว่าเธอนั่นม

  • ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน   บทที่ 332

    “ฉันไม่อยากเลือกทั้งสองอย่าง ตอนนี้จอดรถเดี๋ยวนี้ ฉันจะลงรถ”เสิ่นซื่อขับรถต่อด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ในเมื่อเธอไม่อยากเลือก งั้นผมเลือกให้เอง”จี้อี่หนิงหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น เธอรู้ว่าไม่ว่าเธอจะพูดอะไร เสิ่นซื่อก็ไม่มีทางปล่อยให้เธอลงรถ เธอจึงเงียบแล้วหันไปมองนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าเย็นชาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถึงหน้าโรงพยาบาล เสิ่นซื่ออุ้มเธอเข้าไปข้างในทันทียังไงขัดขืนก็ไม่มีประโยชน์ จี้อี่หนิงจึงนิ่งเงียบด้วยใบหน้าเย็นชาหลังจากตรวจเสร็จ หมอบอกว่าไม่มีอะไรน่ากังวล แค่จ่ายยาแบบรับประทานและยาทาตอนออกจากโรงพยาบาล เสิ่นซื่อยังจะอุ้มเธออีก แต่เธอก้าวถอยหลังหลบเธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คืนนี้ขอบคุณมาก ฉันจะกลับเองโดยแท็กซี่ก็ได้”พูดจบ เธอก็ถือถุงยาแล้วหันหลังเดินออกจากโรงพยาบาลเสิ่นซื่อเดินตามเธอมาเงียบ ๆ จนใกล้ถึงรถ เขาถึงได้ขวางเธอไว้แล้วพูดเสียงต่ำว่า “ผมจะไปส่งเธอ”จี้อี่หนิงเงยหน้ามองเขาอย่างจนใจ “เราก็เลิกกันไปแล้ว สิ่งที่คุณทำตอนนี้ไม่มีความหมาย ฉันจะไม่กลับไป และไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณกับฉีรั่วอวี่ค่ะ”“ฉันไม่ได้กลับไปคบกับเธอ และจะไม่กลับไปคบด้วย”

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status